ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΙΑ΄ ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΓ΄ ΘΕΡΟΥΣ 2007 Τετάρτη 1 Αυγούστου 2007 ΘΕΜΑΤΑ Α. ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Επικύρωση Πρακτικών, σελ. Β. ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ 1. Συζήτηση και ψήφιση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων: «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του ‘Εργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του τμήματος Μαλιακός-Κλειδί του Αυτοκινητοδρόμου Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι (ΠΑΘΕ) και ρύθμιση θεμάτων», σελ. 2. Κατάθεση Σχεδίων Νόμων: α) Οι Υπουργοί Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων, Οικονομίας και Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του ‘Εργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του Αυτοκινητοδρόμου Ελευσίνα-Κόρινθος-Πύργος-Τσακώνα και ρύθμιση συναφών θεμάτων», σελ. β) Ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κατέθεσε σχέδιο νόμου: «Αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις», σελ. ΟΜΙΛΗΤΕΣ Επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων ‘Εργων: ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ Κ., σελ. ΑΗΔΟΝΗΣ Χ., σελ. ΓΕΙΤΟΝΑΣ Κ., σελ. ΓΚΕΡΕΚΟΥ Α., σελ. ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ Η., σελ. ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ Κ., σελ. ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ Χ., σελ. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ Θ., σελ. ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ Α., σελ. ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ Π., σελ. ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ Σ., σελ. ΣΚΡΕΚΑΣ Θ., σελ. ΣΟΥΦΛΙΑΣ Γ., σελ. ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ Κ., σελ. ΤΑΣΟΥΛΑΣ Κ., σελ. ΤΣΙΟΓΚΑΣ Δ., σελ. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ ΙΑ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΘΕΡΟΥΣ 2007 ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΙΓ΄ Τετάρτη 1 Αυγούστου 2007 Αθήνα, σήμερα την 1η Αυγούστου 2007, ημέρα Τετάρτη και ώρα 10.52΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου το Τμήμα Διακοπής Εργασιών της Βουλής (Β΄ σύνθεση) για να συνεδριάσει υπό την προεδρία του Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΡΛΑ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση. (ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ: Σύμφωνα με την από 31 Ιουλίου 2007 εξουσιοδότηση του Τμήματος επικυρώθηκαν με ευθύνη του Προεδρείου τα Πρακτικά της ΙΒ΄ συνεδριάσεώς του, της Τρίτης 31 Ιουλίου 2007 σε ό,τι αφορά την ψήφιση στο σύνολο των σχεδίων νόμων: 1) «Αναμόρφωση και τροποποίηση του κωδικοποιημένου νόμου 2190/1920 «Περί ανωνύμων εταιρειών και άλλες διατάξεις» και 2) «Ρύθμιση θεμάτων δημοσκοπήσεων».) Εισερχόμαστε στην ημερήσια διάταξη της ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του τμήματος Μαλιακός-Κλειδί του Αυτοκινητοδρόμου Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι (Π.Α.Θ.Ε.) και ρύθμιση συναφών θεμάτων». Η Διάσκεψη των Προέδρων στη συνεδρίασή της στις 26 Ιουλίου 2007 αποφάσισε τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε μία συνεδρίαση. Κύριε Υπουργέ, θέλετε το λόγο; ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΩΛΙΑΣ (Υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Όχι, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, σας ενημερώνω ότι ο Γενικός Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Απόστολος Σταύρου ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Κωνσταντίνο Τασούλα. Επίσης, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας κ. Ορέστης Κολοζώφ ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Σταύρο Σκοπελίτη. Και τέλος, ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Αλέξανδρος Αλαβάνος ορίζει ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπο την κ. Ασημίνα Ξηροτύρη-Αικατερινάρη. Το λόγο έχει ο εισηγητής της Πλειοψηφίας κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα η Βουλή των Ελλήνων γράφει ιστορία μέσω της γεωγραφίας. Η Εθνική Αντιπροσωπεία αποφαίνεται σήμερα για ένα έργο το οποίο ενώνει το Βορρά με το Νότο, φέρνει ολόκληρη τη χώρα μας κοντύτερα στα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, μηδενίζει τις αποστάσεις, αποκαθιστά το αίτημα ασφάλειας, με δύο λόγια φέρνει νέα εποχή στους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είμαι ιδιαίτερα ευτυχής και θεωρώ μεγάλη τιμή το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία μου εμπιστεύθηκε να εισηγηθώ στη Βουλή των Ελλήνων τη σύμβαση παραχώρησης του έργου Ράχες, Μαλιακού-Κλειδί, ένα έργο το οποίο είμαι βέβαιος ότι το θέλει και το έχει ζητήσει κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας. Συμπληρώνεται μισός αιώνας από τότε που ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής έφτιαξε τη νέα τότε Εθνική Οδό στα Τέμπη, αλλάζοντας το συγκοινωνιακό χάρτη της χώρας. Έμελε να περάσουν τόσα χρόνια, περίπου μισός αιώνας, για να έρθει ένας Κωνσταντίνος Καραμανλής και πάλι, ώστε να αρχίσουν τα έργα για την κατασκευή ενός ολοκαίνουργιου υπερσύγχρονου αυτοκινητόδρομου ευρωπαϊκών και διεθνών προδιαγραφών. Αναφερόμενος στον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., τον οραματιστή πολιτικό Γιώργο Σουφλιά, θέλω να πω ότι αποδεικνύει πόσο ουσιαστικό έργο μπορεί να κάνει ένας Υπουργός, παρεμβαίνοντας καίρια, ουσιαστικά και αποτελεσματικά σ’ αυτό που λέμε «καθημερινότητα του πολίτη». Λίγα μετρημένα λόγια. Μεγάλο μετρήσιμο έργο. Εκτιμώ ότι στη φράση αυτή συνοψίζεται η φιλοσοφία και η καθημερινή πρακτική του Γιώργου Σουφλιά και εκτιμώ, επίσης, ότι είναι σημαντική παρακαταθήκη για όλους εμάς των νεοτέρων γενεών. Αγαπητοί συνάδελφοι, θυμάμαι μια ταινία του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου που φέρει τον τίτλο «Όλα είναι δρόμος». Θεωρώ τον τίτλο εξαιρετικά επιτυχή, όπως πιστεύω ότι και ο δρόμος είναι τα πάντα στη σύγχρονη κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα. Ένας αυτοκινητόδρομος που κατασκευάζεται με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές εγγυάται ότι η ελληνική οικογένεια θα μετακινείται με άνεση και ασφάλεια. Διασφαλίζει την απρόσκοπτη μεταφορά εμπορευμάτων και προϊόντων. Ενθαρρύνει τον τουρισμό, αλλά και τις ολιγοήμερες αποδράσεις, αναδεικνύοντας νέους προορισμούς. Σε τελική ανάλυση, αποτελεί παράγοντα αξιολόγησης της προόδου της χώρας και της βελτίωσης του επιπέδου ζωής των πολιτών. Αν, λοιπόν, το «Όλα είναι δρόμος» ισχύει γενικά, αναλογιστείτε την περιοχή που βρίσκει στην περιοχή των Τεμπών και του Πλαταμώνα. Κατά τεκμήριο είναι το πιο δύσκολο και επικίνδυνο κομμάτι της εθνικής οδού από την Πάτρα στους Ευζώνους. Χωρίς υπερβολή είναι το πιο επικίνδυνο συνολικά κομμάτι στο οδικό δίκτυο της χώρας μας. Χωρίς διάθεση αντιπαράθεσης –άλλωστε η εμβέλεια και η αξία του έργου είναι τέτοια που αφορά και ενώνει όλους τους Έλληνες- οφείλω να σημειώσω τις αναμφίβολα τεράστιες ευθύνες των κυβερνήσεων του χθες, οι οποίες καθυστέρησαν υπερβολικά. Προτού λάβετε το λόγο, αγαπητοί συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, σας καλώ να αναλογιστείτε πόσες ανθρώπινες ζωές θα είχαν σωθεί αν τα έργα στα Τέμπη είχαν ξεκινήσει και είχαν ολοκληρωθεί γρηγορότερα. Μια συγγνώμη σήμερα από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ένας ειλικρινής αυτοκριτικός τόνος στις ομιλίες σας, ενδεχομένως, είναι αυτό που επιτάσσουν οι στοιχειώδεις κανόνες ανθρωπιάς. Διότι ναι μεν τα έργα δεν έχουν ούτε χρόνο ούτε ιδιοκτήτη, όμως δε συμβαίνει το ίδιο με την πολιτική ευθύνη. Η αβελτηρία, η αδράνεια, η ανεπαρκής πολιτική βούληση, η αναβλητικότητα, η προσήλωση στη γραφειοκρατία, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των κυβερνήσεων του χθες συνετέλεσαν στο να μην ξεκινήσει το έργο στην ώρα του. Όπως και να ‘χει πάντως, κάλλιο αργά παρά ποτέ! Και αν μη τι άλλο, η μεγάλη παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, η Κυβέρνηση Καραμανλή έχει το γνώρισμα να κοιτά μπροστά, να σχεδιάζει το μέλλον, να πολιτεύεται με όρους του μέλλοντος. Και αυτό το έργο είναι έργο που έρχεται από το μέλλον, για να απαντήσει θετικά στις προκλήσεις του. Πρόκειται για έργο σύνθετο, τόσο οικονομικά όσο τεχνικά και κατασκευαστικά. Σκεφθείτε πόσες μεγάλες εταιρείες ενώνουν τις δυνάμεις τους, τα εξειδικευμένα στελέχη τους, τους έμπειρους εργαζομένους και την τεχνογνωσία τους, για να κάνουν αυτό το γιγαντιαίο έργο. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το έργο έχει συνολικό κόστος περιόδου μελετών κατασκευών 1,05 δισεκατομμύρια ευρώ σε τρέχουσες τιμές, δηλαδή σε παρούσες αξίες. Η χρηματοδοτική συμβολή του δημοσίου είναι 173.000.000 ευρώ σε παρούσα αξία, εκ των οποίων τα μισά θα προέλθουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κατασκευή του έργου θα διαρκέσει τεσσεράμισι χρόνια, δηλαδή πενήντα τέσσερις μήνες και κατά το χρονοδιάγραμμα του αναδόχου σαράντα οκτώ μήνες. Η σύμβαση αυτή εντάσσεται σ’ ένα σύνολο επτά συμβάσεων παραχώρησης προϋπολογισμού εννέα και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ. Με τα έργα αυτά, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η Εγνατία Οδός, υπερδιπλασιάζεται το μήκος των σύγχρονων αυτοκινητοδρόμων και δημιουργείται η αναγκαία υποδομή για την ισόρροπη ανάπτυξη όλων ανεξαιρέτως των περιοχών της χώρας. Παράλληλα, η εκτέλεση των συμβάσεων αυτών θα προσδώσει πολύτιμη τεχνογνωσία στις μεγάλες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες που εμπλέκονται άμεσα στην κατασκευή και τη χρηματοδότηση των έργων αυτών, αλλά και σε πολλές μικρότερες που θα εργαστούν υπερεργολαβικά, τεχνογνωσία απαραίτητη, ώστε το ελληνικό κατασκευαστικό δυναμικό να συμμετάσχει στο ελληνικό γίγνεσθαι των σύγχρονων υποδομών. Από το 2002 έγινε η προεπιλογή των ομίλων. Όμως, από το Μάρτιο του 2004 μέχρι σήμερα με εργώδη προσπάθεια ολοκληρώθηκαν όλες οι μελέτες και οι έρευνες, τα τεύχη δημοπράτησης και προχώρησε η δημοπράτηση του έργου στις 18.5.2005. Πρέπει να τονιστεί ότι σε αντίθεση με τα έργα που είχαν παλιότερα δημοπρατηθεί με το σύστημα παραχώρησης στο διαγωνισμό για το συγκεκριμένο έργο, όπως και στους υπόλοιπους διαγωνισμούς για τους ελληνικούς αυτοκινητόδρομους που διεξήχθησαν στην περίοδο 2005-2006, υιοθετήθηκαν ορισμένες βασικές αρχές με στόχο τη μείζονα εξασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος και την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση των διαδικασιών για την ανάθεση του έργου. Συγκεκριμένα, καταργήθηκε πλήρως η εφαρμοσθείσα σε παλαιότερες συμβάσεις -Αττική Οδός, Αεροδρόμιο, Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου- έννοια και συνακόλουθη διαδικασία της διαπραγμάτευσης της σύμβασης. Ειδικότερα, στους διαγωνιζόμενους δόθηκε ένα πλήρες σχέδιο σύμβασης παραχώρησης επί του οποίου έπρεπε να υποβάλουν την προσφορά τους χωρίς δυνατότητα διαπραγμάτευσης επί των οικονομικών και τεχνικών δεδομένων. Παράλληλα με τη διακήρυξη τέθηκε ως απαραίτητη υποχρέωση των διαγωνιζομένων αφενός μεν να δεσμευτούν ρητά με την προσφορά τους να υπογράψουν το σχέδιο της σύμβασης παραχώρησης ανεπιφύλαχτα και αφετέρου δε να προσκομίσουν επιστολή δανειακής υποστήριξης με την οποία οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί που πρόκειται να αναλάβουν τη χρηματοδότηση του έργου δεσμεύονται επίσης ότι θα δεχθούν, εάν και εφόσον ο όμιλος που υποστηρίζουν ανακηρυχθεί ανάδοχος, να προβούν στη χρηματοδότηση του έργου με βάση το ίδιο το σχέδιο της σύμβασης παραχώρησης και τα λοιπά τεύχη του διαγωνισμού, των οποίων το περιεχόμενο δήλωσαν ότι γνωρίζουν και αποδέχονται. Το αποτέλεσμα του διαγωνισμού ήταν απόρροια σκληρού μεν αλλά υγιούς δε ανταγωνισμού μεταξύ των μεγαλυτέρων κατασκευαστικών επιχειρήσεων της Ευρώπης και κατέληξε στην ουσιαστική πλέον συμφέρουσα προσφορά για το δημόσιο. Γνωρίζετε όλοι ότι ο συγκεκριμένος διαγωνισμός πέρασε πραγματικά από «σαράντα κύματα» με τις προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και σ’ όλη αυτή τη δύσκολη διαδρομή ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. επέμεινε στις θέσεις του και δικαιώθηκε γι’ αυτές επιτυγχάνοντας το μέγιστο οικονομικό όφελος για το ελληνικό δημόσιο και τηρώντας όσα προέβλεπε εξαρχής ο διαγωνισμός. Θυμάστε όλοι ότι περίπου έντεκα μήνες πριν επήλθε μετά από μακροχρόνιες διαμάχες μια συμφωνία συνεργασίας ανάμεσα στα δύο σχήματα που διεκδίκησαν το έργο. Συμφωνία που το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. αποδέχτηκε καθώς και έγινε στη βάση της καλύτερης οικονομικής προσφοράς. Το σχήμα αυτό διασφαλίζει την έγκαιρη και ποιοτικά άρτια ολοκλήρωση του σημαντικού αυτού έργου. Σημαντική επίσης καινοτομία όλων των νέων συμβάσεων παραχώρησης αποτελεί το γεγονός ότι τα δάνεια με τα οποία χρηματοδοτείται το έργο δεν τυγχάνουν οποιασδήποτε εγγυήσεως εκ μέρους του δημοσίου. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο παραχωρησιούχος πέραν της υποχρέωσης κατασκευής των νέων τμημάτων του αυτοκινητοδρόμου, έχει αυξημένες υποχρεώσεις αναφορικά με τα υφιστάμενα τμήματά του από Ράχες έως Ευαγγελισμό και από Σκοτίνα έως και Κλειδί με στόχο να προσφέρει στους οδηγούς εξυπηρέτηση υψηλού επιπέδου σε αυτοκινητόδρομο. Συνοπτικά, το έργο περιλαμβάνει βελτίωση οδικής ασφάλειας με επεμβάσεις στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά, αντιολισθητικά οδοστρώματα, ανακατασκευή οδοστρωμάτων, ασφαλτικών στρώσεων, δομικών χαρακτηριστικών και απορροής επιφανειακών υδάτων, ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης κυκλοφορίας και κέντρα λειτουργίας συντήρησης, εργασίες οδικής ασφάλειας με ηλεκτροφωτισμό, βελτίωση όλων των ανισόπεδων κόμβων, επισκευή και συντήρηση όλων των τεχνικών του έργου και έργα αντιπλημμυρικής προστασίας. Με τη σύμβαση κατασκευάζεται ο νέος αυτοκινητόδρομος Τέμπη-Σκοτίνα συνολικού μήκους εικοσιέξι χιλιομέτρων, που στο μεγαλύτερο μέρος του θα αποτελείται από σήραγγες και γέφυρες. Το «φονικό πέρασμα» των Τεμπών μετατρέπεται επιτέλους σε σύγχρονο, ασφαλή αυτοκινητόδρομο. Ο νέος αυτοκινητόδρομος Τέμπη-Ευαγγελισμός-Σκοτίνα περιλαμβάνει τρεις σήραγγες, δύο χωριστών κλάδων, μήκους 11,5 χιλιομέτρων ανά κλάδο και 23 χιλιόμετρα συνολικά οι οποίες θα κατασκευαστούν στα Τέμπη που θα είναι και η μεγαλύτερη σήραγγα που έχει ποτέ κατασκευαστεί στην Ελλάδα. Τρεις μεγάλες γέφυρες μήκους 700, 500 και 200 μέτρων, δύο ανισόπεδοι κόμβοι στη Ραψάνη και στον Πλαταμώνα, τρεις ανισόπεδοι κόμβοι στο τμήμα Κατερίνη-Κλειδί. Επιπλέον, προβλέπεται η υποχρέωση του παραχωρησιούχου για ανάπτυξη κέντρων λειτουργίας και συντήρησης αυτοκινητοδρόμων και σταθμών εξυπηρέτησης αυτοκινήτων και διάθεση κτηρίων στέγασης Πυροσβεστικής και Τροχαίας με το σχετικό εξοπλισμό τους. Συγκεκριμένα προβλέπεται η κατασκευή έξι σταθμών εξυπηρέτησης αυτοκινητιστών και πέντε κέντρων εκμετάλλευσης και συντήρησης. Παράλληλα, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι έργο ιδιαίτερης περιβαλλοντικής σημασίας, αφού με την κατασκευή του ολοκληρώνεται η προστασία περιοχών, όπως η κοιλάδα των Τεμπών και η περιοχή του Κάστρου Παντελεήμονα Πλαταμώνα. Επιβάλλεται εξάλλου να κατασκευαστεί άμεσα, δοθέντος ότι ιδιαίτερα στην περιοχή των Τεμπών οι σχετικές στατιστικές είναι ιδιαίτερα βεβαρημένες και τραγικές. Η υλοποίηση του έργου χρηματοδοτείται και από κοινοτικούς πόρους, ακριβώς και διότι αποσκοπεί στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας μέσω της βελτίωσης των υποδομών, εντασσόμενο και στο γενικότερο στόχο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και της χώρας μας, για μείωση του αριθμού των θανάτων από τροχαία ατυχήματα στο ευρωπαϊκό οδικό δίκτυο στο μισό το 2010 και βεβαίως, στις θετικές επιπτώσεις στην απασχόληση και την προστασία του περιβάλλοντος. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για την Οδική Ασφάλεια αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και στη βελτίωση των οδικών υποδομών δια του εντοπισμού και της εξάλειψης των μελανών σημείων, όπως, λόγου χάριν, το σημείο των Τεμπών, τονίζοντας ότι οι βελτιώσεις στις οδικές υποδομές μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της συχνότητας και σοβαρότητας των τροχαίων ατυχημάτων. Δεδομένου ότι οι προδιαγραφές του συγκεκριμένου έργου δεν εξαντλούνται στο κατασκευαστικό αντικείμενο, αλλά εκτείνονται στον καίριο τομέα της λειτουργίας με έμφαση στις ρήτρες που αφορούν την έγκαιρη αντιμετώπιση των ατυχημάτων, επισημαίνεται ότι το ανωτέρω πρόγραμμα δράσης κάνει ειδική αναφορά στη διάσωση και περίθαλψη των θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων, με στόχο τη μελέτη των βέλτιστων πρακτικών στον τομέα της ιατρικής περίθαλψης μετά από το ατύχημα, τονίζοντας ότι πολλές χιλιάδες ζωές θα μπορούσαν να σωθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση αν βελτιωνόταν η ταχύτητα επέμβασης και η διάγνωση τη στιγμή του τροχαίου ατυχήματος. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η υποχρέωση του παραχωρησιούχου του έργου για ενεργοποίηση των υπηρεσιών εντοπισμού και διάσωσης σε περίπτωση ατυχήματος με ειδικές για το έργο δυνάμεις της Τροχαίας, της Πυροσβεστικής, του Ε.Κ.Α.Β. και σε συνδυασμό με τη χρήση του αριθμού «112» αποτελούν ήδη όρους της υπό κύρωση σύμβασης. Επομένως, το δημόσιο συμφέρον από την έγκαιρη υλοποίηση του έργου στους κρίσιμους τομείς της οδικής ασφάλειας, της ποιότητας ζωής και της ανάπτυξης της εθνικής οικονομίας υπηρετείται ευρύτατα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σύμβαση που κυρώνεται σήμερα είναι η πέμπτη κατά σειρά σύμβαση παραχώρησης στο πλαίσιο του προγράμματος: «Δρόμοι Ανάπτυξης» του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ενός από τα μεγαλύτερα προγράμματα κατασκευής έργων οδοποιίας στην Ευρώπη με συνολικό προϋπολογισμό που υπερβαίνει τα 9.000.000.000 ευρώ. Ταυτόχρονα, είναι ένα πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα επενδυτικό πρόγραμμα που θα αξιοποιήσει ιδιωτικά κεφάλαια ύψους 6.000.000.000 περίπου ευρώ. Θέλω να τονίσω για άλλη μία φορά ότι αυτό που πέτυχε ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς μέσα σε περίοδο μόλις τριών ετών είναι το αποτέλεσμα μιας εξαιρετικής εντατικής δύσκολης προσπάθειας και πρέπει όλοι να αντιληφθούν το μέγεθος της επιτυχίας αυτής. Κατάφερε μέσα σε χρόνο ρεκόρ να ολοκληρώσει τις μελέτες, να δημοπρατήσει με απόλυτη διαφάνεια ένα πρωτόγνωρο σε μέγεθος και δυσκολίες πρόγραμμα έργων, το οποίο θα αναμορφώσει κυριολεκτικά το δίκτυο των αυτοκινητοδρόμων της χώρας. Επιτρέψτε η δική μου χαρά και ικανοποίηση, όπως και όλων των συναδέλφων από τη Θεσσαλία και κυρίως από το Νομό της Λάρισας, να είναι διπλή και τριπλή. Το έργο των Τεμπών αποτελεί για πάμπολλα χρόνια το νούμερο ένα ζητούμενο για τον τόπο μας. Για μας, λοιπόν, το έργο αυτό είναι ένα έργο με μία πρόσθετη, με μία μεγαλύτερη αξία. Θέλω με την ευκαιρία να θυμηθούμε και να αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που άδικα, τελείως άδικα, το νήμα της ζωής τελείωσε στα Τέμπη. Θυμάμαι σαν τώρα τις συγκλονιστικές εικόνες εκείνο το μοιραίο κυριακάτικο βράδυ με τους μαθητές Ημαθίας. Σε όλους αυτούς πρέπει να αφιερώσουμε το έργο και να δουλεύουμε, ώστε να μην υπάρχουν άλλα αθώα θύματα στους ελληνικούς δρόμους. Και γι’ αυτό ίσως αξίζουν διπλά συγχαρητήρια στον αποφασιστικό Γιώργο Σουφλιά. Επειδή συνεργαζόμαστε και έχουμε μία ειλικρινή σχέση συνεργασίας από παλιά, μπορώ και το τονίζω δημόσια. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αυτό το νομοσχέδιο αποδεικνύει ότι οι δεσμεύσεις της Κυβέρνησης γίνονται πράξη. Το τονίζω αυτό, όχι από αυταρέσκεια ή για να «ευλογήσουμε τα γένια μας» αλλά γιατί είναι η απόδειξη ότι όλα όσα πούμε για τη νέα τετραετία, πρόκειται να γίνουν και αυτά πράξεις. Με δύο λόγια, επαναφέρουμε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την αξιοπιστία στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, κάτι που το διαπιστώνει ο κάθε καλοπροαίρετος πολίτης. Σας ευχαριστώ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αγοραστό. Το λόγο έχει ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Αηδόνης. ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΗΔΟΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ακούγοντας τον αγαπητό συνάδελφο κ. Αγοραστό στην αρχική του αναφορά για το μεγαλεπήβολο σχέδιο του δεύτερου Κωνσταντίνου Καραμανλή, είναι γεγονός ότι γεμίσαμε και με εντυπώσεις, αλλά και με απορίες. Ο λαός λέει σε σχέση με αυτό «όπου ακούς μεγάλα λόγια, κράτα μικρό καλάθι». Είναι γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία μας έχει συνηθίσει και σ’ αυτό το χρονικό διάστημα, αλλά και στα προηγούμενα χρονικά διαστήματα να μας γεμίζει με μεγάλα λόγια, όχι φυσικά, όμως, με μεγάλα έργα. Πέρα από αυτό, προκύπτει και μια απορία, δηλαδή ότι ο παραχωρησιούχος αναλαμβάνει να κατασκευάσει συνολικά περίπου είκοσι πέντε χιλιόμετρα δρόμου, σήραγγες και κοιλαδογέφυρες, αλλά παράλληλα αναλαμβάνει και τη διαχείριση διακοσίων πέντε χιλιομέτρων περίπου κατασκευασμένου αυτοκινητόδρομου. Αυτό είναι κάτι το οποίο το αναφέρω για να μην μας διαφεύγει και για να μπορούμε να έχουμε και εμείς, αλλά και ο ελληνικός λαός τις όποιες συγκρίσεις. Επιτρέψτε μου, λοιπόν, ξεκινώντας την εισήγησή μου να αναφέρω ένα κείμενο, που έχει να κάνει με προηγούμενη τοποθέτηση εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας σε μια άλλη περίοδο. Είναι κάτι το οποίο έχει επαναληφθεί, αλλά έχει αξία. Λέει, λοιπόν, η αναφορά του εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας τα εξής: «Κύριε Υπουργέ, παρατηρώ σε γενικότερες γραμμές ότι οι συμβάσεις παρουσιάζουν τεχνικά, οικονομικά, κοινωνικά ελαττώματα, στα οποία θα αναφερθώ και αργότερα. Αυτά, όμως, τα νομικά ελαττώματα» -και εδώ είναι πλέον το ουσιαστικό θέμα- «παραβιάζουν ευθέως διατάξεις των άρθρων της Συνθήκης της Ρώμης, όπως αυτά τροποποιήθηκαν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, της ίδιας Συνθήκης, δηλαδή, μέσα από την οποία όσοι έχουν άμεσο και προσωπικό συμφέρον, μπορούν να προσφύγουν στα δικαστήρια των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και να ακυρώσουν τους όρους. Επειδή έχω υπόψη μου την αυστηρή νομολογία των δικαστηρίων των ευρωπαϊκών κοινοτήτων, είμαι εξαιρετικά ανήσυχος για το αποτέλεσμα κάποιας προσφυγής, που ενδεχομένως θα ασκηθεί. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, τι κινδύνους δημιουργούμε με την εισαγωγή αυτής της Σύμβασης προς κύρωση στο Κοινοβούλιο. Με τις σκέψεις αυτές και με αυτές τις σοβαρές ανησυχίες, προτείνω στην επιτροπή και στον κύριο Υπουργό να αποσύρει το νομοσχέδιο, να διαπραγματευτεί για ένα δεκαήμερο με τον ανάδοχο, να προσαρμόσει ουσιώδεις όρους στα τεύχη δημοπράτησης και να επαναφέρει το νομοσχέδιο, διότι αυτές οι αποκλίσεις, οι αδυναμίες και τα ελαττώματα θα δημιουργήσουν πολλές περιπλοκές, με τελικό αποτέλεσμα, κατά τη γνώμη μου, την αμφίβολη περαίωση του έργου». Αυτή, λοιπόν, είναι αυτολεξεί η εισήγηση την οποία έκανε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, όταν ερχόταν η Σύμβαση του Ρίου-Αντιρρίου στη Βουλή. Θα μπορούσαμε, εάν επιλέγαμε το δρόμο μιας στείρας Αντιπολίτευσης και ακολουθούσαμε την ίδια τακτική, να αντιγράφαμε αυτήν την εισήγηση και να την καταθέταμε εδώ, σήμερα. Το ζήτημα είναι ότι εμείς δεν επιλέγουμε αυτόν το δρόμο, διότι θεωρούμε ότι σήμερα έχει ανάγκη αυτή η χώρα και την ανάπτυξη και την πρόοδο. Θα μπορούσα να θυμίσω δεκάδες αναφορές που έχουν να κάνουν με τις τοποθετήσεις των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας σ’ εκείνη την προηγούμενη περίοδο. Είναι αυτό που αρχικά ανέφερα για τα μεγάλα λόγια και τα μικρά έργα. Θα κρατήσω, όμως, δύο από αυτές μόνο, διότι είναι πάρα πολλές και θα θυμίσω στους αγαπητούς συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας ότι ο κ. Καραμανλής ήταν εκείνος που αρχικά μιλούσε για εικονική πραγματικότητα και για μακέτες. Τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας ήταν εκείνα τα οποία χωρίς καμμία φειδώ, μας έλεγαν ότι κινδυνεύουν να πέσουν οι γέφυρες του Ρίου-Αντιρρίου, ότι κινδυνεύουν τα αεροπλάνα στο αεροδρόμιο, σ’ ένα αεροδρόμιο το οποίο σήμερα λειτουργεί, δείχνοντας μια νέα εικόνα αυτής της χώρας. Θα μπορούσα να αναφερθώ σε πάρα πολλά, τα οποία είναι πραγματικά πολύ πλούσια, αλλά εκείνο το οποίο θα ήθελα να πω μόνο, είναι ότι ο τότε υπεύθυνος της Νέας Δημοκρατίας για το συγκεκριμένο ζήτημα, ανέφερε ότι δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει το αεροδρόμιο, διότι το κόστος λειτουργίας του ανεβαίνει από 50% έως 1850%, με αποτέλεσμα αυτό να καθίσταται μη ανταγωνιστικό. Δείτε, λοιπόν, σήμερα ποια είναι η εικόνα, για να καταλάβετε τι έχει σχέση με την αλήθεια και ποια απ’ αυτά τα οποία τολμούσατε τότε να πείτε είναι πραγματικά και ποια τα χρησιμοποιήσατε μόνο ως επιχειρηματολογία. Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, είμαστε μπροστά σε μία νέα χιλιετία. Η χώρα μας αγωνίζεται, για να λύσει θεμελιώδη ζητήματα, όπως είναι αυτά των υποδομών. Είναι αλήθεια ότι εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει ανοιχθεί μία ολόκληρη συζήτηση περί πατρότητας και χρωματικών αποχρώσεων των έργων υποδομής. Νομίζω ότι πολύ λίγο ενδιαφέρουν τον ελληνικό λαό αυτές οι αντιπαραθέσεις. Σήμερα ο ελληνικός λαός είναι αντιμέτωπος με μία πολιτική που τον οδηγεί στην ανέχεια και στη φτώχεια, μία πολιτική που του αφαιρεί δικαιώματα, ελευθερίες και είναι αντιμέτωπος με τις νέες προκλήσεις που προβάλλουν μπροστά σ’ αυτήν τη νέα εποχή, η οποία απαιτεί και θα απαιτεί στο μέλλον περισσότερη υπευθυνότητα από το πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς. Άρα, θεωρώ ότι αυτές οι συζητήσεις, οι οποίες υπήρξαν στο παρελθόν και συνεχίζουν να υπάρχουν, δυστυχώς και σήμερα, για το ποιος είναι εκείνος ο οποίος έχει ταυτότητα ή πιστοποιητικό γέννησης ή εκτέλεσης των έργων νομίζω ότι πια στα αυτιά του ελληνικού λαού μόνο ως φάρσες μπορούν να ακουστούν ή ως ανέκδοτα. Εκείνο το οποίο μπορούμε να κάνουμε σήμερα εύκολα είναι μία σύγκριση. Πριν από λίγο ανέφερα την εισήγησή μου, η οποία υπήρξε σε μία προηγούμενη σύμβαση στη Βουλή. Αυτό λοιπόν το οποίο μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι μία σύγκριση υπευθυνότητας, εάν μπορούμε φυσικά να την ονομάσουμε έτσι. Σήμερα, λοιπόν, εμείς ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. είμαστε Αντιπολίτευση και εσείς ως Νέα Δημοκρατία είσαστε Κυβέρνηση. Έχετε την ευθύνη των επιλογών για την προοπτική αυτού του τόπου. Κατά την προηγούμενη περίοδο, στα χρόνια που είχε τη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑ.ΣΟ.Κ., είχαμε μία Ελλάδα που έθετε στόχους για ένα ολοκληρωμένο ευρωπαϊκό δίκτυο υποδομών. Τι έκανε η αντιπολίτευση, δηλαδή εσείς; Βλέποντας και αναλύοντας την ποιότητα και το περιεχόμενο της κριτικής σας, διαπιστώνουμε ότι τα επιχειρήματα που αναπτύσσατε εκείνη την περίοδο ήταν επιχειρήματα που είχαν σχέση με τεχνικά, οικονομικά και νομικά ελαττώματα. Μιλούσατε για παραβιάσεις που είχαν σχέση με τις διεθνείς συνθήκες και για προσφυγές που θα είχαν την τύχη δικαίωσης στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Μας προτείνατε να αποσύρουμε τα νομοσχέδια και να κάνουμε διαπραγματεύσεις. Φυσικά, καταλήγατε σ’ ένα συμπέρασμα, ότι δεν θα γινόταν τίποτα, με την ακραία διαπίστωση πάντα ότι μιλούμε για μία εικονική πραγματικότητα, για έργα-μακέτα. Είχαμε απέναντι μας μία απόλυτα αρνητική στάση, στην οποία μέσα της κυριαρχούσε το στοιχείο της κινδυνολογίας, η οποία ήταν και η θεμέλια βάση της αντιπολιτευτικής σας γραμμής. Η δεύτερη βάση, στην οποία εξαντληθήκατε, είναι ότι, πέρα από την άρνηση, αναπτύσσατε και μία προσπάθεια εμποδίων, με κύριο μοχλό εκείνη την περίοδο τους «γαλάζιους» ευρωβουλευτές, οι οποίοι το μόνο που έκαναν κάθε εβδομάδα είναι να έχουν στο μενού τους και μία καταγγελία για τα έργα και τον τρόπο με τον οποίο εκτελούνται στη χώρα μας. Μέσα σ’ αυτό το δίκτυο συμμετείχαν και οι «γαλάζιοι» εργολάβοι, οι οποίοι ακολούθησαν μία πολύ συγκεκριμένη προσφιλή μέθοδο. Συνεχείς προσφυγές στα δικαστήρια και ιδιαίτερα στο Συμβούλιο της Επικρατείας με ένα και μοναδικό στόχο, να υπάρχει όσον το δυνατόν μεγαλύτερη καθυστέρηση, για να μην υλοποιηθούν ποτέ τα έργα. Επενδύατε σε αυτό, δηλαδή να μην υπάρχει μία νέα εικόνα στη χώρα, την οποία τελικά δεν αποφύγατε, διότι ο ελληνικός λαός γνωρίζει ότι η εικόνα της χώρας άλλαξε και σε αυτό καθοριστικό ρόλο έπαιξε η δική μας πολιτική. Δηλώνατε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν αποδέχεται συμβάσεις με όρους αποικιακού χαρακτήρα. Κάποιοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας έβαζαν και θέματα που άπτονται της ασφάλειας. Το συμπέρασμα; Κινδυνολογία, καταστροφολογία, σκανδαλολογία. Ο στόχος αυτών που ανέφερα, προηγουμένως, ήταν η καθυστέρηση και η αδυναμία εκτέλεσης. Το αποτέλεσμα ήταν το εξής. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έφερε στη Βουλή τέσσερις μεγάλες συμβάσεις και καμμία σύμβαση από αυτές δεν ψήφισε η Νέα Δημοκρατία, με το σκεπτικό ότι υπάρχουν υπόνοιες ότι πίσω από αυτές υπάρχει διαπλοκή. Εκείνο που επιλέγατε, ήταν να βάλετε εκείνο το μεγάλο πέπλο της ηθικής, με το οποίο προσπαθούσατε να σκεπάσετε τις πολιτικές σας πράξεις. Αποδείχθηκε ότι αυτό το πέπλο από πίσω έχει μία πολύ μεγάλη κουρτίνα, που δυστυχώς έκρυβε την πραγματική σας πρόθεση. Όταν πήρατε στα χέρια σας τη διακυβέρνηση της χώρας, αυτή η περιβόητη σύγκρουση με τη διαπλοκή κατέληξε σε μία σύγκρουση με τους «νταβατζήδες». Όμως, δεν ξέρουμε τελικά ποιοι είναι. Αν ανατρέξουμε στο αστυνομικό αρχείο, εκείνο που βλέπουμε δυστυχώς είναι ότι αυτή η υπόθεση έχει τεθεί στο αρχείο ως έγκλημα που δεν έχει εξιχνιαστεί. Αυτό, ακριβώς, κάνατε και αυτήν την πολιτική ακολουθήσατε. Μπροστά μας έχουμε μία πολύ συγκεκριμένη σύμβαση, η οποία καταλήγει σ’ ένα πολύ συγκεκριμένο ζήτημα. Από το 2002 έχουμε την προεπιλογή τεσσάρων ομίλων μέχρι το 2007 που υπογράφεται η σύμβαση. Πέρασαν πέντε χρόνια, για να δοθεί αυτό το έργο ουσιαστικά σ’ έναν κατασκευαστικό όμιλο, δεδομένου ότι οι δύο όμιλοι που υπέβαλαν οικονομικές προσφορές συνενώθηκαν σ’ έναν. Υπάρχει, δηλαδή, ένας διαγωνισμός στον οποίο ξεκινούν τέσσερις προεπιλεγόμενοι όμιλοι, καταλήγουμε σε δύο και έχουμε στο τέλος έναν που τον αποτελούν αυτοί οι δύο που αντιδικούσαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Ένα μεγάλο μέρος της ευθύνης για την καθυστέρηση αυτής της υπογραφής της σύμβασης οφείλεται στην αντιδικία που υπήρξε και στα ευρωπαϊκά όργανα. Όταν λοιπόν αυτοί που αντιδικούσαν γίνονται μια εταιρεία, καταλαβαίνετε ότι αυτός ο πόλεμος με τους «νταβατζήδες» είναι «πόλεμος φούσκας», η οποία έχει σκάσει γύρω μας και πραγματικά δεν μπορούμε να κουνηθούμε και να πάμε πουθενά. Ο κόσμος εκείνο που αντιλαμβάνεται είναι ότι όλο αυτό το προηγούμενο διάστημα αυτό το οποίο επικαλεστήκατε ως επιχειρηματολογία ότι εσείς είσαστε εκείνοι οι οποίοι ως κήνσορες της ηθικής θα έρθετε και θα κάνετε μια πολιτική απέναντι στη διαπλοκή και στη διαφθορά, είσαστε εκείνοι οι οποίοι σήμερα έχετε συμβιβαστεί απόλυτα και έχετε υποταχθεί. Εκείνο που σήμερα υπάρχει και απεχθάνεται ο ελληνικός λαός είναι δυστυχώς αυτό ακριβώς που πριν από λίγο περιέγραψα. Αυτή είναι η πραγματικότητα, δυστυχώς, για εσάς. Εκείνο που πρέπει να κάνουμε ως πολιτικό σύστημα εάν θέλουμε να επιβιώσουμε στο μέλλον, είναι να βρούμε τους δρόμους μέσα από τους οποίους θα μπορέσουμε πραγματικά να υπερασπίσουμε την πολιτική. Αυτό είναι εκείνο που κάνουμε εμείς με τη δική μας στάση, διότι η δική μας στάση είναι σε μια τελείως διαφορετική κατεύθυνση. Στο συγκεκριμένο ζήτημα έχουμε μπροστά μας μια σύμβαση παραχώρησης και λέμε, λοιπόν, αυτό είναι σωστό ή λάθος; Ναι, είναι σωστό, γιατί αυτή η χώρα πρέπει να προχωρήσει, πρέπει να λύσει τα προβλήματά της, πρέπει να πάει μπροστά. Όταν όμως έρχονται οι υπεύθυνοι της Νέας Δημοκρατίας σε μια προηγούμενη περίοδο και μας κατηγορούν και μας λένε για τις προηγούμενες συμβάσεις παραχώρησης και συγκεκριμένα ο κ. Τσιτουρίδης που τότε ήταν υπεύθυνος, που έλεγε ότι χρειάζεται ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει τη διαφάνεια στις συμβάσεις παραχώρησης, εμείς τώρα λέμε ποιος είναι ανακόλουθος; Ποιος είναι εκείνος που δεν ήξερε τι έλεγε ή ήξερε τι έλεγε και γιατί; Ο λόγος μας, λοιπόν, πρέπει να είναι πολύ συγκεκριμένος και να μην ακροβατεί. ‘Όταν ακροβατείς, κάποια στιγμή πέφτεις. Αυτό φαίνεται, λοιπόν, να ισχύει με τη Νέα Δημοκρατία, η οποία έχει κουραστεί πια φαίνεται πάνω στο σκοινί και απ’ ό,τι βλέπω, όταν θα πέσει μέσα, εκείνο το οποίο θα βρει είναι τελικά η πύρινη λαίλαπα. Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι η ανάπτυξη και η πρόοδος του τόπου και γι’ αυτό δεν σηκώνουμε τον πήχη της καταστροφολογίας και της χυδαιολογίας. Αυτή η χώρα για να πάει μπροστά χρειάζεται ειλικρινή πολιτικό διάλογο και συγκεκριμένες θέσεις. Για να είμαστε σαφείς, θέλω να πω ότι πιστεύουμε στην ανάπτυξη και στην πρόοδο του τόπου και γι’ αυτόν το λόγο ψηφίζουμε αυτήν τη σύμβαση, γιατί πιστεύουμε ότι αυτή η χώρα έχει δικαίωμα να πάει μπροστά. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Αηδόνη. Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος κ. Σκοπελίτης. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Σε σχέση με τη χρησιμότητα του έργου θα ήθελα να επαναλάβω αυτό που τόνισα και στην επιτροπή κατά τη συζήτηση, ότι το έργο όχι μόνο χρειάζεται να γίνει αλλά έπρεπε να είχε γίνει εδώ και αρκετά χρόνια. Εάν είχε γίνει, όπως επίμονα ζητούσε όλα αυτά τα χρόνια το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδος, τότε δεν θα θρηνούσαμε τόσες ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν -και μάλιστα οι περισσότερες ήταν ζωές νέων ανθρώπων- λόγω των προβλημάτων που παρουσιάζει το σημερινό δίκτυο κύρια στις περιοχές του Μαλιακού Κόλπου και των Τεμπών. Τονίσαμε επίσης ότι για ό,τι δεν έγινε υπάρχουν ευθύνες και υπεύθυνοι. Και αυτούς βέβαια δεν θα τους αναζητήσουμε πουθενά αλλού, παρά στην πολιτική που ακολουθείται χρόνια τώρα από όλες τις κυβερνήσεις, είτε αυτές ανήκαν στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. είτε ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία, μια πολιτική που προωθεί με όλα τα μέσα και με όλους τους τρόπους τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι βέβαιο, κύριοι Βουλευτές, ότι εάν δεν έρχονταν σε συμβιβασμό οι δύο κατασκευαστικοί όμιλοι, δεν θα προχωρούσε το έργο. Εκεί λοιπόν φθάσαμε προς δόξα της πολιτικής που έχει θεοποιήσει τη δράση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Βέβαια, αυτός ο συμβιβασμός που βαπτίζεται από την εισηγητική έκθεση «κατανόηση», πέρα από τα άλλα αποκαλύπτει για άλλη μια φορά το παραμύθι του ανταγωνισμού και της δήθεν λειτουργίας του υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Το λέμε για άλλη μια φορά γιατί έχουμε πλείστα παραδείγματα για το πώς λειτουργεί αυτός ο ανταγωνισμός και ποια συμφέροντα υπηρετεί, που αυτά βέβαια τα συμφέροντα καμμία σχέση δεν έχουν με τα λαϊκά. Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ τώρα, αναφέρθηκα και στην επιτροπή, σ’ αυτά που λέγονται στην εισηγητική έκθεση, σ’ αυτά που ειπώθηκαν και κατά τη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή από τον κύριο Υφυπουργό ότι αυτά τα έργα συμβάλλουν και μάλιστα καθοριστικά στην περιφερειακή ανάπτυξη. Μάλιστα ο κύριος Υπουργός, απαντώντας στα όσα είπαμε στην επιτροπή γύρω απ’ αυτό το θέμα, υπερασπίστηκε αυτήν την άποψη, λέγοντας ότι βοηθούν στη συγκράτηση του πληθυσμού στις περιοχές τους και συμβάλλουν καθοριστικά στην ανάπτυξή τους. Χωρίς να μηδενίζουμε την όποια προσφορά των μεγάλων έργων σ’ αυτήν την κατεύθυνση, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ενώ το σημερινό δίκτυο, το υπάρχον δίκτυο, καμμιά σχέση δεν έχει με αυτό που υπήρχε πριν από πενήντα, εξήντα χρόνια, δεν έβαλε φρένο ούτε στη φυγή των κατοίκων της περιφέρειας ούτε στην πορεία συρρίκνωσής της, πολύπλευρης συρρίκνωσης και πληθυσμιακής και οικονομικής. Και αυτό, γιατί; Για να αναπτυχθεί η περιφέρεια, εκείνο που πρώτα χρειάζεται είναι να γίνουν έργα υποδομής. Χωρίς αυτά τα έργα ανάπτυξη περιφέρειας δεν γίνεται, όσο τέλεια, όσο άρτια και να είναι τα μεγάλα οδικά έργα. Ειδικά για τη Θεσσαλία, μιας και αναφερόμαστε σ’ αυτήν την περιοχή, χρειάζεται να γίνουν εγγειοβελτιωτικά έργα -και αρδευτικά βέβαια- και η εκτροπή του Αχελώου. Έργα που μόνο με αυτά θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της λειψυδρίας, που φέτος είναι πάρα πολύ έντονο και δοκιμάζει την αγροτική παραγωγή στο Θεσσαλικό Κάμπο. Μαζί βέβαια με αυτή και το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών, που πρέπει να παρθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα για τη στήριξή του. Βέβαια αυτά τα έργα καρκινοβατούν -και καρκινοβατούν σε όλη την Ελλάδα, νησιωτική και μη, εντείνοντας τα προβλήματα, επαναλαμβάνω, όχι μονάχα της άρδευσης αλλά και της ύδρευσης- εξαιτίας της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής και ειδικότερα της αντιαγροτικής, που έχει βάλει στο στόχαστρο το μικρομεσαίο αγροτικό νοικοκυριό και επιδιώκει τον αφανισμό του. Γι’ αυτό, λοιπόν, και εμείς λέμε ότι το έργο αυτό θα υπηρετήσει και θα εξυπηρετήσει πρώτα και κύρια τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, μιας και θα παίξει το ρόλο του διαμετακομιστικού κέντρου και του ιμάντα μεταφοράς προϊόντων από και προς την Ασία. Γι’ αυτό εξάλλου έχει ενταχθεί και στα διευρωπαϊκά δίκτυα. Θα ήθελα ακόμη να επισημάνω ότι το ενδιαφέρον σας για την ιδιωτική πρωτοβουλία -ενδιαφέρον που είναι κοινό και για τα δύο κόμματα, αφού ψηφίζουν τη σύμβαση παραχώρησης- ομολογείται και από την ίδια την εισηγητική έκθεση. Λέει αυτή στη σελίδα 2 ότι το έργο αυτό που παραχωρείται για τριάντα χρόνια σε ιδιωτικούς κατασκευαστικούς ομίλους θα βοηθήσει ώστε οι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες να αναβαθμίσουν τον ευρωπαϊκό τους ρόλο μέσα από τη συνεργασία τους με τους ευρωπαϊκούς κατασκευαστικούς ομίλους. Η συμβίωση, λοιπόν, με το αύριο των ελληνικών κατασκευαστικών ομίλων, που γδέρνουν τον ελληνικό λαό με το κόστος κατασκευής των έργων, με τα διόδια που βάζουν, με τις υπερτιμολογήσεις που κάνουν, είναι κάτι που δεν κρύβεται με τίποτε, όπως δεν κρύβεται ο βήχας και ο έρωτας! Μα, μήπως δεν είναι έρωτας και μάλιστα σφοδρός αυτός της πολιτικής σας με το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο; Τώρα, όσον αφορά το ζήτημα της κατασκευής του έργου με τη μέθοδο της παραχώρησης, της εκμετάλλευσης σε ιδιωτικούς ομίλους, εμείς, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδος, όπως έχουμε τονίσει πρόσφατα, όταν συζητιόταν σ’ αυτήν την Αίθουσα η σύμβαση παραχώρησης για την κατασκευή της Ιόνιας Οδού και της Ε65, είμαστε κάθετα αντίθετοι με τις συμβάσεις αυτές. Όπως βέβαια είμαστε αντίθετοι με τα Σ.Δ.Ι.Τ. και με το πούλημα της κρατικής περιουσίας, όπως έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και κάνει και η σημερινή Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με πρόσφατο παράδειγμα τα τουριστικά ακίνητα. Και είμαστε αντίθετοι για το λόγο ότι κερδισμένοι, όπως τονίσαμε, απ’ αυτήν τη δουλειά θα βγουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι και μάλιστα θα είναι κερδισμένοι διπλά και τριπλά. Το ίδιο διπλά και τριπλά, αλλά χαμένοι, θα είναι και οι εργαζόμενοι και γενικά και οι λαϊκές μάζες, αφού χαμένοι θα είναι και σαν φορολογούμενοι και σαν χρήστες. Σαν φορολογούμενοι, αφού το δημόσιο θα καταβάλει πολύ περισσότερα από το 22% του έργου και μάλιστα θα το καταβάλει προκαταβολικά, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα για ανάλογη και προς όφελός του βέβαια αξιοποίηση αυτής της προκαταβολής από τον ανάδοχο, τον παραχωρησιούχο, όπως τον αποκαλείτε. Και σαν χρήστες, αφού πέρα από τα διόδια που προβλέπεται να πληρώνει από την έναρξη της σύμβασης παραχώρησης, το συγκεκριμένο έργο θα επιδράσει στα έργα αναβάθμισης και στο ύψος των διοδίων του γειτονικού οδικού δικτύου, τα λεγόμενα ανταγωνιστικά έργα. Ήδη διατυπώνονται προβλέψεις για τα διόδια της απόστασης Θεσσαλονίκης-Κλειδί και Βέροιας-Κλειδί. Επίσης οι κατασκευαστικοί όμιλοι θα είναι ωφελημένοι και από το γεγονός ότι η συμμετοχή τους στην κατασκευή του έργου είναι πάρα πολύ χαμηλή. Αυτοί βάζουν 100.000.000 ευρώ, ενώ το κόστος κατασκευής του έργου ξεπερνάει το 1.300.000.000 ευρώ. Το δε υπόλοιπο ποσό, αν αφαιρεθεί η συμμετοχή του δημοσίου, θα τα δανειστούν και εγγυητής μπορεί να μην είναι το δημόσιο σε αυτήν τη σύμβαση αλλά θα είναι ο ελληνικός λαός για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Κύριοι Βουλευτές, η Κυβέρνηση προκειμένου να δικαιολογήσει την εφαρμογή του συστήματος παραχώρησης για την κατασκευή των μεγάλων οδικών δικτύων υποστηρίζει ότι είναι μεγάλοι οι κίνδυνοι που αναλαμβάνει ο ιδιωτικός όμιλος και επομένως δικαιολογείται η παραχώρηση εκμετάλλευσης του έργου για τριάντα χρόνια. Όμως, κάθε άλλο παρά έτσι είναι τα πράγματα, αφού στην πραγματικότητα τους όποιους κινδύνους αναλαμβάνει ο ιδιώτης, ο παραχωρησιούχος, ελαχιστοποιούνται με βάση τις προβλέψεις της ίδιας της σύμβασης, όμοια βέβαια όπως συνέβη και με τις προηγούμενες αντίστοιχες συμβάσεις για τα μεγάλα έργα, όπως η Αττική Οδός, το αεροδρόμιο κ.λπ.. Ειδικότερα, ο κίνδυνος της χαμηλής απόδοσης εκμετάλλευσης του έργου –αν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος- αντιμετωπίζεται με την πρόβλεψη επιδότησης της λειτουργίας από το δημόσιο. Επίσης ο κίνδυνος χαμηλής απόδοσης εκμετάλλευσης του έργου, μειώνεται με την πρόβλεψη της σύμβασης, άρθρο 25 για την απαγόρευση κατασκευής και λειτουργίας από μέρος του δημοσίου, ανταγωνιστικών έργων, η λειτουργία των οποίων μπορεί να επηρεάσει την κυκλοφορία και τα έσοδα του έργου. Ακόμα, το ποσό της ίδιας συμμετοχής του παραχωρησιούχου μπορεί να αποσβεστεί ή να περιοριστεί σημαντικά από τη δυνατότητα που του παρέχει η σύμβαση, άρθρο 28, εισαγωγής των μετοχών του στο Χρηματιστήριο και άντλησης κεφαλαίων από αυτό. Επίσης, θα ήθελα να πω ότι για την ασφάλιση του έργου η ευθύνη βαρύνει κατ’ αρχάς τον παραχωρησιούχο, υπάρχει όμως και σε αυτήν την σύμβαση, όπως και σε αυτές που προηγήθηκαν, παράθυρο που μετακυλίει την ευθύνη στο δημόσιο για κάλυψη πρόσθετου κόστους στο όνομα της ουσιώδους μεταβολής στη διεθνή ασφαλιστική αγορά συνθηκών ασφάλισης κινδύνων. Τέλος, οι κίνδυνοι του παραχωρησιούχου περιορίζονται και από τα γεγονότα ανωτέρας βίας ανάμεσα σε αυτόν και το δημόσιο, άρθρο 33. Από τα παραπάνω γίνεται καθαρό ότι τα όσα επικαλείται η Κυβέρνηση περί ρίσκων και κινδύνων του αναδόχου του έργου αποτελούν απλά και μόνο ένα παραμύθι που έχει σαν στόχο του να δικαιολογήσει τις χαριστικές υπέρ αυτού ρυθμίσεις που περιέχονται στη σύμβαση και να παραχωρήσει σε αυτόν την εκμετάλλευση του έργου για τριάντα ολόκληρα χρόνια. Εδώ θα ήθελα να αναφερθώ και στο θέμα της εξασφάλισης του παραχωρησιούχου ότι θα αναλάβει το έργο. Η εξασφάλιση ότι τελικά θα αναλάβει το έργο, ειδάλλως θα αποζημιωθεί, προβλέπεται από την ίδια τη σύμβαση και μάλιστα με τρόπο που θίγει έως ένα βαθμό τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, άρθρο 4 της σύμβασης και βέβαια λειτουργεί και εκβιαστικά. Συγκεκριμένα το δημόσιο αναλαμβάνει έναντι του παραχωρησιούχου την υποχρέωση της κύρωσης της σύμβασης από τη Βουλή, διαφορετικά προβλέπεται η υποχρέωση αποζημίωσής του με ποσό 1,8 εκατομμύρια ευρώ, που ανταποκρίνεται στις δαπάνες που έκανε από την ημερομηνία ανακήρυξής του ως προσωρινού αναδόχου μέχρι τη λύση της σύμβασης. Εμείς βέβαια σε καμμία περίπτωση δεν υποκύπτουμε σε εκβιασμούς αυτού του τύπου και καταψηφίζουμε βέβαια, όπως έχουμε τονίσει και στην επιτροπή, τη συγκεκριμένη σύμβαση. Όσον αφορά τώρα την επίβλεψη του έργου, όπως γίνεται σε όλες τις προηγούμενες συμβάσεις παραχώρησης, κατά απαίτηση των τραπεζών που μέσω δανεισμού χρηματοδοτούν το έργο, η επίβλεψη κατασκευής του έργου ανατίθεται στο λεγόμενο «ανεξάρτητο μηχανικό». Η παρέμβαση του δημοσίου στην όλη διαδικασία κατασκευής του έργου είναι πολύ περιορισμένη. Εκείνο που προβλέπεται από το σχετικό άρθρο είναι η δυνατότητα προβολής αντιρρήσεων για πράξεις ή παραλήψεις του ανεξάρτητου μηχανικού, όπως και η δυνατότητα να ζητήσει από τον παραχωρησιούχο την καταγγελία της σύμβασης του ανεξάρτητου μηχανικού. Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, για μια ακόμη φορά η Κυβέρνηση και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με τη θέση που παίρνουν στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο κάνουν καθαρό ότι θεωρούν τα μεγάλα οδικά έργα, όπως και τις κοινωφελείς υπηρεσίες, όχι κοινωνικά αγαθά, όπως τα θεωρεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, αλλά εμπορεύματα και έχοντας αυτήν τη θέση παραδίδουν την κατασκευή και την εκμετάλλευσή τους στους μεγάλους ιδιωτικούς κατασκευαστικούς ομίλους. Αποτελούν φτηνιάρικη δικαιολογία οι αιτιολογήσεις ότι η ανάθεση σ’ αυτούς της κατασκευής των μεγάλων οδικών δικτύων θα βοηθήσει στη σωστή διαχείριση των κρατικών δαπανών και ιδιαίτερα στη συγκράτηση του δημοσίου χρέους, στη συγκράτηση του κόστους κατασκευής του έργου και στην έγκαιρη αποπεράτωση του έργου και ότι τελικά ωφελημένο θα είναι το δημόσιο από όλη αυτήν τη δουλειά. Οι μόνοι ωφελημένοι απ’ αυτήν τη δουλειά θα είναι οι κατασκευαστικοί όμιλοι. Και αυτό γιατί αφ’ ενός, όπως τονίσαμε και στην αρχή, η συμμετοχή στις δαπάνες κατασκευής του έργου είναι πολύ μικρή, αφού δεν ξεπερνά το 10%. Και αυτό σε ονομαστικές τιμές, γιατί σε πραγματικές τιμές με τις υπερτιμολογήσεις που κάνουν σχεδόν δεν βάζουν ούτε δεκάρα από την τσέπη τους. Παράδειγμα γι’ αυτό και όχι βέβαια μοναδικό είναι η Αττική Οδός, που το κόστος κατασκευής της με τις υπερτιμολογήσεις πήγε στο τριπλάσιο από το αρχικό. Αφ’ ετέρου έχουν την εκμετάλλευση για τριάντα χρόνια για τα διόδια που θα πληρώνουν οι χρήστες της και που μπορεί να καθορίζονται στο μέγιστο ύψος τους στα τέσσερα λεπτά ανά χιλιόμετρο, αλλά είναι σίγουρο ότι στα τριάντα χρόνια που θα διαρκέσει η εκμετάλλευση του έργου απ’ αυτούς θα φθάσουν ακόμα ψηλότερα. Εδώ θα ήθελα για μια ακόμη φορά να επαναλάβω τη θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος για την κατάργηση αυτού του χαρατσιού που λέγεται διόδια. Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, εμείς στο Κ.Κ.Ε. λέμε ότι το έργο αυτό θα μπορούσε να το κάνει το δημόσιο. Χώρια από την έκπτωση που θα είχε με τα ίδια λεφτά συν λίγο δανεισμό, θα μπορούσε να το κάνει και το ίδιο. Και θα μπορούσε να το κάνει με το να αξιοποιήσει την πράγματι μεγάλη εμπειρία και την υψηλών επιδόσεων επιστημονική κατάρτιση που έχει το προσωπικό του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ώστε αυτό το έργο να μην κοστίζει τόσα πολλά στον ελληνικό λαό και στο ίδιο το δημόσιο. Αν δεν γίνεται κάτι τέτοιο, αυτό επαναλαμβάνω ότι δεν οφείλεται σε κανέναν άλλο λόγο παρά στην πολιτική και των δύο μεγάλων κομμάτων, που από τη μια μεριά «φτύνει» κυριολεκτικά το δημόσιο με τις αδυναμίες που έχει και οι οποίες είναι δικό σας δημιούργημα και από την άλλη μεριά θωπεύει το μεγάλο κεφάλαιο που έχει κυριολεκτικά ξεσαλώσει τα τελευταία χρόνια. Για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος η ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει την απαλλαγή του συστήματος παραγωγής δημοσίων έργων από τους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους. Απαιτεί έναν ενιαίο κρατικό φορέα που θα κατέχει τα μέσα παραγωγής, θα κατανέμει σχεδιασμένη την κρατική χρηματοδότηση και το εργατικό δυναμικό και θα καλύπτει το σύνολο των φάσεων των δημοσίων έργων στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού μιας λαϊκής οικονομίας. Ο φορέας αυτός σε συνεργασία με τις αρμόδιες πολυτεχνικές σχολές και τους επιστημονικούς φορείς θα ανοίξει τον προγραμματισμό υλοποίησης των έργων σύμφωνα με τις επείγουσες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Γίνεται καθαρό ότι για να γίνουν αυτά χρειάζεται μια άλλη πολιτική, μια πολιτική που θα κινείται στην αντίπερα όχθη απ’ αυτήν που κινείται η πολιτική που προωθούν τα δύο κόμματα. Και αυτή η πολιτική δεν θα μπορέσει να δρομολογηθεί στα πλαίσια του εκμεταλλευτικού συστήματος και των νόμων της αγοράς αλλά στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας. Γι’ αυτήν την πολιτική καλούμε να παλέψουν οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού. Επίσης, τους καλούμε στις επόμενες εκλογές να «μαυρίσουν» τα κόμματα του δικομματισμού και να υπερψηφίσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, που αγωνίζεται με συνέπεια για τα λαϊκά συμφέροντα και δεν τα θυσιάζει στο βωμό της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μεγάλων κεφαλαίων. Καταψηφίζουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σκοπελίτη. Το λόγο έχει η Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς κ. Ξηροτύρη-Αικατερινάρη. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρώνουμε με τη σημερινή διαδικασία τη σύμβαση παραχώρησης του έργου μελέτης, κατασκευής, χρηματοδότησης, λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης του τμήματος Μαλιακός-Κλειδί του Αυτοκινητοδρόμου Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι και τη ρύθμιση συναφών θεμάτων. Το ελληνικό δημόσιο αναθέτει στην «ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΣ ΑΙΓΑΙΟΥ Α.Ε.», τον λεγόμενο παραχωρησιούχο, το έργο της μελέτης κατασκευής κ.λπ., του δίδει το δικαίωμα εκμετάλλευσης του έργου που συνίσταται στην παραχώρηση εκ μέρους του δημοσίου στον παραχωρησιούχο των δικαιωμάτων επιβολής και είσπραξης για ίδιο λογαριασμό διοδίων - τελών από τους χρήστες, εκμετάλλευσης των σταθμών εξυπηρέτησης αυτοκινητιστών και των κάθε είδους νόμιμων χρήσεων που αποβλέπουν αποκλειστικά στην εξυπηρέτηση των χρηστών. Το δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλλει στον παραχωρησιούχο την οριζόμενη κατά ποσό και χρόνο καταβολής χρηματοδοτική συμβολή. Το έργο, όπως και άλλα έργα που κυρώσαμε μέχρι τώρα, έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο και είναι ένα έργο το οποίο χρηματοδοτείται, έχει δηλαδή ευνοϊκή μεταχείριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτή η συμβολή από τα κοινοτικά προγράμματα αφορά το ήμισυ της χρηματοδοτικής συμβολής του δημοσίου. Όπως θα πω παρακάτω, θα μπορούσαμε με αυτές τις προϋποθέσεις και αυτό το έργο να είναι ένα δημόσιο έργο, δηλαδή το δημόσιο με τη βοήθεια των κοινοτικών προγραμμάτων και με τις δυνατότητες που έχει για δανεισμό του έργου να μπορεί να εκτελέσει αυτό το έργο μόνο του και να έχει, όπως έχει μέχρι τώρα, τα πολύ σημαντικά έσοδα των διοδίων από το μεγάλο τμήμα αυτό του Π.Α.Θ.Ε. των διακοσίων τριάντα χιλιομέτρων, που τώρα μεταφέρεται για τριάντα χρόνια στον παραχωρησιούχο. Όπως έχουμε πει πάρα πολλές φορές κατά την κύρωση αυτών των συμβάσεων παραχώρησης, που αφορούν σημαντικά έργα, σημαντικούς οδικούς άξονες της χώρας μας και ιδιαίτερα έργα ανάπτυξης για τις περιφέρεις, για τις οποίες πραγματικά ακόμη δεν έχει αποκατασταθεί η ισόρροπη σχέση τους, δεν έχουμε καμμία αντίρρηση και πόσω μάλλον δεν έχουμε αντίρρηση με αυτό το έργο, δηλαδή με την ολοκλήρωση, σχεδόν την ολοκλήρωση, γιατί απομένουν κάποια τμήματα ακόμη, αυτής της σημαντικής ραχοκοκαλιάς του οδικού συστήματος της χώρας μας, που είναι ο Π.Α.Θ.Ε.. Ένας άξονας ο οποίος για να αναβαθμιστεί και να πάρει στοιχεία αυτοκινητοδρόμου αποτέλεσε κι αυτός το «γεφύρι της Άρτας» πάρα πολλά χρόνια, παρ’ όλο που εισέρευσαν σημαντικοί πόροι, υπήρξαν σημαντικές καθυστερήσεις, υπήρξαν σημαντικά προβλήματα και βέβαια το σημαντικότερο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θρηνήσαμε πολλά θύματα. Είναι ο άξονας που μαζί με τους άξονες της Πελοποννήσου έχει το μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων, νέους ανθρώπους, παιδιά σε εκδρομές, ουκ έστιν αριθμός και για την περιοχή της Φθιώτιδας και για την περιοχή της Θεσσαλίας κ.ο.κ. Δεν έχει αντίρρηση, λοιπόν, κανείς κι εμείς πολύ περισσότερο με αυτό το έργο που από χρόνια τώρα ζητούσαμε επιτέλους η πολιτεία να αξιοποιήσει και τις θυσίες του ελληνικού λαού και τα κοινοτικά προγράμματα και να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν το βασικό αυτόν οδικό άξονα της χώρας. Βέβαια, εμείς παράλληλα με τις απαιτήσεις αυτές, που είναι απαιτήσεις του ελληνικού λαού, θέτουμε πάντα και ξαναθέτουμε και σε αυτήν εδώ την Αίθουσα και για αυτήν εδώ τη σύμβαση ότι παράλληλα με τους οδικούς άξονες θα πρέπει να προωθείται και δυστυχώς καθυστερεί τραγικά το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας μας. Ένα δεύτερο «γεφύρι της Άρτας», η σιδηροδρομική σύνδεση, η ηλεκτροκίνηση Αθήνας-Θεσσαλονίκης, επιτέλους, ακόμα δεν έχει τελειώσει. Πού να σκεφθεί κανείς τώρα τις μελέτες που έχουν ξεκινήσει για το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, που είναι βέβαια και αυτό πάρα πολύ απαραίτητο και το οποίο μπορεί και συγχρόνως να συνδέεται και να αξιοποιεί τους οδικούς άξονες, την Ιονία Οδό και άλλους άξονες της Πελοποννήσου κ.λπ., που έχουν μέχρι τώρα «περάσει» από την ελληνική Βουλή. Το σιδηροδρομικό, λοιπόν, δίκτυο και για λόγους περιβαλλοντικούς και για λόγους μείωσης των ατυχημάτων και για πάρα πολλούς άλλους λόγους θα έπρεπε να είχε αναπτυχθεί και συνδεθεί με το οδικό. Γι’ αυτό λέμε ότι όλα αυτά τα έργα πρέπει να υπακούουν σε ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης, να υπηρετούν ένα εμπνευσμένο αλλά με δημοκρατικό τρόπο σχεδιασμένο και με πόρους πρόγραμμα επενδύσεων. Δεν πρέπει να είναι έργα τα οποία πολλές φορές γίνονται γιατί μπορούν να έχουν κάποια χρηματοδότηση πρόσθετη ως έργα παραχώρησης ή ως έργα Σ.Δ.Ι.Τ., ως ελκυστικά έργα και όχι ως έργα τα οποία είναι απαραίτητα για τη ζωή των Ελλήνων πολιτών. Ο σιδηρόδρομος υστερεί πάρα πολύ στη χώρα μας, όπως υστερεί και το στρατηγικό σχέδιο που θα θέτει ένα αξιόπιστο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των έργων της σιδηροδρομικής σύνδεσης Αθήνας-Θεσσαλονίκης και λοιπού δικτύου της χώρας, αλλά και σύνδεσή τους με τους λοιπούς άξονες μεταφορών. Φοβάμαι ότι μερικές φορές –δεν μιλώ για την Π.Α.Θ.Ε. αλλά για άλλα έργα- ενδεχομένως ξοδεύουμε πολύ περισσότερα και φθάνουμε στις εύκολες λύσεις των οδικών αξόνων που και το περιβάλλον ταλαιπωρούν και περισσότερα ατυχήματα έχουν και εγκαταλείπουμε τα δύσκολα αλλά άκρως απαραίτητα έργα των σιδηροδρομικών συνδέσεων. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το έχω τονίσει πολλές φορές σε αυτήν την Αίθουσα ότι όλα αυτά τα μεγάλα έργα υποδομής, οι υπηρεσίες προς τους πολίτες αποτελούν συνταγματική υποχρέωση της πολιτείας, γιατί οι πολίτες, είναι φορολογούμενοι. Αυτά αφορούν κυρίως τις υποδομές και τους οδικούς άξονες, τον εξοπλισμό για την παιδεία, για την κατοικία, για την εργασία, για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Υπήρξε και υπάρχει ακόμα αδυναμία υλοποίησης αυτών των έργων στο χρόνο που απαιτείται. Υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση αποπεράτωσης, είτε από μερική ή ολική έλλειψη πόρων είτε από τις αδυναμίες που έχει και το σύστημα ανάθεσης και εκτέλεσης των έργων, αλλά και από τις αδυναμίες που έχουν οι τεχνικές υπηρεσίες, οι οποίες επί πολλά χρόνια τώρα δεν έχουν υποστηριχθεί και δεν έχουν ενισχυθεί ούτως ώστε να επιτελέσουν αυτό το έργο. Όμως αυτή την υποχρέωση του κράτους κανείς δεν μπορεί να την αλλοιώσει. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρξει μια συστράτευση όλων μας, ούτως ώστε να υλοποιηθούν όχι μόνο τα μεγάλα έργα αλλά και τα μικρότερα, που όπως διαπιστώνουμε τώρα με τις πυρκαγιές αλλά και από άλλες καταστάσεις, τα μικρότερα έργα, αυτά που δεν είναι τα φιλέτα, που δεν ελκυστικά ούτε για Σ.Δ.Ι.Τ., ούτε για συμβάσεις παραχώρησης, είναι τα έργα ζωής, είναι τα έργα που θα μπορούσαν να μας είχαν προστατεύσει σε πολύ μεγάλο βαθμό στη σημερινή κατάσταση των πυρκαγιών που έχουν επεκταθεί σε ολόκληρη τη χώρα. Πρόκειται για αντιπλημμυρικά έργα, για αντιπυρικές ζώνες και για ενίσχυση όλων των δασικών υπηρεσιών και των νομαρχιακών υπηρεσιών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Μόνο έτσι θα μπορέσουν μέσα από υποδομές να έχουν έναν καλύτερο συντονισμό για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Αυτήν τη στιγμή το αποτέλεσμα της κρατικής μηχανής και τα στοιχεία από την έλλειψη υποδομών και από τη μη απορρόφηση πόρων και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που είχαν δοθεί προς αυτήν την κατεύθυνση, δυστυχώς δεν είναι ευνοϊκά για την Κυβέρνηση. Σε αντίστοιχες πυρκαγιές και σε αντίστοιχες καταστάσεις στις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είχαμε τονίσει αυτά τα θέματα. Υπάρχει πολύ σημαντικό πρόβλημα στη λειτουργική διασύνδεση των υπηρεσιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των περιφερειακών υπηρεσιών, των δασικών υπηρεσιών, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και άλλων υπηρεσιών για άλλες καταστάσεις με τις κεντρικές υπηρεσίες και με την Πολιτική Γραμματεία. Αυτή η λειτουργική διασύνδεση δεν υπάρχει και γι’ αυτό δεν έχουν αποτέλεσμα. Κάθε φορά λέμε τα ίδια και όμως τα ίδια και δεν λαμβάνονται τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Βεβαίως δεν γίνεται και δεν ολοκληρώνεται και μια σειρά έργων, τα οποία προκύπτουν κάθε φορά από τις καταστροφές που έχουμε στη χώρα. Θα συνεχίσω τώρα με το έργο που συζητάμε σήμερα. Η αναγκαιότητα του έργου είναι για μας αναμφισβήτητη αλλά το σύστημα δημοπράτησης του έργου δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Όπως έχω πει πολλές φορές -και το είπε και στην επιτροπή ο συνάδελφός μου κ. Δραγασάκης, που ήταν στο προηγούμενο Θερινό Τμήμα της Βουλής- εάν είχαμε να συζητήσουμε μια σύμβαση παραχώρησης ενός πολύ δαπανηρού έργου, που βλέπαμε ότι μέσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και από όλες τις προσπάθειες δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί, δεν θα είχαμε αντίρρηση. Όμως εδώ με αυτές τις επτά συμβάσεις παραχώρησης δημιουργείται τελικά μια πολύ ασφυκτική κατάσταση. Και τα θέματα του ανταγωνισμού και τα θέματα δυνατότητας των κατασκευαστικών εταιρειών, συνεργαζόμενων και με τις ξένες εταιρείες, είναι πάρα πολύ περιορισμένα. Από την άλλη πλευρά η επιδίωξη του μέγιστου κέρδους από τις επιχειρήσεις και το κεφάλαιο παραμένει ίδια. Δεν είναι εθνικοί ευεργέτες. Άρα επωφελούνται μιας στενότητας που έχει το κράτος. Τελικά από ό,τι βλέπουμε, δεν μπορεί –και αντικειμενικά και υποκειμενικά- να υπάρξει ούτε ικανοποιητική προσφορά, δηλαδή καλύτερη προσφορά από αυτές τις κατασκευαστικές υπηρεσίες και ούτε τελικά οι διαγωνιζόμενοι να είναι περισσότεροι από δύο, που μάλιστα στην περασμένη σύμβαση έγιναν ένας. Και σ’ αυτή τη σύμβαση, μετά την κατοχύρωση διαγωνισμού, με τις δυνατότητες που τους έδινε η προκήρυξη έγιναν πάλι ένας όμιλος. Είναι ένα σημαντικό πρώτο θέμα αυτό της επίτευξης καλύτερων τιμών με τις συμβάσεις παραχώρησης. Ένα δεύτερο θέμα είναι το ότι τελικά αλλοιώνεται το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και αυτός ο στρατηγικός σχεδιασμός που πρέπει να υπάρχει για τα μεγάλα και μικρά έργα. Δηλαδή τα έργα παραχώρησης και τα έργα Σ.Δ.Ι.Τ. είναι εκτός αυτού του προγραμματισμού και πολλές φορές αλλοιώνουν ή το κράτος υποχωρεί στη βασική υποχρέωση που έχει να εξασφαλίσει όλα τα έργα, μικρά και μεγάλα, υποδομών, παιδείας, κατοικίας, που είναι απαραίτητα στον ελληνικό λαό. Εδώ υπάρχει ένα ερώτημα, κύριε Υπουργέ, γι’ αυτό το έργο και τα άλλα έργα παραχώρησης, ιδιαίτερα αυτά στα οποία επιστρέφει –η χρηματοδοτική συμβολή του δημοσίου είναι γνωστή- ένα ποσό κατά την εκμετάλλευση του έργου. Αυτό το ποσό το οποίο προβλέπεται με βάση κάποιον αλγόριθμο, αλλά αυτήν τη στιγμή δεν σας είναι ακριβώς γνωστό, θα εξαρτηθεί από τα έσοδα που θα προκύψουν από τα διόδια. Εδώ θα πρέπει το δημόσιο να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό, να έχει όλους τους μηχανισμούς για να καταγράφει επακριβώς αυτά τα έσοδα, γιατί μετά το πέρας της κατασκευής του έργου, το δημόσιο με αυτές τις επιστροφές γίνεται συνδιαχειριστής του έργου. Αυτά τα έσοδα που πρέπει να τα καταγράφει με τον καλύτερο τρόπο και να τα απαιτεί, πώς θα περνούν στον κρατικό προϋπολογισμό, για να μπορούμε να έχουμε και τον έλεγχο και τα ην ενημέρωση; (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού) Θέλω λίγο χρόνο ακόμη, κύριε Πρόεδρε. Ο Έλληνας πολίτης τα πληρώνει αυτά τα έργα με τα διόδια και έτσι όπως γενικεύτηκαν αυτά τα έργα, τα πληρώνουν όλοι οι Έλληνες πολίτες σ’ όλη την επικράτεια. Από εκεί και πέρα το δημόσιο χάνει τους πόρους που έχει από τα διόδια για τριάντα χρόνια. Αυτά που εισπράττει πώς θα συμπληρώνουν τον κρατικό προϋπολογισμό; Και τελικά θα προκύψει μια ισορροπία σ’ αυτό το σύστημα ή ο Έλληνας πολίτης θα κληθεί να πληρώσει και άλλα, δηλαδή και μια δεύτερη φορολογία εκτός από τα διόδια; Γιατί για τα Σ.Δ.Ι.Τ. είμαστε σίγουροι ότι θα πληρώσει και θα πληρώσει και με πανωτόκι. Το θέμα όμως είναι το αν θα πληρώσει και γι’ αυτά τα έργα. Αυτή η ανάλυση μας είναι απαραίτητη. Επίσης θα πρέπει κάθε χρόνο στον κρατικό προϋπολογισμό αυτά τα έξοδα ή τα έσοδα από τις συμβάσεις παραχώρησης να μας είναι γνωστά με τον πιο διάφανο τρόπο. Τώρα θα αναφερθώ σε δύο-τρία θέματα ακόμη, τα οποία ήταν και δεσμεύσεις σας, κύριε Υπουργέ. Εμείς έχουμε πει ότι με αυτές τις συμβάσεις παραχώρησης, επειδή δεν υπάρχει και θεσμικό πλαίσιο που να θέτει τουλάχιστον τους κύριους άξονες για το πώς πρέπει να γίνονται αυτές οι συμβάσεις παραχώρησης, καλείται η ελληνική Βουλή να κάνει τα πάντα: να εγκρίνει τη χάραξη, να εγκρίνει το ένα, να εγκρίνει το άλλο, να εγκρίνει τελικά την αποδυνάμωση της συμβολής και της επίβλεψης κ.λπ. των υπηρεσιών, τις οποίες θα μπορούσε να ελέγξει, και να μεταφέρει ένα μεγάλο μέρος αυτών στον ανεξάρτητο μηχανικό που κάνει τη μελέτη, που έχει την ευθύνη του ποιοτικού ελέγχου και ο οποίος ανεξάρτητος μηχανικός προτείνεται και ενσωματώνεται στο έργο από τον παραχωρησιούχο, από τον κατασκευαστή. Εμείς όμως θέλουμε να ελέγχουμε αυτήν την κατάσταση και οι πολίτες και εμείς ως Βουλευτές, οι οποίοι έχουμε και όλη αυτή την ευθύνη τώρα -χωρίς να έχουμε αυτές τις αρμοδιότητες- να κυρώσουμε τα πάντα. Άρα εμείς θέλουμε εδώ –και το είχατε υποσχεθεί αυτό, κύριε Υπουργέ- να ενισχύσουμε το δημόσιο έλεγχο, την επίβλεψη. Θέλουμε να ενισχύσουμε το ρόλο της. Είναι πολύ αποδυναμωμένος. Θέλουμε να ενισχύσουμε το ρόλο της για να μπορούμε ακριβώς να κάνουμε αυτόν τον έλεγχο και από την άλλη πλευρά για να μπορούν να σταθούν, να υπάρξουν, να αναβαθμιστούν και να ενισχυθούν οι δημόσιες τεχνικές υπηρεσίες. Σε αυτά τα έργα μέχρι τώρα για να τα προετοιμάσουν έκαναν πάρα πολύ σημαντική δουλειά κι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και τα έφθασαν εδώ που τα έφθασαν. Εγώ θεωρώ ότι σχεδόν η μισή δαπάνη του έργου έχει καταβληθεί με όλη αυτήν την προσπάθεια. Αν βάλει κανείς και τις απαλλοτριώσεις και τις φορολογικές απαλλαγές που έχει ο ανάδοχος και τη χρηματοδοτική συμβολή, λίγο πολύ είναι το έργο του ελληνικού λαού, του δημοσίου. Και σ’ αυτά τα τριάντα χρόνια, δηλαδή στα χρόνια της κατασκευής και λειτουργίας του έργου, μέσω της αυτοδιοίκησης, των υπηρεσιών, αλλά και μέσω των Βουλευτών που εκλέγει, θέλει να έχει έναν έλεγχο σ’ αυτό. Άρα θέλει να έχει μία μεγαλύτερη, καλύτερη συμβολή στην επίβλεψη από τις τεχνικές δημόσιες υπηρεσίες. Αυτό το περιμένει και η «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.», για να μπορέσει και να κρατήσει τις δυνάμεις της και να έχει ρόλο σ’ αυτά τα έργα και να μεταφέρει την τεχνογνωσία που έχει αποκτήσει μέχρι τώρα η «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε.». Το περιμένουν και οι κεντρικές υπηρεσίες, όπως ο Ο.Α.Π., και άλλες υπηρεσίες περιφερειακές, που πρέπει να τους δώσετε ρόλο. Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας ότι αυτήν τη στιγμή, κύριε Υπουργέ, τα θέματα του ποιοτικού ελέγχου είναι μετέωρα. Η μεν Αντιπολίτευση σας εγκαλεί, γιατί ακόμη δεν έχει κατοχυρωθεί από το Υπουργείο Οικονομίας ο διαγωνισμός για τον Ε.Σ.Π.Ε.Λ.. Εγώ δεν έχω καμμία πρεμούρα γι’ αυτό. Γι’ αυτό που έχω πρεμούρα, είναι να αναβαθμίσετε το Κ.Ε.Δ.Ε., τα εργαστήριά του κ.λπ., να αναβαθμίσετε, δηλαδή, αυτές τις υπηρεσίες του δημοσίου, που μπορούν να ασκήσουν τον ποιοτικό έλεγχο. Τα άλλα είναι συμπληρωματικά. Αυτές είναι οι κύριες υπηρεσίες και αυτές πρέπει να αναβαθμίσετε. Και σ’ αυτό το θέμα έχουμε καθυστερήσει. Κι ένα τελευταίο θα ήθελα να πω, κύριε Υπουργέ. (Στο σημείο αυτό κτυπάει επανειλημμένα το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κυρία Ξηροτύρη, ολοκληρώστε σας παρακαλώ. Έχετε υπερβεί το χρόνο κατά πολύ. ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΤΥΡΗ-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑΡΗ: Τελείωσα, κύριε Πρόεδρε. Δώσατε χθες στη δημοσιότητα το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο. Εάν σας φθάνει ο χρόνος, θα θέλαμε από σας δύο-τρεις παρατηρήσεις. Και οπωσδήποτε μετά τις διακοπές της Βουλής, θα θέλαμε να έρθετε στην αντίστοιχη επιτροπή. Εμάς δεν μας φθάνει ο αριθμός των Βουλευτών για να σας καλέσουμε γι’ αυτό το θέμα, αλλά θέλαμε να πάρετε την πρωτοβουλία και να έρθετε να μας ενημερώσετε για να ακούσετε και τις δικές μας απόψεις. Ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κυρία Ξηροτύρη. Εισερχόμεθα στον κατάλογο των ομιλητών Βουλευτών. Το λόγο έχει ο κ. Ηλίας Καλλιώρας. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε. Αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να σας πω ευθύς εξ αρχής, μιας και κατάγομαι από τη Φθιώτιδα, ότι η Φθιώτιδα και οι Φθιωτείς είναι ιδιαίτερα χαρούμενοι για ένα γεγονός, το οποίο αυτήν τη στιγμή για το νομό είναι κατακλυσμιαίο. Είναι γεγονός ότι οι νεκροί τα τελευταία δέκα χρόνια -στην περιοχή του Μαλιακού ιδιαίτερα- έχουν περάσει τους εκατό και οι τραυματίες, ελαφρά και βαριά τραυματισμένοι -κύριε Υπουργέ, το ξέρετε καλύτερα από όλους μας- είναι πάνω από τρεις χιλιάδες. Για αυτόν τον ανθρώπινο πόνο, αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο το οποίο χάθηκε, έρχεται σήμερα η Κυβέρνηση, ο κύριος Υπουργός, ο κ. Σουφλιάς, με όλους τους συνεργάτες του και μας δίνει λύση. Για τη Φθιώτιδα, αυτός ο συγκεκριμένος δρόμος τον οποίο κυρώνουμε σήμερα, μας δίνει πάνω από όλα πίσω αυτές τις ανθρώπινες ζωές, αχρεωστήτως καταβληθείσες, του μέλλοντος. Δυστυχώς όλα αυτά τα χρόνια, ο πόνος στη Φθιώτιδα ήταν τόσο μεγάλος και ανείπωτος, που σήμερα, κύριε Υπουργέ -και σας ευχαριστούμε βαθύτατα- αυτό είναι το κυρίαρχο ζήτημα για το νομό μας, ότι μας δίνετε πίσω αυτές τις ζωές, που δεν θα χαθούν στο μέλλον. Βεβαίως τα ευχαριστήρια και τα ευχαριστώ μας είναι πάρα πολλά προς εσάς προσωπικά και όλο το επιτελείο σας, γιατί υλοποιείτε το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας στο ακέραιο και έχουμε την ανάπτυξη της χώρας, έχουμε την ποιότητα ζωής που χρειαζόμαστε, με τη διαφύλαξη της ανθρώπινης ζωής, δηλαδή αυτού του υπέρτατου αγαθού που έχουμε όλοι μας και το οποίο το διαφυλάσσουμε με τέτοια έργα πνοής, τα οποία εσείς ονομάζετε, ειδικότερα, «δρόμους ανάπτυξης». Συνεχίζουμε, λοιπόν, και σήμερα, έχουμε τη Σύμβαση Παραχώρησης -την πέμπτη κατά σειρά- την οποία κυρώνουμε και χαιρόμαστε που ήδη έχετε υπογράψει και την έκτη Σύμβαση Παραχώρησης, που αφορά το δρόμο Αθήνα-Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα, ένα έργο μαμούθ, όπως είπατε εσείς. Έτσι είναι. Όταν ένα έργο πλησιάζει τα 3.000.000.000 ευρώ, έργο το οποίο είναι μεγαλύτερο σε αξία, σε τρέχουσες τιμές, από ό,τι είναι το Ρίο-Αντίρριο και η Αττική Οδός, καταλαβαίνουμε ότι η Ελλάδα αναπτύσσεται, αλλάζει. Γιατί με τα έργα, τα οποία αυτήν τη στιγμή δημοπρατούνται, φτάνουμε να έχουμε σε δημοπρατηθέντα έργα περίπου χίλια πεντακόσια -ακούστε τον αριθμό, χίλια πεντακόσια επαναλαμβάνω- χιλιόμετρα νέων αυτοκινητοδρόμων, με ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Για να μπορέσουμε να κάνουμε τη σύγκριση, αγαπητοί συνάδελφοι, πρέπει να σας πω ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στη δεκαετία από το 1993 έως το 2004, δηλαδή σε δέκα χρόνια, δημοπράτησε έργα της τάξης των 10,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μέσα σ’ αυτά τα έργα, αγαπητοί συνάδελφοι, είναι και τα έργα της Ολυμπιάδας. Η Κυβέρνηση Καραμανλή, ο κ. Σουφλιάς και το επιτελείο του, σε τριάμισι χρόνια, δηλαδή στο 1/3 του χρονικού διαστήματος που αναφέρω στο παράδειγμα, έχει δημοπρατήσει πάνω από 16.000.000.000 ευρώ, δηλαδή έχουμε ρυθμό σε ετήσια βάση, ο οποίος είναι υπερπενταπλάσιος. Η Ελλάδα με τον κ. Σουφλιά αλλάζει. Αυτό ενοχλεί πολλούς, αλλά εμείς, οι Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, χαιρόμαστε που βλέπουμε να δημοπρατούνται, να παράγονται έργα, τα οποία αλλάζουν τη φύση της χώρας, γιατί μέσα σ’ αυτά τα έργα είναι και διακόσια εξήντα δύο άλλα έργα, τα οποία χρηματοδοτούνται από άλλους πόρους, πέραν δηλαδή των Συμβάσεων Παραχώρησης, τα οποία και αυτά υπερβαίνουν τα 8.000.000.000 ευρώ. Εγώ, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, θέλω να σας ευχαριστήσω ως Βουλευτής του ελληνικού Κοινοβουλίου γι’ αυτό το πρωτόγνωρο, συνολικό, σύνθετο έργο το οποίο παράγεται –επαναλαμβάνω- προς όφελος των Ελλήνων πολιτών. Γιατί σας θυμίζω ότι μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα περάσαμε την πρώτη σύμβαση και κυρώσαμε την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, εδώ μέσα κυρώσαμε την Ιόνια Οδό, επίσης τον άξονα, όπως λέγεται, της ανατολικής οδού της Πελοποννήσου που φθάνει μέχρι την Καλαμάτα και Σπάρτη-Λεύκτρο. Επίσης, πριν λίγες μέρες, είχα την τιμή και τη χαρά να είμαι εισηγητής για την Ε65 που από τη Λαμία θα φθάνει στην Εγνατία Οδό και βεβαίως, σήμερα έχουμε το έργο Μαλιακός-Κλειδί, ένα έργο εξαιρετικής σημασίας για όλη την Ελλάδα. Όλοι ξέρουμε τους θανάτους και τη δυστυχία που έφεραν τα Τέμπη, ο Πλαταμώνας και όλες οι άλλες επίμαχες περιοχές της χώρας. Η Ελλάδα, λοιπόν, προχωράει μπροστά και είναι θέμα χρόνου, εφόσον υπογράφτηκε και η σύμβαση του τελευταίου δρόμου από Αθήνα μέχρι Τσακώνα μέσω Πύργου και Πάτρας, η διαδρομή αυτή, ένα τεράστιο έργο, που θα δίνει καθημερινά καλύτερη ζωή στους Έλληνες πολίτες, αλλά ταυτόχρονα θα διασφαλίζει, επαναλαμβάνω, την ανθρώπινη ζωή, που δεν μπορεί να συγκριθεί με ευρώ ή με άλλες αξίες ως οσαύτη. Εγώ, κύριε Πρόεδρε, χαίρομαι που μέσα σε λίγες μέρες, σε λίγες βδομάδες, μέσα στο καλοκαίρι, όπως υποσχέθηκε ο κ. Σουφλιάς, θα έχουμε τα έργα της παράκαμψης του Αγ. Κωνσταντίνου και των Καμένων Βούρλων, μέσα δηλαδή στο Μαλιακό. Επομένως αυτά που σας είπαμε, αυτά που σας είπε ο κ. Σουφλιάς γίνονται. Όσο και να ενοχλεί ορισμένους, ναι, προχωρούμε μπροστά, διότι το οφείλουμε στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Γι’ αυτούς δουλεύουμε. Οι εργασίες, κύριε Πρόεδρε, θα ξεκινήσουν περί το τέλος του έτους και μέσα σε τεσσεράμισι χρόνια από σήμερα, θα έχουμε έναν καινούργιο άξονα πάνω στην Π.Α.Θ.Ε., από το Μαλιακό μέχρι το Κλειδί Ημαθίας, ένα έργο 1,15 δισεκατομμυρίων ευρώ. Απ’ αυτά τα χρήματα, ο ελληνικός λαός θα βάλει μόνο τα 173.000.000 ευρώ, τα άλλα μισά θα δοθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση –για να λέμε ακριβείς αριθμούς ως έχουν, σε παρούσες τιμές- για να έχουμε ένα έργο που να γράφει ιστορία και μάλιστα χωρίς να αυξάνεται το δημόσιο χρέος. Γιατί τα χρήματα που θα δοθούν για να υλοποιηθεί αυτό το έργο, θα είναι χρήματα που δεν θα έχουν επίπτωση στο δημόσιο χρέος, ενώ στο παρελθόν με τις εγγυήσεις που υπογράφαμε σ’ όλα τα προηγούμενα έργα της προηγούμενης κυβέρνησης, αυξανόταν και το δημόσιο χρέος. Εγώ θα ήθελα, κύριε Υπουργέ, να σας πω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» και ένα μεγάλο «μπράβο» ταυτόχρονα. Και δεν το λέω εικονικά, το λέω με πραγματικούς όρους, γιατί η Ελλάδα αλλάζει, ο Νομός μου, η Φθιώτιδα αλλάζει και η αλήθεια είναι ότι μ’ αυτές τις συνολικές παρεμβάσεις –χθες μας ανακοινώσατε και το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο, για να δώσω ένα ακόμα παράδειγμα, ας αφήσουμε τα ειδικά χωροταξικά, θα τα κουβεντιάσουμε άλλη ώρα- βλέπουμε ένα πράγμα. Μέσα σε τριάμισι χρόνια, ολοκληρώσατε σχεδόν ένα τιτάνιο έργο, που αφορά τις χωροθετήσεις, για να ξέρουμε ποιος μπορεί να χτίσει πού, να μην κάνει κάποιος ξενοδοχείο πέντε αστέρων στη μία γωνία ενός δρόμου και στην άλλη ένα βουστάσιο ή να κάνει ό,τι θέλει ο καθένας. Πρέπει να ξέρουμε τι μπορεί να γίνει και πού. Όλα αυτά χάρη σ’ εσάς και τους δρόμους της ανάπτυξης, με τα έργα της Σύμβασης Παραχώρησης από τη μια μεριά και τα δημόσια έργα από την άλλη. Σας ευχαριστούμε θερμά και εγώ και η Φθιώτιδα, κύριε Υπουργέ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Καλλιώρα. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι οι Υπουργοί Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Οικονομίας και Οικονομικών, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κατέθεσαν σχέδιο νόμου: «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του Αυτοκινητόδρομου Ελευσίνα-Κόρινθος-Πύργος-Τσακώνα, και ρύθμιση συναφών θεμάτων». Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή. Ο κ. Γείτονας έχει το λόγο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο προλαλήσας συνάδελφος είπε ότι για τη χώρα δουλεύει η Κυβέρνηση, ότι για την Ελλάδα δουλεύουμε. «Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι». Όσο καίγεται η χώρα πενήντα μέρες, είστε μία καμένη Κυβέρνηση. Λίγη σεμνότητα δεν βλάπτει. Το έργο Μαλιακός-Κλειδί, του οποίου τη Σύμβαση Παραχώρησης κυρώνουμε, είναι, πράγματι, «κλειδί» στην αναβάθμιση αυτού του κεντρικού αυτοκινητόδρομου της χώρας. Όμως, για να ξέρουμε για τι μιλάμε, πρόκειται για είκοσι τρία χιλιόμετρα νέου έργου στα διακόσια τριάντα χιλιόμετρα. Και δεν θα το έλεγα αυτό, αν ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, ουσιαστικά, -ίσως θα γραφτεί και στα αστρονομικά χρονικά- δεν μας έλεγε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι μεταξύ Κωνσταντίνου Καραμανλή και Κώστα Καραμανλή η Ελλάδα έπαθε ολική έκλειψη. ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Στο θέμα που συζητάμε, ναι. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν υπήρξαν Πρωθυπουργοί, δεν υπήρξαν κυβερνήσεις, δεν υπήρξαν Υπουργοί, δεν υπήρξε έργο, δεν υπήρξαν αλλαγές! ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Σας ενοχλούμε, ε; ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Ε, κόφτε το λίγο, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Λίγη αυτογνωσία δεν βλάπτει. Αυτή η σύμβαση έρχεται όντως με καθυστέρηση. Είχε ολοκληρωθεί το 2002 η προεπιλογή, είχαν ξεκινήσει οι μελέτες για την τελική φάση του διαγωνισμού. Έρχεται με καθυστέρηση, γιατί μεσολάβησαν και αντιδικίες και δικαστικές διαμάχες μεταξύ των ομίλων. Είναι όμως τελικά –και αυτό είναι το περίεργο- προϊόν ενός εξωδιαγωνιστικού συμβιβασμού, διότι, ουσιαστικά, μετά τις δικαστικές αποφάσεις και τα παζαρέματα, ενσωματώθηκε ο όμιλος που έχασε, στον όμιλο που κέρδισε. Και δεν θα το έλεγα αυτό … ΗΛΙΑΣ ΚΑΛΛΙΩΡΑΣ: Είναι παράνομο αυτό; ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Περιμένετε, κύριε συνάδελφε. Να έχετε υπομονή και να ξέρετε ποιος μιλάει. Γιατί θα επαναλάβω εκείνο που είπε κάποτε κάποιος αρχηγός ερωτώ «ποιος με διέκοψε;» και όταν πετάχτηκε ο διακοψίας, είπε «δεν έχει σημασία». Περιμένετε, λοιπόν, να δείτε τι έχω να πω. Δεν θα το επεσήμανα αυτό, εάν σε ερωτήματα –διάβασα τα Πρακτικά- συναδέλφων στην επιτροπή … ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Αποχωρεί τώρα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Γείτονα, δεν θα πρέπει να μιλάτε έτσι υποτιμητικά για συναδέλφους. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν μίλησα υποτιμητικά. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και εκείνος που το είπε πάντως, όσο μεγάλος και αν γράφτηκε στην ιστορία, διέπραξε ολίσθημα. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Είπα ότι δεν θέλω να πω αυτό που ειπώθηκε... ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Και μη δανείζεστε τα ολισθήματα των μεγάλων ανδρών. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Στο ένα λεπτό ομιλίας μου είχα τρεις διακοπές από τον ίδιο συνάδελφο. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Δεν μπορεί να εκφράζεστε υποτιμητικά για συνάδελφο και να επικαλείσθε τα λόγια μεγάλων ανδρών που ατύχησαν στη μεγάλη τους πορεία. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν εκφράζομαι υποτιμητικά. Ξέρετε πόσο σας εκτιμώ ιδιαίτερα, εκτιμώ όλους τους συναδέλφους. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τι να το κάνω όμως; Με δυσκολεύετε. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Δεν εκφράστηκα υποτιμητικά προς το συνάδελφο, αλλά είναι διακοψίας και ιδίως όταν μιλώ εγώ. Σας λέω δε ότι στο πρώτο λεπτό –και κρατείστε μου το χρόνο της ομιλίας μου- είχα τρεις διακοπές. Και πριν ολοκληρώσω τη φράση μου και πριν αντιληφθεί τι λέω, συνεχώς μου απευθύνει ερωτήματα. Επανέρχομαι στην ομιλία μου. Είπα, λοιπόν, ότι το τονίζω αυτό για έναν απλό λόγο και έπρεπε να καθίσει να ακούσει, γιατί διάβασα τα Πρακτικά στην επιτροπή και σε ερωτήσεις συναδέλφων στην επιτροπή, οι απαντήσεις του κ. Ξανθόπουλου με μπέρδεψαν, δεν ήταν ξεκάθαρες. Ο κ. Ξανθόπουλος είπε αυτολεξεί, έχω εδώ τα Πρακτικά, κύριε Πρόεδρε, από την επιτροπή: «Θεωρούμε ότι ισχύει η προσφορά του μειοδότη» –είναι από τα Πρακτικά- και πρόσθεσε «ο μειοδότης κλαιγόταν». Δηλαδή, τι ζητούσε στ’ αλήθεια, κύριε Υπουργέ; Και το λέω, κύριε Πρόεδρε, για να πάρουμε στην Αίθουσα αυτή καθαρές απαντήσεις. Είναι εδώ και ο κύριος Υπουργός. Εγώ θέλω να το ξεκαθαρίσετε. Μ’ ενδιαφέρει η ασφάλεια δικαίου και η διαφάνεια. Να ξεκαθαρίσετε, πρώτον, ότι δεν άλλαξε κανένας όρος μεταξύ του σχεδίου που δόθηκε στους διαγωνιζομένους και του σχεδίου της σύμβασης που κυρώνουμε. Δεύτερον, εάν θεωρείτε απλά ότι ισχύει, όπως είπατε, η προσφορά του μειοδότη, εμένα δεν με καλύπτει. Εκείνο που θα πρέπει να ξέρουμε είναι αν οι όροι της σύμβασης, πράγματι, ταυτίζονται με την προσφορά. Και θέλω εδώ να υπάρξει ρητή δέσμευση από τον κύριο Υπουργό, γιατί αλλιώς αναλαμβάνετε μεγάλη ευθύνη. Η δική μας θέση εκφράστηκε από τον εισηγητή μας, και μάλιστα από ένα νέο συνάδελφο με σοβαρό πολιτικό λόγο- και ήταν και είναι καθαρή και σαφής. Είναι ξεκάθαρη και κρυστάλλινη. Εμείς στηρίζουμε το έργο και επομένως ψηφίζουμε τη σύμβαση. Είναι θέση συνέπειας και ευθύνης για να ολοκληρωθούν τα μεγάλα έργα. Εν προκειμένω τα μεγάλα έργα δεύτερης γενιάς με συμβάσεις παραχώρησης, έργα που έγιναν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. –της πρώτης γενιάς- και τα έργα δεύτερης γενιάς που σχεδιάστηκαν και προχώρησαν επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Πρόκειται για έργα σημαντικά, για την ολοκλήρωση του εκσυγχρονισμού των υποδομών της χώρας μας. Άκουσα πάλι παρελθοντολογία και άσχετες συγκρίσεις. Εγώ απεχθάνομαι και την παρελθοντολογία και τις οικειοποιήσεις των έργων και τις συγκρίσεις. Όμως, είμαι υποχρεωμένος και μετά απ’ όσα άκουσα και σήμερα, να πω στους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας ότι πριν πουν όλα αυτά και κομπορρημονούν, τουλάχιστον θα έπρεπε να ζητήσουν «συγγνώμη» από τον ελληνικό λαό και τους κατοίκους των περιοχών. Διότι όταν ήταν αντιπολίτευση συνέχεια και έγιναν τα μεγάλα έργα, από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα πολέμησαν λυσσαλέα. Κρεσέντο ήταν η σκανδαλολογία, η διαπλοκολογία, η κινδυνολογία, η τυφλή εμπάθεια και η «λάσπη». Και τώρα, αυτά τα κάνετε «γαργάρα» και κομπορρημονείτε. Ε, τουλάχιστον ακολουθείστε επιτέλους εδώ το «σεμνά και ταπεινά» που είπε ο Πρωθυπουργός σας και έμεινε στα λόγια. Εμείς όταν βάζουμε ερωτηματικά -γιατί και σ’ αυτό έγινε συζήτηση- δεν είμαστε σε ασυνέπεια με τη θέση ότι ψηφίζουμε τη σύμβαση. Βάζουμε ερωτηματικά για να διευκρινιστούν ζητήματα, για να είμαστε σίγουροι ότι διασφαλίζεται σε συνθήκες διαφάνειας το δημόσιο συμφέρον και ότι δεν θα έχουμε παρεκκλίσεις κατά την εφαρμογή των συμβάσεων και ότι θα υπάρξει ασφάλεια δικαίου. Δεν θα έχουμε στη συνέχεια προσφυγές, γιατί μπορεί να γίνουν προσφυγές ακόμα και με την κύρωση της σύμβασης. Γι’ αυτό και με την ευκαιρία, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα αν είναι δυνατόν στην ομιλία σας και δεδομένου ότι είναι η πέμπτη σύμβαση που ψηφίζουμε –έχουν προηγηθεί τέσσερις- να μας δώσετε πληροφορίες, σχετικά με το εάν, πραγματικά, τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα στις προηγούμενες συμβάσεις και εάν έχουν ανακύψει προβλήματα και ποια. Και το λέω αυτό, γιατί χάθηκε πάρα πολύς χρόνος στα έργα, παρ’ όλα όσα λέτε, κύριοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας και δεν πρέπει να χαθεί άλλος. Και χάθηκε χρόνος, γιατί μεσολάβησε το φιάσκο της απογραφής, περικόπηκε το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν επαρκή κονδύλια ακόμα και για την εθνική συμμετοχή, υπήρξαν καθυστερήσεις στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Με το νέο νόμο επίσης που ψήφισε ο κ. Σουφλιάς χάσαμε δύο χρόνια και τελικά καταλήξαμε πάλι στο καθεστώς των μεγάλων εκπτώσεων. Επομένως υπήρξε μια σειρά ζητημάτων τα οποία κόστισαν σε χρόνο και έργα κινδυνεύουν να μείνουν ημιτελή. Με την ευκαιρία, κύριε Υπουργέ -είχα κάνει και σχετική ερώτηση- θέλω να σας πω ότι έχουν περικοπεί και τα κονδύλια συντήρησης. Το Τ.Ε.Ο. στερείται από πόρους. Το Τ.Ε.Ο. χρηματοδοτούσε τις Δ.Ε.Σ.Ε., δηλαδή τις Διευθύνσεις Συντήρησης Έργων ανά την Ελλάδα, οι οποίες έχουν προβλήματα δεν έχουν πόρους και είναι σε σύγχυση λόγω συναρμοδιοτήτων των Υπουργείων ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και Εσωτερικών. Πραγματικά, η συντήρηση στο οδικό δίκτυο σε πολλά σημεία είναι σε κακά χάλια. (Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Κύριε Πρόεδρε, τελειώνω σ’ ένα λεπτό. Επίσης, θέλω να τονίσω ότι και οι μελέτες για την επόμενη προγραμματική περίοδο, δηλαδή για την περίοδο 2007-2013, και τα έργα Ε.Σ.Π.Α. καθυστερούν. Δεν θα έχουμε ώριμα έργα και υπάρχει κίνδυνος να χαθεί κι άλλος χρόνος στο Δ΄ Κ.Π.Σ.. Χάσαμε, λοιπόν, χρόνο και πόρους στο Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και δεν θα πρέπει να χάσουμε και στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης. Στο σημείο αυτό, θα κάνω μία τελευταία παρατήρηση με την οποία και θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε. Κύριε Υπουργέ, σας είδα να κάνετε ανακοινώσεις για τα έργα της Πάρνηθας, τα αντιδιαβρωτικά και αντιπλημμυρικά. Πρώτον, ερωτώ με ποιες διαδικασίες και ποιες μελέτες γίνονται αυτά τα έργα; Δεύτερον και κυριότερο –κι αυτό με ενδιαφέρει- έχετε λάβει μέτρα για να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα κατάντη, στους κυρίους αποδέκτες των ρεμάτων της Πάρνηθας; Γιατί γενικά τα αντιπλημμυρικά στο Λεκανοπέδιο δεν προχωρούν, διότι δεν υπάρχουν κονδύλια στο Υπουργείο σας. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να λάβετε υπ’ όψιν σας, Γιατί από εκεί θα έχουμε μεγάλο κίνδυνο πλημμυρών και θα βρεθούμε ως επιμηθείς πάλι. Τέλος, θα ήθελα να ρωτήσω, πέρα από την Πάρνηθα, τι γίνεται με τις άλλες περιοχές που κάηκαν. Δεν άκουσα τίποτα για τις περιοχές που κάηκαν, παρ’ όλο που και εκεί υπάρχουν προβλήματα και θα έχουμε κίνδυνο πλημμυρών. Είναι μερικά ερωτήματα που πρέπει να τεθούν και να απαντηθούν υπεύθυνα από την Κυβέρνηση. Γιατί το να κάνουμε απλά παραστάσεις μεταξύ του δράματος της ανικανότητας και του ρεσιτάλ υποκρισίας, όπως έγινε προχθές με τη συγγνώμη του κ. Πολύδωρα, δεν ωφελεί. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Γείτονα, ολοκληρώστε. Είστε τώρα εκτός Π.Α.Θ.Ε.. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ: Πρέπει ο κύριος Υπουργός, μιας και έχει αναλάβει το συντονισμό, να απαντήσει σ’ αυτά τα υπαρκτά και επίκαιρα ζητήματα. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, και για την ανοχή σας. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Βρίσκετε ευκαιρία να αναφέρετε όλα τα επίκαιρα. Ας μείνουμε στην Π.Α.Θ.Ε., για να δούμε πώς θα πάει. Το λόγο έχει ο κ. Σκρέκας. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΚΡΕΚΑΣ: Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κυρία και κύριοι συνάδελφοι, συζητείται σήμερα ένα από τα σημαντικότερα νομοσχέδια που πέρασαν από τη Βουλή των Ελλήνων τον τελευταίο καιρό, το νομοσχέδιο του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Ο παριστάμενος Υπουργός κ. Σουφλιάς, αλλά και ο Υφυπουργός κ. Ξανθόπουλος και οι συνεργάτες τους στα τριάμισι χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, επιδόθηκαν σε μια τιτάνια προσπάθεια, για να μπορέσουν να δώσουν στον τόπο μας και στην πατρίδα μας, αυτό που εδικαιούτο από πολλά χρόνια πριν και το οποίο δεν απέκτησαν οι Έλληνες πολίτες, γιατί οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, δεν είχαν τα στοιχεία εκείνα που απαιτούνται, προκειμένου να αποκτήσει η χώρα τις υποδομές που χρειάζεται και που αποτελούν τη βάση, για να προχωρήσει κάποιος στα επόμενα βήματα, για να έρθει η ανάπτυξη και να ισχυροποιηθεί η οικονομία. Πριν από λίγο, ο κατελθών του Βήματος συνάδελφος κ. Γείτονας, εξαιρετικός και αποτελεσματικός συνάδελφος και στο χώρο της Αντιπολίτευσης, αλλά και ως κυβερνητικό στέλεχος στις προηγούμενες κυβερνήσεις, έκανε μία αναφορά στη συμπεριφορά της Νέας Δημοκρατίας ως αντιπολίτευση τα προηγούμενα χρόνια, ότι έφταιξε η σκληρή αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας, που τελικά δεν επέτρεψε στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. να προχωρήσει στην κατασκευή αυτών των σημαντικών έργων, που χρειάζονταν και που χρειάζεται ο τόπος. Δεν έφταιξε, κύριε συνάδελφε, η σκληρή αντιπολίτευση. Το αντίθετο θα έλεγα. Μια σκληρή αντιπολίτευση έρχεται και ενεργοποιεί μία κυβέρνηση, για να είναι πιο γρήγορη και πιο αποτελεσματική στην εφαρμογή μιας πολιτικής την οποία έχει. Τούτη, τελικά, δεν υπήρξε πολιτική, γιατί αυτό έφταιξε. Κι αν υπήρξε πολιτική στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ήταν μια πολιτική θολή, αόριστη και αναποτελεσματική. Γι’ αυτό σήμερα βρισκόμαστε προ του προβλήματος και της ευθύνης αυτής της Κυβέρνησης, για να προχωρήσει πλέον στην υλοποίηση αυτών των σημαντικών έργων. Εγώ, κύριε Πρόεδρε, νιώθω ιδιαίτερα ευτυχής, που παρακολουθώντας τη λειτουργία, αλλά και τον προγραμματισμό του, βλέπω το Υπουργείο Χωροταξίας και Περιβάλλοντος τελικά να προχωρά, να επεμβαίνει και να εκτελεί έργα τα οποία είναι σημαντικά. Ένα απ’ αυτά ήταν το έργο που κυρώθηκε πριν από λίγες μέρες, ο κεντρικός άξονας της Ελλάδος, ο Ε65. Πρόκειται για έναν οδικό άξονα που ήταν όνειρο ζωής για τους Θεσσαλούς και ιδιαίτερα για τη δυτική Θεσσαλία, τα Τρίκαλα και τη Φθιώτιδα. Και τώρα έρχεται ένας άλλος οδικός άξονας, που κυρώνεται σήμερα η σύμβασή του και προχωρά και μάλιστα με χρονοδιαγράμματα συγκεκριμένα και πολύ αυστηρά, να λύσει ένα σημαντικό και πολύ δύσκολο πρόβλημα, που αντιμετωπίζει ο τόπος μας, η Ελλάδα μας. Γιατί, ξεκινώντας κάποιος από την Αθήνα, έρχεται και κολλάει σε δύο σημεία, στο σημείο του Μαλιακού όπου εκεί πλέον οι εργολαβίες είναι σε εξέλιξη και προχωρούν με σημαντικούς ρυθμούς, αλλά και στο κομμάτι των Τεμπών, όπου εκεί φρακάρει το σύστημα και κόβεται η Ελλάδα στη μέση. Και εδώ το ότι καθυστέρησε αυτή η ανάγκη, να προχωρήσει αυτό το έργο, σίγουρα δεν πρέπει να ευθύνεται αυτή η Κυβέρνηση, που στα τριάμισι χρόνια, κατόρθωσε να λύσει όλα τα προβλήματα τα οποία υπήρχαν και να φέρνει σήμερα προς κύρωση το έργο αυτό το οποίο ξεκινάει και μέσα σε τεσσεράμισι-πέντε χρόνια πλέον θα λυθεί το πρόβλημα και μ’ αυτό το κομμάτι, όπως θα λυθούν όλα τα προβλήματα τα οποία αντιμετώπιζε συνολικά η Ελλάδα, για να έχει την επικοινωνία της, να έχει τη λειτουργία της και μέσα απ’ αυτήν τη δυνατότητα, να προχωρήσουν και οι άλλοι τομείς, να ενισχυθούν μέσα από το άνοιγμα αυτών των περιοχών και να αναπτυχθούν. Νομίζω ότι με την κύρωση και αυτής της σύμβασης πλέον, κλείνει ένα σημαντικό κομμάτι του ελλαδικού χώρου. Ένα σημαντικό κομμάτι, που τελικά έρχεται μετά από λίγα χρόνια να περάσει την Ελλάδα σε μια άλλη εποχή. Είναι η εποχή που χρειάζεται σήμερα η κοινωνία μας. Είναι η εποχή που ζουν άλλες χώρες που είχαν προβλέψει πολλά χρόνια πριν, για να έχουν αυτό το αγαθό που τελικά εμείς με μεγάλη καθυστέρηση, ερχόμαστε να το αποκτήσουμε. Μέσα από τη συγκεκριμένη και σωστά προγραμματισμένη πολιτική μας, η οποία είναι σε εξέλιξη –και προσωπικά πιστεύω ότι θα έχει συνέχεια και μετά τις άλλες εκλογές- η Ελλάδα μέσα στην οκταετία που θα διέλθουμε με Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, θα γίνει μια χώρα, που και οικονομικά θα ισχυροποιηθεί και τα προβλήματα που σήμερα οι Έλληνες πολίτες έχουν, τόσο από πλευράς χαμηλού εισοδήματος όσο και από πλευράς ανεργίας, θα αντιμετωπιστούν. Η οικονομία μας θα είναι ισχυρή, δυνατή με τους Έλληνες πολίτες με καλό εισόδημα, με καταπολέμηση της ανεργίας και με καλό επίπεδο ζωής, για να πορευθούν στο χρόνο μέσα στη μεγάλη οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου βρισκόμαστε. Και πλέον θα πάρουμε και εμείς τη θέση μεταξύ των πρώτων, γιατί θα μπορούσαμε να είμαστε πρώτοι. Προσωπικά πιστεύω ότι η Ελλάδα είχε αυτήν τη δυνατότητα, γιατί εάν την εικοσαετία που πέρασε με τις μεγάλες ευκαιρίες που είχε αλλά και τα χρήματα που πέρασαν από τον τόπο, είχαν αξιοποιηθεί με σωστό και χρηστό τρόπο, σήμερα η χώρα μας πιστεύω ότι θα ήταν πρώτη μεταξύ των πρώτων, πάνω και από την Ιρλανδία. Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Σκρέκα. Το λόγο έχει η συνάδελφος, κ. Γκερέκου. ΑΝΤΖΕΛΑ ΓΚΕΡΕΚΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, θα είμαι σύντομη στις παρατηρήσεις, σχετικά με τη σημερινή συζήτηση για την κύρωση της σύμβασης που αφορά το γνωστό έργο στο τμήμα Μαλιακός-Κλειδί. Ταυτίζομαι απολύτως, βεβαίως, με τον εισηγητή μας και με τον κ. Γείτονα, οφείλω όμως και εγώ να υπογραμμίσω κάποια σοβαρά ζητήματα κατά τη γνώμη μου. Για πολλά χρόνια, βεβαίως, το συγκεκριμένο τμήμα υπήρξε ένα από τα πιο επικίνδυνα σημεία, όχι μόνο στο ελληνικό οδικό δίκτυο αλλά και στο ευρωπαϊκό. Έχουμε θρηνήσει πολλά ανθρώπινα θύματα στο σημείο αυτό και μάλιστα νέους ανθρώπους και παιδιά και κανείς δεν ξεχνά. Κανείς, βεβαίως, δεν υπάρχει, που να διαφωνεί ως προς την αναγκαιότητα βελτίωσης του συγκεκριμένου οδικού τμήματος. Επιτρέψτε μου όμως να σχολιάσω τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται η Νέα Δημοκρατία την άσκηση αντιπολίτευσης. Και, βεβαίως, δεν θα συμφωνήσω καθόλου με τον προηγούμενο συνάδελφο. Η Νέα Δημοκρατία, πραγματικά, για όλα τα μεγάλα έργα στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, δεν στάθηκε δίπλα με μία δημιουργική και παραγωγική αντιπολίτευση. Γιατί είναι άλλο η αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση και για το επικοινωνιακό μας προφίλ και είναι άλλο μια δημιουργική και, πραγματικά, ουσιαστική αντιπολίτευση, που θα βοηθούσε στην επίσπευση και την αποτελεσματικότερη διεξαγωγή και υλοποίηση των έργων μας. Σ’ όλα αυτά, λοιπόν, τα χρόνια, δεν ήταν κοντά μας για τα μεγάλα αυτά έργα, που ήταν αναμφισβήτητα απαραίτητα σ’ αυτήν τη χώρα. Δεν ήταν αναγκαία μήπως η κατασκευή της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου; Δεν ήταν αναγκαία η κατασκευή της Αττικής Οδού; Δεν ήταν αναγκαία η κατασκευή του μετρό; Δεν ήταν αναγκαία η κατασκευή του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος»; Φυσικά και ήταν και το ξέρουμε όλοι πολύ καλά και εσείς και εμείς και οι Έλληνες πολίτες. Σε πόσα απ’ αυτά, λοιπόν, τα έργα συναίνεσε η Νέα Δημοκρατία, όταν αυτή βρισκόταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως τότε κυβέρνηση, έφερνε προς κύρωση στη Βουλή τις αντίστοιχες συμβάσεις; Σε απολύτως κανένα. Μήπως δεν αναγνώριζε την αναγκαιότητα της κατασκευής των και μάλιστα εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων; Μήπως δεν αναγνώριζε, το ότι θα βελτίωναν την ποιότητα ζωής των Ελλήνων πολιτών, όπως και αναμφισβήτητα έγινε; Φυσικά και αναγνώριζε και το μεν και το δε. Όμως τότε η Νέα Δημοκρατία, είχε επιλέξει να δώσει ένα ρεσιτάλ στείρας, αρνητικής, αντιπαραγωγικής και απολύτως μηδενιστικής αντιπολίτευσης. Ποια ήταν η δικαιολογία που πρόβαλε για τη στάση της αυτή; Το ότι πίσω από τα έργα αυτά, υπήρχε διαπλοκή και ουσιαστικά δεν υπήρχε καμμία απολύτως πρόοδος. Τι δεν είχαν ακούσει τότε οι Έλληνες πολίτες; Τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας μιλούσαν για έργα μακέτες, στα οποία λίγους μήνες μετά ως Κυβέρνηση, πήγαιναν και έκοβαν τις κορδέλες των εγκαινίων τους. Ο τότε Πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης, κατά τη Νέα Δημοκρατία, ήταν ο αρχιερέας της διαπλοκής, ο οποίος προωθούσε τα συμφέροντα αυτών, που χαρακτήρισε σε γλώσσα «μπαϊρακτάρη» ο μετέπειτα Πρωθυπουργός κ. Καραμανλής. Μάλιστα κάποια κυβερνητικά στελέχη τότε, είχαν αναφέρει δημόσια μερικά ονόματα επιχειρηματιών, οι οποίοι κατά τη γνώμη τους ενέπιπταν στο χαρακτηρισμό, που είχε χρησιμοποιήσει ο Πρωθυπουργός στη συνεστίασή του στον «Μπαϊρακτάρη». Και ω του θαύματος! Ποιος συνυπογράφει μαζί με τον Υπουργό ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. τη σύμβαση για το συγκεκριμένο έργο του Μαλιακού; Ένα από αυτά τα ονόματα που είχαν αναφερθεί τότε. Να το ξεκαθαρίσουμε όμως αυτό, αγαπητοί συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας. Εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με πρόσωπα και ονόματα επιχειρηματιών. Κι αυτό, γιατί το κριτήριό μας είναι αφ’ ενός η διαφάνεια των διαδικασιών και αφ’ ετέρου το αν είναι σε θέση να διεκπεραιώσουν τα έργα που αναλαμβάνουν με τον καλύτερο και πιο πρόσφορο τρόπο για το ελληνικό κράτος και τους Έλληνες πολίτες. Αυτό είναι το ζητούμενο. Γι’ αυτό και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Εσείς όμως, αντίθετα, πάντα είχατε πρόβλημα με τα πρόσωπα. Επειδή δεν είχατε άλλα επιχειρήματα, επειδή δεν μπορούσατε να ισχυριστείτε ότι δεν γίνονταν έργα, γιατί πρώτα απ’ όλα οι Έλληνες πολίτες τα έβλεπαν να γίνονται, γι’ αυτό και προσπαθήσατε να δημιουργήσετε μια επικίνδυνη από την πλευρά σας κατάσταση, μια ατμόσφαιρα ηθικού προβλήματος. Γι’ αυτό το ηθικό πρόβλημα έφταιγαν φυσικά τα πρόσωπα. Είναι τα ίδια πρόσωπα τα οποία και εσείς εμπιστεύεστε σήμερα και αναθέτετε μεγάλα έργα -όπως το συγκεκριμένο- και πολύ καλά κάνετε, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις και υπάρχει απόλυτη διαφάνεια στις διαδικασίες. Καταλαβαίνετε, όμως, ότι ήδη έχετε εκτεθεί στα μάτια των πολιτών. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα σας δίνει ένα μάθημα για το τι σημαίνει δημιουργική και παραγωγική αντιπολίτευση. Συμφωνούμε βεβαίως με την αναγκαιότητα κατασκευής του έργου, συναινούμε και σας λέμε να προχωρήσετε. Βασικό μας μέλημα είναι να μη θρηνήσουμε βεβαίως ούτε ένα θύμα στο συγκεκριμένο σημείο και όχι να αποκομίσουμε αντιπολιτευτικά οφέλη με το να σας αρνηθούμε τη συναίνεσή μας στο συγκεκριμένο έργο. Δεν ακολουθούμε τις δικές σας αδιέξοδες αντιπολιτευτικές πρακτικές. Επιλέγουμε να στηρίξουμε όποιες αποφάσεις αφορούν το κοινό καλό όλων των Ελλήνων πολιτών. Πέρα, όμως, απ’ αυτήν την κατ’ αρχήν συναίνεσή μας, οφείλουμε να επισημάνουμε εδώ ότι προκαλεί απορία ένα συγκεκριμένο σημείο. Ο ανάδοχος του έργου αναλαμβάνει να κατασκευάσει νέα τμήματα συνολικού μήκους είκοσι τριών χιλιομέτρων, αλλά αναλαμβάνει τη διαχείριση περίπου διακοσίων τριάντα χιλιομέτρων ήδη έτοιμου κατασκευασμένου αυτοκινητοδρόμου. Κατανοούμε φυσικά ότι το συγκεκριμένο τμήμα των είκοσι τριών χιλιομέτρων είναι εξαιρετικά δύσκολο και απαιτητικό, με σήραγγες, γέφυρες κ.λπ. και επομένως, απαιτείται η διαχείριση ενός μεγαλύτερου τμήματος, μέσω του οποίου να μπορέσει να κάνει απόσβεση της επένδυσής του. Κατανοητό. Όμως, η διαφορά είναι μεγάλη και η τελική εικόνα που εμφανίζεται, είναι άνιση. Υπάρχει ένα θέμα εδώ, που μάλλον θα πρέπει να το δούμε πιο προσεκτικά. Τέλος, θα ήθελα να κλείσω με μια μικρή παρατήρηση. Είναι απολύτως βέβαιο ότι όλοι συμφωνούμε με την αναγκαιότητα προόδου και ολοκλήρωσης των μεγάλων έργων, ειδικά όσων αφορούν τόσο επικίνδυνα οδικά σημεία, όπως είναι ο Μαλιακός. Επιτέλους κάποια στιγμή σ’ αυτήν τη χώρα θα πρέπει να υπάρξει ένα σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο. Τι γίνεται μ’ αυτό; Θα πρέπει, όμως, το αμέσως επόμενο διάστημα να δούμε τους μελλοντικούς σχεδιασμούς που αφορούν τα έργα μικρής και μεσαίας κλίμακας, τα έργα που αφορούν τις επί μέρους τοπικές κοινωνίες, τα έργα που αφορούν την ποιότητα ζωής των πολιτών στην καθημερινότητά τους, τα έργα που είναι κι αυτά αναγκαία και απαραίτητα, γιατί και εκεί χάνονται ανθρώπινες ζωές και εκεί υπάρχουν δυσκολίες στην πρόσβαση και εκεί υπάρχουν προβλήματα, που αφορούν τη διαβίωση ανθρώπων απομακρυσμένων περιοχών. Έχω κατά νου μου ένα τέτοιο παράδειγμα από την περιφέρειά μου, την Κέρκυρα, με το άθλιο πραγματικά και άκρως επικίνδυνο οδικό δίκτυο, στο οποίο χάνονται άνθρωποι κάθε χρόνο, κυρίως τους τουριστικούς μήνες και που λόγω της κακής κατάστασης, πολλά χωριά και πολλές περιοχές στο νησί είναι ουσιαστικά απομονωμένα. Ούτε λόγος βέβαια για τον οδικό άξονα βορρά-νότου, που θα ένωνε το βόρειο με το νότιο τμήμα της Κέρκυρας, που αυτήν τη στιγμή πραγματικά είναι χωρισμένη. Θα ήθελα να ρωτήσω τον κύριο Υπουργό: Τι γίνεται με την παραϊόνια οδό, με την παράκτια οδό, που θα είναι το ελάχιστο δείγμα κατανόησης των προβλημάτων αυτής της εγκαταλελειμμένης Περιφέρειας των Ιονίων Νησιών και της δυτικής παράκτιας Ελλάδας; Οριστικοποίησε τη μεταφορά του άξονα από Αντίρριο-Ηγουμενίτσα σε Αντίρριο-Γιάννενα. Υπάρχει κατά τη δική μας άποψη, άδικη αντιμετώπιση. Να υπάρξει ανάπτυξη ολόκληρης της Ελλάδας και αυτού του τμήματος, που έχει μεγάλη ανάγκη, αλλά όχι εις βάρος της δυτικής ξεχασμένης Ελλάδας. Υπάρχουμε και εμείς. Και εκεί Έλληνες πολίτες είναι και εκεί χρειάζεται να γίνουν σπουδαία και σημαντικά έργα για την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής των κατοίκων. Περιμένουμε ακόμη απαντήσεις από τον κύριο Υπουργό. Δεν μας έδωσε ποτέ απαντήσεις στα ερωτήματά μας, με ποιο σκεπτικό έγινε αυτή η μεταφορά και τι σκοπεύει να κάνει για την παραϊόνια οδό. Σε οτιδήποτε γίνεται για το καλό του τόπου και για το καλό της ζωής των πολιτών, σε οτιδήποτε γίνεται με διαφανείς και δίκαιες διαδικασίες, με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, εμείς θα συναινούμε και θα έχετε, όπου χρειάζεται, τη σύμφωνη γνώμη μας. Και όταν σύντομα θα αλλάξουμε θέσεις και θα έρθετε εσείς στην αντιπολίτευση, χρήσιμο θα ήταν να θυμάστε τη στάση μας αυτή. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κ. Γκερέκου. Το λόγο έχει ο κ. Καρπούζας. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΑΡΠΟΥΖΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με τη σημερινή συζήτηση και κύρωση της σύμβασης παραχώρησης του έργου της μελέτης, κατασκευής, χρηματοδότησης, λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης του τμήματος Μαλιακού-Κλειδί του αυτοκινητόδρομου Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη- Εύζωνοι, μας δίνεται η ευκαιρία παράλληλα για ένα σύντομο απολογισμό του έργου που επιτελείται από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. τα τριάμισι χρόνια της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ένα ακόμη έργο ιδιαίτερης σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας μας μπαίνει στο δρόμο της υλοποίησης μέσα από ξεκάθαρους όρους και κανόνες, που διασφαλίζουν τη σωστή και έγκυρη εκτέλεση του έργου. Το φθινόπωρο του 2004 με το ν.3263/2004 περί ανάθεσης των δημοσίων έργων και με την κατάργηση του αμαρτωλού μαθηματικού τύπου, η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., μετά την ψήφιση του νόμου για τη συνέχιση των μελετών, ξεκίνησε την οριστικοποίηση των μελετών και την προκήρυξη διαγωνισμών έργων ζωτικής σημασίας, που χρόνιζαν εξαιτίας της αδυναμίας των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να ακολουθήσουν διαφανείς διαδικασίες και να προχωρήσουν στην υλοποίησή τους. Μέρος του συγκεκριμένου έργου αφορά την Πελοπόννησο, μια περιοχή της Ελλάδος παραμελημένη, χωρίς έργα υποδομής. Προσωπικά, αν και είμαι Βουλευτής της βόρειας Ελλάδας, της Μακεδονίας, αισθάνομαι την ανάγκη σήμερα να διευκρινίσω ορισμένες θέσεις, τις οποίες δεν μπόρεσα να εκφράσω κατά τη συζήτηση του προηγούμενου νομοσχεδίου, αλλά κυρίως να αποκαταστήσω μια λαθεμένη εντύπωση που επικρατούσε σε μας τους Βορειοελλαδίτες, ότι όλα τα έργα και όλα τα χρήματα πήγαιναν «κάτω από το κανάλι», όπως λέγεται. Αυτή ήταν μια δικαιολογία ανυπαρξίας έργων υποδομής από τις κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οποία, εκτός του τραγικού αυτού ψέματος, δημιουργούσε αντιπαλότητα μεταξύ των πολιτών. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΣΩΤΗΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΑΚΗΣ) Σήμερα βλέπει κανείς στην Αχαΐα το Διακονιάρη, τις παραγλαύκιες αρτηρίες, το φράγμα Πύρρου-Παραπύρρου, τον οδικό άξονα Τρίπολης-Καλαμάτας, τα έργα στο πολύπαθο τμήμα Παραδείσια-Τσακώνα, τη δυτική οδό Πελοποννήσου. Ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες για την υλοποίηση της ανατολικής οδού της Πελοποννήσου μήκους διακοσίων πέντε χιλιομέτρων, καθώς και οι διαδικασίες της Ιόνιας Οδού, αλλά και της Ε65, πρόσφατα που θα ενώνει την Ήπειρο με τη Θεσσαλία. Το έργο που συζητάμε σήμερα, σύμφωνα με το νόμο περί ανάθεσης δημοσίων έργων, έχει συγκεκριμένη ταυτότητα, συγκεκριμένο αντικείμενο, προϋπολογισμό, ημερομηνία έναρξης, αλλά και αποπεράτωσης, κυρίως. Συμπεριλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα πιο δύσκολα κομμάτια της εθνικής οδού, τα Τέμπη και τον Πλαταμώνα, όπου εξαιτίας της εγκληματικής καθυστέρησης έχουμε θρηνήσει πολλά θύματα. Ζήσαμε τραγικές και εφιαλτικές στιγμές. Η υλοποίηση αυτού του έργου έχει ιδιαίτερη σημασία βεβαίως για όλη την Ελλάδα, ιδιαίτερα για το νομό μου, το Νομό Πιερίας, ιδιαίτερα όσον αφορά την κατασκευή της σήραγγας του Πλαταμώνα. Μ’ αυτόν τον τρόπο κατασκευής δεν θίγεται περιβαλλοντικά η περιοχή, η οποία έχει σημεία διαίτερου φυσικού κάλλους, όπως είναι το Κάστρο και ο Παντελεήμονας. Κατασκευάζονται ο βόρειος ανισόπεδος κόμβος της Κατερίνης, ένα έργο που διαρκεί ήδη δέκα χρόνια και ο κόμβος στον Πλαταμώνα και ανακατασκευάζονται, επίσης, οι υφιστάμενοι ανισόπεδοι κόμβοι στο Αιγίνειο Πιερίας και στον Κορινό, δύο κόμβοι ζωτικής σημασίας, τόσο στο Αιγίνειο, που θα βοηθήσει καθοριστικά την αναπτυσσόμενη βιομηχανικά περιοχή, όσο και στον Κορινό, που αναπτύσσεται τουριστικά, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανάδειξη της Πιερίας. Θα ήθελα να αναφερθώ στα υφιστάμενα τμήματα του αυτοκινητοδρόμου που διέρχεται από το Νομό Πιερίας, στα πλαίσια της βελτίωσης και αναβάθμισης της οδικής ασφάλειας. Είναι απαραίτητη η παρέμβαση στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της οδού, όπου έχει επισημανθεί από την Τροχαία Πιερίας, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει σχέση με την απορροή των ομβρίων στην περιοχή του Βαρυκού, την αποπεράτωση οδών εξυπηρέτησης, όπου απαιτείται, όπως στην περιοχή του Κορινού και της παράπλευρης οδού εντός του οικισμού της Λεπτοκαρυάς. Στο ύψος του Παντελεήμονα και του Κάστρου, κύριε Υπουργέ, απαιτείται επειγόντως η κατασκευή γέφυρας για την προσπέλαση των κατοίκων του Παντελεήμονα προς τη θάλασσα, αλλά και των οχημάτων. Σήμερα ο δρόμος χωρίζει τον οικισμό και ο ισόπεδος κόμβος που υπάρχει, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος, με αριστερές στροφές σε δύο κατευθύνσεις. Ο αριθμός των τροχαίων ατυχημάτων είναι πολύ μεγάλος, έχουν συμβεί πολλά θανατηφόρα, η κυκλοφορία συνεχώς αυξάνεται και σε πέντε χρόνια που θα ολοκληρωθεί και θα παραδοθεί το έργο, θα θρηνήσουμε δυστυχώς πολλές ζωές ακόμη. Η κατασκευή της γέφυρας προσφέρεται και λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους, καθ΄ότι δεν χρειάζεται η ανύψωση των οδών, αφού εκατέρωθεν τα πρανή βρίσκονται περίπου οκτώ μέτρα ψηλότερα από την υπάρχουσα εθνική οδό. Σ’ αυτό το έργο, κύριε Υπουργέ, δίνω ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα και παρακαλώ να το προσέξετε. Επίσης, η κατασκευή υπόγειας διάβασης που θα συνδέει τον κυρίως οικισμό της Λεπτοκαρυάς με την Παλιά Λεπτοκαρυά, τα Λείβηθρα, είναι απαραίτητη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παλαιότερα συμπεριλαμβανόταν στην κατασκευή της εθνικής οδού, αλλά δεν κατασκευάστηκε. Σήμερα η επικοινωνία γίνεται μέσω ενός οχετού ομβρίων, κάτι που είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο. Θα ήθελα επιπλέον, στα πλαίσια της κατασκευής νέων έργων, να συμπεριληφθεί η αποπεράτωση του νότιου κόμβου της Κατερίνης, ένα έργο που εκκρεμεί πέντε χρόνια περίπου, ενώ συμπεριλαμβανόταν στο έργο υπογειοποίησης της εθνικής οδού στο ύψος της Κατερίνης. Προς το παρόν βεβαίως, υπάρχει μια πρόχειρη λύση όσον αφορά την είσοδο και την έξοδο, με την παρέμβαση του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Πάντως, μια πόλη όπως η Κατερίνη, στερείται δυστυχώς σήμερα ακόμη μιας σωστής και ασφαλούς σύνδεσης με την εθνική οδό. Στα πλαίσια της κατασκευής πρόσθετων έργων και της βελτίωσης της υφιστάμενης κατάστασης του Δήμου Ανατολικού Ολύμπου, υπάρχει και έγγραφο με προτάσεις του Δήμου, που υπογράφεται από το Δήμαρχο κ. Κονδρόπουλο, τις οποίες στηρίζω και θέλω να καταθέσω στα Πρακτικά. (Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αντώνιος Καρπούζας καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής). Παρακαλώ να αξιολογηθούν από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ και στα πλαίσια των δυνατοτήτων, να υλοποιηθούν. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αποδεδειγμένη η αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης Καραμανλή. Μακριά από τις πολιτικές σκοπιμότητες, μακριά από τη μιζέρια μιας στείρας αντιπολιτευτικής τακτικής, προχωράει ακάθεκτη στην αναμόρφωση συνολικά της χώρας, θέτοντας τις προϋποθέσεις αυτές που απαιτούνται για την ανάδειξη του τόπου μας και τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος, μέσα στο οποίο κάθε Έλληνας θα αισθάνεται ασφαλής, διαμορφώνοντας καλύτερες συνθήκες γι’ αυτόν. Ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, η δημιουργία ανασφάλειας και υποψίας, είναι στους στόχους της Αντιπολίτευσης. Ένας ανελέητος πόλεμος και καταιγισμός λάσπης είναι η τακτική που ακολουθεί. Μέσα από όλη την παραφιλολογία και τις εντυπώσεις που σκόπιμα δημιουργούνται, η Αξιωματική Αντιπολίτευση μάταια αναζητά την ευκαιρία του συμψηφισμού για ό,τι αυτή έπραξε ως κυβέρνηση. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει, ποιος τελικά ευθύνεται για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, μία κατάσταση που εμείς καταπολεμάμε, παρ’ όλες τις δυσκολίες. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η παραγωγή έργων επί ημερών ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι γνωστή. Μέχρι σήμερα έχουν ξοδευτεί ήδη τεράστια ποσά, τρία ολόκληρα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, ενισχύσεις από διάφορα ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά και δημόσιες δαπάνες. Βεβαίως κατασκευάστηκαν και ορισμένα έργα, που δεν πρέπει να αγνοούμε, πλην, όμως, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι όλα σχεδόν είναι κακότεχνα, αλλά και υπερτιμημένα. Εμείς σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κατορθώσαμε και ανατρέψαμε μία δυσάρεστη κατάσταση. Από τη στασιμότητα, περάσαμε στη δράση και την υλοποίηση του προγράμματός μας, αλλά και των στόχων που θέσαμε στην αρχή της τετραετίας. Το έργο μας δεν μπορούν οι καπνοί των εμπρηστικών τοποθετήσεων της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να τo αποκρύψουν από τον ελληνικό λαό, ο οποίος παρά τις αντιξοότητες κα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, αναγνωρίζει το έργο της Κυβέρνησής μας και την προσπάθεια του Πρωθυπουργού μας Κώστα Καραμανλή, μία προσπάθεια που θα επιβραβεύσει σίγουρα στις επόμενες εθνικές εκλογές. Ευχαριστώ πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Καρπούζα. Το λόγο έχει ο συνάδελφος κ. Σγουρίδης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΓΟΥΡΙΔΗΣ: Θα ήθελα να υπενθυμίσω στους συναδέλφους της Συμπολιτεύσεως, ότι εάν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ήθελε να ασκήσει μία λαϊκίστικη πολιτική, θα μπορούσε να βρει χίλιους λόγους για να καταψηφίσει και τη σύμβαση αυτή. Όμως, ψηφίζουμε το νομοσχέδιο αυτό και το κάνουμε με αίσθημα ευθύνης. Αυτό το αίσθημα ευθύνης ξεκινά από το ότι επιτέλους πρέπει να μπει ένα τέλος στην παραφιλολογία που ταλάνισε αυτόν τον τόπο, που δηλητηρίασε την πολιτική ζωή του τόπου, που οδήγησε τον πολίτη στο να αποστρέφεται την πολιτική και να θεωρεί ότι πίσω από κάθε μεγάλη σύμβαση, πίσω από κάθε μεγάλο έργο, κρύβονται σκάνδαλα, κρύβονται νταβατζήδες, κρύβονται υπόγειες διαδρομές. Ε, όχι! Στην εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών, γνωρίζουμε όλοι μας ότι κανένας δεν μπορεί να ξεγελάσει κανένα, ότι για οποιαδήποτε σύμβαση κατατίθεται, μετριέται το κόστος-όφελος και ότι εάν δίνεις κάτι, το δίνεις, γιατί θα κερδίσεις από κάπου αλλού και στο τέλος όλοι δουλεύουν με το λογικό κέρδος, εκτός εάν θέλεις να τα ξεπουλήσεις. Άρα, λοιπόν, σε καμμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να συνεχιστεί αυτό το «γαϊτανάκι», σύμφωνα με το οποίο πίσω από οτιδήποτε μεγάλο γίνεται, κρύβονται κάποια άλλα πράγματα. Γι’ αυτό, λοιπόν, ψηφίζουμε τη σύμβαση, όπως ψηφίσαμε και τις άλλες συμβάσεις και τουλάχιστον αυτό οι συνάδελφοι Βουλευτές της Συμπολίτευσης θα έπρεπε να το εκτιμήσουν. Θα ήθελα να τους υπενθυμίσω, όμως, ποια πολιτική ασκούσαν ως αντιπολίτευση. Η Νέα Δημοκρατία κανένα μεγάλο έργο δεν ψήφισε, καμμία μεγάλη σύμβαση. Αττική Οδός; Όχι. Ρίο-Αντίρριο; Όχι. Ελευθέριος Βενιζέλος; Όχι. Μετρό; Όχι. Κάποιοι είπαν ότι τα έργα δεν ήταν ποιοτικά. Πείτε μου, η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου δεν είναι κόσμημα της τεχνικής; Πείτε μου, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» δεν πληροί πλήρως τις διεθνής προδιαγραφές; Πείτε μου, τα κομμάτια της Εγνατίας που κατασκευάστηκαν, είναι κομμάτια τα οποία χρήζουν επανακατασκευής; Αντιθέτως, αυτά που κατασκευάστηκαν με το Α’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, το κομμάτι της Αλεξανδρούπολης, το κομμάτι από το Νέστο προς την Καβάλα, είναι κομμάτια που τώρα τα ξανακοιτάμε με άλλες εργολαβίες. Ποια ήταν η πολιτική που ακολουθούσατε; Καταγγελία στη Βουλή, προσφυγές των «γαλάζιων» εργολάβων. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Καθυστέρηση στην ανάπτυξη του τόπου. Τα πράγματα στην πολιτική πρέπει να κρίνονται με επιχειρήματα, πρέπει να κρίνονται με βάση τα έργα και δεν πρέπει να κρίνονται με άλλες σκοπιμότητες. Θέλετε να σας θυμίσω τι λέγατε για την αποκρατικοποίηση του καζίνο της Πάρνηθας; Λέγατε ότι πουλούσαμε τα ασημικά της οικογένειας. Τώρα, που εσείς πουλάτε το υπόλοιπο 51%, τι να πούμε εμείς, ότι πουλάτε τον πύργο της οικογένειας; Σας ερωτώ: Εάν δεν τα έβρισκαν οι δύο όμιλοι, κύριοι συνάδελφοι, θα προχωρούσε το έργο; Θα συνεχιζόταν η διαδικασία στα δικαστήρια; Φυσικά και θα συνεχιζόταν. Άρα, λοιπόν, θα μπορούσε χίλιους λόγους να βρει η Αντιπολίτευση, για να πει κάποια πράγματα, ότι τα βρήκαν και πώς τα βρήκαν. Δεν το κάνουμε, γιατί είπα ότι πρέπει επιτέλους να μπει ένα τέλος σ’ αυτήν την ιστορία στην εποχή των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τι θα έπρεπε, δηλαδή, να ισχυριστεί η Αντιπολίτευση, όταν στους δύο ομίλους, που στο τέλος τα βρήκαν, υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι έχουν εταιρείες που κατονομάστηκαν ως «νταβατζήδες» μέσα στον «Μπαϊρακτάρη»; Και όμως, η Αντιπολίτευση δεν τα λέει αυτά και ούτε πρόκειται να τα πει. Εγώ θα προχωρήσω και έτι περαιτέρω. Θεωρώ ότι θα πρέπει επιτέλους να φτάσουμε σε μία Δημόσια Διοίκηση, η οποία να μπορεί να προχωρά σε τέτοιου τύπου συμβάσεις για κατασκευές έργων, χωρίς να χρειάζεται να τις περάσει μέσα από τη Βουλή. Θα πρέπει, δηλαδή, να υπάρχει τέτοια διαφάνεια, τέτοια ακεραιότητα και τέτοια αποτελεσματικότητα στη Δημόσια Διοίκηση, που να μη χρειάζεται να περάσουν αυτές οι συμβάσεις μέσα από τη Βουλή, πλην και μόνο εάν ρυθμίζουν ζητήματα οριακά. Θα κλείσω, λέγοντας προς εσάς –γιατί κάποια ζητήματα πρέπει να υπενθυμίζονται- ότι μ’ αυτήν τη σύμβαση, επιτέλους δίνεται μία λύση στο θέμα του Μαλιακού, που εσείς ως παράταξη δημιουργήσατε. Θα σας υπενθυμίσω ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θέλοντας να προσδώσει αξία στα κτήματα Λεβέντη, πέρασε το δρόμο από εκεί, ενώ θα μπορούσε να τον περάσει από πάνω. Όμως, φροντίσατε ως Κυβέρνηση, ο Κώστας Καραμανλής, τώρα που ο δρόμος φεύγει από το Μαλιακό, να προσδώσετε υπεραξία στα κτήματα Λεβέντη, αλλάζοντας τη χρήση γης. Διότι με διάταξη πριν από ένα χρόνο, το καλοκαίρι, τέτοια εποχή, στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Τουρισμού, είπαμε ότι μόνο στον Π.Α.Θ.Ε. τα εκατέρωθεν ξενοδοχεία μέχρι πεντακόσια μέτρα μπορούν να αλλάξουν χρήση. Όμως, ξέρετε όλοι σας –και απευθύνομαι προς τους περισσότερους, που είναι μηχανικοί- ότι άλλο είναι να κτίζεις μία πολυκατοικία με 60% κάλυψη και άλλο είναι να κτίζεις ένα ξενοδοχείο με παρέκκλιση η οποία είναι 80% και εκ των υστέρων να έρχεσαι και να το νομιμοποιείς για κατοικίες. Αυτά τα λέω για την ιστορία και για να καταγραφούν στα Πρακτικά της Βουλής. Ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Σγουρίδη. Το λόγο έχει ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων κ. Σουφλιάς. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΦΛΙΑΣ (Υπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Κύριοι συνάδελφοι, σήμερα συζητούμε στη Βουλή την κύρωση της σύμβασης παραχώρησης που περιλαμβάνει και την κατασκευή του τμήματος Π.Α.Θ.Ε. από τα Τέμπη μέχρι τη Σκοτίνα με προδιαγραφές σύγχρονου αυτοκινητοδρόμου και βεβαίως, περιλαμβάνει και την αναβάθμιση, τη συντήρηση και τη λειτουργία του τμήματος από τις Ράχες Μαλιακού μέχρι το Κλειδί, μήκους διακοσίων τριάντα χιλιομέτρων. Το έργο θα ξεκινήσει περί το τέλος του έτους. Η σύμβαση αυτή που συζητούμε, είναι η πέμπτη, -κατά σειρά- σύμβαση παραχώρησης, στο πλαίσιο προγράμματος «ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ» του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., ενός από τα μεγαλύτερα προγράμματα οδοποιίας στην Ευρώπη, προϋπολογισμού 9.000.000.000 ευρώ. Και σ’ αυτά τα έργα, θα υπάρχει συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα κατά 6.000.000.000 ευρώ. Είναι, επίσης, μία τεράστια επένδυση στη χώρα μας. Το έργο έχει συνολικό κόστος 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ σε παρούσα αξία και η κατασκευή του θα διαρκέσει τεσσεράμισι χρόνια. Η σπουδαιότητα αυτού του έργου είναι τεράστια. Το τμήμα Ράχες Μαλιακού και Κλειδί Ημαθίας είναι ένα έργο ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας και ολοκληρώνει τον κεντρικό άξονα της χώρας, τον Π.Α.Θ.Ε. και μάλιστα στα πιο δύσκολα σημεία του, που είναι στα Τέμπη και στον Πλαταμώνα, με σήραγγες μήκους είκοσι τριών χιλιομέτρων και με μεγάλες γέφυρες των οκτακοσίων, πεντακοσίων και διακοσίων μέτρων. Η κατασκευή αυτού του τμήματος, όπως και η κατασκευή που κάνουμε τώρα και τελειώνουμε μέσα στο 2007, ενός μεγάλου τμήματος του Μαλιακού, μας δίδει τη δυνατότητα να έχουμε πλέον ένα σύγχρονο αυτοκινητόδρομο μεταξύ Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Εδώ, θέλω να σημειώσω για τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι αυτά ήταν και τα πιο δύσκολα τμήματα του Π.Α.Θ.Ε. και αυτά τα αποφύγατε εσείς. Αυτά έμειναν, λοιπόν, για να τα κατασκευάσουμε εμείς. Βεβαίως ο δρόμος που συζητάμε, έχει συνολικό μήκος διακόσια τριάντα χιλιόμετρα -ανακατασκευάζουμε ένα από τα δυσκολότερα τμήματα του ΠΑΘΕ- και πλέον δημιουργώντας αυτόν το σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, η κίνηση θα είναι άνετη, θα είναι ασφαλής, ειδικότερα στα τμήματα των Τεμπών και του Πλαταμώνα μέχρι τη Σκοτίνα, όπου υπάρχουν απαράδεκτες κυκλοφοριακές προδιαγραφές, με αποτέλεσμα να έχουμε θρηνήσει πάρα πολλές ανθρώπινες ζωές. Με το έργο αυτό, λοιπόν, μπαίνει ένα τέλος σ’ αυτήν την εκατόμβη, όπως επίσης μπαίνει και ένα τέλος στο άλλο φονικό κομμάτι, στο πέταλο του Μαλιακού. Η χρηματοδότηση του δημοσίου θα ανέρχεται στα 199.000.000 ευρώ, λιγότερο από το 20% του κόστους του έργου και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία. Οι εγγυημένες πληρωμές προς το δημόσιο, αυτό που θα εισπράξει το δημόσιο από την εκμετάλλευση, την αξιοποίηση, μέσω της παραχώρησης αυτού του κομματιού, θα είναι 795.000.000 ευρώ, με τιμές του 2007, για τα τριάντα χρόνια. Σε τρέχουσες τιμές, θα είναι 3.258.000.000 ευρώ. Το ποσό αυτό είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό ποσό και πρέπει να σημειώσω εδώ ότι αυτά θα τα πάρουμε βάσει του κυκλοφοριακού φόρτου. Δεν πάμε, δηλαδή, με τη μέθοδο δαπάνες-εισπράξεις, όπως στην Αττική Οδό, όπου μετριούνται βέβαια οι εισπράξεις και ο κυκλοφοριακός φόρτος, αλλά πρέπει να αφαιρεθούν οι δαπάνες, τις οποίες τελικώς είναι πολύ δύσκολο το δημόσιο να τις καταγράψει και πολλοί γνωρίζουμε -και ιδίως οι μηχανικοί- πώς μπορούν να διογκωθούν αυτές οι δαπάνες. Εμείς, λοιπόν, στα έργα της παραχώρησης που κάνουμε, υπολογίζουμε την είσπραξη του δημοσίου, μόνο βάσει του κυκλοφοριακού φόρτου. Αυτό είναι πάρα πολύ εύκολο να το βρει κανένας, διότι θα εγκαταστήσουμε και εμείς το σύστημά μας –το προβλέπει η σύμβαση παραχώρησης- και θα βλέπουμε τι αυτοκίνητα περνούν. Στις υποχρεώσεις βέβαια του παραχωρησιούχου, περιλαμβάνονται η λειτουργία και συντήρηση όλου αυτού του τμήματος. Τα διόδια είναι 0,04 ευρώ ανά χιλιόμετρο, όπως είναι σε όλους τους άλλους δρόμους παραχώρησης, πλην του κομματιού που έχει τις σήραγγες, διότι το κόστος αυτού του κομματιού είναι πολύ υψηλότερο. Ο παραχωρησιούχος, πέραν των άλλων, θα έχει υποχρέωση να συντηρήσει και την παλαιά εθνική οδό μεταξύ Τεμπών και Σκοτίνας, συνολικού μήκους είκοσι πέντε χιλιομέτρων και να κάνει μάλιστα και παρεμβάσεις, γιατί θέλουμε να βρίσκεται σε καλή λειτουργία και αυτό το κομμάτι. Μέσα στις υποχρεώσεις τους, λοιπόν, γι’ αυτό το τμήμα, είναι η βελτίωση της οδικής ασφάλειας, της αναμόρφωσης και της βελτίωσης όλων των ισόπεδων κόμβων με φωτεινή σηματοδότηση, τα αντιολισθητικά οδοστρώματα, η ανακατασκευή οδοστρωμάτων, το ηλεκτρονικό σύστημα παρακολούθησης κ.λπ.. Πρέπει να σημειώσω εδώ και να επισημάνω ότι υπογράφτηκαν μεταξύ του παραχωρησιούχου και των τραπεζών εξήντα μία δανειακές συμβάσεις. Αυτό σημαίνει ότι είναι πλέον εξασφαλισμένη η χρηματοδότηση του έργου. Να επισημάνω, βεβαίως, ότι δεν υπάρχει εγγύηση του δημοσίου για τα δάνεια που θα πάρει ο παραχωρησιούχος, όπως γινόταν παλαιότερα. Κυρώνουμε, λοιπόν, σήμερα την πέμπτη κατά σειρά σύμβαση παραχώρησης. Επίσης, κατατέθηκε σήμερα στη Βουλή η σύμβαση την οποία υπογράψαμε για το κομμάτι Ελευσίνα -Κόρινθος- Πάτρα- Πύργος- Τσακώνα, που είναι το μεγαλύτερο από όλα αυτά τα έργα, προϋπολογισμού 2.800.000.000 ευρώ. Κάποιος συνάδελφος, νομίζω ο κ. Καλλιώρας, είπε ότι το κόστος αυτού του έργου είναι ίσο όσο με το άθροισμα των έργων της Αττικής Οδού και της γέφυρας του Ρίου –Αντιρρίου. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα που έχουν γίνει στην Ελλάδα. Το έργο αυτό έχει μήκος τριακόσια εξήντα πέντε χιλιόμετρα και πιστεύουμε ότι θα μπορέσει ν’ αρχίσει το πρώτο τρίμηνο του επόμενου έτους και φυσικά, εφόσον το καταθέσαμε σήμερα, μπορεί να κυρωθεί η σύμβαση στη Βουλή μέχρι το τέλος Αυγούστου. Με όλα αυτά τα έργα, με τις συμβάσεις παραχώρησης, που έχουν μήκος χίλια τετρακόσια δέκα επτά χιλιόμετρα, χωρίς να περιλαμβάνουμε βεβαίως την Εγνατία Οδό, υπερδιπλασιάζεται το μήκος των σύγχρονων αυτοκινητοδρόμων της χώρας και δημιουργείται, βεβαίως, η αναγκαία υποδομή για την ισόρροπο ανάπτυξη όλων ανεξαιρέτως των περιοχών της χώρας. Παράλληλα, βεβαίως, η εκτέλεση των συμβάσεων αυτών θα δώσει μια πολύτιμη τεχνογνωσία στις ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες. Κλείνοντας το πρώτο μέρος, θα ήθελα να πω ότι ως Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., αισθάνομαι πραγματικά ικανοποίηση γιατί φτάσαμε πλέον στο τέλος της υπογραφής αυτών των συμβάσεων, στην κύρωσή τους από τη Βουλή και στην έναρξη της κατασκευής τους. Αυτά τα έργα θα αλλάξουν την εικόνα της Ελλάδας, αλλά και τις παραμέτρους ανάπτυξής της. Θα μου επιτρέψετε να δώσω ορισμένες απαντήσεις τώρα στους κυρίους συναδέλφους. Ο εισηγητής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. –θα σημειώσω και θα απαντήσω μόνο σ’ αυτό που είπε στο τέλος- είπε ότι εμείς έχουμε συμβιβαστεί και υποταχθεί σ’ αυτούς που κατηγορήσαμε ως διαπλοκείς. Κύριε συνάδελφε, ούτε συμβιβαστήκαμε ούτε υποταχθήκαμε σε κανένα. Οι διαγωνισμοί ήταν καθαροί, τίμιοι, διαφανείς. Συγκεκριμένα, παραδείγματος χάριν, γι’ αυτό το έργο, ο δεύτερος προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και καθυστέρησε η υπογραφή της σύμβασης παραπάνω από ένα χρόνο. Το Υπουργείο επέμενε στο διαγωνισμό που έκανε, διότι είχαμε κάνει έναν πλήρως διαφανή διαγωνισμό, με ισχυρό ανταγωνισμό και αυτό φαίνεται και από τις προσφορές των δύο ομίλων. Προσκλήθηκαν τέσσερις και ήρθαν δύο με προσφορές. Τελικώς, δικαιωθήκαμε και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή -με την οποία είχαμε αλληλογραφία τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις φορές- και από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Εν συνεχεία, βεβαίως, υπογράψαμε τη σύμβαση και τη φέρνουμε εδώ προς κύρωση. Απαντώ αμέσως και στον κ. Σγουρίδη, ο οποίος με ρώτησε: «Εάν δεν τα έβρισκαν οι δύο όμιλοι, θα είχε προχωρήσει το έργο;». Βεβαίως θα είχε προχωρήσει, διότι πλέον ξεκαθαρίστηκαν τα πράγματα. Οι προσφυγές εκδικάστηκαν και μας δικαίωσε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Επειδή διερωτήθηκε -για παράδειγμα- και ο κ. Γείτονας για το πώς γίνεται να έχουν συμπράξει οι δύο όμιλοι, θέλω να πω ότι πρώτον, συνέπραξαν νόμιμα και βάσει δικών σας νόμων. Σας θυμίζω, βεβαίως, ότι στην Αττική Οδό έδωσαν τρεις όμιλοι προσφορά και τελικώς, προ της έναρξης κατασκευής του έργου, συγχωνεύτηκαν αυτοί οι τρεις όμιλοι σ’ έναν. Εδώ απλώς ο πρώτος, ο μειοδότης που πήρε το έργο, δέχθηκε να μπουν στον όμιλο ορισμένα μέλη του δευτέρου ομίλου. Ορισμένοι του δευτέρου ομίλου, αφού πλέον είδαν ότι έχασαν όλα τα νόμιμα μέσα, ήρθαν σε συμφωνία. Αυτά, λοιπόν, είναι νόμιμα, με τους δικούς σας νόμους, αλλά και με τη δική μας, αν θέλετε, αντίληψη, ο νόμος αυτός ο δικός σας είναι σωστός. Δεν μπορεί να απαγορεύει κανένας τη σύμπραξη. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένα πρόβλημα. Ταυτόχρονα, απαντώ και στον κ. Σγουρίδη, απαντώ και σ’ εσάς και στον κ. Γείτονα. Δεν συμβιβαστήκαμε, δεν υποταχτήκαμε. Κάναμε ένα διαγωνισμό, τον στηρίξαμε και κερδίσαμε όλες τις προσφορές. Από εκεί και πέρα, στην Ελλάδα υπάρχουν κάποιες κατασκευαστικές εταιρείες. Δεν μπορεί να είναι εκατό. Να φανταστείτε ότι η Ισπανία έχει πέντε μεγάλες, πρώτης τάξεως, εταιρείες. Στην Ελλάδα ήταν δεκατρείς. Βεβαίως, μειώθηκαν κατά τρεις-τέσσερις. Και φυσικά, κάπου θα ισορροπήσουν. Αυτά έχει η αγορά, αυτά έχει ο ανταγωνισμός. Με τον εισηγητή του Κ.Κ.Ε. τα έχουμε πει και άλλες φορές σε συζήτηση εδώ περί συμβάσεων. Διαφωνούμε στην αντίληψη για το πώς μπορούν να κατασκευαστούν αυτά τα τεράστια έργα, έργα των 2.000.000.000 ευρώ, έργα του 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ κ.λπ.. Και δεν είναι τωρινή η αντίληψη αυτή της Νέας Δημοκρατίας, το έχω ξαναπεί στη Βουλή, στο Πρόγραμμα του 1988. ‘Ημουν τότε υπεύθυνος για το πρόγραμμα και είχα προτείνει τότε τη μέθοδο αυτή της παραχώρησης. Τότε, βεβαίως, είχα δεχθεί άπειρα πυρά και μάλιστα με κοσμητικά επίθετα απίστευτα. Εν πάση περιπτώσει, τώρα έγινε αποδεκτό αυτό το σύστημα και είναι το μόνο σύστημα με το οποίο μπορούμε να κάνουμε αυτά τα μεγάλα έργα. Πάντως, ειπώθηκε ότι η Ελλάδα χρειάζεται και άλλα έργα, όπως η εκτροπή του Αχελώου. Χαίρομαι που το ακούω και πάλι. Πράγματι έτσι είναι. Δεν είναι μόνο αυτά τα έργα. Η εκτροπή του Αχελώου γίνεται αυτήν τη στιγμή. Φέραμε νόμο εδώ, τον ψηφίσαμε. Και χαίρομαι που το ακούω από το κόμμα σας, που ακόμα μία φορά υποστηρίζει αυτό το τεράστιας σημασίας έργο, που κυρίως είναι περιβαλλοντικό. Και για μένα είναι αδιανόητο. Και δεν αντιλαμβάνομαι πως μερικοί βλέπουν να καταστρέφεται το οικοσύστημα του Πηνειού, να μην υπάρχει νερό για ύδρευση, να γίνεται υφαλμύριση των εδαφών στη Θεσσαλία και να επιμένουν ότι δεν μπορούμε να πάρουμε από τον Αχελώο το 15 με 20%, που χύνεται στη θάλασσα. Αλλά στην Ελλάδα έτσι είναι. Τελικώς, μερικά πράγματα είναι της μόδας. Όπως, παραδείγματος χάριν, το να είσαι αντίθετος με την εκτροπή του Αχελώου, αποδεικνύει δήθεν ευαισθησία περιβαλλοντική, υποστηρίζεται από ορισμένους και τελικώς στην Ελλάδα πάρα πολύ εύκολα χάνουμε τον ορίζοντα, χάνουμε τις κατευθύνσεις. Και μπαίνουμε μέσα στον κουρνιαχτό και τελικώς δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα. Η κ. Ξηροτύρη πρότεινε να αναλάβει η Εγνατία το έργο. Σωστά το λέει, στην Εγνατία θα αναθέσουμε να επιβλέψει το έργο όσον αφορά στην κατασκευή του και στην τήρηση της Σύμβασης. Επίσης, τόνισε να ενημερωθεί η Βουλή για το Εθνικό Χωροταξικό, από όλα αυτά τα χωροταξικά σχέδια που έχουμε εξαγγείλει, είναι το μόνο το οποίο υποχρεωτικά από το Σύνταγμα θα έρθει για κύρωση στη Βουλή. Επομένως, θα το φέρουμε, αφού περάσει από το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας περί τα μέσα Σεπτεμβρίου. Εν συνεχεία, θα έρθει στη Βουλή ως νομοσχέδιο, θα περάσει από την επιτροπή και φυσικά θα συζητηθεί και στην Ολομέλεια. Για τον κ. Γείτονα, σ’ αυτά που είπε περί της ανάθεσης, δεν κατάλαβα ακριβώς τι είπε, αλλά, εν πάση περιπτώσει, έκανε μία αναφορά που φαίνονταν κάποια δήθεν ερωτήματα, τι έγινε με την ανάθεση. Είπα προηγουμένως και επαναλαμβάνω ότι ο μειοδότης πήρε το έργο. Η διαφορά της προσφοράς του από τον δεύτερο είναι πάρα πολύ μεγάλη, είναι όλα γραμμένα στο κείμενο της σύμβασης, μπορεί να τα δει ο καθένας. Ανέφερα προηγουμένως πώς έγινε εν συνεχεία ο όμιλος που θα κατασκευάσει το έργο. Και ουδέποτε εξετάσαμε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Όχι μόνο δεν εξετάσαμε, αλλά επιμείναμε και κερδίσαμε όλες τις προσφυγές και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Aναφέρθηκε ο κ. Γείτονας στο θέμα της καθυστέρησης. Αν εννοούσε γι’ αυτό το έργο, η όποια καθυστέρηση οφείλεται σε αυτές τις προσφυγές. Εν πάση περιπτώσει, για τα μεγάλα έργα είναι συνηθισμένη. Με αναγκάζει πολλές φορές ο κ. Γείτονας να απαντώ με στοιχεία που δεν μου είναι και τόσο ευχάριστα. Δεν θέλω να επανέρχομαι στο παρελθόν ούτε να κάνω αντιπολίτευση. Δεν τον βλέπω, όμως, εδώ. Ήθελα να του πω ότι πρέπει να ανοίξει σχολή στην οποία να διδάσκεται πώς μπορείτε να κάνετε αντιπολίτευση στην Κυβέρνηση, ακόμα και αν κάνει το πιο σωστό, το πιο δίκαιο και το πιο έντιμο πράγμα. Είναι μάστορας σ΄ αυτά. Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω να το διαβάσει στα Πρακτικά. Η καθυστέρηση, λοιπόν, ήταν φυσική, αφού έγιναν αυτές οι προσφυγές. Να θυμίσω, παραδείγματος χάριν, ότι για το μετρό της Θεσσαλονίκης είχατε κάνει ένα διαγωνισμό παραχώρησης, υπογράψατε τη σύμβαση και τελικώς δεν εφαρμόσθηκε. Καθυστέρησε πάρα πολύ το μετρό. Σε αυτά τα μεγάλα έργα, λοιπόν, υπάρχουν αυτές οι καθυστερήσεις και εδώ υπήρχε καθυστέρηση λόγω των προσφυγών στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Έρχομαι στο θέμα αν, υπάρχουν αλλαγές στη σύμβαση. Δεν κάνουμε εμείς αλλαγές στη σύμβαση. Ό,τι προέβλεπαν τα τεύχη δημοπράτησης, βάσει αυτών υπογράφτηκε και η σύμβαση. Δεν κάνουμε αλλαγές. Τεράστιες αλλαγές έγιναν στην Αττική Οδό, όπου περίπου το 1/3 της σύμβασης είναι διαφορετικό από αυτό που προέβλεπαν τα τεύχη δημοπράτησης. Χάθηκε, λέει, χρόνος στα έργα με τους νόμους Σουφλιά. Μα, αν δεν είχαν ψηφιστεί αυτοί οι νόμοι που φέρανε για τις μελέτες και τις κατασκευές, η Ελλάδα δεν θα είχε νόμους προώθησης και κατασκευής έργων. Τα είπαμε και άλλη φορά. ‘Όπως δηλαδή, το νόμο περί αναθέσεως έργων που δεν το δεχόταν ούτε το Συμβούλιο της Επικρατείας, ούτε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως δεν δεχόταν και το νόμο περί μελετών. Γι’ αυτό το λόγο και όλα τα έργα που είχαν δημοπρατηθεί από τον Απρίλιο του 2003 ήταν μπλοκαρισμένα στο δικαστήριο και δεν προχωρούσαν. Ρωτάει ο κ. Γείτονας αν υπάρχουν καθυστερήσεις στις προηγούμενες συμβάσεις. Δεν υπάρχουν μέχρι στιγμής. Υπάρχει κάποια μικρή καθυστέρηση στην υποθαλάσσια αρτηρία Θεσσαλονίκης, γιατί έγινε προσφυγή εκ των υστέρων στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Συμβούλιο της Επικρατείας μας δικαίωσε και έτσι προχωράει. Σχετικά με τα κονδύλια συντήρησης. Σε ό,τι αφορά το οδικό δίκτυο, από τη στιγμή που υπογράφουμε τις συμβάσεις παραχώρησης, θεωρώ ότι δεν μπορούμε να διαθέτουμε πλέον χρήματα. Γιατί, παραδείγματος χάριν, στο δρόμο από την Αθήνα μέχρι τη Λαμία κάναμε αρκετές βελτιώσεις στο οδόστρωμα. Αφού, όμως, πλέον μπαίνει ο παραχωρησιούχος μέσα, εμείς θα κάνουμε αυτά που ο παραχωρησιούχος είναι υποχρεωμένος να κάνει και να ξοδεύουμε; Το ίδιο ισχύει και για όλα τα άλλα τμήματα των δρόμων που είναι με παραχώρηση. Στα υπόλοιπα δεν υπάρχουν προβλήματα. Με ποιες μελέτες γίνονται αυτά τα έργα που θα γίνουν στην Πάρνηθα; Με τις μελέτες του Δασαρχείου. Δεν κάνει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. μελέτες. Πρέπει να πω το εξής, ότι σε ό,τι αφορά το χώρο της Πάρνηθας. Υπάρχει βέβαια η συμμετοχή του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., διότι έχει το φορέα διαχείρισης, αλλά τα έργα δεν τα κάνει ο φορέας διαχείρισης, δεν τα κάνει το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε.. Είναι υποχρεωμένη να τα κάνει η Δασική Υπηρεσία, το Δασαρχείο και η Περιφέρεια. Απλώς, εγώ, με απόφαση της κυβερνητικής επιτροπής και του Πρωθυπουργού ανέλαβα συντονιστής όλων αυτών των προσπαθειών που πρέπει να γίνουν στην Πάρνηθα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν. Τις μελέτες, λοιπόν, τις κάνει το Δασαρχείο. Και τα αντιπλημμυρικά έργα κατάντι, στα οποία βεβαίως εστιάζεται το μεγάλο πρόβλημα, το ρέμα της Γιαννούλας, το ρέμα της Εσχατιάς κ.ο.κ., λέει να μην είμαστε επιμηθείς. Είμαστε επιμηθείς, διότι τόσα χρόνια που κυβερνούσατε δεν έγιναν αυτά τα έργα. Ούτως ή άλλως είμαστε επιμηθείς. Εκείνο που προσπαθούμε τώρα είναι να προλάβουμε το επερχόμενο κακό. Εντός της εβδομάδος μπαίνουμε και καθαρίζουμε αυτά τα ρέματα και θα προλάβουμε ό,τι προλάβουμε να κάνουμε. Δηλαδή αντιπλημμυρικά έργα, αναβαθμούς, φράγματα κ.λπ.. Όμως, δεν θα περιοριστούμε μόνο σε αυτά. Ήδη εκπονείται η μελέτη για την Εσχατιά και το έχουμε εντάξει στο Δ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης με προϋπολογισμό 120.000.000 ευρώ, για να λήξει αυτή η άθλια κατάσταση που υπάρχει εκεί στην Εσχατιά. Κάθε χρόνο έχουμε πλημμύρες, διότι δεν είχε οριοθετηθεί το ρέμα, διότι είχε καταληφθεί το ρέμα είτε από κατασκευές είτε από μπάζα είτε από οτιδήποτε άλλο. ‘Ετσι κάθε χρόνο είχαμε πλημμύρες. Βεβαίως, δεν προλαβαίνουμε να τα κάνουμε όλα εφέτος. Θα κάνουμε και κάνουμε ό,τι μπορούμε το ταχύτερο, για να αποφύγουμε τις πλημμύρες. Δεν βλέπω κάτι άλλο που ελέχθη και να πρέπει να απαντήσω. Εν πάση περιπτώσει, λέχθηκαν και ορισμένα άλλα πράγματα που τα έχουμε απαντήσει επανειλημμένως στις συζητήσεις που κάναμε για όλες τις συμβάσεις παραχώρησης. Θέλω να κλείσω την ομιλία μου με αυτήν την παρέμβασή μου και να πω, τώρα πλέον που υπογράφηκαν όλες αυτές οι συμβάσεις γι’ αυτό το πρωτόγνωρο πρόγραμμα, γι’ αυτό το πρόγραμμα οδοποιίας που είναι από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, να πω και πάλι ότι είμαι πάρα πολύ ικανοποιημένος, διότι φθάσαμε σ’ αυτό το σημείο. Από την αρχή, όταν αναλάβαμε, καταλάβαμε ότι είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο και κανένας δεν πίστευε ότι θα φθάναμε να είμαστε σ’ αυτό το σημείο που είμαστε σήμερα. Δηλαδή να έχουμε υπογράψει όλες αυτές τις συμβάσεις και πλέον να απομένει προς κύρωση μόνο μία, της Ελευσίνας-Κορίνθου-Πατρών που θα μπορεί να κυρωθεί μέσα στον Αύγουστο. Ήταν ένας άθλος. Δεν το πίστευαν ούτε οι ελληνικές τεχνικές εταιρείες αλλά ούτε και οι ξένες που συμμετέχουν σε αυτούς τους διαγωνισμούς. Διότι συμμετέχουν από τις μεγαλύτερες τεχνικές εταιρείες στον κόσμο, όπως η ισπανική «DRAGADOS INTRA», η Γαλλική VINCI που είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, η «HOCHTIEF» και όλες αυτές που επίσής συμμετέχουν με τις ελληνικές εταιρείες. Είναι ένας άθλος. Νιώθω, λοιπόν, πάρα πολύ ικανοποιημένος, διότι προχωράει αυτό το πρόγραμμα, το οποίο θα αλλάξει την εικόνα της Ελλάδος, θα αλλάξει τις παραμέτρους ανάπτυξής της, θα βγάλει από τον περιορισμό και την περιθωριοποίηση πολύ μεγάλες περιοχές της χώρας μας και θα δώσει πλέον καινούργιες ευκαιρίες για ταχύρρυθμη ανάπτυξη και όλα αυτά έγιναν μέσα σε τρία χρόνια, διότι δεν είναι τριάμισι για εμάς, γιατί το πρώτο εξάμηνο διατέθηκε για την ολοκλήρωση των έργων της Ολυμπιάδος. Με εντατική και δύσκολη προσπάθεια φθάσαμε σε αυτό το σημείο και θα αναμορφώσουμε κυριολεκτικά το δίκτυο των αυτοκινητοδρόμων της Ελλάδος. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συνεργάτες μου, στους συνεργάτες μου στην πολιτική ηγεσία, ιδιαίτερα στον κ. Ξανθόπουλο, συνεργάτες-στελέχη του Υπουργείου, υπαλλήλους του Υπουργείου, συνεργάτες νομικούς, χρηματοοικονομικούς αλλά και όλους τους μελετητές. Δουλέψαμε σαν μια ομάδα με πάθος και αποφασιστικότητα και επιτύχαμε αυτόν τον άθλο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους και ευχαριστώ και εσάς που συμμετέχετε και εγκρίνετε αυτήν τη σύμβαση. Ευχαριστώ πάρα πολύ. (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ τον Υπουργό, τον κ. Σουφλιά. Έχει ζητήσει το λόγο ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ο κ. Καστανίδης και βεβαίως τον έχει. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι γνωστό από όσα είπε ο εισηγητής μας, αλλά και οι υπόλοιποι συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. υπερψηφίζει, δίνει τη θετική του ψήφο στη σύμβαση παραχώρησης για το έργο «Κλειδί-Μαλιακός». Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει ανάγκη να επανέλθω σε διαπιστώσεις που ακούστηκαν, παρίσταται όμως ανάγκη να κάνω μερικές παρατηρήσεις μετά και από την παρέμβαση του κυρίου Υπουργού. Ναι, θα πρέπει να μην λειτουργεί ως Επιμηθέας η Κυβέρνηση και θα πρέπει να μην λειτουργεί, διότι η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι ότι η χώρα, σε ό,τι αφορά τις υποδομές της και τα δημόσια έργα που εκτελέστηκαν, πήγε πολύ μπροστά κυρίως τη δεκαετία 1993-2004. Εκτελέστηκαν πολλά δημόσια έργα, αρκετά των οποίων, με τη μορφή της σύμβασης παραχώρησης, έργα για τα οποία υπερηφανεύεται ο ελληνικός λαός και ο πολιτικός κόσμος, κύριε Υφυπουργέ, έργα για τα οποία θα έπρεπε να υπερηφανεύεται και η σημερινή Κυβέρνηση και τα οποία παρ’ όλα αυτά στο παρελθόν εφρόντισε με πολλούς τρόπους να διαβάλει και να κατηγορήσει. Έχει σημασία η χώρα να πηγαίνει μπροστά και η χώρα πηγαίνει μπροστά, όταν όλος ο πολιτικός κόσμος έχει συναίσθηση της ευθύνης του και δρα πάντοτε με ενιαίους κανόνες και κριτήρια. Λυπούμαι, να πω κύριε Υφυπουργέ, μιας και ο παριστάμενος Υπουργός προφανώς εξετίμησε ότι πρέπει να φύγει, αφού ολοκληρώθηκε ο ρόλος του, ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει τα ίδια κριτήρια και δεν αντιμετωπίζει σε όλες τις χρονικές περιόδους τα ίδια προβλήματα με ενιαίο τρόπο. Συμπεριεφέρετο διαφορετικά ως Αντιπολίτευση απ’ ότι συμπεριφέρεται ως Κυβέρνηση. Για να είναι κάποιος σοβαρός ως Κυβέρνηση πρέπει να υπήρξε προηγουμένως σοβαρός ως Αντιπολίτευση. Αν δεν υπήρξε σοβαρός ως Αντιπολίτευση δεν μπορεί να είναι σοβαρός και ως Κυβέρνηση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την Κυβέρνησή σας. Είχαν δίκιο οι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. οι οποίοι σας επεσήμαναν ότι στο παρελθόν σχεδόν καμμία από τις μεγάλες συμβάσεις παραχώρησης έργων δεν είχε τη συμφωνία σας, την συγκατάθεσή σας. Αντίθετα, εάν κοιτάξετε τη συμπεριφορά της σημερινής Αξιωματικής Αντιπολίτευσης θα διαπιστώσετε ότι με αίσθημα ευθύνης και επειδή ακριβώς η χώρα πρέπει να προοδεύει, επειδή όλοι μας θέλουμε να δούμε να διευρύνονται τα δίκτυα των υποδομών, έχει δώσει τη συγκατάθεσή της στην υπογραφή μεγάλων συμβάσεων παραχώρησης έργου. Δείτε, λοιπόν, τη διαφορά. Θα θέλατε να θυμηθώ ή να ανακαλέσω και στη δική σας μνήμη ποια από τα μεγάλα έργα από την Π.Α.Θ.Ε. και την Εγνατία μέχρι τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου, τιμήθηκαν με τη θετική σας στάση; Αντιθέτως, στις περισσότερες περιπτώσεις επιχειρούσατε να ανακαλύψετε ότι κάτι πονηρό συμβαίνει στις διαδοχικές κινήσεις των συμβάσεων ή των έργων που επιχειρούσε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Σήμερα, βεβαίως, δεν αντιμετωπίζετε την ίδια στάση από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αυτό είναι ένα μέτρο που κρίνει τον χαρακτήρα των πολιτικών κομμάτων καθώς και την πολιτική τους σοβαρότητα. Ήταν εύλογο να σας ρωτήσουν εάν υπάρχει καθυστέρηση ή όχι. Διότι θα ήθελα να σας θυμίσω ότι, όταν στο παρελθόν εξαιτίας δικαστικών διαφιλονικήσεων, εξαιτίας νομίμων προσφυγών ενδιαφερομένων ομίλων στα δικαστήρια υπήρξαν καθυστερήσεις, τότε η καθυστέρηση δεν οφειλόταν κατά την άποψη της Νέας Δημοκρατίας στο δικαστικό μέρος των υποθέσεων αλλά σε αβελτηρίες και παραλείψεις των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Σήμερα, βεβαίως, υπάρχει, όπως ομολόγησε ο κύριος Υπουργός, καθυστέρηση τουλάχιστον ενός έτους εξαιτίας προσφυγών του ενός ομίλου που ενδιαφέρεται για το έργο «Μαλλιακός-Κλειδί». Τώρα επικαλείστε τη δικαστική αντιπαράθεση. Σωστά, αλλά αυτό θα οφείλατε να το ξέρατε, χωρίς να επιχειρείτε αλλοίωση της πραγματικότητας, και για το παρελθόν. Θυμάμαι ότι όταν ηγέρθησαν αμφισβητήσεις για αναγκαστικές απαλλοτριώσεις στα δύσβατα τμήματα της Καστανιάς κατά την εκτέλεση της Εγνατίας, απαλλοτριώσεις που βεβαίως σε ό,τι αφορούσε στο τίμημα εκρίθησαν τελικώς από τα δικαστήρια, είχε σηκώσει πόλεμο το Κόμμα σας δήθεν για παραλείψεις των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ματαίως τότε οι Υπουργοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιχειρούσαν να σας πουν ότι δεν ανήκει στην ευθύνη της κυβέρνησης τους αυτή η καθυστέρηση. Τα θυμίζω, γιατί για άλλη μια φορά θέλω να υπογραμμίσω το αξίωμα ότι «αυτοί που σοβαρώς αντιπολιτεύονται, σοβαρώς κυβερνούν». Αυτοί που είναι ελάχιστα σοβαροί ως Αντιπολίτευση φοβάμαι ότι είναι και ελάχιστα σοβαροί ως Κυβέρνηση. Αυτά για την αλήθεια των πραγμάτων. Επειδή αρκετές φορές παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας και της Κυβερνήσεως αρέσκονται να γυρίζουν στο παρελθόν, πρέπει να παρατηρήσω ότι καλό είναι να μην κρύβετε την αλήθεια. Θέλω να σας θυμίσω ότι για έργα αντιπλημμυρικής προστασίας στην Αττική την περίοδο 1994-2004 διετέθη ποσό 1.000.000.000 ευρώ, δηλαδή περίπου 100.000.000 ευρώ ανά έτος. Θα ήσασταν σε θέση να επιβεβαιώσετε, κύριε Υφυπουργέ, ότι η δική σας σοβαρή Κυβέρνηση για τη χειμαζόμενη, μεταξύ άλλων περιοχών, Αττική διέθεσε από το 2004 και ύστερα κατ’ έτος 100.000.000 ευρώ για έργα αντιπλημμυρικής προστασίας; Είναι μόνο ένα παράδειγμα για το οποίο είμαι βέβαιος ότι θα δώσετε την πρέπουσα απάντηση. Ας αποφύγουμε, λοιπόν, τις συγκρίσεις, την ώρα που πρέπει όλοι να κοιτάμε –και κυρίως με την ενθάρρυνση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- πώς πρέπει να προοδεύει ο τόπος. Θα κλείσω, κύριε Πρόεδρε, με δύο παρατηρήσεις. Ελπίζω ότι ο κ. Ξανθόπουλος θα είναι σε θέση να δώσει απάντηση. Μου έκανε εντύπωση στην έκθεση της Επιστημονικής Επιτροπής μία φαινομενικά αθώα και ουδέτερη παρατήρηση. Η έκθεση λοιπόν της Επιστημονικής Επιτροπής λέει στη σελίδα τρία ότι όταν κυρούται μία σύμβαση με νόμο, οι ρήτρες που αφορούν δικαιώματα και υποχρεώσεις των συμβαλλομένων πλευρών είναι ρήτρες συμβατικών υποχρεώσεων και δικαιωμάτων. Όταν, όμως, οι ρήτρες αυτές εκφεύγουν των γενικών διατάξεων ή αποτελούν ρήτρες που υπερβαλλόντως δεσμεύουν τρίτους, τότε αυτές οι ρήτρες έχουν τη φύση νομοθετικής εξουσιοδότησης και συνεπώς, κάθε πράξη που θα εκδοθεί εξαιτίας τέτοιων νομοθετικών διατάξεων, μπορούν να ακυρωθούν ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας. Το ερώτημα που θέτω είναι: Έχετε τη γνώση –εγώ έχω την υποψία λόγω αυτής της παρατηρήσεως- ώστε να καταστήσετε και σε εμάς γνωστό τι είναι αυτό; Υπάρχουν τέτοιου είδους διατάξεις, ρήτρες μέσα στη σύμβαση παραχώρησης που εκφεύγουν των γενικών διατάξεων ή δεσμεύουν τρίτους και που πιθανότατα εξ αυτού του λόγου θα «πέσουν» με ακυρωτικές προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας; Αν έχετε κάποια απάντηση, διαβεβαιώστε για το ένα ή για το άλλο, ώστε να ξέρει τι ακριβώς ψηφίζει το Νομοθετικό Σώμα. Είναι, επίσης, γνωστό ότι η έναρξη της παραχώρησης του συγκεκριμένου έργου θα γίνει κάτω από τη συνδρομή σωρευτικά υπαρχουσών προϋποθέσεων. Και μεταξύ αυτών των σωρευτικά υπαρχουσών προϋποθέσεων είναι η έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή του έργου τέσσερις μήνες μετά την υπογραφή της συμβάσεως, καθώς επίσης και το ότι πρέπει να υπάρχει σύνολο ή μέρος των κρατικών ενισχύσεων ως μέρος του συμβατικού ανταλλάγματος. Το ερώτημά μου είναι: Μετά τις αναγκαίες διαβουλεύσεις, έχει εξασφαλίσει η Κυβέρνηση, τέσσερις μήνες μετά την υπογραφή της σχετικής συμβάσεως, την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Επίσης, έχει εξασφαλιστεί το σύνολο ή μέρος τυχόν κρατικών ενισχύσεων ως μέρος του συμβατικού προβλεπομένου ανταλλάγματος; Γι’ αυτά τα δύο τελευταία ερωτήματα θα ήθελα μία σαφή διαβεβαίωση προς το Τμήμα, κύριε Υπουργέ. Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε, κύριε Καστανίδη. Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας κ. Τασούλας έχει το λόγο. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΣΟΥΛΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, όχι μόνο δεν είναι κομπορρημοσύνη το να επαινεί εδώ η Πλειοψηφία αυτό το νομοσχέδιο, την κύρωση αυτής της συμβάσεως, αλλά νομίζω πως με τον τρόπο που έγινε και με τον τρόπο που γίνεται αδικείται το κύρος, το γόητρο, η ευρύτητα, η σημασία αυτών των έργων, που για πρώτη φορά στην έκτασή τους, στην ποιότητά τους και στη σωστή προεργασία τους έρχονται για να προικίσουν τη χώρα μ’ ένα σύγχρονο και ασφαλές οδικό δίκτυο, που όμοιό του δεν είχε ξαναδεί η Ελλάδα. Αν συνεπώς σε κάτι σφάλουμε εδώ και πρώτοι εμείς, οι εκπρόσωποι της Πλειοψηφίας, δεν είναι ότι τάχα κομπορρημονούμε γι’ αυτά τα έργα, αλλά μάλλον επειδή τα παρουσιάζουμε με μεγαλύτερη σεμνότητα και με μεγαλύτερη επιφύλαξη, από ότι πραγματικά θα εδικαιολογείτο. Η μόνη δικαιολογία που έχω γι’ αυτή μας την υστέρηση ύμνου αυτών των έργων είναι ότι κατά κοινή παράδοση, κύριε Πρόεδρε, για γεγονότα που οι σύγχρονοι παρακολουθούν δεν αντιλαμβάνονται συνήθως τη σημασία τους. Κι έρχεται ο ιστορικός του μέλλοντος να καταδείξει τη σημασία και το μέγεθος γεγονότων, που όταν τα ζήσαμε και συνοδοιπορήσαμε χρονικά μαζί τους δεν τα αντιληφθήκαμε. Δεν υπερβάλλω αυτή τη στιγμή. Τα έργα τα οποία γίνονται με τους «Δρόμους Ανάπτυξης» του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. αυτά τα τριάμισι τελευταία χρόνια, τα έργα τα οποία συνδέουν το Αντίρριο με την Ήπειρο και τη Στερεά Ελλάδα με την Ήπειρο, τα έργα τα οποία κυκλώνουν μ’ ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο την Πελοπόννησο, τα έργα τα οποία βελτιώνουν τις συνθήκες σ’ ένα σημείο όπου είχαμε κι έχουμε εκατόμβες νεκρών -και αυτό αφορά το παρόν νομοσχέδιο- όλα αυτά τα έργα είναι απίστευτα, είναι πρωτόγνωρα και για το μέγεθός τους και για τη σημασία τους αλλά και για το ότι θα οδηγήσουν την Ελλάδα σε μία σταθερά αναπτυξιακή πορεία, η οποία και είναι κατοχυρωμένη. Οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε και οφείλουμε να τονίσουμε ότι ο Υπουργός ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. κ. Σουφλιάς και όλοι οι συνεργάτες του στο Υπουργείο αντελήφθησαν αυτήν την πραγματικότητα, εργάστηκαν διεξοδικά και παρήγαγαν αυτό το πρωτοφανές αποτέλεσμα που μόνο για τους «Δρόμους Ανάπτυξης», μόνο γι’ αυτές τις συμβάσεις παραχώρησης, πρόκειται για δρόμους 9.000.000.000 ευρώ, εκ των οποίων τα έξι δισεκατομμύρια ευρώ είναι από ιδιωτικούς πόρους -χωρίς να μπαίνει σε περιπέτεια το Δημόσιο με εγγύηση της πηγής της χρηματοδότησης και της επιστροφής της χρηματοδότησης από τους παραχωρησιούχους, χωρίς δηλαδή να εγγυάται το Ελληνικό Δημόσιο τα δάνεια αυτών των παραχωρησιούχων- με συγκεκριμένες ρήτρες, με συγκεκριμένες υποχρεώσεις, με συγκεκριμένες δεσμεύσεις και μ’ έναν στερεότυπο τρόπο, με μία πατέντα που είναι κατάκτηση νομική και πρακτική του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., είναι από τις πιο προηγμένες για την πραγματοποίηση παρόμοιων συμβάσεων. Και θα ήθελα να απαντήσω εδώ στο ερώτημα που έθεσε ο κ. Καστανίδης για την άποψη της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής. Η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής σε κάθε σύμβαση παραχώρησης αναλύει, βάσει συγγραμμάτων διοικητικού δικαίου, –μάλιστα επικαλείται το περίφημο σύγγραμμα του Σπηλιωτόπουλου- τη φύση των διοικητικών συμβάσεων και εξηγεί ότι αυτές οι διοικητικές συμβάσεις, που αρχικά συνάπτονται με μία ιδιωτική συμφωνία, πρέπει να αποκτήσουν ισχύ με νόμο. Και όταν αποκτήσουν ισχύ με νόμο υπάρχουν ορισμένες διατάξεις τους, οι οποίες συνιστούν επιβάρυνση τρίτων, όπως ας πούμε είναι οι διατάξεις που προβλέπουν απαλλοτριώσεις ή άλλα μέτρα. Και, φυσικώ τω λόγω, όταν εκδίδονται διοικητικές πράξεις, έπειτα απ’ αυτή τη νομοθετική ρύθμιση που κάνουμε εδώ, σχετικές με δικαιώματα τρίτων είναι επόμενο αυτές οι διοικητικές πράξεις, όπως όλες οι εκτελεστές διοικητικές πράξεις της διοικήσεως, να υπόκεινται στη δυνατότητα εκ μέρους του ιδιώτη να τις προσβάλει ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας εντός της γνωστής προθεσμίας των εξήντα ημερών. Δεν είναι αυτό μία προειδοποίηση έμμεση, πλάγια, υπόκωφη, ότι εγκυμονεί το νομοσχέδιο αυτό κίνδυνο προσφυγών στο Συμβούλιο Επικρατείας. Είναι απλώς μια εξήγηση επιστημονική, του, «εις τι συνίσταται η διοικητική σύμβαση», τι είναι η διοικητική σύμβαση, γιατί χρειάζεται να ψηφιστεί με νόμο και δεν αρκεί το ιδιωτικό έγγραφο. Τι συνεπάγεται η νομοθετική «πανοπλία» που φοράμε σε μία σύμβαση και ότι όλες οι πράξεις οι οποίες πηγάζουν απ’ αυτή τη δυνατότητα της νομοθετήσεως που κάνουμε με αυτή τη σύμβαση, όλες οι διοικητικές πράξεις που προέρχονται απ’ αυτήν τη σύμβαση, απ’ αυτήν τη νομοθετική διαδικασία που κάνουμε, υπόκεινται στον ακυρωτικό έλεγχο του Συμβουλίου Επικρατείας, όπως όλες οι διοικητικές πράξεις. Αυτή η διαπίστωση δεν έχει συνεπώς τίποτε το υπόκωφο και τίποτε το προειδοποιητικό. Ψηφίζουμε, συνεπώς, το σημαντικό έργο Μαλιακός-Κλειδί. Και το ψηφίζουμε ξέροντας ότι αυτό το έργο δεν αφορά μόνο τα είκοσι πέντε επίμαχα χιλιόμετρα των Τεμπών και του Πλαταμώνα, εκεί όπου έχει γίνει και γίνεται μία ανθρωποθυσία στο «Μολώχ» της ασφάλτου και στο «Μολώχ» των ανασφαλών οδικών συνθηκών, αλλά ψηφίζουμε και τη βελτίωση του υπόλοιπου δικτύου που ξεπερνά τα διακόσια χιλιόμετρα και η οποία βελτίωση δεν είναι επιφανειακή. Αφορά και τα γεωμετρικά του χαρακτηριστικά, αφορά όρους ασφαλείας, αφορά όρους φωτισμού, αφορά όλες εκείνες τις παρεμβάσεις, οι οποίες θα κάνουν τα υπόλοιπα διακόσια πέντε -αν δεν κάνω λάθος- χιλιόμετρα αυτού του δικτύου, ένα σύγχρονο και ασφαλή αυτοκινητόδρομο. Και σε συνδυασμό, κύριε Πρόεδρε, με τις συμβάσεις που αφορούν όλους τους άλλους οδικούς άξονες που έχουμε ψηφίσει και που θα ψηφίσουμε -σε αυτό το Τμήμα φαντάζομαι, με την έλευση και της νέας συμβάσεως παραχώρησης Ελευσίνας-Τσακώνας, που είναι ίσως το μεγαλύτερο δημόσιο έργο που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα- το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., η ελληνική Κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία επιτελεί στο ακέραιο το χρέος της έναντι της ανάγκης να αποκτήσει η Ελλάδα επιτέλους δρόμους σύγχρονους, πρωτοποριακούς, ασφαλείς, μέσα από διαδικασίες που είναι και διαφανείς και αποτελεσματικές. Τονίζω, αυτή τη συγχορδία διαφάνειας και αποτελεσματικότητας, γιατί -και εδώ μπορεί να απογοητεύσω μερικούς από τους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ.- μέρος του πολιτικού συστήματος βαυκαλίζεται ότι υπάρχουν πράσινοι και γαλάζιοι εργολάβοι, όπως ακούστηκε, ενώ δυστυχώς, οι εργολάβοι υπάρχουν μόνο για να κάνουν τα έργα και να αυξάνουν τα κέρδη τους. Και καλά κάνουν, γιατί αυτή είναι η αποστολή τους. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να φροντίζει να μην υπόκειται σε εργολαβικές επιρροές. Γιατί αν ψάχνετε για γαλάζιους και πράσινους εργολάβους, μάλλον κάνετε τεράστιο λάθος. Καλύτερα να ψάχνετε για πολιτικούς υποκείμενους σε εργολάβους. Οι εργολάβοι έχουν μία φιλοδοξία και ένα στόχο, να παίρνουν τα έργα, να κάνουν δουλειά, να κερδίζουν χρήματα, γιατί αυτός είναι ο ρόλος τους και αυτή είναι η αποστολή τους. Έχουμε, λοιπόν, μία σειρά έργων, μία δέσμη έργων που συνδυάζει διαφάνεια και αποτελεσματικότητα. Και τονίζω αυτό το συνδυασμό διαφάνειας και αποτελεσματικότητας, γιατί στη χώρα μας, κύριε Πρόεδρε, πολλές φορές με την υποκριτική επίκληση της διαφάνειας έχουμε υπονομεύσει την αποτελεσματικότητα. Έχουμε υπονομεύσει πάρα πολύ την αποτελεσματικότητα με την υποκριτική και υπερβολική επίκληση της διαφάνειας και νομίζω πως αυτό που συμβαίνει στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. τα τελευταία τριάμισι χρόνια είναι ακριβώς η αποκατάσταση μιας απαραίτητης ισορροπίας μεταξύ αυτών των δύο σημαντικών αξιών, της ισορροπίας, δηλαδή, μεταξύ του να είναι τα έργα αδιαμφισβήτητου νομικού κύρους -και ο τρόπος αναθέσεως των δημοσίων έργων τελευταία, με αυτήν την Κυβέρνηση, είναι αδιαμφισβήτητου νομικού κύρους με τον μειοδοτικό τρόπο- και συγχρόνως, να μην υπονομεύεται η αποτελεσματικότητα και η ταχεία προώθηση των έργων από ατέρμονες διαδικασίες, από τάσεις καταγγελίας ή ακόμη και από συκοφαντική διάθεση. Συνεπώς, ψηφίζουμε -περίπου στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής δύναμης της Βουλής- και αυτό το νομοσχέδιο και συγχρόνως, αισθάνομαι την ανάγκη να συγχαρώ το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. γι’ αυτή του την εργώδη προσπάθεια, γι’ αυτή του την υποδειγματική προσπάθεια, η οποία έχει εξοπλίσει όλη την Ελλάδα, από την Ήπειρο μέχρι την Κρήτη και από τα Ιόνια έως τα Δωδεκάνησα. Την έχει εξοπλίσει με σύγχρονα, σημαντικά δημόσια έργα, πρωτοφανή σε ποιότητα και σε έκταση και σε αριθμό, πρωτόγνωρα σε αριθμό, όπως ποτέ δεν τα έχει δει η Ελλάδα. Αυτή είναι και η έννοια της πολιτικής σύγκρισης. Κανείς δεν είπε, κύριε Πρόεδρε, όπως παραπονέθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., ότι δεν έγιναν έργα επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Βεβαίως, έγιναν έργα επί ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Το θέμα είναι ότι σήμερα γίνονται με πολύ ταχύτερους, πολύ αποτελεσματικότερους, πολύ ποιοτικότερους ρυθμούς και αυτή είναι η θεμιτή σύγκριση, την οποία επιζητούμε να έχουμε και την οποία προκαλούμε να κάνουν οι πάντες. Οι οδικοί αυτοί άξονες θα αλλάξουν τη μοίρα της Ελλάδας. Περιοχές οι οποίες ήταν σε απομόνωση, βγαίνουν από την απομόνωση. Και δεν βγαίνουν μόνο με όρους προσπέλασης, αλλά βγαίνουν με όρους γρήγορης και ασφαλούς προσπέλασης. Υπήρχαν περιοχές που δεν ήταν επισκέψιμες, λόγω του ότι έκανες πέντε, έξι και επτά ώρες για να πας από την Αθήνα. Σήμερα την ίδια απόσταση την κάνεις σε δύο και τρεις ώρες και έτσι θα αναπτυχθούν τουριστικά. Όλοι αυτοί οι παράγοντες, όλη αυτή η πρωτοφανής απόδοση και επίδοση αυτών των δρόμων ανάπτυξης, θα ωφελήσει κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα, θα ωφελήσει κάθε περιοχή της Ελλάδος, θα ωφελήσει και τις δεκατρείς περιφέρειες της χώρας και θα ωφελήσει τελικά το στόχο του να είναι η πολιτική χρήσιμη, να είναι η θητεία των κυβερνήσεων επωφελής και να είναι και η κοινοβουλευτική συμπαράσταση σε τέτοιες πρωτοβουλίες γόνιμη και εποικοδομητική. Γι’ αυτούς τους λόγους, ζητώ και εγώ με τη σειρά μου να στηρίξουμε αυτό το νομοσχέδιο και συγχαίρω το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. γι’ αυτήν τη σημαντική του δράση. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Τασούλα. Ο κ. Τσιόγκας έχει το λόγο. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΟΓΚΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Ψηφίζεται σήμερα από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. η σύμβαση για τη κατασκευή της Π.Α.Θ.Ε., για τα τμήματα που δεν έχουν γίνει ακόμα και τη παραχώρησή της για εκμετάλλευσή της στους εργολάβους. Η συζήτηση συνοδεύτηκε με χιλιοειπωμένες και βαρύγδουπες διακηρύξεις για τη δήθεν ανάπτυξη της περιοχής. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, με συγκεκριμένα στοιχεία, αποκάλυψε την προκλητική και σκανδαλώδη πολιτική παροχών στο μεγάλο κεφάλαιο και καταψηφίζει αυτή τη Σύμβαση. Γιατί μιλάμε για σκανδαλώδη πολιτική και ποιες είναι οι θέσεις του Κ.Κ.Ε.; Σε αυτά τα θέματα θα απαντήσουμε, όσο διεξοδικά γίνεται, στο πλαίσιο της σημερινής συζήτησης. Το ότι χρειάζεται να ολοκληρωθεί ο αυτοκινητόδρομος που θα συνδέει τον οδικό άξονα Αθηνών-Θεσσαλονίκης, που είναι γνωστός ως Π.Α.Θ.Ε., είναι κάτι που δεν σηκώνει αντίρρηση. Χρειάζεται και χρειαζόμαστε στη χώρα μας σύγχρονο οδικό δίκτυο που θα προσφέρει ασφάλεια και θα μειώνει τον αναγκαίο χρόνο για τις μετακινήσεις. Γιατί θρηνήσαμε δεκάδες νεκρούς και στα Τέμπη και στο «φονικό» Πέταλο του Μαλιακού. Πρέπει εδώ να σημειώσω και να πω ότι είναι δεκάδες οι παρεμβάσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας με αναφορές, ερωτήσεις, επερωτήσεις για την κατασκευή αυτών των αυτοκινητόδρομων, για την κατασκευή αυτών των τμημάτων. Τα έργα αυτά γίνονται με όρους που ενισχύουν την κερδοφορία των μεγάλων κατασκευαστικών επιχειρήσεων, επιβάλλοντας νέα χαράτσια στο λαό. Υποχρεώνουν το λαό να πληρώνει δύο φορές. Μία για να κατασκευαστεί το έργο και μία για να το χρησιμοποιήσει ή αν θέλετε καλύτερα, κάθε φορά που θα χρησιμοποιεί τον αυτοκινητόδρομο θα πληρώνει στους κυρίους εργολάβους πανάκριβα διόδια. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Τι προβλέπει, λοιπόν, η σύμβαση που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή; Η σύμβαση προβλέπει ότι θα παραδοθεί για εκμετάλλευση στους επιχειρηματίες αυτούς για τριάντα χρόνια, Αυτοί βάζουν πολύ λίγα χρήματα, ψίχουλα στην ουσία, ενώ την πλειοψηφία των χρημάτων, των κονδυλίων για την κατασκευή αυτού του αυτοκινητόδρομου ή αν θέλετε αυτών των χρημάτων, τα βάζει το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή το κράτος, ο ελληνικός λαός. Όμως, οι εργολάβοι είναι αυτοί οι οποίοι θα εκμεταλλεύονται για τριάντα χρόνια και θα βγάλουν πρόσθετα κέρδη. Πολύ απλά! Η σύμβαση που ψηφίζουν σήμερα τα δύο Κόμματα στη Βουλή προβλέπει την επιβολή διοδίων που θα εισπράττουν οι εργολάβοι-κατασκευαστές. Θα είναι ακριβά –πανάκριβα, μπορούμε να πούμε- διόδια, αφού το κόστος θα είναι 0,4 ευρώ το χιλιόμετρο. Δηλαδή, για κάθε χιλιόμετρο που θα διανύει ένας οδηγός με το αυτοκίνητό του, θα πληρώνει 0,4 ευρώ. Υπολογίστε, λοιπόν, πόσο θα βγαίνει ανάλογα με τα χιλιόμετρα που θα διανύει. Αυτό είναι ένα μεγάλο χαράτσι σε βάρος του ελληνικού λαού. Θα πουν «όποιος δεν θέλει να πληρώσει διόδια, ας μην πάει από την Εθνική Οδό, ας πάει από άλλο οδικό δίκτυο», το οποίο είναι υποχρεωμένος να το χρησιμοποιήσει αν δεν θέλει να πληρώνει. Και βέβαια αυτό το δίκτυο είναι κακοσυντηρημένο, απαρχαιωμένο. Και να πούμε τώρα το εξής: Αν δεν θέλει να πάει από τα Τέμπη στη Θεσσαλονίκη, από πού θα πάει; Ή θα πάει μέσω Ελασσόνας ή θα πάει μέσω Αγιάς από τα παράλια. Και βέβαια αυτό συνεπάγεται κινδύνους για την ασφάλεια, την ταχύτητα. Προστίθενται και έξοδα μετακίνησης. Γι’ αυτό, από τη σύμβαση απαγορεύεται στο δημόσιο για όλη αυτήν την περίοδο να κατασκευάσει άλλους ανταγωνιστικούς δρόμους. Αν αναβαθμιστεί το οδικό δίκτυο της περιοχής, τότε θα πρέπει και στο νέο δρόμο να επιβάλλει διόδια. Δηλαδή, λαμβάνονται όλα τα μέτρα για να έχουν οι εργολάβοι εξασφαλισμένη πελατεία. Η σύμβαση που ψηφίζουν τα δύο κόμματα στη Βουλή δεν προβλέπει μόνο την επιβολή διοδίων, αλλά εγγυάται και τα κέρδη των κατασκευαστών, όσο και αν ακούγεται αυτό παράξενο. Αυτή η σύμβαση προβλέπει ότι σε περίπτωση που δεν θα έχει την κίνηση που θα συμφωνηθεί, τότε θα πρέπει το ελληνικό κράτος να πληρώνει στους επιχειρηματίες μετρητά. Δηλαδή, το κράτος εγγυάται τα κέρδη των επιχειρηματιών με εκατομμύρια ευρώ –να, γιατί λέμε ότι αυτές οι συμβάσεις παραχώρησης είναι προκλητικές, σκανδαλώδεις παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο- ενώ από την άλλη φορτώνει νέα βάρη στο λαό. Αυτή η εκτίμηση έχει επιβεβαιωθεί στην πράξη από παρόμοιες συμβάσεις, που έχουν υπογραφεί στο παρελθόν από την προηγούμενη Κυβέρνηση με την Αττική Οδό, με τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου, αλλά και από τις πρόσφατες συμβάσεις που υπέγραψε η σημερινή Κυβέρνηση, όπως για παράδειγμα η Ε-65. Η σημερινή Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παίρνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ., έκανε ένα βήμα παραπέρα. Ψήφισε το νόμο για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τα γνωστά Σ.Δ.Ι.Τ.. Όχι μόνο το μεγάλο οδικό δίκτυο, αλλά και έργα που γίνονται από το δημόσιο και τους δήμους, παραδίδονται μ’ αυτόν τον τρόπο στους επιχειρηματίες. Οι πολίτες θα πληρώνουν πάντα δύο φορές, μία για να γίνουν τα έργα και μία για να τα χρησιμοποιούν, ενώ το δημόσιο θα εγγυάται και την κερδοφορία των επιχειρηματιών. Αυτή η πολιτική δεν οδήγησε στο να παραδοθούν όλες οι προσβάσιμες παραλίες της Αττικής στους επιχειρηματίες, οι οποίοι έχουν βάλει τσουχτερά εισιτήρια και τις έχουν περιφράξει; Το ίδιο δεν ετοιμάζονται να κάνουν με τα «φιλέτα» του ορεινού όγκου; Μήπως δεν είναι γνωστό το ενδιαφέρον διαφόρων μεγάλων επιχειρηματιών για διάφορες περιοχές της χώρας μας; Είναι πολλοί αυτοί που ετοιμάζονται να βάλουν χέρι σε ό,τι καλύτερο έχει η χώρα μας για να το ξεκοκκαλίσουν. Ο ισχυρισμός ότι έτσι τα έργα στοιχίζουν λιγότερο, είναι απάτη. Είπαμε ότι το δημόσιο, δηλαδή οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός που φορολογούνται, δεν θα βάλουν μόνο τα εκατομμύρια ευρώ, αλλά θα βάλουν πολύ περισσότερα. Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει, γιατί εκτός απ’ αυτά τα τμήματα, στους εργολάβους-κατασκευαστές θα δοθούν για εκμετάλλευση και τα υπόλοιπα χιλιόμετρα του εθνικού οδικού δικτύου. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το προειδοποιητικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Το δημόσιο εγγυάται τα κέρδη με επιδότηση πολλών εκατομμυρίων ευρώ σε σημερινές τιμές, στην περίπτωση που η κίνηση οχημάτων είναι μικρότερη από την αναμενόμενη. Η ίδια η εμπειρία έχει δείξει ότι με τη γνωστή διαδικασία της προσθήκης νέων έργων –για να μην αναφέρουμε τις υπερτιμολογήσεις- το κόστος αυξάνει, σε βάρος φυσικά του Έλληνα φορολογούμενου. Για παράδειγμα, στην Αττική Οδό το τελικό κόστος ήταν υπερδιπλάσιο του αρχικού προϋπολογισμού. Κάθε καλόπιστος πολίτης, ανεξάρτητα από τις όποιες ιδεολογικές και πολιτικές απόψεις, ας σκεφτεί το εξής: Είναι ή δεν είναι σκανδαλώδης αυτή η πολιτική παροχών για τους μεγάλους επιχειρηματίες; Είναι ή δεν είναι νέα χαράτσια αυτά που επιβάλλονται με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Δεν χρειάζεται να σταθούμε ιδιαίτερα στις ανέξοδες υποσχέσεις των δύο κομμάτων για την δήθεν ανάπτυξη που θα φέρει η κατασκευή του δρόμου. Ο κάθε εργάτης, ο κάθε αγρότης, ο κάθε επαγγελματίας, ο αυτοαπασχολούμενος έχει πλέον αρκετή πείρα για να μην παρασυρθεί από τέτοιες ανέξοδες υποσχέσεις. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Γνωρίζει καλά ότι τίποτα δεν θα αλλάξει στη ζωή του προς το καλύτερο. Αντίθετα, τα πράγματα θα χειροτερεύουν με την πολιτική της λιτότητας στους μισθούς, στις συντάξεις, στην κοινή αγροτική πολιτική, στην αλυσίδα των πολυκαταστημάτων. Σε τελευταία ανάλυση, όσο θα εναλλάσσονται στην εξουσία τα δύο μεγάλα κόμματα, και ο δικομματισμός θα διατηρεί τις δυνάμεις του. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν περιορίζεται στο να αποκαλύψει τον ταξικό χαρακτήρα αυτής της πολιτικής και δεν περιορίζεται να διεκδικήσει μόνο ένα σύγχρονο οδικό δίκτυο με ασφάλεια, χωρίς διόδια. Διεκδικούμε σχεδιασμό των έργων και των υποδομών, με κριτήριο τι συμφέρει το λαό και όχι τους επιχειρηματίες. Για παράδειγμα, δεν είναι τυχαίο ότι η εκτροπή του Αχελώου και τα αναγκαία αντιπλημμυρικά και αρδευτικά έργα που χρειάζεται η Θεσσαλία για να προστατεύεται από τις πλημμύρες και να αντιμετωπίζει τη λειψυδρία έχουν ουσιαστικά παραπεμφθεί στις καλένδες και τα θυμούνται μόνο τις παραμονές των εκλογών. Η γρήγορη, φθηνή και ποιοτική παραγωγή των δημοσίων έργων δεν μπορεί να γίνεται με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος. Και μόνο η δημιουργία αυτών των σύγχρονων κολοσσών στον τομέα των κατασκευών και ο κουρνιαχτός που σηκώνουν κατά καιρούς για σκάνδαλα όταν είναι να μοιράσουν την πίτα, δείχνουν το μεγάλο φαγοπότι που έχουν στήσει στις πλάτες του ελληνικού λαού. Η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών απαιτεί ενιαίο φορέα, κρατικό, που θα κατέχει τα μέσα κατασκευής και θα φτιάχνει σχεδιασμένα και με κρατική χρηματοδότηση όλα αυτά τα έργα και βέβαια, θα είναι προς όφελος του ελληνικού λαού. Σ’ αυτήν την ελπιδοφόρα προοπτική, πρέπει να συγκλίνουν και οι αγώνες του ελληνικού λαού και βέβαια, στις εκλογές που έρχονται πρέπει να ανταμείψουν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας γι’ αυτούς τους αγώνες. Βέβαια, είναι ανάγκη να δημιουργηθεί το αντίπαλο δέος που θα διεκδικεί λύσεις σ’ αυτά τα προβλήματα, καταψηφίζοντας τα κόμματα του δικομματισμού. Ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Σωτήρης Χατζηγάκης): Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Τσιόγκα. Το λόγο έχει ο κ. Σπηλιόπουλος, που είναι ο τελευταίος ομιλητής για σήμερα. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κύριοι συνάδελφοι, σήμερα με την κύρωση αυτής της σύμβασης, το πέμπτο από τα έξι μεγάλα έργα τα οποία είχαν δημοπρατηθεί με συμβάσεις παραχώρησης, κυρώνεται και μπαίνει στη φάση της εκτέλεσης. Απομένει ένα ακόμα έργο από αυτή τη δεύτερη μεγάλη ομάδα έργων, το έργο Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα. Εμείς, συνεπείς και υπεύθυνοι, όπως ήμασταν και ως Κυβέρνηση, έτσι και ως Αντιπολίτευση, στηρίζουμε και ψηφίζουμε αυτό το έργο, γιατί είναι ένα έργο που αναβαθμίζει τη χώρα μας, αναβαθμίζει τους οδικούς άξονες, προσφέρει προϋποθέσεις και όρους για ανάπτυξη στην Ελλάδα και βεβαίως, είναι ένα έργο που θα δημιουργήσει πολλές θέσεις εργασίας. Γι’ αυτό το στηρίζουμε και το ψηφίζουμε. Όμως, θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο σ’ ένα σημείο από αυτά που ανέφερε ο Υπουργός κ. Σουφλιάς. Αναφέρθηκε σε μεγάλες εταιρείες, κατασκευαστικούς ομίλους, οι οποίες ήταν δεκατρείς και σήμερα έχουν γίνει δέκα. Θέλω να θυμίσω τις αναφορές του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας όταν ήταν Αντιπολίτευση και κατήγγειλε την κυβέρνηση τότε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., διότι πίεσε την κατάσταση και έμειναν τόσο λίγες εταιρείες, δηλαδή δεκατρείς εταιρείες μεγάλης τάξεως, για να εκτελούν τα έργα. Μία μόνιμη κατηγορία εδώ στη Βουλή. Έχει δίκιο ο κ. Σουφλιάς σ’ αυτό που λέει. Σήμερα έμειναν δέκα όμιλοι. Αυτοί μπορούν να αντέξουν, αυτοί είναι ικανοί να κατασκευάζουν έργα, αυτοί μπορούν να ανταπεξέλθουν στον διεθνή ανταγωνισμό, που είναι μεγάλος και αυτοί πρέπει να βοηθηθούν, αν θέλετε, κιόλας. Διότι εμείς θέλουμε εθνικούς πρωταθλητές να κατασκευάζουν έργα στη χώρα μας, να κατασκευάζουν έργα στη Βαλκανική, αλλά και στον κόσμο ολόκληρο, όπως είναι οι ισπανικές εταιρείες, οι οποίες έχουν κυριαρχήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Συμφωνούμε απολύτως σ’ αυτό. (Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο ΄Β Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΛΑΣ) Όμως, τώρα το θυμάται η Κυβέρνηση; Όταν ήταν αντιπολίτευση, κατήγγειλε αυτό το γεγονός. Εμείς συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχουν όροι, προϋποθέσεις, διαφάνεια στην ανάθεση των δημοσίων έργων και να μην υπάρχουν επιρροές, να μην υπάρχουν πιέσεις. Όμως, επίσης συμφωνούμε ότι πρέπει να υπάρχουν εθνικοί πρωταθλητές –επαναλαμβάνω- στον κατασκευαστικό τομέα, γιατί έτσι θα έχουμε εταιρείες κύρους με γνώση για την κατασκευή των εγχώριων δημοσίων έργων, αλλά και εξαγωγή αυτής της τεχνογνωσίας στο εξωτερικό. Κλείνω αυτή την παρένθεση. Κύριε Υπουργέ, ζήτησα το λόγο, κυρίως, για να απευθυνθώ για ορισμένα ζητήματα στον κύριο Σουφλιά ως Υπουργό Περιβάλλοντος. Βέβαια, σήμερα έφυγε. Όμως, είστε εσείς στην Αίθουσα. Θα τα ακούσετε και ελπίζω να τα μεταφέρετε. Αυτές τις μέρες υπήρξε μια πρωτοφανής καταστροφή του περιβάλλοντος στην περιοχή της Αχαΐας από τη μεγάλη πυρκαγιά που κατέκαψε την περιοχή της Αιγιάλειας, μια καταστροφή οικονομική, κοινωνική, αλλά και οικολογική, περιβαλλοντική. Τεράστια καταστροφή! Μέχρι σήμερα, για τη φετινή χρονιά στη χώρα μας έχουν καεί εξακόσιες χιλιάδες στρέμματα. Στην περιοχή της Αιγιάλειας είναι τα τριακόσιες χιλιάδες στρέμματα. Δηλαδή το μισό της καταστροφής που έγινε στη χώρα μας για φέτος, έλαβε χώρα εκεί! Χθες, λοιπόν, ήρθε στην περιοχή της Αιγιάλειας ένα κυβερνητικό κλιμάκιο και ανακοίνωσε κάποια μέτρα, τα γνωστά μέτρα που προβλέπονται από την υπάρχουσα νομοθεσία. Αποδείχθηκε, όμως, έτσι ότι ήρθε στην Αιγιάλεια, για να διεκπεραιώσει μια γραφειοκρατικού τύπου υποχρέωση. Ακόμη απέδειξε ότι η Κυβέρνηση δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της καταστροφής και το μέγεθος και το πλήθος των προβλημάτων που υπάρχουν εκεί. Θέλω, επίσης, να αναφερθώ στα ζητήματα του περιβάλλοντος. Δεν αναφέρθηκε απολύτως τίποτα για το περιβάλλον στην περιοχή. Κύριε Υπουργέ, θέλω να σας πω ότι στην πυρόπληκτη περιοχή ανήκουν δύο προστατευόμενες περιοχές: η πανέμορφη περιοχή του Φαραγγιού του Βουραϊκού, που είναι προστατευόμενη και έχει φορέα διαχείρισης αντίστοιχο με αυτόν της Πάρνηθας –θα σας πω γιατί το λέω αυτό- και το ελατοδάσος της Φτέρης Πυργακίου, που είναι ενταγμένο στο πρόγραμμα «NATURA». Και εδώ θέλω να θέσω ένα ερώτημα: Γιατί δεν έχει εκδοθεί ακόμη το προεδρικό διάταγμα για την περιοχή αυτή, για να ολοκληρωθεί η διαδικασία προστασίας; Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να μεταφερθεί στον Υπουργό. Όμως, δεν ακούσαμε τίποτα γι’ αυτήν την περιοχή, η οποία κατακάηκε. Το φθινόπωρο και ο χειμώνας έρχονται και οι κίνδυνοι από κατολισθήσεις και πυρκαγιές, λόγω και της γεωμορφολογικής σύστασης της περιοχής, θα είναι τεράστιοι. Με δική του πρωτοβουλία ο κ. Σουφλιάς –και είναι αξιέπαινη αυτή η πρωτοβουλία του μπροστά σε μια αμήχανη Κυβέρνηση- αποφάσισε και εκτελεί σήμερα έργα στην Πάρνηθα. Είναι αξιέπαινη αυτή η προσπάθεια και την επικροτούμε. Όμως, το αντίστοιχο θα έπρεπε να γίνει στις προστατευόμενες περιοχές και αλλού, δηλαδή στην Αιγιάλεια, εκεί που καταστράφηκε η περιοχή, στο Φαράγγι του Βουραϊκού και στο όρος Κροκός, εκεί που είναι το ελατοδάσος το προστατευόμενο από τη «NATURA». Γιατί, όμως, εκεί δεν ακούσαμε τίποτα; Το κλιμάκιο δεν αναφέρθηκε καθόλου σε αυτά τα ζητήματα. Είναι ένα ζήτημα, κύριε Υφυπουργέ, και το Υπουργείο πρέπει κάτι να κάνει και πρέπει να το κάνει αμέσως. Γιατί το να παραπέμψουμε το πρόβλημα αυτό, ενδεχομένως, στα προγράμματα του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης ή σε άλλα προγράμματα στο μέλλον δεν λύνει το πρόβλημα. Γνωρίζετε πολύ καλά και γνωρίζουμε όλοι, ότι εδώ πρέπει να υπάρξουν άμεσες παρεμβάσεις, κυρίως σε αυτές τις δύο περιπτώσεις. Δεν μιλώ συνολικά για όλη την περιοχή. Εκεί ξέρουμε ότι έχει και τη δυνατότητα η φύση μόνη της να αναγεννιέται. Πολλά από τα δάση -κυρίως της πεύκης- θα ξαναγίνουν. Όμως, το ελατοδάσος και το Φαράγγι του Βουραϊκού δεν θα ξαναγίνει, όπως ήταν, αν δεν υπάρχει η φροντίδα και η προστασία του κράτους. Ζητάμε, λοιπόν, την παρέμβαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Ζητάμε την παρέμβαση του Υπουργού, ως αρμοδίου και υπευθύνου για την προστασία του περιβάλλοντος. Θέλω, όμως, να κάνω και μια μικρή αναφορά με την ευκαιρία αυτή –γιατί είναι επίκαιρο το θέμα- στους αγρότες, οι οποίοι έχουν σχέση και με το περιβάλλον. Γι’ αυτό το λέω. Οι αγρότες οι οποίοι καλλιεργούν την περιοχή θα πάρουν χρήματα, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις, μετά την έγκριση των προγραμμάτων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα προγράμματα θα καταβληθούν το φθινόπωρο ανακοίνωσαν οι Υπουργοί και ο αρμόδιος Υπουργός Γεωργίας. Όμως, θα περάσουν, ενδεχομένως, όπως ξέρουμε και από το παρελθόν και από τη Χαλκιδική, ένα, δύο, τρία χρόνια, για να πάρουν οι αγρότες χρήματα. Μέχρι τότε όμως έχουν χάσει το εισόδημά τους, έχουν χάσει την περιουσία τους και δεν έχουν τη δυνατότητα ούτε να ζήσουν, αλλά και ούτε να ξανακαλλιεργήσουν. Κάναμε, λοιπόν, την απλή πρόταση, όπως έγινε και παλαιότερα εφικτή γιατί έχει ξανά εφαρμοστεί στο παρελθόν το 2000 στην περιοχή της Κορινθίας Αιγιάλειας: Να δώσει η Κυβέρνηση μετά την καταγραφή των ζημιών το 50% της ζημιάς ως προκαταβολή, για να μπορέσει ο αγρότης να ξεκινήσει ξανά την καλλιέργεια, να ξαναφυτέψει δέντρα, να ξαναγοράσει το κοπάδι του, να ξαναφτιάξει τις εγκαταστάσεις του και τα μηχανήματά του, να ξαναφτιάξει τα αρδευτικά δίκτυα για να ξαναυπάρξει ζωή στην περιοχή. Αρνήθηκε η Κυβέρνηση και δεν ξέρω γιατί αρνήθηκε. (Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή) Κύριε Πρόεδρε, μισό λεπτό. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Τώρα είστε όμως εκτός θέματος. Απευθύνεστε σ’ έναν Υπουργό, που δεν είναι αρμόδιος για θέματα σοβαρά, που δεν μπορεί να σας απαντήσει και δυσκολεύετε τη συζήτηση. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θα πω τίποτε άλλο, κύριε Υπουργέ, ούτε για την ηθική ευθύνη που έχει η Κυβέρνηση για τη μεγάλη καταστροφή. Και θα σας πω γιατί είναι μεγάλη και ηθική η ευθύνη της, το χρέος. Γιατί δύο μέρες, μια μικρή πυρκαγιά που υπήρχε εκεί στην περιοχή έγινε με ευθύνη της Κυβέρνησης ξαφνικά λαίλαπα και κατέκαψε τα πάντα. Και οι ευθύνες όπως έχει ομολογήσει και ο ίδιος ο Υπουργός Περιβάλλοντος, γι’ αυτό το λέω, είναι μεγάλες γιατί υπήρχαν και αρρυθμίες και έλλειψη συντονισμού και έλλειψη σχεδιασμού και δεν υπήρχε πρόνοια γι’ αυτό το κακό που έγινε. Τελειώνω με την εξής παράκληση: Σε λίγες μέρες θα έρθει και η τελευταία σύμβαση, ο δρόμος Ελευσίνας-Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα. Ενδεχομένως ο Υπουργός, θα έρθει στην Πάτρα να παρουσιάσει και το έργο του, να ακούσει και τους φορείς έστω και τώρα, γιατί δεν τους άκουσε μέχρι σήμερα, δεν ήθελε να τους ακούσει, να δει και τα ιδιαίτερα προβλήματα. Και καλά θα κάνει. Εγώ θα τον παρακαλέσω με αυτήν την ευκαιρία να επισκεφθεί και την πυρόπληκτη περιοχή. Να δει με τα ίδια του τα μάτια τη μεγάλη καταστροφή του περιβάλλοντος-όχι τα άλλα, ας τα αφήσει τα άλλα, είναι άλλων θέματα- στην περιοχή της Αιγιαλείας, την τρομερή καταστροφή του περιβάλλοντος, που έχει συντελεστεί στην περιοχή αυτή. Και νομίζω ότι τότε θα πειστεί και ο ίδιος και θα πειστεί και η Κυβέρνηση ότι πρέπει να σκύψει το κεφάλι, και όσον αφορά τον τομέα του περιβάλλοντος, στην περιοχή αυτή. Σας ευχαριστώ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Σπηλιόπουλε. Αντιλαμβάνομαι το ενδιαφέρον σας, πρέπει όμως να είμαστε και στο πλαίσιο της Ημερήσιας Διάταξης. Το λόγο έχει ο κύριος Υπουργός για να κλείσει τη συζήτησή μας. ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ (Υφυπουργός Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Θα είμαι πολύ σύντομος γιατί είναι περασμένη και η ώρα και τα πιο πολλά άρθρα τέθηκαν με πληρότητα από τον Υπουργό τον κ. Σουφλιά. Τα παίρνω, λοιπόν, σημείο προς σημείο για να μην σας περιπλέξω με γενικότητες. Πρώτον, ετέθη από πολλούς ότι είναι διακόσια είκοσι χιλιόμετρα, δρόμου στην παραχώρηση, και είκοσι έξι χιλιόμετρα, κατασκευάζονται αυτή τη στιγμή από την αρχή. Εδώ γίνεται ένα λάθος που δεν πρέπει να γίνεται. Πρώτον, αυτά τα είκοσι έξι χιλιόμετρα, είναι κατά πολλαπλάσιο ποσοστό πολυδάπανα και δύσκολο και δεύτερον, στα υπόλοιπα χιλιόμετρα υπάρχει μια σειρά έργων βελτίωσης, τα οποία έχουν και μεγάλο κόστος, που ξεπερνάει οπωσδήποτε τα 100.000.000 ευρώ. Δηλαδή σε όλο το δρόμο γίνεται αναβάθμιση και γίνονται είκοσι έξι χιλιόμετρα, εξαιρετικά δύσκολα με τεράστιες σήραγγες, γέφυρες κ.λπ.. Συνεπώς, αναβαθμίζεται όλος ο άξονας και όχι μόνον αυτά τα είκοσι έξι χιλιόμετρα. Επιπλέον, αναβαθμίζεται και το παλιό κομμάτι των Τεμπών-Σκοτίνας, που επίσης έχει μεγάλη ανάγκη αυτής της ουσιαστικής αναβάθμισης για τη μεγάλη περιβαλλοντική αξία του. Δεύτερο σημείο: Ετέθη κατ’ επανάληψη –και το επαναλαμβάνω και εγώ- ότι η σύμβαση αυτή υπεγράφη μετά από μια σκληρή ανταγωνιστική διαδικασία με την προσφορά του μειοδότη. Μετά την ανακήρυξη του μειοδότη έγινε μια αλλαγή στη σύνθεση, δηλαδή έφυγε κάποιος όμιλος από τον μειοδότη και μπήκε ένας άλλος από την αντίπαλη ομάδα, αλλά αυτό δεν επηρέασε καθόλου ούτε το σχέδιο της σύμβασης που ακολουθήθηκε ούτε οτιδήποτε άλλο. Επαναλαμβάνω και πάλι, ότι δεν υπήρξε καμία ουσιαστική διαδικασία διαπραγμάτευσης όπως γινόταν με όλες τις συμβάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης στις οποίες άλλαζαν οι όροι εκ των υστέρων. Κρατήσαμε τα πράγματα στις βασικές γραμμές τους, όπως ήταν στο σχέδιο σύμβασης, με το οποίο έγινε η διακήρυξη. ‘Οσον αφορά το τρίτο σημείο που έθεσε ο κ. Καστανίδης, σχετικά με την παρατήρηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής, του ξεκαθαρίζω, για να γραφτεί στα Πρακτικά, ότι πράγματι η σύμβαση θέτει μερικούς απρόσωπους κανόνες που δεσμεύουν τρίτους. Αυτό γίνεται κυρίως για να δώσει, παραδείγματος χάριν, το δικαίωμα επιβολής και είσπραξης διοδίων στον παραχωρησιούχο. Αυτοί οι κανόνες, όμως, που είναι σαφείς και ξεκάθαροι δεν έχουν διοικητικές πράξεις στη συνέχεια, που θα μπορούσαν να προσβληθούν στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Υπάρχουν, βέβαια, στην εκτέλεση της σύμβασης και σημεία, τα οποία υποχρεωτικώς έχουν διοικητικές πράξεις προσβλητέες. Παραδείγματος χάριν, νέες απαλλοτριώσεις αν χρειαστούν, που είναι μία πιθανότητα, αν χρειαστεί να αλλάξουν κάπου οι περιβαλλοντικοί όροι, που ελπίζουμε όχι. Αυτοί είναι οι όροι της σύμβασης μέσα στο πρόγραμμα και προφανώς δεν μπορεί να γίνει εξαίρεση και να καταπατήσουμε το Σύνταγμα στην εξέλιξη ενός πολύπλοκου έργου, το οποίο ουσιαστικά υλοποιείται σε τεσσεράμισι-πέντε χρόνια. Δεύτερη παρατήρηση, σχετικά με το αν θα τηρηθούν οι προθεσμίες. Ουσιαστικώς ρωτάει αν θα μπορέσουμε μέχρι τέλος Οκτωβρίου να έχουμε έναρξη της παραχώρησης, δεδομένου ότι η σύμβαση υπεγράφη τέλος Ιουνίου. Η απάντηση καθ’ όλες τις εκτιμήσεις -επειδή τα πράγματα είναι απλά και ομαλά από εδώ και πέρα- είναι ότι θα την έχουμε και μάλιστα, με μεγάλη βεβαιότητα. Θεωρούμε δηλαδή ότι θα πάρουμε το clearence από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγκαιρα και όλα τα άλλα που πρέπει να ετοιμάσουμε ενδιαμέσως για να μπορέσει πράγματι να ξεκινήσει η ουσιαστική εργασία, αλλά και η έναρξη παραχώρησης τέλος Οκτωβρίου. Σέβομαι τις θέσεις, έστω και αν δεν συμφωνώ με αυτές, του Κ.Κ.Ε. και του Συνασπισμού για την άλλη πολιτική που πιστεύουν ότι είναι καλύτερη, δηλαδή όλα τα έργα να είναι δημόσια με μία καλύτερη και αποτελεσματικότερη διοίκηση, αλλά στενοχωρούμαι όταν λέγονται μερικές ανακρίβειες -και θα σας παρακαλέσω να με προσέξετε για να τις ανατρέψουμε- που ακούστηκαν στη Βουλή κυρίως από τον κ. Τσιόγκα. «Βάζει πάρα πολύ λίγα χρήματα ο παραχωρησιούχος, οι επιχειρηματίες, και πάρα πολλά το δημόσιο». Ε, όχι και έτσι. Το δημόσιο βάζει 199.000.000 ευρώ, που τα μισά δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, έναντι 1.300 του παραχωρησιούχου. Δηλαδή βάζει το δημόσιο κάτω από 20%. Και επιπλέον, εισπράττει το δημόσιο από τον παραχωρησιούχο και μάλιστα εγγυημένα, υπό την έννοια ότι αν η κυκλοφορία είναι μεγαλύτερη παίρνει και παραπάνω, αν είναι μικρότερη δεν πληρώνει τίποτα, περίπου 800.000.000 σε παρούσα αξία ή 3.258.000.000 σε τρέχουσες τιμές. Είναι μία επωφελής σύμβαση είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Εκφράζετε μία δίκαιη αγωνία για τους ανταγωνιστικούς δρόμους και εδώ γίνεται, αν θέλετε, άθελά σας, μία ουσιαστική παρανόηση. Ανταγωνιστικοί δρόμοι ουσιαστικά εδώ δεν υπάρχουν. Όλοι έχουν εξαιρεθεί από τον ανταγωνισμό, όπως o Ε-65, η σιδηροδρομική γραμμή κ.λπ.. Αν αναφέρεστε σε βελτίωση του υπάρχοντος δικτύου, αυτό δεν είναι ανταγωνιστικό έργο. Ανταγωνιστικό είναι μόνο ο δρόμος, ο οποίος γίνεται ως κλειστός αυτοκινητόδρομος με διάζωμα στη μέση, Λ.Ε.Α. κ.λπ.. Άρα, όλα τα άλλα έργα που θα γίνουν τώρα και στο μέλλον δεν είναι ανταγωνιστικά. Πρέπει να γίνουν -συμφωνώ μαζί σας, έχει ανάγκη η επαρχία και πολλά άλλα έργα- αλλά δεν είναι ανταγωνιστικά. Και τέλος, για τη σύμβαση αυτή ειδικά, αλλά και για δύο-τρεις άλλες, το κράτος δεν πληρώνει ούτε ένα ευρώ, αν η κυκλοφορία δεν επιτευχθεί. Δεν υπάρχει τέτοια ρήτρα εδώ. Σε αυτές που υπήρξε, αναφέρεστε σε προηγούμενες συμβάσεις, είναι βέβαιο, όπως είναι ο Ε-65 παραδείγματος χάριν, οφείλεται στο ότι θα έχουμε δυστυχώς μία κυκλοφορία που δεν καλύπτει τις μεγάλες δαπάνες ενός νέου αυτοκινητοδρόμου εκατόν εβδομήντα πέντε χιλιομέτρων τελείως καινούργιου, ο οποίος έχει τεράστια έξοδα κατασκευής, αλλά και συντήρησης. Εδώ δεν υπάρχει καμμία τέτοια περίπτωση και δεν υπάρχει κανένας τέτοιος κίνδυνος. Θα κλείσω, λέγοντας, κύριε Πρόεδρε, το εξής: Εγώ σέβομαι ιδιαίτερα τις θέσεις που εκφράστηκαν από όλους και από την Κυβέρνηση και από την Αντιπολίτευση και θεωρώ ότι πράγματι είναι υπεύθυνη στάση η ψήφιση αυτών των νομοσχεδίων με σύμβαση παραχώρησης. Αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε όλοι, γιατί πράγματι θα μπορούσαν να βρεθούν διάφορες προφάσεις, που θα οδηγούσαν σε κάποια άλλη στάση. Από εκεί και πέρα, όμως, πρέπει να επισημάνουμε –πιστεύω ότι συμφωνείτε και εσείς μαζί μου- ότι η όποια ταχύτατη προώθηση των έργων αυτών, χρειάστηκε και πάρα πολλή δουλειά και πολλή βούληση υλοποίησης, που σημαίνει αγωνίες τα βράδια, ξενύχτια κ.λπ.. Εγώ δεν ισχυρίζομαι ότι δεν έγιναν έργα επί ΠΑ.ΣΟ.Κ. –κάθε άλλο- αλλά αυτό που γίνεται στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. τα τελευταία χρόνια, με μια βόλτα το βράδυ, μετά τις 23.00΄, μπορείτε να το διαπιστώσετε και εσείς. Ταλαιπωρούμε τις υπηρεσίες, ξενυχτάμε όλοι μαζί για να γίνουν ορισμένα πράγματα. Πράγματι με αγώνα και αγωνία, ο κ. Σουφλιάς και εμείς, οι συνεργάτες του, φτιάξαμε ό,τι φτιάξαμε τα τελευταία χρόνια. Τέλος, θα απαντήσω στον κ. Σπηλιόπουλο, επειδή έθεσε θέματα περιβάλλοντος, για να ξεκαθαρίσω τα πράγματα. Αν και δεν είμαι αρμόδιος, ξέρω όμως καλά ποιες είναι οι αρμοδιότητες του Υπουργείου στο οποίο υπηρετώ. Ο κ. Σουφλιάς –το είπε και μόνος του ξεκάθαρα- ανέλαβε να συντονίσει τα έργα στην Πάρνηθα. Η αρμοδιότητα για ανάλογες αντιπλημμυρικές ενέργειες, που πρέπει πράγματι να γίνουν και στην Αιγιαλεία και στην Αχαΐα γενικότερα, ανήκει, όπως και στην Πάρνηθα, στις δασικές υπηρεσίες, στις νομαρχίες, στην περιφέρεια. Δεν μπορούμε, δηλαδή, να ζητάμε από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. αναρμοδίως να πάρει ένα τεράστιο βάρος, που ορθώς έχει κατανεμηθεί στην περιφέρεια. Πρέπει, όμως –εδώ συμφωνώ μαζί σας- όπως με το μοντέλο που εφαρμόστηκε στην Πάρνηθα -το οποίο είναι ένα μοντέλο φιταγμένο από άνθρωπο, όπως ο Υπουργός, «ψημένου» στο χωριό, προτού έλθει στην Αθήνα ή στη Λάρισα που ξέρει πώς γίνονται αυτά τα πράγματα- να παίρνεις δηλαδή αυτούς που ξέρουν να κάνουν αυτά τα έργα. Έχουμε αυτή τη στιγμή τριακόσιους στην Πάρνηθα, που δουλεύουν και φτιάχνουν τα κλαδοπλέγματα και τα πρόχειρα φράγματα ανάσχεσης στον κυρίως δασικό όγκο. Αυτά πρέπει να γίνουν παντού. Εδώ συμφωνούμε. Πρέπει, δηλαδή, οι ίδιοι άνθρωποι, οι ανάλογοι της περιοχής να πάρουν το έργο στα χέρια τους και να το φτιάξουν και όχι να περιμένουμε κάποιες σκέψεις «σοφών» -το λέω με ειρωνεία- όπως εγώ, που δεν ξέρουν από αυτά τα πράγματα. Αυτό είναι γεγονός. Ελπίζω ότι η Κυβέρνηση αυτή, έχοντας και το μοντέλο της Πάρνηθας, το οποίο δουλεύει αυτή τη στιγμή ταχύτατα και αποτελεσματικά, θα υλοποιήσει το καθήκον της. Ευχαριστώ πολύ. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ. Έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Τμήμα ότι ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κατέθεσε σχέδιο νόμου: «Αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις». Παραπέμπεται στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή. Δεν υπάρχει άλλος ομιλητής. Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο επί της αρχής; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του τμήματος Μαλιακός-Κλειδί του Αυτοκινητοδρόμου Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι (ΠΑΘΕ) και ρύθμιση συναφών θεμάτων» έγινε δεκτό επί της αρχής κατά πλειοψηφία. Κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της ενότητας των άρθρων πρώτο έως τέταρτο και θα γίνει η ψήφισή τους χωριστά. Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο πρώτο ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο πρώτο έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο δεύτερο ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο δεύτερο έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το άρθρο τρίτο ως έχει; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Συνεπώς το άρθρο τρίτο έγινε δεκτό ως έχει κατά πλειοψηφία. Εισερχόμαστε στην ψήφιση του ακροτελεύτιου άρθρου. Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το ακροτελεύτιο άρθρο; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το ακροτελεύτιο άρθρο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία. Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του τμήματος Μαλιακός - Κλειδί του Αυτοκινητοδρόμου Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι (ΠΑΘΕ) και ρύθμιση συναφών θεμάτων» έγινε δεκτό επί της αρχής και των άρθρων. Ψήφιση στο σύνολο του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων έργων: «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του τμήματος Μαλιακός - Κλειδί του Αυτοκινητοδρόμου Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι (ΠΑΘΕ) και ρύθμιση συναφών θεμάτων». Ερωτάται το Τμήμα: Γίνεται δεκτό το νομοσχέδιο και στο σύνολο; ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Δεκτό, δεκτό. ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΚΟΠΕΛΙΤΗΣ: Κατά πλειοψηφία. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το νομοσχέδιο έγινε δεκτό και στο σύνολο κατά πλειοψηφία. Συνεπώς το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων «Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης του Έργου της Μελέτης, Κατασκευής, Χρηματοδότησης, Λειτουργίας, Συντήρησης και Εκμετάλλευσης του τμήματος Μαλιακός - Κλειδί του Αυτοκινητοδρόμου Πάτρα-Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Εύζωνοι (ΠΑΘΕ) και ρύθμιση συναφών θεμάτων» έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία σε μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου και έχει ως εξής: (Να καταχωρισθεί το νομοσχέδιο) ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριοι συνάδελφοι, παρακαλώ το Τμήμα να εξουσιοδοτήσει το Προεδρείο για την υπ’ ευθύνη του επικύρωση των Πρακτικών της σημερινής συνεδρίασης ως προς την ψήφιση του παραπάνω νομοσχεδίου. ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Το Τμήμα παρέσχε τη ζητηθείσα εξουσιοδότηση. Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση; ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα. Με τη συναίνεση του Τμήματος και ώρα 14.15’ λύεται η συνεδρίαση για αύριο ημέρα Πέμπτη 2 Αυγούστου 2007 και ώρα 10.30΄, με αντικείμενο εργασιών του Τμήματος νομοθετική εργασία, μόνη συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών: «Αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων και άλλες διατάξεις», σύμφωνα με την ημερήσια διάταξη που έχει διανεμηθεί. Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ 1