Υπάρχουν δύο κατηγορίες: Aυτοί που έτρωγαν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και αυτοί που θα πληρώσουν το πρόστιμο του ΟΠΕΚΕΠΕ

Η κανονικοποίηση της διαφθοράς

Πρώτον, δείχνουν ότι αποτελεί κανονικότητα η βαριά παραβατικότητα στην οποία πρωταγωνιστούν κυβερνητικοί αξιωματούχοι και βουλευτές. Δεν εκπλήσσει βέβαια ότι υπάρχει διαφθορά στην κυβέρνηση και τον κρατικό μηχανισμό. Αυτό που προκαλεί οργή με τους διαλόγους του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι το θράσος, η αίσθηση ότι η διαφθορά των αξιωματούχων είναι κάτι νορμάλ και κυρίως η βεβαιότητα των εμπλεκόμενων ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο. Είναι προφανές ότι όσοι συνομιλούν για τις «εξυπηρετήσεις», δεν είχαν σκεφτεί ποτέ ότι υπάρχει κάποιο θέμα με τη συμπεριφορά τους ή ότι θα μπορούσαν να τους παρακολουθούν. Αυτή η στάση τους δείχνει ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μέρος του κανόνα όχι της εξαίρεσης.

Ο λογαριασμός

Ο δεύτερος λόγος που κάνει εξοργιστικούς τους διαλόγους, είναι ότι το λογαριασμό θα τον πληρώσουν οι συνήθεις ύποπτοι. Τις «μαγκιές» και τα «κόλπα» των λίγων στο τέλος της ημέρας τα επωμίζονται οι πολλοί. Η διαφθορά πάντοτε επιβαρύνει το κοινωνικό σύνολο τόσο γιατί χάνονται κονδύλια από τα δημόσια ταμεία όσο και γιατί οι «δουλειές» έχουν ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών. Ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει επιβάλει πρόστιμο στην Ελλάδα ύψους 415 εκατομμυρίων ευρώ για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ξεπεράσαμε δηλαδή και τα 387 εκατομμύρια του 2014 για το αλήστου μνήμης «πακέτο Χατζηγάκη».

Η Δικαιοσύνη

Ο τρίτος λόγιος που προκαλούν οργή οι αποκαλυφθέντες διάλογοι είναι ότι το σκάνδαλο ήρθε στο φως από τον ευρωπαίο εισαγγελέα. Αυτό αποδεικνύει ότι όταν η Δικαιοσύνη θέλει, μπορεί να κάνει έρευνα σε βάρος και να χρησιμοποιήσει τις υποκλοπές κατά το νόμο και προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος. Είναι ενδεικτικό ότι κανείς μέχρι τώρα δεν έχει αμφισβητήσει το σύννομο της δικαστικής έρευνας. Η αποτελεσματικότητα της ευρωπαϊκής Δικαιοσύνης εύλογα γεννάει ερωτήματα για το ελληνικό δικαστικό σύστημα. Υπενθυμίζεται ότι κανένα από τα τελευταία μεγάλα σκάνδαλα δεν αποκαλύφθηκε από ενέργειες της ελληνικής Δικαιοσύνης. Αντιθέτως, κάθε δικαστική έρευνα συνοδεύεται από καταγγελίες για πλημμελείς ενέργειες και πράξεις συγκάλυψης -το σκάνδαλο των υποκλοπών αποτελεί την πιο χαρακτηριστική περίπτωση.

Ο τέταρτος λόγος είναι ότι οι αδιανόητοι διάλογοι του ΟΠΕΚΕ γίνονται ενώ είναι ακόμα νωπές οι μνήμες του Μνημονίου. Δεν είναι βέβαια αληθές ότι η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω της διαφθοράς των δύο μεγάλων κομμάτων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) και του κρατικού μηχανισμού, Ωστόσο, η εκτεταμένη διαφθορά επιδείνωσε την κατάσταση και χρησιμοποιήθηκε ως πρόφαση από τους Ευρωπαίους για να ενοχοποιηθεί ο ελληνικός λαός για τη χρεοκοπία. Σύμφωνα με το ανορθολογικό αφήγημα της τρόικας, δεν έφταιγε η στρεβλή δομή της ευρωζώνης για τη χρεοκοπία, αλλά οι «τυφλοί» της Ζακύνθου… Μάλιστα η ρητορεία των δανειστών επαναλαμβανόταν από αυτούς του κυβερνούν σήμερα.

Τα τότε «κόλπα» τα πληρώσαμε πολύ ακριβά. Τώρα τα βλέπουμε να γίνονται ξανά, σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Η… αριστεία

Το πιο εξοργιστικό όμως είναι ότι το σκάνδαλο των fake κοπαδιών και βοσκοτόπων έγινε από αυτούς που υποσχέθηκαν αριστεία, τεχνοκρατική διοίκηση και ευρωπαϊκή κανονικότητα. Οι διάλογοι του ΟΠΕΚΕΠΕ αποκαλύπτουν την γνωστή εικόνα του ρουσφετιού για τα «δικά μας παιδιά» και της παλαιοκομματικής αντίληψης του κράτους ως λεία του κυβερνώντος κόμματος. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης υποστήριξε ότι «αυτό το πράγμα το οποίο συμβαίνει για δεκαετίες στη χώρα είναι νοσηρό, με ευθύνη συνολικά όσων έχουν κυβερνήσει». Για μια ακόμα φορά δηλαδή, η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι φταίνε όλοι για να αποσείσει τη δικιά της ευθύνη. Δεν πείθει όμως όχι μόνο γιατί τα έχει πει αυτά ξανά και ξανά αλλά και γιατί στα τηλέφωνα του ΟΠΕΚΕΠΕ ακούμε τα δικά της παιδιά.
Η παράσταση του κουκουλώματος είναι χιλιοπαιγμένη κι έχει πια κουράσει.