Δυο πέλαγα.
Ιόνιο και Αιγαίο!
Και εκεί δυο χέρια απλωμένα.
Χθες στο Αιγαίο και στη Σμυρνη!
Σήμερα στο Ιόνιο, άνθρωποι διωγμένοι, απο τις φωτιές του πολεμου, κουπιά τραβουν, σαν και τότε!
Την μια τραβουν για τη ζωή, την άλλη για το θανατο.
Πόλεμος ταξικός η μήτρα του θανάτου, που δεν λογιαζει από ζωή, μονάχα κέρδος!
Ναι κέρδος!
Τα κέρδη τους, οι ζωές μας!
Οποια ανοχή στις πολιτικες του πολεμου, δεν μας αθωώνει!
Και όταν οπλίζες τις μηχανές της Αντάντ τότε, η Σμυρνη κάηκε, και όταν οπλίζεις τις μηχανές του ΝΑΤΟ, φωτιές ανάβεις και οι λαοί ξεριζώνονται, πνιγονται!
Σε εσενα μιλώ, που πιστευεις πως η ιδιοκτησία της αυλής σου, είναι ο κόσμος όλος, μιας και δεν έμαθες, πως και αυτήν σου την αυλη, την έχουν πουλημενη!
Δε σε ρωτώ τι ψήφισες ή τι θα ψηφίσεις!
Σου λέω σήκω και κάψε τα σενάρια του πολεμου και σβήσε τις μηχανές του!
Άκου!
Άκου!
Είναι ήδη στην αυλή σου
Στην αυλή μου..
Στις αυλές μας…
*Φωτό. Σμύρνη 1922
ΤΒ
