«Η νεότερη αλπική λίμνη της Ελλάδας, προϊόν τεράστιας κατολίσθησης.
Μια δρακόλιμνη εμφανίστηκε και αν η παρέμβαση του ανθρώπου δεν αποφράζει την καθίζηση, θα μιλάμε για μια ακόμα ομορφιά του μεγαλείου της φύσης και ταυτόχρονα μεγάλο σχολείο γνώσης και προστασίας, αν όχι δέους και σεβασμού. Κοντά στο χωριό της Πύρρας λοιπόν, στα όμορφα βοσκοτόπια του Ασπροποτάμου, στα ψηλά βουνά της Πίνδου, η νεότερη δρακόλιμνη «ψάχνει» για όνομα και μας περιμένει.
Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, προφανέστατα ο φετινός χειμώνας, μπορεί μόνο να ονομασθεί ως έτσι. Επίσης όμως προφανέστατα δεν μπορεί να επηρεαστεί ή να ανασχεθεί η κλιματική αλλαγή με την εφαρμογή των ανανεώσιμων. Των επίσης τόσο επιζήμιων για τα βουνά μας και όσο αμελητέας και κυρίως ονομαστικής κι όχι πραγματικής πηγή ενέργειας που σχεδιάζεται.
Σε άλλες χώρες με χαρακτηριστικά ορεινότητας, περιμένουν τις κατολισθήσεις και τις μελετάνε στα πανεπιστήμια και στους αρμόδιους οργανισμούς πάνω από είκοσι χρόνια, εδώ απλά παρατηρούμε τις αλλαγές και κάνουμε εύκολες διαπιστώσεις για κρίση. Έχουν άραγε ιδέα τι είναι η κλιματική κρίση που τόσο εύκολα ξεστομίζεται από τους πολιτικούς των λεγόμενων δυτικών χωρών; Βολεύονται βέβαια με το αφήγημα της και σχεδιάζουν να σώσουν τον πλανήτη μονομερώς, εφαρμόζοντας αδιέξοδες δήθεν φιλοπεριβαλλοντικές και πράσινες στρατηγικές στις δυτικές κοινωνίες.
Νίκος Κέλλας
