Μετά από χρόνια, παλιές συμμαθήτριες του Γυμνασίου Θηλέων Τρικάλων αντάμωσαν και είχαν την ευκαιρία να θυμηθούν τα παλιά.
Μεγάλη η συγκίνηση για τα παλιά και υπέροχα μαθητικά τους χρόνια, γύρισαν πίσω δεκαετίες, στον χρόνο, ξεδιπλώνοντας έτσι τις αναμνήσεις των παιδικών και εφηβικών τους ετών.
…. μα τί να πρωτοπώ ….
έπρεπε να πραγματοποιηθεί αυτή η συνάντηση και ευτυχώς που το σκέφτηκε η Κορίνα η Μέγα και το υλοποίησαν μαζί με την Πόπη τη Μπλούνα ….
να φανταστείτε , πως εγώ , μόλις πριν ένα μήνα , που το πληροφορήθηκα , αποφάσισα
να δημιουργήσω fb και μου το «εγκατέστησαν» τα παιδιά μου , για να «συναντήσω» – «αναγνωρίσω» τις συμμαθήτριές μου , ενόψει της συνάντησής μας ….🩷
( ΥΓ : και ξαφνικά , μου παρουσιάζονται δεκάδες αιτήματα φιλίας και δεν θέλω να παρεξηγηθώ από φίλους και γνωστούς πολλών χρόνων , που αποδέχομαι μόνο τις συμμαθήτριές μου …. που γι αυτόν τον σκοπό δημιούργησα το fb …🤣 )
ήταν υπέροχα – εξαιρετικά – συγκινητικά –
Όπως τότε ! η Κορίνα , στο τέλος της « ονειρικής» αυτής βραδυάς , μας εξέφρασε πολύ εύστοχα , πην διαπίστωσή της για τον τρόπο που όλες μας συμμετείχαμε στη διασκέδαση , στον χορό , σαν σύνολο ,
όπως τότε …. στις εκδρομές μας , στις γιορτές μας …. Δηλαδή , συνέβη κάτι μαγικό , σαν να μην είχε περάσει μία μέρα … περίεργο ,συγκινητικό … Μεγάλη Επιτυχία !
Την ονομάζω Συναισθηματική επιτυχία !
Δόξα τώ Θεώ ,
είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή ….
Μνημονεύσαμε και τα κορίτσια που μας άφησαν πολύ νωρίς ή αργότερα ….
είναι πια μισός αιώνας ….
Ελπίζουμε και ευχόμαστε , να το επιδιώξουμε να βρισκόμαστε συχνότερα
στο εξής ….
ΚΑΙ : ~~> ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ – ΠΡΟΤΡΟΠΗ
προς όλη τη γενιά του 1960 – δηλαδή των αποφοίτων του 1978 , της αγαπημένης πόλης των Τρικάλων ( της οποίας εγώ εξακολουθώ – αν και κάτοικος Αθηνών – να είμαι ένθερμος Δημότης ) να φροντίσουμε να πραγματοποιήσουμε από κοινού μία Αντάμωση ….
ΔΗΛ : τα 2 Αρρένων και τα 2 Θηλέων
και του Τσιλιμίγκα !
είναι κάτι που θεωρώ πως
το επιθυμούμε όλοι !
Όση ζωή μας μένει ,
είναι μπροστά μας ….
Ας είμαστε αισιόδοξοι ,
ας δούμε με θετική ματιά ,
όσες στιγμές , όσα χρόνια
μας υπολείπονται …
( και , σημασία έχει πως το λέω
εγώ , το προτείνω εγώ , που
από πολύ νωρίς γνώρισα το
σκληρό πρόσωπο της Ζωής …)
Προσκαλώ , όσους συμμαθητές και συμμαθήτριες βλέπουν τη ζωή
με το βλέμμα που τη βλέπω εγώ ,
να βρούν έναν τρόπο να επικοινωνήσουν μαζί μου για τον σκοπό αυτόν ….
Ευχαριστώ και πάλι από καρδιάς ,
την Κορίνα τη Μέγα
και την Πόπη τη Μπλούνα ,
για την ιδέα και την υλοποίηση
αυτής της υπέροχης συνάντησης
που είχε ως αποτέλεσμα
αυτή τη γλύκα που γευτήκαμε όλες …🩷
με πολλή συγκίνηση ,
τρυφερότητα και αγάπη ,
Λουκία Δημ. Κατσιλέρου