Από διάφορα σύνδρομα καταλαμβάνεται η δημόσια υγεία, που έχει πέσει στα χέρια των ευέλικτων κολπαδόρων της πολιτικής.
Έχουν κατασπαταληθεί δισεκατομμύρια για εξοπλισμό, για κτηριακή υποδομή, για στελέχωση με προσωπικό, για έρευνες, μελέτες, για εκπαίδευση, εξειδίκευση και επιστημονική κατάρτιση προσωπικού αλλά 40 χρόνια μετά, το ΕΣΥ βρίσκεται σε θέση κατάρρευσης και ξεπουλήματος σε ιδιώτες.
Ποτέ δεν υπήρξε υγειονομικός χάρτης που να καταγράφονται οι μονάδες υγείας, ο εξοπλισμός τους, το υγειονομικό προσωπικό τους και οι παροχές υγείας τους.
Μια χαοτική κατάσταση που κρύβεται επιμελώς πίσω από την ανάγκη των πολιτών να σώσουν το πολυτιμότερο αγαθό, τη ζωή τους.
Μια ανάγκη που γίνεται εκμετάλλευση και ένα δικαίωμα που γίνεται λάφυρο σε χέρια καιροσκόπων.
Οι αιτίες πολλές.
Σκάνδαλα με οικονομικές ατασθαλίες τάραξαν πολλές φορές τα νερά της δημοσιότητας χωρίς ποτέ να αποδοθεί το δίκαιο και η ευθύνη.
Τοποθετημένα στελέχη ασκούν διοίκηση καθ’ υπόδειξη του εκάστοτε κομματικού μηχανισμού, βάζοντας στο περιθώριο το δημοσιουπαλληλικό κώδικα και παραβιάζοντας συχνά εργασιακά δικαιώματα.
Στο όνομα της εύρυθμης λειτουργίας και της επιτακτικής ανάγκης΄των υγειονομικών υπηρεσιών αναπτύσσονται σύνδρομα προσωποκεντρικής εξουσίας με όλα τα συνακόλουθα οικτρά αποτελέσματα.
Οι πολιτικές αυτές αφήνουν απροστάτευτο το μάχιμο προσωπικό, έρμαιο στις ορέξεις κάθε αυθαίρετης εξουσίας.
Κι αν ο πολίτης νομίζει ότι γλίτωσε από τη πρόσφατη πανδημία, από τα άρρωστα σύνδρομα της υγείας δε προκειται να γλιτώσει ποτέ.
Μία ανθηρή επιχείρηση όπου οι μέτοχοί της χωρίς ποτέ να καταβάλλουν προσωπικό κεφάλαιο απολαμβάνουν μόνο τα κέρδη που απορρέουν από το πόνο του φορολογούμενου.
Έτσι τελικά βολεύει, ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, επί 40 χρόνια, ολημερίς να χτίζεται… το βράδυ να γκρεμίζεται…
[από το διαδίκτυο]
