Οι κραυγές των παιδιών που ζητούσαν βοήθεια και λίγο οξυγόνο αναζωπύρωσαν την οργή της κοινωνίας και χιλιάδες κόσμου δίνουν ραντεβού στους δρόμους ζητώντας το αυτονόητο: Δικαιοσύνη.
Το σύνθημα είναι κοινό: Δικαιοσύνη για τα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.
Ο Σύλλογος ζητά άμεση έρευνα «για την έκρηξη του παράνομου χημικού φορτίου και τη φωτιά που έκαψε ζωντανούς τους αγαπημένους μας» και να δώσει εξηγήσεις ο Κ. Τασούλας «πριν την ορκωμοσία του στο ανώτατο αξίωμα για το θάψιμο των δικογραφιών για τα Τέμπη στα συρτάρια της Βουλής».
Φορείς, οργανώσεις και πολίτες δίνουν ραντεβού την Κυριακή στις πλατείες των Τρικάλων και της Καλαμπάκας.
Η σπίθα για τον ξεσηκωμό άναψε μετά το τελευταίο ανατριχιαστικό ηχητικό ντοκουμέντο που είδε το φως της δημοσιότητας. Φωνές παιδιών που ζητούν βοήθεια και οξυγόνο. Παιδιά που, όπως αποδεικνύεται, δεν σκοτώθηκαν από τη σύγκρουση, αλλά από την έκρηξη και τη φωτιά που ακολούθησε, το μέγεθος της οποίας δεν δικαιολογείται από το γνωστό φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας.
Πώς να ζήσει ένας γονιός έχοντας ακούσει τον τελευταίο λυγμό του παιδιού του; Πώς να ζήσει και να προχωρήσει μπροστά μια κοινωνία έχοντας παρακολουθήσει την κυνική, αηδιαστική προσπάθεια της εξουσίας -κυβερνητικής, δικαστικής, νομοθετικής- να συγκαλύψει το έγκλημα που υποδύεται ότι είναι απλώς ένα δυστύχημα;
Ο τότε αρμόδιος υπουργός Κώστας Αχ. Καραμανλής διασώθηκε επανεκλεγόμενος πανηγυρικά. Ο Κώστας Τασούλας επιβραβεύεται με το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα για τη συμβολή του στην εξαφάνιση του εγκλήματος των Τεμπών από την κοινοβουλευτική έρευνα. Κορυφαίοι δικαστικοί λειτουργοί θεωρούν ότι έπραξαν τα δέοντα μέχρι να καταλήξουν ότι όχι απλώς δεν υπάρχουν ένοχοι, αλλά δεν υπήρξε καν έγκλημα. Ηταν η ώρα η κακιά.
Θα μαζευτεί όλοι η αντιπολίτευση μπας κ εκμεταλευτει την κατάσταση κ τσιμπήσει καμιά μονάδα λες κ αυτοί δεν κυβερνουσαν τόσα χρόνια κ τι έκαναν μια τρύπα στο νερό
Σου χάλασε κ σενα το κομμα κ η τελεια στο πληκτρολόγιο κ ο τόνος ποτε βγαινει ποτε δεν βγαινει κ στο δικο μου χάλασε τι μαρκα είναι το δικο σου δεν βγήκαν καλά
Να υποθέσω ότι εσύ είσαι …όλοι η συμπολίτευση …κ …εκμεταλεύεσαι την κατάσταση, για την κάλυψη των 57 φόνων;
Φαίνεται, φαίνεται…
ΥΓ. Το 31% του Βασιλέως το 1974, το συγκέντρωσαν οι αχθοφόροι (αυτοί που φέρουν το άχθος, το φορτίο, ο λαός τους έλεγε χαμαλάδες), οι στιλβωτές υποδημάτων (οι λούστροι) και κάτι σαν εσένα. Κοινό σας στοιχείο, το σύνολο των κανόνων που διέπουν τη δομή της γλώσσας σας.
Και να αδερφέ μου. Το γκαφάλι που έβγαλε το Δημοτικό με αντιγραφή, λέει τους άλλους πρόβατα. Κάνει μάλιστα και πολιτική ανάλυση. Βέβαια, εάν έβλεπε στο σπίτι του τις γιορτές κάποια καρέκλα άδεια, τότε να δούμε πως θα βέλαζε. Δυστυχώς, δε φτάνουν τα 200 περίπου χρόνια, για να αποτινάξεις από πάνω σου το ραγιά.
Έτσι δεν είναι;
Μπράβο στο σάιτ σας για τον τρόπο που αναδεικνύετε το δυστύχημα- έγκλημα των Τεμπών.
Ρε παιδιά μην κάνετε έτσι. Ένα ατύχημα σιδηροδρομικό ήταν, όπως συμβαίνουν πολλά στο δρόμο, τα λεγόμενα τροχαία. Για παράδειγμα, το τροχαίο που συνέβη στη Θεσσαλονίκη το Μάιο του 1963 και κάτι σαν εσάς επέμεναν ότι ήταν δολοφονία. Πήγε ο άλλος και έπεσε με το κεφάλι επάνω σε ένα λοστό και έτρεχε εμένα στα Δικαστήρια ένας παλαβός ανακριτής. Αφήστε τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Να, εγώ για παράδειγμα, αθωώθηκα. Και μη σας γελάνε μερικοί, ο ανακριτής μετά έγινε Πρόεδρος, όπως θα γίνουν άλλοι στο μέλλον. Το πιάσατε το υπονοούμενο;
Τι τράβηξες κι εσύ στρατηγέ μου απ τους κομμουνιστές…
Το παρήγορο είναι, ότι μερικοί εδώ μέσα έχουν χιούμορ…
Στα βήματα σου, στρατηγέ μου 🙂
Την Κυριακή πρέπει να γεμίσουν οι πλατείες γιατί είμαστε άνθρωποι και το έχουμε ξεχάσει…γιατί έστω κι αργά πρέπει να γίνουμε εμείς το οξυγόνο όσων χάθηκαν…