H γέφυρα , αυτή ντε, που ανακαινίστηκε λίαν προσφάτως. Η ίδια γέφυρα που την καμπούρα της διάβηκαν μιλιούνια… Περπατησιές που χάθηκαν στο έρεβος της απουσίας. Η γέφυρα που μας διχάζει και μας ενώνει. Η γέφυρα…που λαχταρά για λίγη ησυχία που όταν τη βρει, θα της τη χαλάσει ο Ληθαίος. Και τότε εκείνη μεταμορφώνεται σε βιολί και το ποτάμι σε δοξάρι που μόνο σα περάσεις έτοιμος και παραδομένος στο κενό, θα αφουγκραστείς μοναδικές μελωδίες κουρδισμένες με το αλάθητο τέμπο της καμπάνας του ρολογιού…
Η όμορφη, γεμάτη ζωή, εικόνα με τους διαδηλωτές να έρχονται από διαφορετικές αφετηρίες, να ενώνονται στα είκοσι βήματα του μήκους της και κατόπιν να παίρνει ο καθένας τον “δρόμο του”. Είκοσι δρασκελιές…αρκούν για να φθάσεις στον προορισμό που ονειρεύτηκες. Καλημέρα !
Kourso
