40 χρόνια προσφοράς του «Μαγκάρετ» από το Πετρωτό Τρικάλων στο ελληνικό τραγούδι
Οταν τον ακούς να τραγουδά σκέφτεσαι, η τελευταία ατόφια λαϊκή φωνή. Όταν τον συναντάς λες, ευτυχώς που μάγκες υπάρχουν ακόμη. Όταν τον γνωρίζεις ανακαλύπτεις έναν γλυκύτατο άνθρωπο με σοφία δρόμου και ζωής, συμπυκνωμένη μετά από κάμποσες δεκαετίες.
Το σκηνικό γνωστό. Αυτοδημιούργητος, πιτσιρίκι ξεκίνησε από το φτωχό χωριό του, κοιμήθηκε σε παγκάκι άγουρο αγόρι και χωρίς μισό συμβιβασμό μάγεψε συνθέτες σημαντικούς και άνοιξε πόρτες σε εταιρίες δισκογραφικές.Το πιο δύσκολο το πέτυχε πολύ απλά.Το κοινό. Το κοινό τον δέχτηκε και τον λάτρεψε όπως κάθε λαϊκό είδωλο. και στην ωριμότητα πέτυχε και το ακατόρθωτο. Σα να λέμε τη συμμαχία Βόρειας και Νότιας Κορέας. ‘Εγινε η γέφυρα ανάμεσα στο λαικό και το μοντέρνο , το ρεμπέτικο και το έντεχνο. Σε μια εποχή που όλα αλλάζουν δραματικά, γρήγορα,χωρίς καθόλου συναίσθημα ο Μαργαρίτης υπάρχει για να υπενθυμίζει τη σταθερότητα των συναισθημάτων.
Το βράδυ της Δευτέρας, 24 Σεπτεμβρίου σε μια μεγάλη συναυλία και με την παρουσία μεγάλων ονομάτων του ελληνικού τραγουδιού ο Γιώργος Μαργαρίτης γιορτάζει σαράντα χρόνια στο τραγούδι. Στο Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”.
Το protothema.gr τον συνάντησε και τον ρώτησε:
40 χρόνια τραγούδι… Βάλατε έναν τίτλο: Άκου τι θα πω… Σας εκφράζει απόλυτα;
Το «Άκου τι θα πω» είναι ο υπότιτλος της συναυλίας που συνοψίζει τη 40χρονη διαδρομή μου. Πρόκειται για μια επιτυχία του ξεχωριστού συνθέτη και μπουζουξή Αντώνη Κατινάρη. Όταν ξεκίνησα την πορεία μου στο τραγούδι, ήθελα να τραγουδήσω τους καλύτερους λαϊκούς δημιουργούς της εποχής μου. Κατά μια ευλογημένη συγκυρία με αναζήτησαν κι εκείνοι με τη σειρά τους. Έτσι το ξεκίνημα έγινε με τον Τάκη Σούκα και ακολούθησαν ο Βασίλης Βασιλειάδης, ο Αντώνης Ρεπάνης, ο Άκης Πάνου, ο Τάκης Μουσαφίρης, ο Χρήστος Νικολόπουλος και όχι μόνο. Τα «Άκου τι θα πω» πέρα από το γεγονός ότι αγαπήθηκε απ’ τον κόσμο, σαν φράση με εκφράζει. Γιατί πραγματικά όταν τραγουδώ, τόσο το ρεπερτόριο που υπηρετώ όσο και ο δικός μου, ειλικρινής, αν μη τι άλλο, τρόπος, δηλώνουν στον ακροατή πως έχω λόγους που του τραγουδώ, έχω πράγματι κάτι ουσιαστικό να του πω…
Άκου να σου πω, λοιπόν… Μια συναυλία-αφιέρωμα με πρωταγωνιστή εσάς και μαζί μεγάλα ονόματα της ελληνικής μουσικής. Είναι μια γιορτή εκείνη η μέρα για σας; Θα υπάρξουν εκπλήξεις;
Και μόνο οι δημιουργοί αλλά και οι ερμηνευτές που με συντροφεύουν υπογραμμίζουν με τον καλύτερο τρόπο το χαρακτήρα της γιορτής. Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα και οφείλω σε όλους τους συμμετέχοντες, αλλά και στον κόσμο που θα έρθει να μας τιμήσει με τη σειρά του, ένα μεγάλο ευχαριστώ. Πάντως πέρα από όσα και όσους έχουν ανακοινωθεί θα υπάρξουν και πολλές ακόμη δυνατές εκπλήξεις.
Γίνατε η γέφυρα ανάμεσα στο καθαρό λαϊκό και το πιο σύγχρονο τραγούδι; Εσείς πού ανήκετε;
Εγώ ανήκω στο καλό τραγούδι. Αυτό είναι η ουσία. Τώρα σαφέστατα υπηρέτησα το λαϊκό σκέλος. Όμως, όπως και οι μεγάλοι μας, ο Στέλιος και ο Γρηγόρης τραγούδησαν και Μίκη και Μάνο, έτσι κι εγώ λειτουργώ στο σήμερα. Παρακολουθώ τα μουσικά δεδομένα, και όταν έρχεται η κατάλληλη στιγμή και το τραγούδι που ταιριάζει στο ύφος και την προσωπικότητά μου, ερμηνεύω και Παπαδημητρίου και Μαχαιρίτσα και Λάκη Παπαδόπουλο και Μηλιώκα. Τα ονόματα που ανέφερα είναι ενδεικτικά.
Τι θα ακούσουμε στη συναυλία της Τρίτης 24 Σεπτεμβρίου;
Όλα αυτά τα τραγούδια που ερμήνευσα στην 40χρονη δισκογραφική πορεία μου και που ο κόσμος αγάπησε και εξακολουθεί να τραγουδά στα γλέντια, τους έρωτες και τις χαρές του και στις στεναχώριες του, ακόμη. Επίσης και κάποια κλασικά διαμάντια που έχω περάσει και στη δισκογραφία. Να σας θυμίσω τα αφιερώματά μου στον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Μπάμπη Μπακάλη και βέβαια τον τριπλό δίσκο «Ένας αιώνας λαϊκό τραγούδι».
Γιατί να έρθει ο κόσμος στο θέατρο Βράχων;
Για τα τραγούδια και τους καλλιτέχνες. Λίγες φορές τόσοι ξεχωριστοί έχουν ενωθεί για να συντροφεύσουν έναν καλλιτέχνη και το ρεπερτόριο που υπηρέτησε. Για να γλεντήσουμε με την ψυχή, το μυαλό και τις αισθήσεις μας. Όμορφα κι ελληνικά!
