Aδυνατούμε να κατανοήσουμε την ανάγκη

Για ακόμα μια φορά, η Ελλάδα ζει στον ρυθμό των μαθητικών παρελάσεων.
Γιατί σαν κοινωνία δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε πρακτικά, λογικά, ουσιαστικά και κυρίως ειλικρινά? Γιατί σαν κοινωνία δεν μπορούμε να μην υποκρινόμαστε πλέον?
Γιατί σαν κοινωνία αδυνατούμε να αντιληφθούμε ότι όλες οι δράσεις και οι ευρύτερες πολιτικές ΄΄πράξεις΄΄, χρειάζονται ξεκάθαρα δημοκρατικά και ακραιφνώς ουσιαστικά θεσμικά πλαίσια λειτουργίας?
Γιατί σαν κοινωνία δεν αντιλαμβανόμαστε ότι η σημερινή μορφή και ο τρόπος που διεξάγεται η παρέλαση, είναι ξεπερασμένη και δεν προσφέρει απολύτως τίποτα?
Γιατί σαν κοινωνία αδυνατούμε να κατανοήσουμε την ανάγκη αναπροσαρμογής, επικαιροποίησης, βελτίωσης, εκσυγχρονισμού και αλλαγή του τρόπου και της μορφής της παρέλασης?
Γιατί σαν κοινωνία δεν κατανοούμε ότι τιμούμε πραγματικά τους ήρωές μας, καθώς και τις κορυφαίες ιστορικές στιγμές και περιόδους της πατρίδας μας, καθώς και τα μηνύματα αυτών των περιόδων, όταν η κοινωνία προβάλει συνεχώς σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο τις αξίες της αντίδρασης και της επανάστασης, στα κακώς κείμενα, του ηρωισμού, της αυτοθυσίας, της κοινωνικής ευαισθησίας, της ανιδιοτέλειας, της προσφοράς, του ήθους και της φιλοπατρίας.
Γιατί σαν κοινωνία δε μπορούμε να κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου, που είναι η αλλαγή της κοινωνικής ανορθοδοξίας, και η απόρριψη της μετριότητας και της διαστρέβλωσης?
Γιατί σαν κοινωνία μας ενδιαφέρει και επικροτούμε περισσότερο το ‘’φαίνεστε’’ από την ουσία.
Γιατί σαν κοινωνία ηδονιζόμαστε από τις ψευδαισθήσεις, το φθηνό πολιτικό και κοινωνικό μάρκετινγκ, και απωθούμαστε από την αλήθεια?