Χάνια-Τσαγκαράδα-Μούρεσι-Νταμούχαρη-Άγιος Ιωάννης: μια πλευρά του Πηλίου όπου μπορείτε να κάνετε διακοπές όλο το χρόνο. Οι εικόνες που προσφέρει το βουνό διαδέχονται η μια την άλλη και είναι όλες εντυπωσιακές. Πηλιορείτικα χωριά αναπαύονται στις πλαγιές μέσα στα καστανοδάση, τις οξιές και τα πλατάνια απόλυτα εναρμονισμένα στο περιβάλλον.
Παλιές εκκλησίες, κρήνες, σκιερές πλατείες, καφέ, παραδοσιακές ταβέρνες, ξενώνες και ξενοδοχεία όλων των κατηγοριών σας υποδέχονται σε κάθε προορισμό. Το καλοκαίρι, βουνό και θάλασσα κάνουν το Πήλιο ακόμη πιο ιδανικό: όσοι δεν αντέχουν τη ζέστη απολαμβάνουν τη δροσιά μένοντας στους ορεινούς ξενώνες κι ύστερα κατηφορίζουν για μπάνιο στις παραλίες. Ακολουθούν αυτές που αξίζει να επισκεφθείτε σε επόμενο ταξίδι σας.
Άγιος Ιωάννης και Πλάκα
Ο Άγιος Ιωάννης είναι μια πολύ δημοφιλής οικογενειακή παραλία του Πηλίου. Έχει λευκό, σχεδόν διάφανο βοτσαλάκι και όμορφα νερά, ταβέρνες, καφετέριες και ξενοδοχεία σε απόσταση αναπνοής.
Με τα πόδια από τον Άγιο Ιωάννη (3’) θα πάτε στην υπέροχη (και πολυσύχναστη) παραλία της Πλάκας με ψιλό βότσαλο και πεντακάθαρα πράσινα-τιρκουάζ νερά. Είναι οργανωμένη, έχει beach bar και τα πλατάνια φτάνουν κοντά στο νερό. Δίπλα της υπάρχει άλλη μια μικρή ωραία παραλία.
Ο Μυλοπόταμος
Είναι η πιο φημισμένη για την ομορφιά της παραλία του Κεντρικού Πηλίου και πάντα γεμάτη κόσμο το καλοκαίρι. Το τοπίο είναι άγριο και υποβλητικό, τα νερά είναι πράσινα και γαλάζια και έχει λευκό βότσαλο-άμμο. Ο μεγάλος βράχος που χωρίζει την παραλία σε δύο τμήματα έχει μια διαμπερή σπηλιά. Λειτουργεί beach bar. Αν θέλετε περισσότερη ησυχία, μπορείτε να επιλέξετε το Λιμανάκι, το σημείο όπου καταλήγει στο Αιγαίο το φαράγγι του Μυλοπόταμου.
Παπά Νερό
Μετά το κάμπινγκ του Αη Γιάννη, στην νότια πλευρά, βρίσκεται η τεράστια, οργανωμένη σε λίγα σημεία, παραλία Παπά Νερό. Έχει ψιλό βότσαλο-άμμο και καταπληκτικά νερά (ευχηθείτε μόνο να μην φυσάει, γιατί τότε βγάζει κύμα και το μπάνιο γίνεται δύσκολη υπόθεση). Από πάνω από την παραλία υπάρχουν κάποιες καλοφτιαγμένες ταβέρνες, καφέ και μικρά ξενοδοχεία.
Το τοπίο γύρω της είναι εκπληκτικό με τα δέντρα να φτάνουν πολύ κοντά στο νερό και τα πηλιορείτικα σπίτια να σκαρφαλώνουν στις πλαγιές. Πριν από κάποια χρόνια έγινε ένας παραλιακός πεζόδρομος και η πρόσβαση των αυτοκινήτων απαγορεύτηκε στη διάρκεια της καλοκαιρινής σεζόν. Λένε ότι το παράξενο όνομά της το πήρε είτε από έναν παπά που πνίγηκε εκεί, είτε από την ομώνυμη πηγή στη θέση Τρύπια Πέτρα.
Νταμούχαρη
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει τη γοητεία των δίδυμων κόλπων της, το μικρού λιμανιού με τον ταρσανά και της «άγριας» παραλίας με τις λευκές κροκάλες όπου φτάνει και το μονοπάτι από την Τσαγκαράδα; Όταν φυσάει πάντως στην παραλία αυτή θα είναι δύσκολο να κολυμπήσετε.
Φακίστρα
Αξίζει το περπάτημα των 20’ για να απολαύσετε την μικρή φαντασμαγορική παραλία με το λευκό βότσαλο και τα τιρκουάζ νερά που την περιβάλλουν τα επιβλητικά βράχια. Στη βόρεια πλευρά της υπάρχουν δυο θαλασσοσπηλιές και οι γνωρίζοντες έρχονται εδώ με βάρκα ή κανό για να δουν τους σταλακτίτες της μιας από αυτές.
Με τα πόδια μπορείτε να πάτε στη σπηλιά της Μεγαλομάτας, στο λεγόμενο «κρυφό σχολειό» της Φακίστρας (το σύντομο μονοπάτι ξεκινάει αριστερά από το πάρκινγκ). Θα θαυμάσετε τα πέτρινα ερείπια μέσα στην πρώτη σπηλιά και στη μικρότερη το εκκλησάκι της Παναγίας της Μεγαλομάτας, η εικόνα της οποίας έχει μεταφερθεί στην Τσαγκαράδα. Η παράδοση λέει ότι τον 17ο αιώνα είχε καταφύγει εκεί ένας ασκητής ο οποίος μάθαινε λίγα γράμματα στα παιδιά που έρχονταν από την Τσαγκαράδα -γι’ αυτό έμεινε η ονομασία «κρυφό σχολειό». Κάποια στιγμή οι πειρατές τον σκότωσαν, καθώς δε βρήκαν τους θησαυρούς που νόμιζαν πως έκρυβε.
travel.gr
