Στις 28 Φεβρουαρίου του 2025, όταν και έλαβαν χώρα οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις στην ιστορία του νεοελληνικού κράτους, οι συμμετέχοντες δεν ζήτησαν ούτε αυξήσεις, ούτε επιδόματα, ούτε ρουσφέτια, ούτε χάρες.
Ζήτησαν Δικαιοσύνη.
Ένα κράτος δικαίου, που βασίζεται στη διαφάνεια, την αξιοκρατία και τη θεσμική λειτουργία, είναι απείρως σημαντικότερο από το πελατειακό σύστημα και τις πρακτικές ρουσφετιού που κυριαρχούν.
Ζήσαμε την Ιστορία. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις θα είναι συγκρίσιμες με τις ιστορικές διαδηλώσεις για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Είναι η πρώτη φορά εδώ και καιρό που η πολιτική ατζέντα διαμορφώνεται από τα πλήθη στους δρόμους.
Δεν μπορεί κανείς να κλείνει τα μάτια στις σοβαρές ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού που κοστίζουν τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους. Είναι απολύτως δικαιολογημένη αξίωση να μπορείς να χρησιμοποιείς ένα δημόσιο μέσο μεταφοράς για να φτάσεις ασφαλής στον προορισμό σου.
Η κυβέρνηση δεν αντιλήφθηκε ότι στα Τέμπη χάσαμε τα παιδιά μας και τους φίλους μας.
Χάσαμε τελικά τον εαυτό μας. Πίστεψε ότι η κοινωνία μας θα πάψει να πενθεί, να συμπαραστέκεται, να αγρυπνά. Μας μέτρησε με τη δική της αλαζονεία και ύστερα ταπεινώθηκε. Ξεκίνησε η συνειδητοποίηση ότι σε αυτήν την ιστορία δεν πρόκειται να βγουν όλοι λάδι, όπως έχει συμβεί σε όλες τις ανάλογες ιστορίες του παρελθόντος.
Έχουμε φτάσει στο σημείο όπου είναι αναγκαία μία συνολική αναδιάρθρωση θεσμών και πολιτικού συστήματος, ώστε πρωτίστως να δημιουργηθεί ένας κρατικός μηχανισμός που θα σέβεται τον πολίτη και θα λαμβάνει ίση μέριμνα για όλους.
Η Ελλάδα χρειάζεται ένα θεσμικό και πολιτικό άλμα προς τα μπρος και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Επιβάλλεται να ξεκινήσει πρώτα από τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Έτσι θα γίνει δυνατόν οι πολιτικοί να παραπέμπονται στα δικαστήρια χωρίς να παραγράφονται τα αδικήματα τους και να πάψουν οι γελοίες εξεταστικές επιτροπές της Βουλής που πάντα τους αθωώνουν όλους.
Η αίσθηση ότι οι θεσμοί δεν λειτουργούν προς όφελος του συνόλου, αλλά εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα, έχει εδραιώσει μια γενικευμένη δυσπιστία απέναντι στους φορείς εξουσίας. Ένα σημαντικό ποσοστό των πολιτών έχει πλέον απογοητευτεί βαθιά από την αποτελεσματικότητα του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης
Ήταν ευθύνη της κυβέρνησης αλλά παρόλα αυτά έκτοτε δεν έχει γίνει τίποτα σημαντικό για να εκσυγχρονιστούν τα τρένα. Δυστυχώς η παντελής έλλειψη σοβαρής αντιπολίτευσης, δεν προκαλεί καμία πίεση στην κυβέρνηση.
Αν δεν ήταν οι γονείς των παιδιών που χάθηκαν και ο αγώνας τους, δεν θα συνέβαινε τίποτα απ’ όλ’ αυτά.
Να μην ξεχνάμε πως πάντοτε η αλλαγή έρχεται από κάτω προς τα πάνω. Ο κόσμος ορίζει τις συνθήκες και όχι το αντίστροφο.
