Τρεις διαφορετικές περιπτώσεις πολιτικών, που στο κοινό παρονομαστή έχουν τη λέξη παραίτηση.
Η πρώτη περίπτωση του πρώην υφυπουργού και βουλευτή της ΝΔ για 12 περίπου χρόνια Νίκου Λέγκα ο οποίος παραιτήθηκε, παρότι άμεσα εκλεγμένος από το τρικαλινό λαό αφού «είχε σπάσει» για δεύτερη φορά το όριο των 20.000 ψήφων.
Για την ιστορία ο κ. Λέγκας παραιτήθηκε παραμονή της ψήφισης των μνημονίων και παρέδωσε την έδρα στο κόμμα του αλλά και στον αντικαταστάτη του.
Η δεύτερη περίπτωση του πρώην δικαστή Γιώργου Αποστολάκη, ο οποίος προσφάτως πραγματοποίησε μία γενναία έξοδο από την πολιτική, πράττοντας το αυτονόητο
καθόσον η έδρα που κατείχε ήταν έδρα του ψηφοδελτίου Επικρατείας του κόμματος της Νίκης, που εκ της φύσεως της, θεωρείται και έδρα που ανήκει στο κόμμα.
Ωστόσο παραβλέποντας την όποια δεοντολογική διάσταση του θέματος, ο κύριος Αποστολάκης είχε κάθε συνταγματικό δικαίωμα να κρατήσει την έδρα του, μέσω της ανεξαρτητοποίησής του.
Η τρίτη περίπτωση του Ναυάρχου Ευάγγελου Αποστολάκη, ο οποίος παρότι κατείχε έδρα του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Σύριζα, η οποία για πολλούς θεωρείται έδρα διορισμένου βουλευτή, καθώς διαφέρει από την άμεση εκλογή, δεν την παρέδωσε και ανεξαρτοποιήθηκε, πράττοντας το ακριβώς αντίθετο από αυτό που έκανε ο Γιώργος Αποστολάκης.
Ιδιο επίθετο, ίδια θέση, ίδιο ψηφοδέλτιο(Επικρατείας) άλλα διαφορετικό «πολιτικό μπόι».
Στο βίντεο του ΣΚΑΙ είναι ενδεικτικός ο σχολιασμός της παραίτησης Λέγκα.
Τελικά ποιο κύριος από όλους και συνεπής προς τις αρχές της δημοκρατίας είναι ο Λέγκας.