Μετά την ακύρωση από το ΣτΕ του τρόπου επιλογής διευθυντών του 2015, η κυβέρνηση έφερε έναν καινούργιο νόμο, ο οποίος ουσιαστικά αποτελεί συμβιβασμό κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, βάζει αντικειμενικά κριτήρια, συνέντευξη και ολίγη από γνώμη των εκπαιδευτικών, χωρίς να την μοριοδοτεί.
Ας αφήσουμε το γελοίο του πράγματος (πείτε εσείς την γνώμη σας κι εμείς θα την λάβουμε υπόψη, χωρίς αναγκαστικά να σας πούμε πως και πόσο ακριβώς-φανταστείτε να εφαρμόσουν το ίδιο σύστημα και στις εθνικές εκλογές!) και ας εξετάσουμε δύο σοβαρές πτυχές του ζητήματος.
Από πότε έχουν μεγάλη σημασία οι επιλογές διευθυντών;
Τα σχολεία εδώ και αρκετές δεκαετίες είχαν διευθυντές, όμως τα τελευταία χρόνια η συζήτηση γι’ αυτούς και το πώς πρέπει να επιλέγονται είναι όλο και πιο έντονη. Γιατί άραγε; Η απάντηση είναι απλή: Ο διευθυντής δεν είναι όμως ο primus inter pares, ο συντονιστής του έργου του συλλόγου διδασκόντων, έχει φορτωθεί, ιδιαίτερα τα χρόνια που έχει ενταθεί και η αντιλαϊκή επίθεση, με ευθύνες που αφορούν όχι μόνο την λειτουργία του σχολείου, αλλά και την τύχη των εκπαιδευτικών που υπηρετούν στο σχολείο του. Για τον λόγο αυτόν έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια πολλές διεργασίες (στον ν. Τρικάλων έως και παρανομίες!) για την επιλογή των διευθυντών που είναι «άξιοι», «καλοί» ή όχι.
Επομένως, το ζήτημα στους εκπαιδευτικούς δεν θα πρέπει να είναι το πρόσωπο αλλά ο ρόλος των διευθυντών. Για να το πω και διαφορετικά: Έστω ότι εκλέγεται ο καλύτερος διευθυντής, φιλικός στους συναδέλφους, καλή προσωπικότητα ή ό, τι άλλο θεωρεί ο καθένας ως καλύτερο. Όταν χρειαστεί να περάσουν οι εντολές της κυβέρνησης θα τις προωθήσει ή όχι; Ας γίνει κατανοητό ότι ένας συμπαθητικός διευθυντής σχολικής μονάδας δεν σημαίνει ότι ξεμπερδεύουμε με την αντιλαϊκή επίθεση, τις υπεραριθμίες, την σύμπηξη τμημάτων και άλλα πολλά.
Γιατί ζητούν την γνώμη των συναδέλφων;
Δημοκρατία! Έσπευσε να ανακράξει η παράταξη των ΣΥΝΕΚ, εντάξει, όχι ακριβώς δημοκρατία γιατί δεν μας το επιτρέπουν, αλλά κάτι σαν δημοκρατία βρε αδελφέ!
Η άποψη μου βρίσκεται εντελώς στον αντίποδα: Τα ερωτηματολόγια που σπεύδουν να μοιράσουν είναι η προανάκρουση της αυτοαξιολόγησης που έρχεται από τον Σεπτέμβρη, με εντολή της Τρόικας. Ολόκληρη η διαδικασία είναι σύμφωνη με τον νόμο της αυτοαξιολόγησης, δεν καταργήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πάγωσε για λίγο για να μας σερβιριστεί με ένα νέο «εντέλλεσθε» από Σεπτέμβρη. Η Τρόικα το είπε καθαρά: Δεν συζητάμε για την εκπαίδευση, αν πρώτα δεν αξιολογηθείτε και εκεί. Ο υπουργός το δήλωσε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα: Ας μην φοβόμαστε λέξεις όπως αυτοαξιολόγηση και τράπεζα θεμάτων. Αν λοιπόν τώρα συμπληρώσουμε τα ερωτηματολόγια για τους διευθυντές, γιατί να μην το κάνουν κι αυτοί για εμάς από Σεπτέμβρη; Δημοκρατία δεν έχουμε;
Και να μην έχουμε λόγο; Να αφήσουμε άλλους να αποφασίζουν για εμάς; Φυσικά και όχι! Όμως η γνώμη μου για το πώς θα πρέπει να ακουγόμαστε είναι πολύ διαφορετική από την συμμετοχή στις διεργασίες ενός συστήματος εχθρικού απέναντι στους εκπαιδευτικούς. Μπορούμε να μην νομιμοποιήσουμε τις διαδικασίες τους απέχοντας από αυτές. Μπορούμε να ζητάμε την βοήθεια του Σωματείου σε τυχόν αυθαιρεσίες διευθυντών ή προϊσταμένων. Μπορούμε να σταματήσουμε διαδικασίες όπως η αυτοαξιολόγηση και να απαιτήσουμε ξεχασμένα για πολλούς αιτήματα, όπως προσλήψεις, αυξήσεις, επαναφορά του ωραρίου πριν το 2013, υγειονομική περίθαλψη κτλ. Μπορούμε να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας!
Η Αγωνιστική Κίνηση Εκπαιδευτικών Τρικάλων, θα ζητήσει από το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ όχι μόνο την καταδίκη της διαδικασίας και την αποχή από αυτήν, αλλά και την κάλυψη των εκπαιδευτικών να ΑΠΕΧΟΥΝ από την συνεδρίαση του συλλόγου με την προκήρυξη Στάσης Εργασίας, όταν πρόκειται να συζητηθεί το θέμα των ερωτηματολογίων.
Κώστας Μιχαλάκης,
Μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Τρικάλων
Μέλος της Αγωνιστικής Κίνησης Εκπαιδευτικών.
