Ο Οικονόμου δε στιγματίζει όλους τους ανάπηρους με τις χτεσινές του δηλώσεις. Τους φτωχούς ανάπηρους στιγματίζει. Αυτούς που δεν έχουν οικονομική και πολιτική εξουσία.
Αν είχε μπροστά του την αείμνηστη Μαριέττα Γιαννάκου ή τον «βάστα γερά» Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ή τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο, σούζα θα καθόταν και το στόμα του θα έσταζε μέλι αντί για μισαναπηρισμό.
Το να είσαι ανάπηρος είναι ασυγχώρητο για το σύστημα αν είσαι ταυτόχρονα φτωχός και κοινωνικά αποκλεισμένος.
Η ταξικότητα είναι πιο καθοριστικός παράγοντας από την αναπηρία όσον αφορά την ποιότητα ζωής ενός ανάπηρου μέσα σε μία ταξική κοινωνία, δηλαδή την κοινωνική αποδοχή, την ισότιμη συμμετοχή, την απουσία εμποδίων στην καθημερινότητα κλπ.
Ο Οικονόμου είναι συνεπής στα πρότυπα της κοινωνίας που έδωσε κύρος στην ασημαντότητά του. Κουκιά έφαγε, κουκιά μολογάει.
ΚΤ
