Λίγες ημέρες πριν τα Χριστούγεννα, ο Έπαρχος της Κω και οι φορείς του νησιού ανακοίνωσαν στους κατοίκους, ότι ευοδώθηκαν οι προσπάθειες τους και η Ευρωπαική Επιτροπή κατοχύρωσε το παντελώς άγνωστο στο πανελλήνιο ντόπιο κρασοτύρι, στο κατάλογο των προστατευμένων προϊόντων ΠΟΠ, ΠΓΕ και ΕΠΠ.
Στα Τρίκαλα, το διάσημο κασέρι και χωριάτικο λουκάνικο περιμένουν ακόμη να μπουν στη συγκεκριμένη λίστα , αφού οι ημέτεροι προύχοντες και φορείς του νομού, αντί να φιλοτιμηθούν να ασχοληθούν με τα μείζονα προβλήματα του τόπου, τους απασχολεί η ακατάσχετη προβολή και η χρηματοδότηση “παραδοσιακών” γουρνοχαρών ακόμη και στα βλαχοχώρια(sic).
Είναι γεγονός ότι αν δεν υπήρξε ο μύλος των Ξωτικών και η τουριστική άνθηση που προέκυψε λόγω του συγκεκριμένου project τα τελευταία χρόνια, θα μιλούσαμε σήμερα για την απόλυτη οικονομική παρακμή ενός νομού, που οι ομορφιές του παρέμειναν μέχρι τότε άγνωστες στο ευρύ κοινό.
Μεγάλες βιομηχανίες όπως η ΕΛΒΙΚ, MEGO, DIRO, YKK, Κλωτσοτήρας, ΕΔΡΑΣΗ κλπ έκλεισαν η εκδιώχθηκαν κακήν κακώς όπως η CRETA FARM από ιδιοτελή τοπικά και αυτοδιοικητικά συμφέροντα, οι μεθοδεύσεις των οποίων, οδήγησαν επίσης το μεγάλο έργο της Μεσοχώρας στις ελληνικές καλένδες.
Η ολοκλήρωση του βόρειου τμήματος του Ε-65, έργο πνοής για το νομό, καρκινοβατεί εγκλωβισμένο στην ολιγωρία των ιθυνόντων και την αδιαφορία των τοπικών αρχόντων.
Η αυγή του νέου έτους, σχεδόν δέκα χρόνια μετά την οικονομική καταστροφή της χώρας, βρίσκει τα Τρίκαλα για άλλη μια φορά στο λυκόφως και το περιθώριο της ανάπτυξης, αλλά με πολλές καφετέριες για τους ανέργους και τους μεσήλικες συνταξιούχους, πελάτες της μεταπολίτευσης.
Κωνσταντίνος Κουτσονάσιος.
