Επισκεφθήκαμε πρόσφατα τα αγαπημένα μας Τρίκαλα.
Την “έξυπνη πόλη” με τον πανέμορφο Ληθαίο, τα γεμάτα ζωή “μανάβικα”, το γραφικό Βαρούσι, την “all time classic” οδό Ασκληπιού.
Kάνουμε οτι δεν βλέπουμε το τρίχρονο εργοτάξιο της κεντρικής πλατείας.
Τι ιστορία κι αυτή… Κάτι για κατάλοιπα τεμενους, κάτι για εργολάβους, κάτι για Εφορεία αρχαιοτήτων, κάτι για Δνση Τεχνικών Έργων, περάσανε τα χρόνια. Σιγά το νέο. Σε όλη την Ελλάδα περνάνε τα χρόνια με αυτά και με τ’άλλα.
Όντες σίγουροι οτι μία “έξυπνη πόλη” έχει “έξυπνους προύχοντες” που σίγουρα θα βρούν τάχιστα μία “έξυπνη λύση” να παραδώσουν μέσα σε αυτόν τον αιώνα την πλατεία στους πολίτες, είπαμε να κάνουμε μία γύρα από το παλαιό εμπορικό κέντρο της πόλης πριν καταλήξουμε στα υπέροχα μανάβικα αποτείοντας έτσι έναν φόρο τιμής (για πολλοστή φορά) στο καλό φαγητό και στο καθαρό ποτό.
Εκεί θα δούμε την πραγματική ανάπτυξη είπαμε. Θα χαρούμε, θα ενθουσιαστούμε και θα είναι ο φυσικός προπομπός των “μανάβικων”. Είναι το ζωηρό τμήμα της… έξυπνης πόλης, με περιποιημένους δρόμους, με καταστήματα γεμάτα εμπορεύματα και πελάτες, με «πέργκολες» και διάφορα φουτουριστικά σχέδια που την κάνουν ελκυστική στους επισκέπτες ντόπιους και ξένους.
Μέχρι και Open Mall ρε φίλε! Με συστήματα έξυπνης προβολής των καταστημάτων, με καταστάσεις που ο πελάτης μπορεί να ενημερώνεται περνώντας απλώς έξω από το κατάστημα για τις προσφορές της ημέρας και άλλα τέτοια προχωρημένα συστήματα. Μιλάμε για τις οδούς Περσεφόνης, Διάκου, Πλούτωνος, Καραϊσκάκη (προς τα δικαστήρια).
Αμ δε!
Το αρχικό ερώτημα ήταν εάν το απογευματινό Martini που ήπιαμε είχε κάτι ύποπτο. Δυστυχώς όχι.
Είχαμε την εντύπωση πως μεταφερθήκαμε σε μια τριτοκοσμική και εγκαταλελειμμένη πόλη! Δεκάδες καταστήματα είναι όχι μόνο «άδεια» αλλά έχουν πάρει και μια τρομακτική όψη από την εγκατάλειψη, τα σπασμένα τζάμια, τα συνθήματα στους τοίχους. Κάθε χρόνο, κάθε ημέρα η ζωή και η κίνηση λιγοστεύει στην ευρύτερη περιοχή και όταν τη διασχίζει κανείς «πιάνεται η ψυχή του» από το θέαμα που αντικρίζει.
Αυτή η εικόνα δυστυχώς επικρατεί στο μεγαλύτερο τμήμα του άλλοτε ιστορικού εμπορικού κέντρου της πόλης, μια ανάσα από τα «μανάβικα» αλλά και από το στολίδι της πόλης, τον Ληθαίο ποταμό.
Μας είπαν οτι πέρασε σχεδόν μια πενταετία και το μόνο που γνώρισε η περιοχή είναι η πλήρης εγκατάλειψη. Μάλιστα σήμερα μεταξύ τους οι περίοικοι και οι επαγγελματίες της περιοχής έχουν αρχίσει να την αποκαλούν «Σπιναλόγκα» των Τρικάλων.
Διαμαρτυρήθηκαν, στον προηγούμενο δήμαρχο, τους υποσχέθηκε πως μέχρι τον Οκτώβριο του 2023 το έργο θα έχει ολοκληρωθεί. Δεν έγινε απολύτως τίποτα. Ενόχλησαν και τον νέο δήμαρχο αλλά δεν πήραν καμία σαφή απάντηση ούτε δέσμευση, όπως λένε. Μόνον κάποιες δικαιολογίες πως πρέπει πρώτα να κάνει κάποια έργα η ΔΕΥΑΤ στην περιοχή και έπειτα να αρχίσει η αναμόρφωση της. Δηλαδή όταν δεν θα έχει απομείνει κανένα ανοιχτό κατάστημα;
Τελικά καταλήξαμε στα “μανάβικα” με βαριά καρδιά. Μία η πλατεία, μία το ιστορικό εμπορικό κέντρο μίας μικρής Θεσσαλικής Πρωτεύουσας, δημιουργούνται νησίδες εγκατάλειψης που απαξιώνουν το σύνολο της πόλης βαθμιαία.
Μήπως οι “έξυπνοι πολίτες” χρειάζεται να προσέχουν και να ελέγχουν περισσότερο τις επιλογές τους? Λέω εγώ τώρα…
thessaliavoice.gr
Παλιό το κόλπο υποτίμηση για να τα αγοράσουν φθηνά τους μάθαμε.
Τρέξε, τρέξε μικρούλη αγόρασε.
Και περίμενε να τα νοικιάσεις.
Δεν θα τα πάρουν μπακάληδες έχει από Κινέζους μέχρι Αρειανους μπορεί και από κάποιον πλανήτη που δεν γνωρίζουμε.
Η ”Έναρξις επιτηδεύματος*” μου, φέρει την ημερομηνία 11/9/1974, με χαρτόσημο των 100 δραχμών, το οποίο αγόραζες …135. Όχι, δεν ήταν μαύρη αγορά, απλώς ενίσχυες τον ΟΓΑ και πλήρωνες τα …κερατιάτικα των προγόνων σου για τον ”ατυχή πόλεμο” του 1897. Με βάση αυτή την πείρα και τους εξαιρετικούς καθηγητές της ΑΣΟΕΕ, πήρα σβάρνα τους παλαιούς και νέους επιχειρηματίες της εικονιζόμενης περιοχής, όπου εντρύφησα εμπορικώς για μισό αιώνα. Ο λόγος μου κοφτός: έτσι όπως ”παίζει η ορχήστρα” και όπως αντιδράτε, σε δύο χρόνια δεν θα μείνει κανένας σας. Ούτε η λαϊκή αγορά. Με εντυπωσίασε η απάντηση όλων (και της λαϊκής), παρά τη γνωστή ”τοποθέτηση” αρκετών: Πολλά έβαλες δύο χρόνια…
Έλλειψη χρημάτων ή έλλειψη νοήσεως, η παρούσα στάση εμπορίου;
*Μέχρι προχθές έλεγα τι το χρειάζομαι αυτό; Και τώρα, το ψάχνω ματαίως…
Δρόμοι που κάποτε έσφυζαν απο εμπορική κίνηση. Το άλλοτε ιστορικό εμπορικό κέντρο της πόλης, Σήμερα η εγκατάλειψη, η ερήμωση, η απόλυτη νέκρωση, Το δηλώνει εξ’ άλλου και το όνομα της οδού, ΠΛΟΥΤΩΝΟΣ. Ο θεός του θανάτου. Όπως και η παράλληλη οδός, ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ, η οποία δεν θα αναστηθεί ποτέ, να ξαναφέρει το ΕΑΡ!!!! Ο Πλούτωνας την κρατάει για πάντα μαζί του.