Βλέπω την Μαρίκα το ’22 να οδεύει για τα Τρίκαλα μετά από 40 ημέρες ταξίδι με το καράβι από Νικομήδεια για Ελλάδα*. Με μια μικρή διαφορά.Η Μαρίκα,η μεγάλη αδελφή του πατέρα μου,ήταν επάνω στο κάρο, κάτω από το λιοπύρι,όχι σε όχημα με αιρκοντίσιον και δεν κρατούσε i-pad. Επιπλέον,ερχόταν στην μαμά-πατρίδα και είχε τον ίδιο Θεό με αυτήν.Δεν ήταν ξένη,δεν μιλούσε άλλη γλώσσα.Είχε κρυμμένη την Ελληνική σημαία στο …βρακί της αιώνες πριν.Αφομοιώθηκε μετά από 50 χρόνια περίπου,αφού υπέφερε την πείνα του 20,του 30 και βίωσε την λαίλαπα του 40. Το ερώτημα:η Ελληνική κοινωνία σήμερα,είναι δυνάμενη παντοιοτρόπως να δεχτεί αυτούς τους ανθρώπους;Γιατί δεν παρουσιάζονται οι ειδικοί να μας εκθέσουν το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις;
*Σε κάθε λιμάνι τους υποδεχόταν ο νομάρχης,ο παπάς και ο χωροφύλαξ και τους έλεγαν “να φύγετε κύριοι,να πάτε αλλού”. Η γκοφρέτα Magnum το είπε αρκετά μετά.
Αγαπητή “Θεία Μαρίκα”. Εάν έχετε την καλοσύνη,ξαναδιαβάστε την άποψη μου και εστιάστε στο ερώτημα.Σε περίπτωση που δεν το καταλάβετε,δεν πειράζει, συνεχίστε τις…εξυπναδούλες.
Οι φιλόλογοι μεθ’ υμών.
Εάν συνεχίσετε την περιήγηση στην σελίδα μας αυτόματα συμφωνείτε με τους όρους χρήσης. Αποδοχή
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Βλέπω την Μαρίκα το ’22 να οδεύει για τα Τρίκαλα μετά από 40 ημέρες ταξίδι με το καράβι από Νικομήδεια για Ελλάδα*. Με μια μικρή διαφορά.Η Μαρίκα,η μεγάλη αδελφή του πατέρα μου,ήταν επάνω στο κάρο, κάτω από το λιοπύρι,όχι σε όχημα με αιρκοντίσιον και δεν κρατούσε i-pad. Επιπλέον,ερχόταν στην μαμά-πατρίδα και είχε τον ίδιο Θεό με αυτήν.Δεν ήταν ξένη,δεν μιλούσε άλλη γλώσσα.Είχε κρυμμένη την Ελληνική σημαία στο …βρακί της αιώνες πριν.Αφομοιώθηκε μετά από 50 χρόνια περίπου,αφού υπέφερε την πείνα του 20,του 30 και βίωσε την λαίλαπα του 40. Το ερώτημα:η Ελληνική κοινωνία σήμερα,είναι δυνάμενη παντοιοτρόπως να δεχτεί αυτούς τους ανθρώπους;Γιατί δεν παρουσιάζονται οι ειδικοί να μας εκθέσουν το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις;
*Σε κάθε λιμάνι τους υποδεχόταν ο νομάρχης,ο παπάς και ο χωροφύλαξ και τους έλεγαν “να φύγετε κύριοι,να πάτε αλλού”. Η γκοφρέτα Magnum το είπε αρκετά μετά.
Με ρωτησατε καλε αν ηθελα κι εγω i-pad και air contition? Aυτα βεβαιως και τα ηθελα……. Τετοιον ανεψιο δεν ηθε!λα!!!!!!!!
Αγαπητή “Θεία Μαρίκα”. Εάν έχετε την καλοσύνη,ξαναδιαβάστε την άποψη μου και εστιάστε στο ερώτημα.Σε περίπτωση που δεν το καταλάβετε,δεν πειράζει, συνεχίστε τις…εξυπναδούλες.
Οι φιλόλογοι μεθ’ υμών.