Δύο χρόνια πριν, στις 14 Ιουνίου 2023, σημειώθηκε στην Πύλο , ένα από τα πιο πολύνεκρα -αν όχι το πιο πολύνεκρο- της Μεσογείου. Εκατοντάδες άνθρωποι, 650 σύμφωνα με εκτιμήσεις, πνίγηκαν, όταν το σκάφος που τους μετέφερε ανετράπη, επειδή το ελληνικό Λιμενικό που βρισκόταν δίπλα του επί τέσσερις ώρες, αντί να προσπαθήσει να σώσει τους επιβαίνοντες, επιχειρούσε να το ρυμουλκήσει και να το ωθήσει προς την Ιταλία για να το ξεφορτωθεί.
Στο πλοίο βρίσκονταν 750 άνθρωποι, οι οποίοι για 15 ολόκληρες ώρες ζητούσαν βοήθεια. Και όταν είδαν το ελληνικό Λιμενικό να πλησιάζει στις 10 το βράδυ και, ενδεχομένως, πίστεψαν ότι η βοήθεια έφτασε, αυτοί τους πέταξαν ένα μπλε σκοινί για να ρυμουλκήσουν το σκάφος προς άγνωστη κατεύθυνση. Πράξη που, τελικά, απέβη μοιραία και φονική. Μόνο 104 κατάφεραν να επιβιώσουν. Βρέθηκαν 82 σοροί. Οι υπόλοιποι, πάνω από 500, χάθηκαν στη θάλασσα, σε έναν υγρό τάφο, την ώρα που οι αρμόδιες αρχές παρακολουθούσαν, δίχως να παρεμβαίνουν επαρκώς, παρά τα ξεκάθαρα σήματα κινδύνου.
Σωροί ανθρώπων που έφυγαν από τη χώρα καταγωγής τους, προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος, μιας ζωής με αξιοπρέπεια, βρίσκονται ακόμα στον πάτο του Ιονίου πελάγους. Και, όπως θα πει και ο ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος, μιλώντας στη ROSA, «οι άνθρωποι αφέθηκαν να πεθάνουν, όχι για κάτι που έκαναν, αλλά για αυτό που ήταν. Μετανάστες, πρόσφυγες, εργάτες και φτωχοί», γεγονός που αναδεικνύει ότι «η Πύλος, εκτός από το φονικότερο ναυάγιο, αποτελεί και το μεγαλύτερο ρατσιστικό έγκλημα στην ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας, εν καιρώ ειρήνης».
Για να αποδοθούν ευθύνες, χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν δύο χρόνια, καθώς έφτασε Μάιος του 2025 για να ασκηθούν ποινικές διώξεις σε 17 αξιωματικούς του Λιμενικού, μεταξύ των οποίων και στον πρώην αρχηγό του Λιμενικού Σώματος. Ο Ιάσονας Αποστολόπουλος, περιγράφοντας και ο ίδιος το χρονικό του ναυαγίου, υπογραμμίζει ότι «δεν έχει γίνει ποτέ ξανά στην ιστορία ένα Λιμενικό να πνίγει 650 ανθρώπους». «650 άνθρωποι νεκροί σε μία μέρα. 650 νεκροί είναι νούμερο πολέμου, δεν είναι νούμερο ειρήνης. Ενός πολέμου, όμως, που έχει κηρυχθεί μονομερώς και οι νεκροί είναι μόνο της μία πλευράς», τονίζει εμφατικά ο ακτιβιστής. Ο ίδιος, χαρακτηρίζει, μιλώντας στη ROSA, το ναυάγιο της Πύλου ως «ένα σημείο αναφοράς, ένα όνειδος για την ελληνική ιστορία. Γιατί οι άνθρωποι που πνίγηκαν στο αμπάρι έξω από την Πύλο δεν είχαν κι αυτοί οξυγόνο, όπως οι νεκροί των Τεμπών».
Ελλάδα 650.0