"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

16.6 C
Trikala

56 αθώα θύματα του διπλού βομβαρδισμού της πόλης μας από τη γερμανική αεροπορία στις 15 Απριλίου 1941

lafarm

Σχετικά άρθρα

του Δημήτρη Κωνσταντινίδη

«Η λήθη του κακού αποτελεί άδεια για την επανάληψή του».
(Επιγραφή, χαραγμένη στο βάθρο του ελληνικού μνημείου του Μαουτχάουζεν)

Η εικόνα ίσως περιέχει: 4 άτομα, άτομα κάθονται

Είμαι βέβαιος ότι ελάχιστοι είναι δυνατόν να αναγνωρίσουν τις φυσιογνωμίες των δύο εικονιζόμενων Τρικαλινών. Τα ονόματά τους επίσης Λευτέρης Κορδέας (αριστερά) και Γιώργος Κοντογιάννης (δεξιά) αναγράφηκαν μία μόνο φορά στα ψιλά της εφημερίδος «Αναγέννησις» της πόλης μας πριν 78 χρόνια. Πρόκειται για 2 από τα τουλάχιστον 56 αθώα θύματα του διπλού βομβαρδισμού της πόλης μας από τη γερμανική αεροπορία στις 15ης Απριλίου 1941. Στην άγνωστη στους περισσότερους συμπολίτες πτυχή της νεότερης ιστορίας της πόλης μας έχει καταγραφεί η σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή του κέντρου των Τρικάλων. Ο αριθμός δε των θυμάτων του βομβαρδισμού των 18 Στούκας είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί από εχθρική ενέργεια άλλου κράτους εναντίον των κατοίκων της πόλης μας. Το σημερινό αφιέρωμα μνήμης με αφορμή τη θλιβερή επέτειο της επόμενης Δευτέρας έχει ως σκοπό να διατηρήσει άσβεστη την εθνική μας μνήμη, αλλά και να καταδείξει ότι η ιστορία δεν χτίζεται μόνο από συγκλονιστικές ηρωικές στιγμές, ήρωες και συνταραχτικά γεγονότα. Υπήρχαν και οι απλοί άνθρωποι, οι μη επιφανείς, που συνέβαλαν αθόρυβα στη διαμόρφωση του πλαισίου της.
(Υ.Γ Ο Γιώργος Κοντογιάννης ήταν ο παππούς του φίλου μου Δημήτρη Γκολοβράντζα, ο οποίος μου έδωσε και τη φωτογραφία).

η εικόνα προφίλ του Dimitris Konstantinidis, Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, χαμογελάει

Δημήτρης Κωνσταντινίδης

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Κι ήτανε Μεγάλη Τρίτη!
    “Την ίδια μέρα μείναμε στους πέντε δρόμους. Τέσσερα ορφανά, που όπως ήμασταν καλομαθημένα κι είχαμε του πουλιού το γάλα, γιατί ο πατέρας μας ήταν εστιάτορας, αναγκαστήκαμε να δουλέψουμε στα χωράφια, στα χωριά”, έλεγε η μάνα μου!
    ” Έτσι ήταν γραφτό. Οι τίποτα γίναν αρχοντάδες κι οι αρχόντοι ζητιάνοι. Άτιμος ο πόλεμος, παιδί μου!”

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης