Γιατί δεν υπάρχει αντιπολίτευση;

Απορούν οι Έλληνες γιατί αυτή η κυβέρνηση δεν έχει απέναντί της σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση. Θεσμική, μη λαϊκίστικη αντιπολίτευση. Αντιπολίτευση η οποία με τον κοινοβουλευτικό έλεγχο που ασκεί να την πιέζει, να τη βελτιώνει, να την αναγκάζει σε αναθεωρήσεις.

Υπήρξαν μάλιστα δύο κομβικές στιγμές που, αν η αντιπολίτευση είχε λειτουργήσει κοινοβουλευτικά όπως στο παρελθόν, θα είχε φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τη Ν.Δ. Η πρώτη ήταν το καλοκαίρι του 2022, όταν αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση του τηλεφώνου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη από την ΕΥΠ. Εάν στη θέση του Ανδρουλάκη ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, θα είχε καταγγείλει από το βήμα της Βουλής την κυβέρνηση και το γεγονός, θα είχε αποσύρει επ’ αόριστον τους βουλευτές του από τις εργασίες της και θα δήλωνε πως «θα επιστρέψω μόνον όταν προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές».

Μια τέτοια κίνηση θα παρέσυρε στην έξοδο και την τότε αξιωματική αντιπολίτευση της Αριστεράς. Δεν το έκανε, όμως, και το μέγα ερώτημα ήταν τι τον κράτησε, τι τον καθήλωσε να μην το κάνει, πέρα από τις γνωστές θεωρίες.

Η δεύτερη φορά ήταν όταν η Ν.Δ. έχασε τη βαθιά δεδηλωμένη κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Τον ψήφισαν μόνον 104 βουλευτές της, ενώ το Σύνταγμα ορίζει ως ελάχιστο μίνιμουμ, υπό ακραίες συνθήκες, τις 120 ψήφους. Όταν ο Τσίπρας έπεσε κάτω από τις 120 ψήφους το καλοκαίρι του 2015, μετά την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου και την αποχώρηση της Λαϊκής Ενότητας, προκήρυξε αμέσως πρόωρες εκλογές. Στην υπόθεση της ψηφοφορίας για τον γάμο, η οποία μετάλλαξε βίαια το ιδεολογικό πρόσωπο της παράταξης (που, μετά την απώλεια 13 μονάδων στις ευρωεκλογές, τώρα ψηφίζει τροπολογίες για την κατάργηση της παρένθετης μητρότητας), έσπευσαν να δώσουν το φιλί της ζωής στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη και η Πλεύση Ελευθερίας.

Αυτοί ψήφισαν τον γάμο (ενώ μπορούσαν να καταθέσουν δική τους πρόταση νόμου) και τη γλίτωσαν από κοινοβουλευτικές περιπέτειες. Πάλι δεν βγήκε νόημα γιατί το έκαναν, πέραν της προσαρμογής τους στη διαταγή του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μπλίνκεν, ο οποίος αποκάλυψε ότι παρενέβη και απαίτησε από την ελληνική κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα να νομοθετήσει τον γάμο.

Τι συμβαίνει, λοιπόν; Γιατί δεν υπάρχει σοβαρή αντιπολίτευση στη χώρα, αλλά, κατά βάση, συμπαράταξη; Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα γράψαμε προσφάτως και δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς. Μεταξύ 2019 και 2023, τα μισά στελέχη της ηγετικής του ομάδας, που έχουν αποχωρήσει πλέον, εργάζονταν, ακουσίως ή εκουσίως, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κάθε φορά που η κυβέρνηση σκόνταφτε, ένα μέλος αυτής της ομάδας έκανε μια δήλωση που τραβούσε την προσοχή από το παραπάτημα.

Και στην προεκλογική εκστρατεία του 2023 έγινε το απόλυτο τζακ ποτ. Όλη η εκστρατεία επικεντρωμένη στον ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ. ως κυβέρνηση δεν έδωσε εξήγηση για τίποτε. Τα Τέμπη δεν συζητήθηκαν στην προεκλογική εκστρατεία του 2023 – τα θυμάστε.

Τη μία μέρα ασχολούμασταν με την πτώση του τείχους του Έβρου, την άλλη με το παράλληλο νόμισμα και το σχέδιο «Δήμητρα», την τρίτη με τις αυξήσεις των εισφορών στους ελεύθερους επαγγελματίες, την τέταρτη με ένα Airbnb στην Πάρο. Μια διαφορά 12 μονάδων έγινε 25 – και «εύγε» στον Κυριάκο.

Με το ΠΑΣΟΚ όλα αρχίζουν να βγάζουν νόημα σιγά σιγά τώρα. Η αγορά βοά για μια επιχείρηση παραγωγής και πώλησης μπετόν από στελέχη που κινούνται στον χώρο. Πώλησης σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, με τις οποίες έχει άριστη σχέση και η κυβέρνηση.

Η αγορά απορεί πώς, στο πλαίσιο ψηφοφοριών για αναθέσεις έργων του ΤΕΕ σε φιλικές προς τη Ν.Δ. εταιρίες, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ψηφίζουν θετικά. (Τα αμφιθέατρα ενώνουν.) Η αγορά βοά για κάποιους εισαγωγείς καφέ που ενδέχεται να έχουν και πολιτική ιδιότητα.

Εάν τα πράγματα είναι έτσι και δεν έχουμε πέσει πάνω σε θεωρίες συνωμοσίας και σε ράδιο αρβύλα, μην απορούμε γιατί δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Δεν υπάρχει, γιατί ένα τμήμα της συμπολίτευσης συγκυβερνά στη βάση του οικονομικού εποικοδομήματος με την αντιπολίτευση. Οι δύο χώροι είναι… μπετόν καφέ, κατά το «μπετόν αρμέ». Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς… χειρότερα.

Κι αν απορείτε γιατί είναι «φρόνιμο» και ένα τμήμα της Ακροδεξιάς μέσα στο Κοινοβούλιο, ενώ άλλη ήταν η εντολή που του έδωσαν οι Έλληνες, ψάξτε τους λογαριασμούς της οικονομικής του επιτροπής.

Πάνω από 1,5 εκατομμύρια ευρώ της κρατικής χρηματοδότησης είναι εκεί -νομίμως, βεβαίως βεβαίως- «παρκαρισμένα». Τα υπόλοιπα που βλέπουμε στους δέκτες μας είναι «μάπετ σόου». Με ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα, προφανώς και θα ηγηθεί της Ν.Δ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις προσεχείς εκλογές και προφανώς κάνει όνειρα και ελπίζει. Το δικαιούται.

Του Μανώλη Κοττάκη