Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, ο Κωστής Χατζηδάκης! Η αριστεία προσωποποιημένη, ο σούπερμαν των ιδιωτικοποίησεων.
Ο άνθρωπος που κατάφερε να γίνει πλούσιος χωρίς να δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή του. Ένας αυτοδημιούργητος, δίπλα στον κατ’ εξοχήν αυτοδημιούργητο: τον Κυριάκο Μητσοτάκη!
Υπουργός Οικονομικών, ο Κ. Πιερρακάκης – μπορεί οι ελληνικοί μισθοί να είναι οι τελευταίοι στην Ευρώπη, αλλά πλέον, θα είναι ψηφιακοί. Ετοιμαστείτε για την e-afragia.
Υπουργός Υγείας: παραμένει ο Άδωνις, χωρίς όμως το Υπουργείο να μετονομαστεί σε Υπουργείο Ψυχικής Υγείας.
Θα ήταν ένας τέλειος ευφημισμός, σαν τον Εύξεινο Πόντο ή το Ακρωτήρι Καλής Ελπίδας, αφού η μοναδική σχέση του Άδωνι με την ψυχική υγεία είναι ότι την χάνεις κάθε φορά που τον ακούς.
Αναπληρώτρια Υπουργός, αρμόδια για την πρόληψη, συνεχίζει, επίσης, η Ειρήνη Αγαπηδάκη.
Απολύτως λογικό αφού, με δέκα προληπτικά βιωματικά ποστ για τον Καρανίκα και τον Πολάκη, εξασφαλίστηκε για μια ζωή, επί Μητσοτάκη. Η Αγαπηδάκη είναι η πρόληψη ενσκαρκωμένη.
Υφυπουργός Ανάπτυξης, αρμόδιος για την έρευνα και την καινοτομία, ο Αρίστος Δοξιάδης!
Εδώ έχουμε το σχήμα λόγου της κυριολεξίας. Ο Αρίστος χρόνια τώρα έχει διακριθεί στην έρευνα νέων και καινοτόμων τρόπων γλειψίματος του Μητσοτάκη.
Υπουργός Οικογένειας, η Δόμνα Μιχαηλίδου, η φεγγαρόφωτη! Εδώ έχουμε το σχήμα της αντίθεσης, αφού κάθε φορά που ακούς τη Δόμνα, όχι οικογένεια δεν θες να κάνεις, αλλά σκέφτεσαι ότι ίσως είναι καλή ιδέα η εθελοντική εξαφάνιση του ανθρώπινου είδους.
Υπουργός Πολιτισμού, η Λίνα Μενδώνη, σταθερά! Εδώ έχουμε το σχήμα λόγου της ειρωνείας, καθώς η μοναδική σχέση της Μενδώνη με τον πολιτισμό είναι να σηματοδοτεί την παντελή απουσία του.
Παραμένει ακούνητη στη θέση της διότι ενσαρκώνει όσο καμία άλλη την αισθητική και οικονομική αντίληψη του μέσου δεξιού. Είναι το αρχέτυπο της διαπλεκόμενης θείτσας.
Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Μάκης Βορίδης! Εδώ ο Κυριάκος έδωσε ρέστα, έβαλε τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση.
Διίστανται, όμως, οι απόψεις αν πρόκειται για ευφημισμό ή οξύμωρο. Σαν να κάνεις τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ Υπουργό Αγνότητας ή τον Γιόζεφ Γκαίμπελς, Υπουργό Αλήθειας.
Last but not least, Υπουργός Ναυτιλίας, ο Βασίλης Κικίλιας!
Εδώ φεύγουμε από τα σχήματα λόγου και περνάμε στις φιλοσοφικές αναζητήσεις και συγκεκριμένα, στην ενατένιση του Παραλόγου (Absurd).
Ο Βασίλης Κικίλιας είναι παντελώς άχρηστος και για αυτό αναντικατάστατος, δεν κάνει για τίποτα, για αυτό χωράει παντού.
Η χρησιμότητά του είναι να συμβολίζει στον μέσο δαπίτη ότι όσο ηλίθιος και αν είναι μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά.
Δ. Τσίρκας
Ανασχηματισμός χωρίς υπουργό Κουτσονάσιο, είναι τσίπουρο χωρίς μεζέ…
Δυστυχώς για άλλη μία φορά επικράτησαν οι σκοπιμότητες.
Κύριε Τσίρκα ειλικρινά έχετε πάει το καυστικό σχόλιο σε άλλο επίπεδο! Ειδικά με τα τελευταία για το Βορίδη και τον Κικίλια, ακόμη προσπαθώ να συνέλθω. Εύγε! Ταυτίζομαι απόλυτα!
Μπαμπά…. μπαμπά….τι είναι ανασχηματισμός;;;;
“Όταν στάζει το ταβάνι παιδί μου, κι’ εμείς αλλάζουμε θέση τους ντενεκέδες στο πάτωμα”!!!!!!!!