Τα εργασιακά δικαιώματα σε καραντίνα (μέρος 1ο)
Τελικά τα 32 δις θα τα πάρουμε πακέτο με μνημόνιο όπως φαίνεται και με επιτήρηση. Τα συμφέροντα της Γερμανικής ελίτ είναι αυτά που επικρατούν στο μοντέλο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πρόκειται για ένα σύστημα που αναπροσαρμόζεται δύσκολα.
Δυστυχώς ολέθρια ήταν η πανδημία του κορωνοϊού για την απασχόληση στην Ελλάδα, καθώς σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» το πρώτο πεντάμηνο του έτους χάθηκαν 259.233 θέσεις εργασίας και δημιουργήθηκαν μόλις 5.826 νέες θέσεις απασχόλησης έναντι 265.059 το αντίστοιχο περσινό διάστημα.
Η προστασία των απασχολούμενων, φθίνει σταδιακά, όσο τα μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων χαλαρώνουν.
Οι μισθοί είναι σε ελεύθερη πτώση και τα ποσοστά ανεργίας στα επίπεδα της μνημονιακής εποχής, προβλέπονται δηλαδή να αγγίξουν το 20%.
Σύμφωνα με τα νέα εργασιακά δεδομένα οι εργαζόμενοι σε συγκεκριμένες κατηγορίες επιχειρήσεων οι οποίοι δεν θα μπουν στο καθεστώς της εκ περιτροπής απασχόλησης ή δεν είναι σε αναστολή εργασίας, μπορούν να απολύονται ελεύθερα.
Μεταπολεμικά είναι η πρώτη φορά που μια γενιά νέων ανθρώπων είδε τις προοπτικές της να περιορίζονται πολλές φορές και τη φωνή της να μην ακούγεται τόσο δυνατά.
Διαπιστώνω με θλίψη ότι η απουσία των στοιχειωδέστερων δομών αλληλεγγύης από το ελληνικό κράτος και σε μεγάλο βαθμό και την ελληνική κοινωνία, έχει οδηγήσει τους ανθρώπους στο να χάσουν κάθε επαφή με την έννοια αυτή, να λειτουργούν σε κάθε περίπτωση με τη λογική «ό,τι καταφέρω μόνος μου».
Αυτή τη στιγμή χρειαζόμαστε ισχυρές ενέσεις αλληλεγγύης, ομαδικότητας και συνεργασίας.
Ακόμη και τώρα… η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί.
