Η Αθήνα μετατράπηκε σε «Όμορφη Πόλη» με πάνω από 50 χιλιάδες λαού και νεολαίας να σμίγουν ενώνοντας τις φωνές τους για το δίκιο, την αλληλεγγύη, ενάντια στους πολέμους και τη βαρβαρότητα…
Μια ιστορική συναυλία για μια ιστορική μορφή της μουσικής, του αγώνα, του λαού μας. Ένα κατάμεστο Παναθηναϊκό Στάδιο που δονείται στα τραγούδια του Μίκη, στα τραγούδια τα δικά τους και τα δικά μας.
Εκατοντάδες σημαίες της Παλαιστίνης υψώθηκαν στις κερκίδες. Χιλιάδες άνθρωποι, που εδώ και καιρό σφίγγουν τα δόντια αντικρίζοντας τους νεκρούς στα χαλάσματα της Γάζας και υψώνουν τις γροθιές τους στους δρόμους σε έκφραση αλληλεγγύης στην πάλη του ηρωικού Παλαιστινιακού λαού, φώναξαν: «Λευτεριά στη Παλαιστίνη».
Ο Διονύσης Τσακνής πήρε θέση στη σκηνή δίπλα στον Παντελή Θαλασσινό και τραγούδησαν το «Ήταν κάποτε δυο φίλοι», ένα τραγούδι του οποίου τη μουσική ο Μίκης παραχώρησε για να γίνει ο μελλοντικός ύμνος της ελεύθερης, ανεξάρτητης Παλαιστίνης.
Και τα συνθήματα έγιναν τραγούδι, με το πλήθος να τραγουδά για αυτούς που «κάθε βραδιά όρθιοι στην πλαγιά με τον θάνατό τους υψώνουν κάστρα».
Η ιστορική συναυλία ήταν μια βαθιά υπόκλιση στον Μίκη της δημιουργίας! Στον συνθέτη που κατόρθωσε να εκφράσει μέσα από τις μελωδίες του την απεραντοσύνη του κόσμου, το μεγαλείο του «ενεργητικού, μάχιμου και προπαντός όρθιου λαού», την κίνηση της Ιστορίας προς τα μπρος. Γιατί ο Μίκης ήξερε καλά πως ο λαός είναι αυτός που θα κινήσει την Ιστορία προς τα μπρος, πως «σαν χτυπάει ο λαός μας σειέται γη στεριά» και πως με την πάλη του, με την αισιοδοξία, την περηφάνια και τη λεβεντιά του «υψώνει κάστρα».
Ήταν μια τιμή στη μουσική ιδιοφυΐα που μας έμαθε να τραγουδάμε τα λόγια των μεγάλων ποιητών, που με τις μελοποιήσεις του μας χάρισε «το σπάνιο κλειδί που ανοίγει τις μεγάλες πόρτες για να μπούμε στον μαγικό κόσμο της αληθινής Τέχνης».
Δείτε το βίντεο που προβλήθηκε στη μεγάλη συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη:
Περιμένουμε με αγωνία τη δήλωση του κ. Καθηγητού για την κομμουνιστική αυτή εκδήλωση.
ΥΓ. Ιδού μεγαλειότατε… Τα κοράκια αδημονούν.
Αυτό είναι το ΚΚΕ …. “σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος” (Γ. Ρίτσος)
Έχει την βαθειά γνώση,
έχει τον τρόπο,
έχει την θέληση και το τσαγανό να δημιουργεί πολιτισμό και τέτοιες ανεπανάληπτες βραδιές
Να τιμάει το καλλιτεχνικό έργο και τον καλλιτέχνη με μοναδικό κριτήριο την διείσδυση αυτού στον λαό… κι’ όχι απαραίτητα την ιδεολογική ταύτιση!!
Βλέπε: Χατζηδάκι, Λοΐζο, Ξαρχάκο, Μαρκόπουλο, Λεοντή κλπ!!
Πόσο δε μάλλον τον Μίκη…
Ήταν μια συγκλονιστική βραδιά για όσους παρευρεθήκαμε!!!
ΑΝΕΠΑΝΆΛΗΠΤΗ!!!!
Ακούστηκε ο ύμνος της Παλαιστίνης, ο εθνικός ύμνος ακούστηκε;
Τρεις φορές. Στην αρχή, στην μέση και στο τέλος.
Έγινες και εθνικιστής κ. Καθηγητά;
Ας πήγαινες να ακούσεις.
Οι λαοί, των λαών. Ωμέγα. Το “ε” που προσθέτεις στο τέλος, δεν αλλάζει την ορθογραφία.
Έπαθες τίποτα από τους τόσους κομμουνιστές που είδες μαζεμένους;
Είχαν κατάληψη (ΑΝΩΤΑΤΟ δικαίωμα) και δεν το έμαθε.
Ο καθηγητής εδώ έχει δίκιο. Στις συναυλίες του Ρουβά, της Βανδή κλπ. παίζεται κάθε μισή ώρα ο Εθνικός μας Ύμνος.
Ειδικά η στροφή που λέει: από καψούρα θα πεθάνωωω…
“λαονε..λαονε” Δεν τα’ μάθες; Είχαμε παραγγείλει τη μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού για να παιανίσει…έκλεισαν τα Δαρδανέλια και ο Παναμάς, από που να’ρθουν; Από την Αφρική;
Άσε με να σκάσω είμαι!!!!!
Ο Κικίλιας να δεις….μας είχε προειδοποιήσει!!!!
Μία βδομάδα εκδηλώσεις ο Σακκάς στα Τρίκαλα (ακραιφνής κυβερνητικός)
Δεν ακούσαμε ούτε μια φορά τον Εθνικό Ύμνο. Τι συμβαίνει; Άρχισε την υπονόμευση από μέσα;
Τρείς φορές τουλάχιστον έπρεπε να ακουστεί ή είμαστε μπατριωτες ή όχι!
Όταν τιμάς έναν καλλιτέχνη που έχει δωρίσει μια μουσική του σε μια χώρα, φυσικό είναι να ακουστεί. Δεν έχουν καμμία σχέση αυτά που λες, μόνο και μόνο για να πείς κάτι! Φάουλ έκανες ούτε ο Γιώργης Παπαδόπουλος δεν τα έκανε αυτά!
Λαόνε, πάρε τον Εθνόνε και άντε σε καμία ανάρτηση για τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Εάν τέλειωσε το ματς, διαβάστε με στην αρχή, για να καταλάβετε το ρόλο του κ. Καθηγητού, αντίστοιχο του Γκοτζαμάνη, Εμμανουηλίδη κλπ.
Καλή σας ημέρα
ΥΓ. Είναι η επαναστατική ημέρα, που κατέληξε σε 356 υπογραφές, για όσους θυμούνται και μελετούν Ιστορία…