«Δεν υπάρχουν λόγια για αυτό που συμβαίνει. Ίσως οι μόνες λέξεις που αρμόζουν και θα συντροφεύουν την πορεία των οικείων είναι οι λέξεις κουράγιο και δύναμη» δήλωσε συντετριμμένη η πρόεδρος του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων των Τεμπών κα Μαρία Καρυστιανού έξω από τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αχιλλίου Λάρισας προσερχόμενη για την κηδεία του αδικοχαμένου Βασίλη Καλογήρου.
Η πρόεδρος του συλλόγου των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών βρέθηκε στην κηδεία του 39χρονου γιου της εισαγγελέως εφετών Λάρισας σε ορεινή περιοχή στην Περαχώρα Τυρνάβου.
Τραγική φιγούρα στην κηδεία του Βασίλη Καλογήρου ήταν η μητέρα του, εισαγγελέας εφετών Λάρισας, Σοφία Αποστολάκη, η οποία είχε χειριστεί και την υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών.
«Καλώς ανταμώσαμε, όλα είναι σχετικά», είπε η Μαρία Καρυστιανού, με την μητέρα του Βασίλη Καλογήρου να της απαντά: «Εσείς το πήρατε καμένο. Εγώ το πήρα φαγωμένο».
«Να ζείτε καλά, ευλογημένα και κοντά στον θεό», τόνισε σε δηλώσεις τους σε δημοσιογράφους στο νεκροταφείο της Λάρισας.
Μάλιστα, σε ερώτηση για την ανάρτηση που έκανε «εσείς και το αφεντικό σας τι τέλος θα έχετε;», απάντησε: «Δεν θα σας πω εσάς, δεν είστε αρμόδιοι εσείς για να σας πω. Θα το πω στους αρμοδίους».
«Ίσως οι μόνες λέξεις κουράγιο και δύναμη στους οικείους να είναι οι λέξεις που αρμόζουν και θα συντροφεύουν την πορεία αυτών των ανθρώπων. Πέρα από ότι μου έχουν περάσει από το μυαλό διάφορες σκέψεις και πιστεύω ότι έχουν περάσει σε όλους μας, σήμερα ήρθα γιατί ένιωσα ότι έπρεπε να βρίσκομαι εδώ να αποχαιρετήσω τον Βασίλη», δήλωσε η Μαρία Καρυστιανού προσερχόμενη στην κηδεία.
Τα ερωτήματα
Στο μεταξύ πολλά είναι τα ερωτήματα, στα οποία καλούνται να δώσουν απαντήσεις οι Αρχές. Κεντρικά ερωτήματα είναι βέβαια πώς βρέθηκε στο συγκεκριμένο σημείο ο Βασίλης Καλογήρου και γιατί βρέθηκε εκεί.
Αν ήθελε να φτάσει εκεί ο 39χρονος περπατώντας, θα έπρεπε να διανύσει μια απόσταση τουλάχιστον 12 χιλιομέτρων, κινούμενος παραπλεύρως του Πηνειού σε μια δύσκολη διαδρομή κατά διαστήματα, καθώς οι όχθες του δεν είναι προσβάσιμες σε όλα τα σημεία.
Στο σώμα του Βασίλη δεν βρέθηκαν εμφανή ίχνη ή τραύματα που να παραπέμπουν σε εγκληματική ενέργεια. Επίσης, στο σημείο δεν βρέθηκαν ίχνη σύρσης ή μεταφοράς, ενώ τα γυαλιά του 39χρονου εντοπίστηκαν διπλωμένα και τοποθετημένα στο έδαφος δίπλα του.
Στον λαιμό του φέρονται να υπήρχαν δαγκώματα ζώων και, σύμφωνα με πληροφορίες, έλειπε κομμάτι του υοειδούς οστού.
Ωστόσο, είχε μείνει ένα κομμάτι του συγκεκριμένου οστού και ιστός, από τα οποία ελήφθησαν δείγματα για ιστολογική εξέταση που μπορεί να δώσει απαντήσεις για το αν ασκήθηκε πίεση στον λαιμό του από τυχόν τρίτο άτομο και αν υπάρχουν ενδείξεις στραγγαλισμού. Φαίνεται πάντως πως δεν υπάρχουν εμφανή, τουλάχιστον, τραύματα αντίστασης και πάλης.
Μέχρι στιγμής όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά, τα ερωτήματα είναι πολλά και μένουν αναπάντητα. Φως αναμένεται να ρίξουν οι ιστολογικές και τοξικολογικές εξετάσεις.
Οι παρακάτω υπογράφουσα …ανεξάρτητη ιστοσελίδα, απευθύνεται σε αυτούς που απευθύνεται. Την αναπαράγω, απευθυνόμενος σε αυτούς που διαθέτουν την ικανότητα της αντίληψης και της διάκρισης. Στο ίδιο «πνεύμα» και με την ίδια φρασεολογία κινείται και κυβέρνηση. 10 ημέρες πριν δεν είχαν ποτέ τέτοια ταύτιση του λόγου. Μας βάζει σε σκέψεις όλο αυτό. Κάτι από …συγκεντρωτισμό.
«Η βεβαιότητα με την οποία εκφράζεται στα social media ένα μέρος του ελληνικού λαού για το τι συνέβη στα Τέμπη ή με τον υιό της εισαγγελέως, σοκάρει. Και ακόμη περισσότερο η προσπάθεια να δημιουργηθούν συνθήκες ρήξης στις συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν στην κάλπη και έχουν επιλέξει την οδό της «αναμέτρησης» στο δρόμο. Με το «οργισμένο» πλήθος (όποιο πλήθος) ή με τον Κυριάκο; Με την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση και με την χώρα, είναι η προφανής απάντηση.
Καλώς ή κακώς η χώρα χωρίζεται για άλλη μία φορά στα δύο. Σίγουρα όχι με ευθύνη της κυβέρνησης. Όχι μεταξύ αυτών που δήθεν θέλουν Δικαιοσύνη και αυτών που δήθεν θέλουν συγκάλυψη, όπως θέλει το αφήγημα. Η αναμέτρηση γίνεται μεταξύ αυτών που σέβονται τους θεσμούς και εκείνων που θέλουν να μετατρέψουν την χώρα σε ένα απέραντο λαοδικείο.
Δεν συζητάμε για μια εκδήλωση διαμαρτυρίας για τα Τέμπη. Αλλά για μια μάχη μέχρι εσχάτων για να πέσει ο Μητσοτάκης. Για να εξαναγκαστεί σε παραίτηση. Ένας Μητσοτάκης που έχει γίνει στόχος απίστευτων προσωπικών επιθέσεων όλα αυτά τα χρόνια. Διότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενοχλεί. Ενοχλούν τα ποσοστά που κερδίζει στις εκλογές. Ενοχλεί που υπάρχει. Αν δεν υπήρχε θα είχαν επικρατήσει οι δυνάμεις του «όχι» με τον έναν ή άλλον τρόπο. Αλλά οι δυνάμεις αυτές ηττήθηκαν πολιτικά. Και η αιτία για την ήττα τους ήταν μια και μόνο: η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αυτό δεν πρόκειται να του το συγχωρέσουν. Ούτε η αριστερά, ούτε η ακροδεξιά, ούτε η νεοκαραμανλική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλιώς τα σχεδίαζαν και αλλιώς τους βγήκε…
Και τώρα κάνουν σχέδια. Ότι θα κατέβουν στο Σύνταγμα, θα κρεμαστούν από τα κάγκελα της Βουλής, όπως κάποτε η Ζωή από τα κάγκελα της ΕΡΤ και ο Μητσοτάκης θα τρομάξει και θα φύγει έντρομος. Ε λοιπόν, στις δημοκρατίες δεν γίνονται έτσι τα πράγματα. Όχι ότι δεν μπορούν να επιχειρήσουν να καταλύσουν την δημοκρατία. Όχι ότι δεν το έκαναν άλλη φορά στο παρελθόν. Αλλά οι μάσκες έχουν πέσει. Και δεν θα τους το κάνουμε εύκολο…
Είμαστε σταθερά με τους θεσμούς, ακόμη κι όταν αυτοί δεν μας ικανοποιούν με τις αποφάσεις τους. Με την Ελλάδα και τον Κυριάκο. Επειδή μια νόμιμη κυβέρνηση πέφτει μόνο στη Βουλή και όχι στα πεζοδρόμια με την καθοδήγηση «σαλεμένων». Επειδή η νίκη της πλατείας θα είναι μία μεγάλη νίκη των fake news και αντίστοιχα μια μεγάλη ήττα της Δημοκρατίας. Επειδή η χώρα δεν αντέχει μια τέτοια κρίση και επειδή οι εχθροί της καιροφυλακτούν.
Με τους θεσμούς και τον Κυριάκο. Χωρίς συζήτηση. Απέναντι σε γελοία σενάρια. Απέναντι στα fake news. Απέναντι στην κατάλυση των θεσμών και της κοινωνίας. Και ο σεβασμός στους θεσμούς δεν μπορεί να είναι α λα καρτ. Είναι το σημείο που αναλαμβάνει κανείς τις ευθύνες του. Διαλέγει στρατόπεδο, της Δημοκρατίας ή των εχθρών της.
liberal.gr»
ΥΓ. Εστιάστε (οι διαβασμένοι στην Ιστορία) στην τελευταία φράση και θυμηθείτε όλη τη φρασεολογία του κάθε Βασιλέως (ειδικά τις Πρωτοχρονιές), τα Ιουλιανά, τη χούντα των Συνταγματαρχών και των παπατζήδων που πέρασαν από την καμπούρα μας διαχρονικά. ΟΛΟΙ τους, όμνυαν στη Δημοκρατία. Όλοι οι άλλοι, όχι.
Στην τελευταία φράση του, το liberal τι εννοεί; Ότι η κυβέρνηση είναι η Δημοκρατία και οι άλλοι (που είναι στη χειρότερη περίπτωση 60%) είναι εχθροί της; Και εάν πειράξουμε την κυβέρνηση ψάχνοντας την αλήθεια, είμαστε εχθροί της Δημοκρατίας;
Το άρθρο 120 του Συντάγματος το γνωρίζουν τα θρεμμένα από τη λίστα Πέτσα, παιδιά εκεί μέσα; Εάν όχι, θα φροντίσουμε εμείς οι ΠΟΛΙΤΕΣ, στις 28/2.