Τα τελευταία τρία -ειδικά- χρόνια η κρατική επίθεση στους κρατουμένους εντείνεται. Χαρακτηριστική είναι η ακόρεστη δίψα να χτυπηθούν οι κρατούμενοι μέσα από μια σειρά νομοθετημάτων που στοχεύουν να κάνουν την κράτηση πιο μακρόχρονη και δυσμενέστερη.
Από τις 4/9 έχει ξεκινήσει στις φυλακές κινητοποίηση, που από τις 18/9 εξελίχθηκε σε απεργία πείνας. Η κινητοποίηση αφορά μέχρι στιγμής τη φυλακή του Δομοκού, της Λάρισας, των Χανίων και της Κέρκυρας ενώ συζητούν τη συμμετοχή τους και άλλες φυλακές.
Τα ζητήματα που θέτουν οι κρατούμενοι αφορούν τη συνεχή επιδείνωση του νομοθετικού πλαισίου, την αυστηροποίηση των ποινών και των όρων απόλυσης , την επανίδρυση των “φυλακών τύπου Γ”, το πετσόκομμα των αδειών , τον αποκλεισμό από τις αγροτικές φυλακές, τον υπερπληθυσμό και τις κακές συνθήκες κράτησης , αλλά και τις διαδικασίες των δικαστικών συμβουλίων που έχουν σκληρύνει την στάση τους σε ότι αφορά την πρόσβαση σε δικαιώματα όπως η άδεια και η υφ’ όρον απόλυση, για όσους το δικαιούνται.
Από τις φυλακές του Δομοκού τίθεται και το ζήτημα των δικαστικών συμβουλίων της Λαμίας που εφαρμόζουν για την υφ’ όρον απόλυση των πολυισοβιτών διαφορετικούς νόμους από ότι όλη η υπόλοιπη Ελλάδα, (25 χρόνια ελάχιστο έκτισης αναδρομικά , αντί για 19 που ισχύει σε όλα τα δικαστήρια για τους παλιούς πολυισοβίτες).
Σε αυτή την συνθήκη -προς καμία έκπληξή μας- η κυβέρνηση ετοιμάζει και νέα αυστηροποίηση των ποινών και των ορίων έκτισης, ενώ ο Μητσοτάκης προανήγγειλε την φυλακή ακόμη και για πλημμελήματα.
Οι φυλακές δεν είναι κάποιο μακρινό μέρος, είναι κομμάτι της κοινωνίας μας, οι θανατοπολιτικές, το χτύπημα της αξιοπρέπειας και η ένταση της επίθεσης σε όλες τις πτυχές της ζωής των κρατουμένων σημαδεύουν και εμάς.
Να αντισταθούμε στον ζόφο της νέας πραγματικότητας στις φυλακές.
Η φυλακή μας αφορά. Οι κρατούμενοι είναι κομμάτι της κοινωνίας.
Ενώνουμε τη φωνή μας μαζί τους και δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας !
