Ακούμε και διαβάζουμε συχνά πως η θεωρία του Μαρξ είναι παλιά και εντελώς παρωχημένη, όμως ο τέως περιφερειάρχης δεν διαολίζεται με κάτι τέτοια και ανατρέχει – με ανάρτηση του – στον Καρλ Μαρξ. Ασπάζεται τον Μαρξ ενώ επί θητείας του έτρεχε απο πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό με το Άγιο Φως ή ανακάτευε τον Άγιο Μύρο στο Φανάρι. Σε καλή κατεύθυνση ειναι ο Αγοραστός.
Διαβάστε :
Σήμερα μου θύμησε φίλος,πολυμαθής,πολυτάλαντος,….ξεχωριστός με διακριτό κοινωνικό αποτύπωμα
Και ανέτρεξα στον :
Karl Marx
Επιστολή στον Κούγκελμαν
Λονδίνο, 17 Απρίλη 1871
Αγαπητέ Κούγκελμαν,
Το γράμμα σου έφτασε σώο. Προς το παρόν, έχω πολύ δουλειά. Ως εκ τούτου, μόνο λίγες γραμμές. Μου είναι εντελώς ακατανόητο το πώς καταφέρνεις να συγκρίνεις τις μικροαστικές διαδηλώσεις τύπου 13 Ιούνη 1849 (1) κ.λπ. με τον τωρινό αγώνα στο Παρίσι.
Θα ήταν, βέβαια, πολύ πιο εύκολο να δημιουργεί κανείς την παγκόσμια Ιστορία αν αναλάμβανε τον αγώνα μόνο κάτω από τον όρο αλάθητα-ευνοϊκών πιθανοτήτων επιτυχίας. Θα ήταν, από την άλλη, εξαιρετικά μυστικιστικό εάν οι «συμπτώσεις» δεν έπαιζαν κανένα ρόλο. Αυτές οι ίδιες οι συμπτώσεις παρεμβαίνουν φυσιολογικά στην γενική πορεία της εξέλιξης και αντισταθμίζονται από κάποιες άλλες συμπτώσεις. Όμως, η επιτάχυνση και η επιβράδυνση εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τέτοιες «συμπτώσεις», που ανάμεσα τους φιγουράρει και η «σύμπτωση» του χαρακτήρα των ανθρώπων που πρώτοι βρίσκονται επικεφαλής του κινήματος.
Η αποφασιστική δυσμενής «σύμπτωση», αυτήν την φορά δεν πρέπει καθόλου να αναζητηθεί στις γενικές επικρατούσες συνθήκες της γαλλικής κοινωνίας αλλά στην παρουσία των Πρώσων στη Γαλλία και στο γεγονός ότι βρίσκονται ακριβώς προ των παρισινών πυλών. Αυτό το γνώριζαν καλά οι Παριζιάνοι. Εξίσου, όμως, το γνώριζαν και οι κανάγιες αστοί των Βερσαλλιών. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο έβαζαν τους Παριζιάνους μπροστά στο δίλλημα: Ή να δεχθούν την πρόσκληση για αγώνα ή να παραδοθούν χωρίς αγώνα. Η αποθάρρυνση της εργατικής τάξης στην τελευταία περίπτωση θα ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη συμφορά από το χαμό ενός οποιουδήποτε αριθμού ηγετών. Η πάλη της εργατικής τάξης με την τάξη των κεφαλαιοκρατών και με το κράτος της έχει μπεί σε νέα φάση με τον αγώνα στο Παρίσι. Όποιο και αν είναι το άμεσο αποτέλεσμα, έχει κατακτηθεί ένα νέο σημείο εκκίνησης στην παγκόσμια Ιστορία.
Αντίο,
Το έριξε στο διάβασμα ο κ. Αγοραστός;
Αλλά να διαβάζει τέτοιες εποχές τον θεμελιωτή του κομμουνισμού;
Εσείς οι βέρα αριστεροί την γνωρίζατε αυτή την επιστολή ή σας την έμαθε ο κ. Αγοραστός σήμερα;
Ναι…θα εκραγεί το ηφαίστειο μ’ αυτά που διαβάζουμε!!!
Ουιιιιι….
Τι ‘ ν τούτο;
Α… Κωστάκη αααα….
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί έκανες αυτή την ανάρτηση.
Τι θες να μας πεις;
Να το πεις απλά και καθαρά.
Τι τον θες τον Μαρξ τώρα;
Πω πω!!! Βαριά φιλοσοφία ο Αγοραστός και τον είχαμε για δευτεράντζα.
Ταπεινώς, υποκλινόμεθα ημείς οι αριστεροί.
ΥΓ. Προσπαθεί και ο φουκαράς ο Stupid να «πουλήσει» μερικές «αριστεράντζες» για να εντυπωσιάσει το πόπολο, αλλά είναι πολύ χαμηλά το παιδί. Αυτά παθαίνεις, εάν το επιστητό σου βασίζεται στο διαδίκτυο.
Σύντροφε Αγοραστέ, δυστυχώς δε σας βοήθησε ο Κύριος σας, όστις απεικονίζεται (τυχαίως) πίσω και επάνω σας.
ΥΓ. Τώρα που σας βλέπω με την κουτάλα ανά χείρας, μου ήρθε στο μυαλό ένα κείμενο με το όνομα «Κεφάλαιο». Το γράφω λοιπόν, να το διαβάσετε.