Αυτός είναι ο κόσμος της ¨κανονικότητας” .
του Νίκου Βρυώνη *
Περισσότερα από 415 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως ζουν σε μια περιοχή όπου διεξάγονται πόλεμοι και σύγκρουσης. Ακρωτηριάζονται, κακοποιούνται, χρησιμοποιούνται ως στρατιώτες και σκοτώνονται.
Σύμφωνα με την Έκθεση του οργανισμό “Save the Children” «Πόλεμος κατά των παιδιών», η οποία θα παρουσιαστεί στην Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου (14-16 Φεβρουαρίου 2020) ο πόλεμος είναι η καθημερινή ζωή για εκατοντάδες εκατομμύρια παιδιά και νέους.
Σύμφωνα λοιπόν με την έκθεση (η οποία στηρίζεται σε στοιχεία από το 2018) οι ένοπλες συγκρούσεις γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνες για τους ανηλίκους. Περίπου 415 εκατομμύρια κορίτσια και αγόρια παγκοσμίως ζουν σήμερα σε περιοχέςπολέμου και διενέξεων.
Περίπου 149 εκατομμύρια παιδιά μεγαλώνουν κάτω από τις πιο επικίνδυνες συνθήκες διαβίωσης. Ο αριθμός των σοβαρών παραβιάσεων των δικαιωμάτων του παιδιού αυξήθηκε, και σύμφωνα με τα στοιχεία του 2018 κάθε έκτο παιδί μεγαλώνει σε μια περιοχή σύγκρουσης.
Από το 2005, 95.000 παιδιά έχουν ακρωτηριαστεί ή σκοτωθεί, ενώ δεκάδες χιλιάδες έχουν απαχθεί.
Τα παιδιά είναι τα μεγάλα θύματα του πολέμου και των συγκρούσεων υφίστανται εκτός των άλλων και σεξουαλική κακοποίηση ενώ σύμφωνα με την έκθεση ακόμα και και η ανθρωπιστική βοήθεια απορρίπτεται συστηματικά. Δυστυχώς παρατηρείται και μεγάλη αύξηση επιθέσεων σε σχολεία και νοσοκομεία (κατά 32%) και εκατομμύρια παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες εκπαίδευσης ή υγείας.
Είναι συγκλονιστικό ότι μόνο το 2018 με βάση τα στοιχεία τουλάχιστον 12.125 παιδιά σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν από βία που σχετίζεται με συγκρούσεις, σημειώνοντας αύξηση 13%. Σύμφωνα με την έκθεση κατα την διάρκεια του πολέμου και των συγκρούσεων τα αγόρια σκοτώνονται συχνότερα από τους άνδρες ενώ τα κορίτσια βιάζονται, αναγκάζονται να παντρευτούν σε παιδική ηλικία ή να υποβληθούν σε άλλες μορφές σεξουαλικής κακοποίησης . Το 87% όλων των περιπτώσεων σεξουαλικής βίας που έχουν επιβεβαιωθεί αφορά κορίτσια.
Τέλος σύμφωνα με την έκθεση οι δέκα πιο επικίνδυνες χώρες για παιδιά (το 2018) ήταν: Αφγανιστάν, Κονγκό, Ιράκ, Υεμένη, Μάλι, Νιγηρία, Σομαλία, Νότιο Σουδάν, Συρία και Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.
Επειδή πίσω από τους αριθμούς κρύβονται πραγματικοί άνθρωποι και στην προκειμένη περίπτωση κρύβονται παιδιά , ότι πιο ευάλωτο και αδύναμο , αυτά τα στοιχεία από μόνα τους φτάνουν για να πούμε ότι τούτος ο κόσμος της “κανονικότητας”, του βίαιου μοιράσματος των αγορών και του πλούτου και της επιβολής-απόκτησης ζωνών επιρροής, η εμπορευματοποίηση των πάντων , ακόμα και των παιδιών, ο κόσμος του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, πρέπει να τελειώσει “ΧΤΕΣ”.
Τα κροκοδείλια δάκρυα , τα ευχολόγια , τα ψηφίσματα και οι βαρυσήμαντες δηλώσεις καταδίκης τη μόνη αξία που έχουν είναι να πεταχτούν στο κάδο των απορριμμάτων.
Τα παραπάνω στοιχεία δεν δείχνουν ότι υπάρχουν “περιφερειακά προβλήματα” που πρέπει να επιλυθούν, αποδεικνύουν ότι καπιταλισμός και βαρβαρότητα πάνε χέρι χέρι, απλώς εδώδείχνει ο καπιταλισμός το πιο απαίσιο και κυνικό του πρόσωπο.
* Ο Νίκος Βρυώνης είναι μέλος της Κ.Ε. Αριστερού Ρεύματος
