7+1 Λόγοι που ακούμε Θανάση!
Μερικές φορές αγαπάμε έναν άνθρωπο, μία συνήθεια, ένα τραγούδι. Συνήθως δε χρειαζόμαστε λόγους για να το κάνουμε. Υπάρχουν όμως κάποιες στιγμές που μας γεννάται η ανάγκη να βρούμε έστω κάποιους. Έτσι μ’ έπιασε και ‘μένα τις τελευταίες μέρες για τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, γνωστό και ως Θανασάρα, μπαίνοντας στο κλίμα της επερχόμενης συναυλίας και ακούγοντας τα τραγούδια του (και ξανακούγοντάς τα).
Αγαπάμε Θανάση; Και βέβαια!
Γιατί…
… «μιλάει» με τα τραγούδια του που είναι ιστορίες -ή με ιστορίες που γίνονται τραγούδια. Και σε ποιον δεν αρέσουν οι ιστορίες;!
… μέσα από τις συνδυασμούς που κάνει παίρνοντας εικόνες, γνώσεις, παραδόσεις και βιώματα καταλήγει πολλές φορές σε στίχους δυσκόλως κατανοητούς -ίσως και περίεργους. Δεν είναι λίγες οι φορές που αναρωτιέσαι τι θέλει να πει ο ποιητής, αλλά με κάποιο τρόπο ή με κάθε τρόπο εντέλει σε “βάζει” στο τραγούδι και καταλήγεις να τον πεις μάγο ή μάγκα -αναλόγως πως το θέτεις!
… με αυτούς τους στίχους πας από τη Λάρισα μέχρι την Ανδρομέδα… ταξίδια ολόκληρα! Άλλα κρατάνε πέντε ώρες και άλλα χρειάζονται εκατομμύρια χρόνια, μα όταν τα πας παρέα με τα τραγούδια του Θανάση γίνονται σε ταχύτητα φωτός!
… με αυτά τα τραγούδια ακονίζεις τη φαντασία σου και ξεσκονίζεις τις γνώσεις σου… από γεωγραφία μέχρι μυθολογία και αστρολογία!
… με αυτά τα τραγούδια θα λυπηθείς, θα χαρείς, θα τσουγκρίσεις, κατά προτίμηση με τσίπουρο, ενώ τρως λακέρδα -κι ας μην ήξερες τι είναι η Ανδρομέδα- και αν το λέει η ψυχούλα σου, θα χτυπηθείς και στον Πεχλιβάνη, σα να είσαι σε ροκ συναυλία! Παντός καιρού ο Θανασάρας!
… “αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο”, γιατί “στις χαραυγιές ξεχνιέμαι” (αλλά δε με νοιάζει), γιατί “άδολα είναι τα μάτια σου”, γιατί “ασίκικο χορό χορεύουν οι ψυχές τους”, γιατί “ήταν άνθρωπος παλιά κι είχε παιδιά στην ξενιτιά”, γιατί “φοράει ο μέρμηγκας γυαλιά και έχουν οι πέτρες γένια”, γιατί “άνθρωπε μου τι ξεφτίλα να σου χαλάνε το όνειρο και εσύ να τους αφήνεις” και γιατί μας έχει χαρίσει ακόμα τόσους στίχους, για την ακρίβεια ολόκληρα τραγούδια, που έχουμε αγαπήσει είτε από τη φωνή του είτε από φωνές τρίτων!
… αν τον αποκαλέσεις σε κάποιον (σκέτο) Παπακωνσταντίνου μπορεί να μπερδευτεί και με το Βασίλη αλλά με το «Θανασάρας» σίγουρα συνεννοείσαι!
… έτσι μας αρέσει (χωρίς να αναιρώ όλα τα παραπάνω)! Γιατί όταν τον ακούς υπάρχει μία διάχυτη μαγεία, έκσταση και μία ατμόσφαιρα που σε πηγαίνει σε άλλη διάσταση και πολλές φορές σε κάνει να “ξεφεύγεις” από αυτές τις πολιτείες που “πάντα χορεύουν σε ρυθμό κιρκαδιανό….
