"Δημοσιογραφία είναι να δημοσιεύεις αυτά που κάποιος άλλος δεν θέλει να δημοσιευθούν." - Τζορτζ Όργουελ

26.8 C
Trikala

Αντιπολίτευση από τα γιουσουρούμ της πολιτικής – του Δημ. Παπαθανασίου

lafarm

Σχετικά άρθρα

jimpap17@yahoo.gr  

Δύο «πραγματικότητες» – του Δημήτρη Παπαθανασίου

Το σχεδόν 40% που εξασφάλισε η Ν.Δ. στις εκλογές του Ιούλη που επιτεύχθηκε ομολογουμένως  μετά από σκληρή προσπάθεια του … μέχρι τότε κυβερνητικού  ΣΥΡΙΖΑ, θα έλεγε κανείς ότι εξασφαλίζει από μόνο του μια παρατεταμένη διάρκεια στον «μήνα του μέλιτος»σχετικά με την αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής εκ μέρους της κοινωνίας. Τα δημοσκοπικά αποτελέσματα άλλωστε το επιβεβαιώνουν.

Αυτό που προξενεί εντύπωση δεν είναι τόσο η τακτική της κυβέρνησης όσον αφορά το ξεδίπλωμα της πολιτικής της αντζέντας, (φιλελέδες και δεξιοί είναι οι άνθρωποι , αυτά γνωρίζουν και εκπροσωπούν, αυτά κάνουν), όσο η ασυνήθιστη για κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ που είναι αξιοσημείωτο ότι μέχρι σήμερα  κορύφωσε τις αντιπολιτευτικές του κορώνες μόνο σε δύο περιπτώσεις, στην στάση του υπέρ της  παραμονής της κ. Θάνου στην ηγεσία της «ανεξάρτητης» αρχής της Επιτροπής Ανταγωνισμού και στην υπεράσπιση του περίφημου «Ρασπούτιν» και πρώην υπουργού κ Παπαγγελόπουλου απέναντι στο σκάνδαλο «Novartis».

Είναι άραγε σύμπτωση ότι ο Αλέξης Τσίπρας και τα πρωτοπαλίκαρα του «ανέβηκαν στα κεραμίδια» αυτούς τους εφτά πρώτους μήνες της διακυβέρνησης Μητσοτάκη , μόνο στις δύο αυτές περιπτώσεις, μόνο και μόνο για να υπερασπιστούν δύο εμβληματικούς εκπροσώπους του βαθέως αστικού κράτους, που ο τριτομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ ανήγαγε σε κορυφαίες του θεσμικές εκπροσωπήσεις  ;

Όσοι θυμούνται τη φράση «Για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ» με τη οποία έφτιαξαν καριέρες κοινωνικών αγωνιστών πολλά στελέχη του, που από τις πλατείες του 2011-13 βρέθηκαν στα Euro group του 2015-2019, θα θυμούνται ασφαλώς και τη γείωση που είχε αποκτήσει το τότε κόμμα του 4,2 % του 2009-2012 με τον κόσμο της εργασίας , με τα κινήματα του δρόμου και της γειτονιάς, με τις αντισυμβατικές και αντικομφορμίστικες    συλλογικότητες, με την ίδια την κοινωνία.

Με αυτή τη γείωση έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ πλειοψηφικό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία και έθεσε νέα ιδεολογική και πολιτική πλατφόρμα για το ξεπέρασμα της κρίσης με αριστερά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Για αυτό τον πίστεψε, τον εμπιστεύτηκε και τον ψήφισε ο κόσμος, δίνοντας για πρώτη φορά στη σύγχρονη ελληνική ιστορία τη δυνατότητα σε ένα αντισυστημικό και μαρξιστικό κόμμα να κυβερνήσει τη χώρα.

Αντίθετα με εκείνη την περίοδο, περιοδεύοντας ανά την Ελλάδα ο Αλέξης Τσίπρας ποιους άραγε συναντά και διαβουλεύεται ;

Είναι χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία του ομιλία στα Τρίκαλα π.χ. όσοι από τους συμμετέχοντες στην εκδήλωση πήραν το λόγο μετά από την τοποθέτηση του, κανένας (εκτός ίσως ενός ή δυο το πολύ προσώπων) δεν είχε στηρίξει εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ το Γενάρη του 2015 (!!!) , οι μισοί από αυτούς μάλιστα είχαν όχι μόνο ψηφίσει, αλλά και είχαν πρωτοστατήσει υπέρ του  ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του Ιούλη, επιχειρηματολογώντας για το πόσο τυχοδιώκτης ήταν τότε ο Τσίπρας που έπαιζε «κορώνα-γράμματα» την τύχη της Ελλάδας στο ευρώ και στην Ε.Ε.

Το χαρακτηριστικότερο δε όλων, ήταν όλοι όσοι ανεξαιρέτως μίλησαν είπαν στον Αλέξη να «πάει το κόμμα ακόμα πιο δεξιά».

Αλλά αυτά παθαίνεις όταν κάνεις πολιτική ανασυγκρότηση με φθαρμένα υλικά παλαιοπωλείων και από τα γιουσουρούμ, πας τέρμα δεξιά…κατευθείαν για απόσυρση.

(Γιουσουρούμ, ουδέτερο άκλιτο, μεταφρ: η πιάτσα των Εβραίων στα παλιατζίδικα του κέντρου της Αθήνας , χαρακτηρισμός για κάτι παλιό, άχρηστο, άνευ αξίας)

(Η ιστοσελίδα ΤΡΙΚΚHPRESS φιλοξενεί, αλλά δεν δεσμεύεται απαραίτητα από τα όσα διατυπώνει η στήλη και για αυτό παρέχει στους αναγνώστες της τη δυνατότητα αντίκρουσης και σχολιασμού των απόψεων που εκφράζονται εδώ.)

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Δείτε επίσης