Μέχρι χθες, η κυβέρνηση υποστήριζε διαδοχικά, δια στόματος Μητσοτάκη, ότι:
1. Το δυστύχημα προκλήθηκε από ανθρώπινο λάθος – φταίει ο σταθμάρχης.
2. Δεν υπάρχει παράνομο φορτίο, όποιος μιλάει για παράνομο φορτίο είναι ψεκασμένος συνωμοσιολόγος.
3. Δεν υπάρχει μπάζωμα, όποιος μιλάει για μπάζωμα, είναι ψεκασμένος συνωμοσιολόγος.
Στο ενδιάμεσο, οργάνωσε μια εξεταστική επιτροπή στη Βουλή που τα βρήκε όλα καλώς καμωμένα, όπως τα είχε βρει και η διαβόητη επιτροπή Γεραπετρίτη, λίγο μετά το δυστύχημα.
Σήμερα, μετά το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, η κυβέρνηση θυμίζει τον ασθενή του Φρόυντ που είδε στο όνειρό του ότι δανείστηκε μια τσαγιέρα από το γείτονά του, αλλά την επέστρεψε σπασμένη.
Στην αγωνία του να αποποιηθεί την ευθύνη, έδωσε διαδοχικά τρεις δικαιολογίες:
1. Επέστρεψα την τσαγιέρα άθικτη
2. Ήταν ήδη σπασμένη όταν τη δανείστηκα
3. Δεν δανείστηκα ποτέ την τσαγιέρα
Δικαιολογίες αντιφατικές μεταξύ τους, που αντί να αποδεικνύουν την αθωότητά του, τεκμηριώνουν την ενοχή του.
Ομοίως, η κυβέρνηση, διά στόματος Π. Μαρινάκη, υποστηρίζει ότι ναι, όλα όσα λέγαμε ήταν ψέματα, αλλά δεν υπάρχει συγκάλυψη γιατί εμείς ορίσαμε αυτόν που απέδειξε ότι λέγαμε ψέματα.
Μπορεί δηλαδή να είμαστε ψεύτες, αλλά είμαστε ειλικρινείς ψεύτες!
Μετά λέει, ότι ναι μεν μπαζώσαμε τον χώρο του δυστυχήματος, όμως δεν το κάναμε με δόλο, αλλά από ανικανότητα.
Είμαστε δηλαδή άχρηστοι, αλλά είμαστε άδολοι άχρηστοι!
Τέλος, παραδέχεται ότι ναι μεν υπήρξε παράνομο υλικό που προκάλεσε την πυρόσφαιρα, αλλά το πόρισμα δεν λέει πουθενά ότι εμείς καλύπτουμε κάποιον λαθρέμπορο!
Και στο κάτω κάτω, όποιος έχει στοιχεία, ας πάει στον εισαγγελέα, άσχετα αν εμείς φροντίσαμε (με το μπάζωμα) να μην υπάρχουν στοιχεία.
Είμαστε δηλαδή απατεώνες, αλλά δεν μπορείτε να το αποδείξετε!
Η ειρωνεία για την κυβέρνηση είναι ότι πλέον, δεν χρειάζεται καμία απόδειξη.
Η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου, ακόμα και οι ψηφοφόροι της, είναι πεισμένοι για την ενοχή της. Και όσο περισσότερο μιλάει, τόσο πιο ένοχη δείχνει.
Θα μπορούσε να σιωπήσει, αλλά αυτό προϋποθέτει στοιχειώδη αξιοπρέπεια την οποία ουδέποτε είχε. Δ. Τσίρκας
