Νέες οικονομικές θεωρίες κάνουν την εμφάνισή τους σε τούτο το τόπο το τελευταίο διάστημα.
Μετά το κλείσιμο της ΠΙΤΣΟΣ ύστερα από 156 χρόνια η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει λουκέτο και στην ιστορική ΠΥΡΚΑΛ, που ιδρύθηκε το 1874.
Το νέο Ελληνικό οικονομικό δόγμα ακυρώνει στη πράξη τους μεγαλύτερους οικονομολόγους του κόσμου όπως ο Άνταμ Σμιθ, ο Γκάρυ Μπέκερ και ο Τζων Κέυνς, επιβάλλοντας τον αφανισμό της παραγωγικής βάσης της χώρας προς όφελος της πράσινης ενέργειας και του real estate(βλέπε Ελληνικό).
Ορεινοί όγκοι που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τουριστικά παραδίδονται στις ανεμογεννήτριες ενώ εύφορη και παραγωγική γη, καλύπτεται από φωτοβολταικά.
Ακόμη κι αυτή η ΔΕΥΑΤρικάλων αντί να μειώση τα κόστη λειτουργίας της και τα υπέρογκα τιμολόγιά της, αποφάσισε να επενδύσει στη παραγωγή ακριβής ενέργειας από τον ήλιο.
Κοινή συνισταμένη όλων αυτών των “πρωτότυπων” οικονομικών πρακτικών, είναι ότι δεν προβλέπονται θέσεις εργασίας ενώ υποθηκεύται το μέλλον νοικοκυριών κι επιχειρήσεων με ακριβή και μη ανταγωνιστική ενέργεια.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι κάποτε τα διεθνή οικονομικά πανεπιστήμια, θα αναφέρουν σε ξεχωριστό κεφάλαιο το νυν υπουργό ανάπτυξης κ. Ά. Γεωργιάδη και σύσσωμο το οικονομικό επιτελείο.
Κων. Κουτσονάσιος.
Αγαπητέ μου κε Κουτσονάσιο ο κος υπουργός είναι φιλόλογος τι περιμένεις.
Η ενέργεια είναι συνήθως μία από τις πρώτες δαπάνες σε δήμους που έχουν υπηρεσίες ύδρευσης αποχέτευσης, συχνά δε ισοδυναμεί με το 1/3 του προϋπολογισμού. Για αυτό το λόγο πολλές ΔΕΥΑ επενδύουν σε ΑΠΕ, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά διεθνώς.