Σχεδόν κάθε φορά που έχουμε εκλογές βλέπουμε το ίδιο έργο σε επανάληψη: Οι διεκδικητές του κυβερνητικού θώκου επικεντρώνουν σε κάποιο σκάνδαλο και αρχίζουν την αντιπαράθεση για το ποιος είναι ο διεφθαρμένος και ποιος ο αδιάφθορος. Επιγραμματικά θυμίζουμε:
2004: Ο Κ. Καραμανλής ήταν ο “αδιάφθορος” που θα έφερνε την “κάθαρση” μετά το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, τα βαλιτσάκια στη Χαριλάου Τρικούπη κλπ.
2009: Ο Γ Παπανδρέου ήταν ο “αδιάφθορος” που έκανε σημαία τη Ζήμενς, το Βατοπέδι κλπ.
2012: Ο Αντ. Σαμαράς έλεγε για τη “λίστα Λαγκάρντ”, τα υποβρύχια κλπ.
Το ίδιο έργο βλέπουμε και σήμερα στην αντιπαράθεση των δύο πόλων. Σκοπός τους αφενός να αποκρύψουν τη συμφωνία τους στα βασικά, αφετέρου να απομακρύνουν την σκέψη της νεολαίας από το κύριο ερώτημα “ποιος έχει την εξουσία στα χέρια του και για ποιον δουλεύει η κυβέρνηση;” Κάθε φορά όμως έρχονταν και ένας νέος “αδιάφθορος”, αλλά για τον λαό και τη νεολαία δεν άλλαζε τίποτα επί της ουσίας ούτε προφανώς σταμάτησαν τα φαινόμενα σαπίλας. Τα πράγματα θα αλλάξουν μόνο όταν η νεολαία διακρίνει μέσα από τη μπόχα του συστήματος τη ρίζα που γεννά όλα αυτά τα και χτυπίσει απευθείας εκεί. Αυτό είναι που καλεί το ΚΚΕ να κάνουν σήμερα οι νέοι.
Τ.Σ Τρικάλων της ΚΝΕ