Ακριβώς όπως διαβάζεις. Όταν ένα κοράκι νιώθει αδιάθετο, κουρνιάζει κοντά σε μια φωλιά μυρμηγκιών, ανοίγει τα φτερά του, μένει ακίνητο και αφήνει τα μυρμήγκια να του επιτεθούν.
Το κάνουν για έναν ισχυρό λόγο: τα μυρμήγκια ψεκάζουν το σώμα του με μυρμηκικό οξύ, ουσία που δρα ως φυσικό αντιπαρασιτικό. Αυτό το οξύ βοηθά το κοράκι να εξαλείψει μύκητες, βακτήρια και παράσιτα, επιτρέποντάς του να ανακάμψει χωρίς να χρειάζεται φάρμακα.
Αυτή η συμπεριφορά ονομάζεται «μυρμήγκια» και έχει παρατηρηθεί σε διάφορα είδη πτηνών. Είναι ένα απίστευτο παράδειγμα αυτοθεραπείας στα ζώα.
Η φύση δεν παύει ποτέ να μας εκπλήσσει με τη σιωπηλή της σοφία!
National Geographic
Σιγά τη σοφία της φύσεως και στη ζωή το βλέπουμε κάθε ημέρα. Όταν τα «μεγάλα» ανθρώπινα κοράκια αρρωσταίνουν, τρώνε τους «μικροσκοπικούς» ανθρώπους για να επιζήσουν. Μόλις πεινάσουν πάλι, αρχίζουν εκ νέου.
Πέστε μου μία χρονική περίοδο, όπου δεν γίνονταν πόλεμος επί της γης. Και μη νομίζετε ότι σταματάει επί ειρήνης.