Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Σύμφωνα με νέα μελέτη της Greenpeace, μέσα σε διάστημα 15 χρόνων η Ελλάδα έχασε σχεδόν το 1/3 των αγροκτημάτων της. Η απώλεια μάλιστα αυτή, αφορά αποκλειστικά τα αγροκτήματα μικρής κλίμακας, τα οποία οι αγρότες παλεύουν να διατηρήσουν ζωντανά.
Το 31% των αγροκτημάτων της χώρας μας δεν υπάρχει πια, αφού τα μικρά αγροκτήματα, που αποτελούν ουσιαστικά τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής γεωργίας, έχουν συρρικνωθεί κατά 37%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα αγροκτήματα μικρής κλίμακας, αντιπροσωπεύουν περίπου το 88% των συνολικών αγροκτημάτων της χώρας μας.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με την ανάλυση της Greenpeace, μεταξύ 2007 και 2021, τα μέσα καθαρά κέρδη ανά αγρόκτημα στην Ελλάδα, μειώθηκαν κατά 13%, την ώρα που τα αγροκτήματα βιομηχανικής κλίμακας, έχουν αυξηθεί κατά 59%.
Η οικονομική απόδοση ανά αγρόκτημα αυξήθηκε κατά μέσο όρο κατά 23% μεταξύ 2007 και 2021, ωστόσο αυτός ο μέσος όρος δεν ισχύει για τα αγροκτήματα μικρής κλίμακας, τα οποία δεν έχουν καταγράψει καμία αύξηση σε αυτό το διάστημα.
Η κατάσταση δεν είναι καλύτερη ούτε στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκεί όπου συνολικά έχουν χαθεί σχεδόν δύο εκατομμύρια «εμπορικά αγροκτήματα» και 3,8 εκατομμύρια θέσεις εργασίας.
Έντονο το φαινόμενο στη Δυτική Μακεδονία
Στη Δυτική Μακεδονία, πέρα από τις δυσκολίες, που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες περιοχές, έρχεται να προστεθεί και ένα ακόμα πρόβλημα. Πιο συγκεκριμένα, έχει καλυφθεί το ποσοστό, που μπορεί να δοθεί για τη δημιουργία των ΑΠΕ, όπως των φωτοβολταϊκών κι έτσι συρρικνώνεται η διαθέσιμη για καλλιέργεια γη.
Η Ολλανδία παράγει σε αξία 1700 ευρώ το στρέμμα, το Ισραήλ 1290 και η Ελλάδα μόλις 190…
Ναι έτσι έχουν τα πράγματα, υπάρχει σημαντική μείωση της αγροτικής γης στη χώρα μας, δεν θα κολλήσουμε στο ποσοστό.
Το μεγαλύτερο μέρος της μείωσης, κυρίως των μικρών αγροτεμαχίων, οφείλετε στη δάσωση των εν λόγω αγρών.
Εδώ τίθεται δύο ερωτήματα:
α. Ποια είναι η θέση της Greenpeace στο θέμα της επαναφοράς των εν λόγω αγρών στην αρχική των κατάσταση ώστε να είναι ξανά καλλιεργήσιμοι;
β Τι έχει να πει για το θέμα της εκχέρσωσης δασικών εκτάσεων και τη μετατροπή των σε καλλιεργήσιμη γη με δενδρώδεις καλλιέργειες, όπως οπωρώνες, ελαιώνες κλπ
Αναμένω σαφείς απαντήσεις.
Αξίες
Η Ολλανδία και το Ισραήλ παράγουν τελείως διαφορετικά προϊόντα σε σχέση με εμάς. Η Ελλάδα το μεγαλύτερο ποσοστό των καλλιεργειών είναι με φυτά μεγάλης καλλιέργειας (βαμβάκι , καλαμπόκι, σιτηρά). Πιο δυναμικές καλλιέργειες όπως θερμοκήπια , δενδρώδεις κτλ έχουμε και εμείς όχι βέβαια στο μέγεθος της Ολλανδίας αλλά ο μέσος όρος που έγραψες παραπάνω πέφτει λόγω των μεγάλων καλλιεργειών. Η παραγωγή στην Ολλανδία έχει γίνει τελείως βιομηχανική (υδροπονια κτλ) που δεν παράγει όμως ποιοτικά προϊόντα και πολλά αγροτο διατροφικά σκάνδαλα όπως τρελές αγελάδες, διοξίνες κτλ ξεκίνησαν από τέτοιου είδους “βιομηχανοποιημένη” παραγωγή.
Tέτοιες αντι-οικολογικές καλλιέργειες με βαμβάκια, οραματίζεται να διατηρήσει ο Περιφερειάρχης
Ο Αγοραστός τα είχε πει αυτά, εμείς δεν τον ακούγαμε.
Έτσι δεν είναι;
Mόνο οι Ολλανδοί τόλμησαν να τα πούνε αυτά, οι τοπικοί πολιτικοί κοιτάνε τα ψηφαλάκια.
Σε νοιώθω φίλε. Και εγώ ραγιάς είμαι.
Δεν πιστεύω να το ψήφισες το κουμούνι; Εμείς, Αγοραστό σταθερά, έτσι;