Γράφει ο γιατρός και συγγραφέας Χρήστος Γκίμτσας:Τον καταξέσκισαν τον πιλότο της Lufhansa.Τι παιδικές φωτογραφίες έβγαλαν στην φόρα, τι συνεντεύξεις με την μάνα του, τους γείτονες , την φιλενάδα του, αν ήταν έγκυος και σε ποιόν μήνα, τι έτρωγε, τι έπινε, τι φάρμακα έπαιρνε, αν τα έπαιρνε από το στόμα η ενδοφλέβια, αν κοιμόταν και τι όνειρα έβλεπε, αν είχε αποκόλληση αμφιβληστροειδούς στο ένα μάτι. Και όλα αυτά για να μάθουμε πως ο πιλότος και συγκυβερνήτης του μοιραίου αεροπλάνου ήταν άρρωστος. Μανιοκαταθλιπτική ψύχωση λένε την αρρώστια του και αυτό το ήξεραν όλοι όσοι είχαν σχέση μαζί του και οπωσδήποτε οι γιατροί που τον παρακολουθούσαν.
Και τον «φώτισαν» καλά οι προβολείς της δημοσιογραφίας τον ένοχο ,τον εγκληματία, τον δολοφόνο και τα έριξαν όλα επάνω του. Σ’
αυτόν τον άρρωστο και φουκαρά άνθρωπο θα έλεγα εγώ.
Την ξέρουν καλά την «δουλειά» τους τα ειδησεογραφικά πρακτορεία και οι δημοσιογράφοι τους. «Έδειξαν» καθαρά τον «εγκληματία» αλλά την εταιρεία- εργοδότη του , τον κατ’ εξοχήν ένοχο ,τον άφησαν στο σκοτάδι και στο απυρόβλητο, την στιγμή που Lufxansa έπρεπε να ξεσκονίζουν. Πώς δηλαδή μία αεροπορική εταιρεία -κολοσσός διαλέγει, ελέγχει και παρακολουθεί τους ανθρώπους που τους εμπιστεύεται τα αεροπλάνα της και κυρίως τις ζωές των επιβατών.
Ξέρει καλά την δουλειά της η υπηρεσία δημόσιων σχέσεων της αεροπορικής εταιρείας. Οδήγησαν την ειδησεογραφία στον ένοχο – άρρωστο πιλότο και τις ευθύνες της εταιρείας τις έριξαν στα «μαλακά» μέσα στην δική μας βομβαρδισμένη από τον τεράστιο όγκο τα κατευθυνόμενων πληροφοριών , συνείδησή μας.
Και στο κάτω, κάτω της γραφής ποια εφημερίδα και ποιος δημοσιογράφος θα μπορούσε να μπει άνετα στα άδυτα αυτής της τεράστιας συγκοινωνιακής βιομηχανίας να ελέγξει τις αδυναμίες και τα τρωτά της και να τη καταγγείλει ως τον πραγματικό δολοφόνο ,την στιγμή που Γερμανία σημαίνει Lufhansa η Zimens και αντιστρόφως.
Στα μαλακά θα πέσει η εταιρεία και οι αποζημιώσεις που θα δοθούν μετά από πολλά χρόνια δικαστικών διαδικασιών στους συγγενείς των νεκρών , θα είναι ψιλικά.
Το κύρος της δεν θέλει να τρωθεί κα να μην αποκαλυφθούν οι ευθύνες της και για την ώρα το καταφέρνει μια χαρά, στρέφοντας όλους τους προβολείς των ευθυνών στον ένοχο πιλότο ,το άρρωστο θύμα, θα έλεγα.
Αλλά εμάς τους Ελληνες δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει η συμπεριφορά μιας τερατώδους σε οικονομικά μεγέθη και σε πολιτική παρέμβαση αεροπορικής εταιρίας, γιατί το έχουμε υποστεί .
Θυμάστε το ελληνικό σκάνδαλο της zimens; Όλοι « έδειχναν» σαν ένοχο τον οικονομικό πράκτορα και «μιζαδόρο» Χριστοφοράκο αφήνοντας την εταιρία, δηλαδή την Ζimens στο ημίφως λες και τις μίζες τις έδινε ο υπάλληλος- αχυράνθρωπος Χριστοφοράκος από το πορτοφόλι του, η έστω οι αντιπρόσωποι της. Ποτέ η εταιρεία δεν παραδέχθηκε πως δική της ήταν η ευθύνη του εκμαυλισμού των ελλήνων πολιτικών ενώ συγχρόνως όλοι οι προβολείς φώτιζαν «Χριστοφοράκο».
Ακόμα να σας θυμίσω το έγκλημα της Αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρίας- κολοσσό , EXXONMOBIL που ένα πετρελαιοφόρο της ναυάγησε στην Αλάσκα προκαλώντας το μεγαλύτερο οικολογικό έγκλημα στον κόσμο. Οι γνώστες είχαν προειδοποιήσει ότι η εξόρυξη πετρελαίου στην Αλάσκα ήταν μία πολύ επικίνδυνη πράξη και το δυστύχημα ήταν βέβαιο και ζήτημα χρόνου για να συμβεί. Όταν όμως συνέβη , για την EXXONMOBIL, υπεύθυνος ήταν αποκλειστικά ο καπετάνιος του πετρελαιοφόρου , που μάλιστα ‘βρέθηκε» μεθυσμένος.
Λοιπόν, όταν ένας οικονομικός κολοσσός και μάλιστα παγκόσμιας εμβέλειας, εγκληματεί, είτε από λάθος είτε από αστοχία είτε εσκεμμένα, πάντα βρίσκεται το θύμα- φταίχτης που μπορεί να είναι ένας άρρωστος πιλότος, ένας μεθυσμένος καπετάνιος η ένας «άθλιος» Χριστοφοράκος. Οι εταιρείες ποτέ.
EΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΔΙΑΛΟΓΟΣ”
Xρήστος Γκίμτσας
Τρίκαλα 6/4/2015
