Σήμερα αρκετά πριν το ξημέρωμα ήμουν στον δρόμο για να φωτογραφίσω την έντονη χιονόπτωση στην πόλη.
Καθώς περνούσα την κεντρική γέφυρα, «διασταυρωθήκαμε» με μια εργαζόμενη της καθαριότητας του Δήμου που παρά το χιόνι ήταν στο καθήκον της.
Ανταλλάξαμε μια από αυτές τις «καλημέρες» του ξημερώματος και το λιγότερο που μπορούσα να της πω ήταν ένα «μπράβο».
Η απάντηση που πήρα ήταν «την δουλειά μου κάνω, να βρει ο κόσμος το πρωί καθαρή την πλατεία».
Πολλά μπράβο λοιπόν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες ήταν στο καθήκον τους!
Γιατί την πόλη την φτιάχνουν οι πολίτες της!
Προσπαθήσαμε και εμείς βρε Δημήτρη μου, μαζί με την γενιά του πατέρα σου. Φάγαμε …μούντζες χοντρές. Είδαμε άτομα άχρηστα(δες στο περιβάλλον σου) που δεν ήξεραν, τι είναι η …σκούπα, να γίνονται μεγάλοι και τρανοί. Και εμείς μείναμε με …την σκούπα στο χέρι.Απελπιστήκαμε, χωρίς όμως να περιμένουμε βραβείο για την …σκούπα. Τελικώς, τις πταίει;
Ερώτημα που μας βασανίζει από την 29ην Ιουνίου του ’74(όχι του 1974).