Έχουμε την εκπαίδευση που μας αξίζει άραγε;
Στη φωτογραφία βλέπουμε πέντε παιδάκια να κάνουν μάθημα στο καφενείο του χωριού Πεύκη στην Ηλεία, με δανεικά τάμπλετ και κινητά στερεωμένα στις κολοκύθες. Μόνο στο καφενείο υπάρχει πρόσβαση στο internet.
Ξέρετε πως μια κοινωνία κρίνεται από τον τρόπο που μεταχειρίζεται τα πιο αδύναμα μέλη της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση κρίνεται από το τρόπο που αντιμετωπίζει τους μικρούς μαθητές.
Το Υπουργείο Παιδείας άφησε μόνους εκπαιδευτικούς και μαθητές ενώ είχε 8 μήνες περίπου από τότε που ξεκίνησε η πρώτη περίοδος της τηλεκπαίδευσης να μεριμνήσει για τις εκπαιδευτικές ανάγκες και δυσκολίες κάθε παιδιού.
Στην ουσία απαίτησε από μαθητές και εκπαιδευτικούς να κόψουν το κεφάλι τους και να βρουν τρόπο να συμμετάσχουν στα υποχρεωτικά μαθήματα.
Κάθε χρόνο στις 20 Νοεμβρίου ο ΟΗΕ και η UNICEF τιμούν την Παγκόσμια Ημέρα αφιερωμένη στα Δικαιώματα του Παιδιού, κάθε παιδιού.
Ισότητα σε μια πολιτεία είναι πάνω απ’ όλα η ισότητα στην αξιοπρέπεια και προσφέρει ισότιμη πρόσβαση στη ζωή, την υγεία και την μόρφωση.
Όλοι εμείς οι ενήλικες οφείλουμε να προστατέψουμε τα δικαιώματα κάθε παιδιού, και στην Ελλάδα του 2020 αυτό ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ.
