Γράφει Ειδικός Συνεργάτης
Οι πρώτες ημέρες του χρόνου κυλούσαν ήρεμα στο μικρό γαλατικό χωριό με την ξακουστή, μέχρι τα πέρατα της αυτοκρατορίας, φήμη.
Ο αρχηγός Μαζεστίξ Μοναρχίξ απολάμβανε, καθισμένος αναπαυτικά πάνω στην ασπίδα που κρατούσαν οι πρόθυμοι βαστάζοι του, την κοσμοσυρροή που συγκέντρωνε κάθε τέτοια εποχή από όλα τα μήκη και τα πλάτη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το όμορφο χωριό του, διαβάζοντας το άρθρο που είχαν γράψει για αυτό οι Londinium Tempora.
Είχε μάλιστα μεσολαβήσει και η εκλογή του στην πανρωμαϊκή συνέλευση κοτζαμπάσηδων που όπως ήταν επόμενο, τον είχε απογειώσει στα μάτια των συγχωριανών του.
Ο Ρωμαίος έπαρχος Κρίστους Μιχαλάκιους εγκατεστημένος λίγο έξω από το χωριό, στο στρατόπεδο Αγοράστικους, τρώγονταν με τα ρούχα του καθώς είχε περάσει ο μισός χειμώνας και δεν είχε πάρει μέρος ούτε σε μια διάσωση ορειβατών στις γαλατικές Άλπεις, ούτε σε μια επιχείρηση απεγκλωβισμού πλημμυροπαθών στον Πήνιουμ ποταμό.
Οι τρεις συγκλητικοί της φράξιας του Κούλιου Καίσαρα που τώρα διαφέντευε την αυτοκρατορία , ο Σκρέκους , ο Λιούτιους και η Παπακώστιους δεν προλάβαιναν να χαριεντίζονται με τους ψηφοφόρους τους, που καταχαρούμενοι από την πρόσφατη επίσκεψη του Κούλιου στην περιοχή τους, αλάλαζαν στους δρόμους του χωριού μαζί με τα ξωτικά του γειτονικού δάσους, υπέρ του νέου ηγέτη που ήταν δεδομένο ότι θα την οδηγούσε σε νέους θριάμβους ενάντια στους Βησιγότθους και στα λοιπά γερμανικά φύλα που δεν είχαν προλάβει ακόμα να μεταλλαχθούν σε «ξένους επενδυτές».
Από την άλλη ο Σάκιους, ο συγκλητικός του Αλέξιου Πομπηίου του Μέγααριστερου, όντας θριαμβευτής του πρόσφατου τοπικού φραξιονίστικου ξεκαθαρίσματος, αγωνιούσε για τη όσο δυνατό μεγαλύτερη εισχώρηση παλιών διεφθαρμένων συγκλητικών στη φράξια του, που κάποτε βέβαια μιλούσε για την ανατροπή του απολυταρχικού καθεστώτος των intellectus memorandum.
Ο ίδιος ο Αλέξιος είχε και αυτός πρόσφατα επισκεφθεί το χωριό και είχε καλέσει σε συστράτευση όποιον περνούσε έξω από την πόρτα και έβλεπε δάδα αναμμένη .
Έτσι βρήκε τους άρχοντες του γαλατικού χωριού η έλευση του νέου εθνοσωτήριου έτους ΜΜΧΧ.
Την πρώτη όμως βραδιά του νέου χρόνου, ο Οβελίξ, ένας συμπαθής γιγαντόσωμος χωρικός που μέχρι τότε εκτόξευε «δεξιά και αριστερά» τα μενίρ που κατασκεύαζε, χωρίς όμως να βρίσκει πάντα το στόχο, ένας κατά πολλούς που τον αντιπαθούσαν ενοχλητικός τύπος, μίζερος και «γραφικός», έπεσε τυχαία μέσα στην μαρμίτα με τον μαγικό ζωμό που είχε ετοιμάσει ο Δρυίδης Πανοραμίξ, απέκτησε περισσότερη δύναμη και αυτοπεποίθηση και άρχισε την «κόντρα επίθεση» …
Συμπαραστάτης του, ο Αστερίξ ένα φίλος που έτυχε να διατηρεί μια ενημερωτική ιστοσελίδα που δεν «μάσαγε» .
Η συνέχεια εδώ την επόμενη Τρίτη
