Εδώ κάποτε καλλιεργούταν τα καλύτερο σιτάρι.

Εδώ φαίνεται και η υποκρισία των “οικολόγων” που κάνουν διαδηλώσεις για τα Αιολικά και τα Υ/Η, αλλά όχι για τα φωτοβολταϊκά σε γη υψηλής παραγωγικότητας…

Το σιταρακι (που δεν θέλει και νεράκι) απαξιώθηκε από τους εταίρους διαχρονικά και ξεφτιλιστικε ώστε να περάσουμε στα πράσινα άλογα.17λεπτα φέτος η τιμή και μπήκαν μέσα όλοι οι παραγωγοί … Στόχος το ξεπούλημα της γης για να έρθουν τα πράσινα φανς και οι όμιλοι για μπίζνα πράσινη.

“Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα…
Κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο..
Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
Και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο…

Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
Ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο…,
Τώρα πετάνε τ’ αποτσίγαρα οι τουρίστες
Και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο.

Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
Κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα…
Τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
Άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

Κοιμήσου, Περσεφόνη,
Στην αγκαλιά της γης…
Στου κόσμου το μπαλκόνι
Ποτέ μην ξαναβγείς…”

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μελοποίηση: Μάνος Χατζιδάκης
Φωνή: Μαρία Φαραντούρη
Πετυχημένη και πιο συγκινητική εκτέλεση: Τζιμάρας Πανούσης…
….κι ακολουθούσε ο ήλιος, που έχει γίνει επικίνδυνος και καίει την επιδερμίδα της Γαρμπή, καθώς και η πατρίδα της Καιτούλας, που ξεπουλιέται με ευκολία από τους πολιτικούς.