Δεν είναι μόνο η θάλασσα που μπορεί να προσφέρει απόδραση από τις υψηλές θερμοκρασίες, υπάρχει και η επιλογή του βουνού ως όαση δροσιάς. Διανύοντας αυτές τις μέρες έναν ακόμη καύσωνα, με την θερμοκρασία να ανεβαίνει επικίνδυνα, αναζητούμε τη δροσιά ως αντίδοτο στο τσιμέντο που κάθε καλοκαίρι γίνεται λάβα.
Για τους κατοίκους των Τρικάλων και όχι μόνο, το αντίδοτο αυτό έχει όνομα και είναι το Περτούλι. Αναζωογονητική επιλογή, με τη δροσιά του καταπράσινου ελατοδάσους και τα τρεχούμενα νερά, ένα τοπίο απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς.
Προορισμός κατάλληλος για κάθε εποχή του χρόνου, μέρος με πολλές υποδομές διαμονής και εξαιρετικά ταβερνάκια, διατηρώντας ένα παραδοσιακό προφίλ, γοητεύει σταθερά όσους το επισκέπτονται.
Η δροσιά του βουνού θα σας ξεκουράσει, θα σας αναζωογονήσει, θα σας αποζημιώσει από όλες τις πλευρές. Σκεφτείτε το….και δεν θα χάσετε!!!
Βρέθηκα πριν μερικές μέρες απογευματάκι στο Περτούλι, είχε 10 βαθμούς Κελσίου παρακάτω από τα Τρίκαλα με βάση το θερμόμετρο του αυτοκινήτου. Καθόσουν άνετα έξω, είχα ξεχάσει πως είναι να μην βράζεις από τη ζέστη μετά από τόσες μέρες που έχουμε καύσωνα στην πόλη.
Δεν θέλω να σας απογοητεύσω αλλά ούτε εξαιρετικά ταβερνάκια ούτε υποδομές διαμονής υπάρχουν πλέον. Έκλεισαν όλα και δύο τρεις τελευταίοι των Μοϊκανών κρατάνε όσο μπορούν και πιστεύω και χωρίς κέρδος. Γιατί συνέβη αυτό; Απλά γιατί όταν την πρώτη δεκαετία των ’00s είχαν μοναδική ευκαιρία να ξεφύγει ολόκληρη η περιοχή,, κάποιοι έβλεπαν φαντάσματα και παρέσυραν και τους ντόπιους ολόκληρου του τότε Δήμου Αιθήκων. Τώρα λένε τι μ@λ@κι@ κάναμε αλλά τώρα είναι αργά. Λεφτά υπήρχαν, όπως και άνθρωποι με όραμα. Τώρα απλά κάνουμε δωρεές για πανηγύρια, αλλά λεφτά για να καθαρίσουνε το εμβληματικό λιβάδι μέσα στο χωριό του Περτουλίου δεν έχουν. Κρίμα πραγματικά. Όλες οι ορεινές περιοχές αναπτύσσονται ενώ τα ορεινά του νομού Τρικάλων πλέον έχουν βγει από τους εν δυνάμει προορισμούς. Και μην αναφερθώ στα χωριά του Ασπροποτάμου. Εκεί και αν επικρατεί εγκατάλειψη… Θα το κλείσω εδώ.