Αλήτες-ρουφιάνοι-δημοσιογράφοι
– Ξεκίνησαν – αυτοί οι “αντικειμενικοι” – μηρυκάζοντας μέχρι αυτογελοιοποίησης το σκονάκι “περί ανθρώπινου λάθους”.
– Προχώρησαν – αυτοί οι απεργοφάγοι – κατηγορώντας τους εργαζόμενους ότι δεν έκαναν… απεργίες.
– Συνέχισαν – αυτοί οι “ελέγχουμε την εξουσία” – δίνοντας συμβουλές στην κυβέρνηση για την… επικοινωνιακή διαχείριση του εγκλήματος.
– Εφτασαν μέχρι και να να σερβίρουν το έγκλημα περίπου σαν αναγκαία “θυσία” για να βελτιωθούμε και να πάμε παρακάτω…
Ολοι αυτοί ήταν, είναι και θα είναι ένας εσμός σμπίρων της καθεστωτικής δημοσιογραφίας – υπηρετών του κεφαλαίου.
Ανήκουν σε εκείνο το χαλασμένο είδος του ασπάλακα που γλείφει τις πολιτικές που αποφέρουν κέρδη στα αφεντικά του και την ώρα που δακρύζει σαν κροκόδειλος, κατατάσσει στις “παράπλευρες απώλειες” τους νεκρούς της Φαράν και της Ρικομέξ, του Σαμίνα και των πυρκαγιών του 2007, τους νεκρούς στη Μάνδρα και στο Μάτι, τώρα στα Τέμπη.
– Κάποιοι περιγράφουν αυτό το είδος με το σύνθημα “αλήτες – ρουφιάνοι – δημοσιογράφοι.
Ν.Μ.
