Δεν συνηθίζεται ,ούτε ασφαλώς ήταν “θεσμική υποχρέωση”,όπως διάβασα κάπου,του συγκεκριμένου “Ευρωπαίου Εντεταλμένου Εισαγγελέα – Αντεισαγγελέα του ΑΠ – ΔΝ”,να ευχαριστήσει,άμα τη αφυπηρετήσει του,τον Υπουργό Δικαιοσύνης για την αγαστή τους συνεργασία, ΠΡΟΣΔΟΚΩΝΤΑΣ τη συνέχισή της μελλοντικά…
Iωάννης Ζώης
Κατά την ταπεινή μου άποψη, η επιστολή αυτή είναι ΔΕΙΓΜΑ δημοσιουπαλληλικής νοοτροπίας,η οποία δεν αφορά μόνο τους πρωτοβάθμιους ή, έστω,και τους δευτεροβάθμιους
δικαστές, που βρίσκονται στην αρχή ή στη μέση της σταδιοδρομίας τους, αλλά και τους τριτοβάθμιους,που την έχουν ολοκληρώσει.
ΔΙΟΤΙ ορισμένοι ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΝ το διορισμό τους σε κάποια θέση(αρχής, συμβούλου,μέλους διοίκησης ΔΟΜΗΣ,όπως στην περίπτωση της ΚΙΒΩΤΟΥ του πατέρα Αντωνίου κτλ)και μετά τη συνταξιοδότηση από το δικαστικό σώμα,θέτοντας σε δοκιμασία το ανεξάρτητο φρόνημα των λειτουργών της δικαιοσύνης,με την προσμονή αυτή διατήρησης αυτών “σε ενέργεια”κόντρα στη συνταξιοδότησή τους..
Κύριε Ζώη, μου θυμίζετε παρακαλώ μία, έστω μεταπολιτευτική, περίοδο με την αναλογούσα …τάξη;
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά.