“Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός” είχε πεί κάποτε ο Μάνος Χατζιδάκης, με τη δήλωση αυτή του μεγάλου συνθέτη, να χαρακτηρίζει απόλυτα τη πραγματικότητα του τοπικού δημοσίου βίου.
Κι αυτό γιατί ο νεποτισμός θριαμβεύει, ενώ η ακατάσχετη προβολή του τίποτα είναι καθολική, καλύπτοντας έτσι την άγνοια των φερέλπιδων πολιτικών και υπερφιλόδοξων αυτοδιοικητικών, για τα υπαρκτά προβλήμματα της περιοχής.
Ουδείς ασχολείται γιατί ο νομός έχει από τα μεγαλύτερα ποσοστά μετανάστευσης των νέων, τη συγκοινωνιακή του απομόνωση, την έλλειψη βασικών αναπτυξιακών υποδομών, όπως ή απουσία Βιομηχανικής Περιοχής.
Επίσης για τη μη κατοχύρωση των τοπικών προϊόντων ως Π.Ο.Π και την αδράνεια τουριστικής αξιοποίησης των Μετεώρων – Ασπροποτάμου.
Αυτό που είναι σίγουρο για τη τοπική κοινωνία, είναι ότι ο πολιτικός και αυτοδιοικητικός θίασος, θα συνεχίσει να προσφέρει άφθονες ψευδαισθήσεις εις το διηνεκές, υπό την ανοχή και το χειροκρότημα του κοινού – ψηφοφόρων.
Κωνσταντίνος Κουτσονάσιος.
Μεγάλη η ευθύνη των Μέσων (ΜΜΕ)
Δεν φταίνε τα “ψώνια”, εσεις τους έχετε καθημερινά φάτσα-κάρτα…