Για να μαθαίνουμε οι νεότεροι
“ο φρούραρχος Αθηνών που παρέδωσε στις 27 Απριλίου του 1941 την πρωτεύουσα στους Γερμανούς ονομαζόταν Χρήστος Καβράκος και η ιστορία του είναι άκρως ενδιαφέρουσα…
ο Χρήστος Καβράκος που λέτε φίλοι, στα 1925 διορίζεται διοικητής του 5ου Συντάγματος Τρικάλων…
Στις 2 Φεβρουαρίου του 1925, ως επικεφαλής αποσπάσματος, καλείται να καταπνίξει την αγροτική εξέγερση στα Τρίκαλα. οι συγκεντρωμένοι εργάτες και αγρότες ζητούσαν να δουν το Νομάρχη, αλλά αυτός αρνιόταν να τους δεχτεί.
Ο Καβράκος διατάζει τους σαλπιγκτές να σημάνουν διάλυση για να αποχωρήσουν οι διαδηλωτές.
Το πλήθος μένει αμετακίνητο και τοτε ο Καβράκος διατάζει τους στρατιώτες να πυροβολήσουν…
Οι φαντάροι τρομαγμένοι σηκώνουν τα όπλα και πυροβολούν στον αέρα.
Αλλά το πλήθος, αντί να τρομάξει, πλησιάζει τους φαντάρους, τους αγκαλιάζει και τους απευθύνει θερμή έκκληση:
Αδέρφια μας φαντάροι, ποιον θα πυροβολήσετε;
Τους πατεράδες σας;
Τις μανάδες σας;
Τις αδερφές σας;
Και τότε οι φαντάροι κατέβασαν τα όπλα!!!
Ο Καβράκος λυσσάει, βγάζει το πιστόλι του, και ρίχνει στο ψαχνό πάνω στο συγκεντρωμένο πλήθος…
Τον ακολουθούν οι αξιωματικοί και οι χωροφύλακες από τα κτίρια της αστυνομίας και της Νομαρχίας… αρχίζει γενικευμένο μακελειό.
Οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια της οδού Ασκληπιού γεμίζουν αίματα.
7 νεκροί και 25 τραυματίες. αυτο έμεινε στην ιστορία ως «τρικαλινό Κιλελέρ».
Αργότερα την περίοδο της μεταξικής δικτατορίας αναρριχάται στη στρατιωτική ιεραρχία,
διατελεί φρούραρχος των Αθηνών και στη συνέχεια υπαρχηγός του ΓΕΣ.
στις 27 Απριλίου 1941 είναι αυτός που παραδίδει την Αθήνα στους Γερμανούς.
αυτοί τον ανταμείβουν διορίζοντας τον, γενικό διευθυντή της Πανελλήνιας Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών.
(Ιούνιος 1941)
Το καλοκαίρι του 1941 ο Χρήστος Καβράκος, με την ιδιότητα του διευθυντή,
μαζί με τον νομάρχη Τρικάλων Σάββα Χώτζη, απαγορεύουν στους Μεγαλοκαλυβιώτες
να πωλούν τα σιτηρά και τους υποχρεώνουν να παραδίνουν τις πλεονάζουσες ποσότητες σίτου στην Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών.
Μαζί με άλλους 100 αξιωματικούς ανέλαβαν να συγκεντρώνουν τα σιτηρά της χώρας και να τα παραδίδουν στους κατακτητές…ήταν αυτό που οδήγησε στην πρώτη μεγάλη πείνα της κατοχής.
Τελικά, στα Δεκεμβριανά το 1944, συλλαμβάνεται και εκτελείται από την ΟΠΛΑ ως δωσίλογος με συνοπτικές διαδικασίες και φρικτό τρόπο στον Υμηττό.
Η ληξιαρχική πράξη του θανάτου του εκδόθηκε 28 Απρίλη 1945.
κατά τη διάρκεια της επταετίας η χούντα έδωσε το όνομα του Καβράκου σε δρόμο των Τρικάλων . Μετά την πτώση της Χούντας η Κυβέρνηση Κ.Καραμανλή
τον τίμησε(!!!) ονομάζοντας την Σχολή Υπαξιωματικών του Πεζικού στα Τρίκαλα με το ονομά του.
απο τοτε υπήρχαν συνεχώς διαμαρτυρίες απο βουλευτές αλλα δεν κατέστη δυνατό να αλλάξει το όνομα
ούτε τότε,
ούτε αργότερα,
ούτε πολύ αργότερα…
τελικά έπρεπε να φτάσαμε στο Φλεβάρη του 2019 που ο τότε αναπλ. υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτης Ρήγας
πηρε απόφαση και τελικά άλλαξε το όνομα του στρατοπέδου”
Ιωάννης Γκολιας
Η ονομασία της οδού όμως παραμένει εκεί… απείραχτη!
Μπράβο σου ΤΡΙΚΚΗPRESS, που αναδεικνύεις αυτά τα θέματα.