του Κώστα Κωστούλα
Ο νέος νόμος για τις διαδηλώσεις ξεχωρίζει τις προγραμματισμένες και τις αυθόρμητες δημόσιες συναθροίσεις όπου η άδεια δίνεται από την αστυνομία και στις δύο περιπτώσεις.
Το Σύνταγμα βέβαια προβλέπει το “δικαίωμα του συνέρχεσθαι”. Οι πολίτες βάση του Συντάγματος έχουν το δικαίωμα και χωρίς άδεια να συνέρχονται ήσυχα.
Τον συγκεκριμένο νόμο έχουν καταγγείλει ως αντισυνταγματικό πλήθος οργανώσεων και φορέων, από τον ΔΣΑ και τη Διεθνή Αμνηστία μέχρι την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής.
Έρχονται περιορισμοί στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις, καθώς προβλέπεται απαγορευτικό σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως στην υποψία σοβαρών επεισοδίων, δυσανάλογων επιπτώσεων στην κοινωνικοοικονομική ζωή συγκεκριμένης περιοχής, ενώ “απαγορευτικό” μπαίνει και στις λεγόμενες αντι-συγκεντρώσεις από άλλη ομάδα στην ίδια περιοχή.
Σε μια δημοκρατική και σύγχρονη χώρα δεν επιτρέπεται μια μικρή μειοψηφία να κλείνει το κέντρο της πρωτεύουσας και να ταλαιπωρούν τον καθένα. Όμως είναι υποχρέωση να προστατεύεται ο διαδηλωτής που δημοκρατικά και ειρηνικά διαδηλώνει.
Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν ακατάλληλος ο χρόνος για ένα τέτοιο νόμο. Δείχνει ότι η κυβέρνηση φοβάται τις αντιδράσεις της κοινωνίας, μετά τις σοβαρές οικονομικές συνέπειες από την πανδημία και ας μην ήταν αυτή η πρόθεση της.
