Ίσως ότι πιο σωστό άκουσα το τελευταίο χρονικό διάστημα, για να μην πω τα τελευταία δύο χρόνια.
Αναφέρομαι στην φράση του κ. Δένδια, πριν κάποιες μέρες σε ομιλία του στην Βουλή περί «εθνικής απειλής» στην οποία βρίσκεται η χώρα μας.
Δεν θα επεκταθώ στο κομμάτι της εθνικής απειλής, όχι γιατί δεν είναι μείζονος εθνικής σημασίας, αλλά γιατί ενώ είναι τέτοια η βαρύτητα του, δεν διακρίνω καμία σοβαρότητα σ’εκείνον που βάζει ένα τέτοιο θέμα στο τραπέζι φέρνοντας ένα ολόκληρο λαό προ των ευθυνών του για να παίξει, κατά την άποψη μου, τα δικά του κομματικά παιχνίδια.
Το μόνο που θα σημειώσω είναι ότι για να σοβαρευτούμε θα πρέπει να μας δώσατε να καταλάβουμε ποια είναι η εθνική απειλή και γιατί ενώ βρίσκομαστε σε μία τόσο καίρια συνθήκη δεν ενημερώνεται ο λαός επί τούτου από τον αρμόδιο που μας κουνάει το δάχτυλο όταν ο ίδιος πετάει την μάσκα του και αγκαλιάζεται με περισσή λατρεία με τον Τούρκο ομόλογό του και προσωπικό φίλο (κατά τα λεγόμενα του), στο πρόσωπο του οποίου φαντάζομαι βλέπει την «εθνική απειλή».
Είναι όντως ώρα να σοβαρευτείτε σε όλα τα επίπεδα για να σας αντιμετωπίζουμε και εμείς με τον ίδιο τρόπο.
Και να σοβαρευτείτε γιατί τα τελευταία δύο χρόνια βρισκόμαστε διαρκώς σε καθεστώς απειλής και ο κόσμος δεν έχει άλλα περιθώρια υπομονής και αυτό είναι γνωστό στους κυβερνώντες οι οποίοι προκειμένου ν’αποφύγουν την έκρηξη οργής έχουν φτάσει σε σημείο να δημιουργήσουν εμφύλιες συγκρούσεις, μόνο και μόνο για να μην παραδεχτούν τις παταγωδώς αποτυχημένες πολιτικές τους.
Είναι όντως ώρα να μπει μία τελεία στα πολιτικά παιχνίδια με πρωταγωνιστές τρομολάγνους, θρασύτατους πολιτικάντηδες, πολιτικούς επιστήμονες που δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν χιλιάδες θανάτους συμπολιτών μας προκειμένου να απεκδυθούν οιασδήποτε ευθύνης και ριζώνοντας για τα καλά τον εθνικό διχασμό σε μία χώρα που έχει υποφέρει ιστορικά από εμφύλιες καταστάσεις.
Είναι ώρα να σοβαρευτεί η πολιτική ηγεσία του τόπου και να σταματήσει να τοποθετεί σε επιστημονικές θέσεις, ειδικούς που μιλούν δημοσίως για την αρτιότητα και ασφάλεια των εμβολίων ενώ ταυτόχρονα αναφέρονται σε «πειράματα» κλείνοντας το μάτι σ’εκείνους που δεν έχουν πεισθεί και δεν εμβολιάζονται, προκαλώντας τους μεγαλύτερη σύγχυση και δίνοντας μεγαλύτερο έδαφος στην άρνηση.
Είναι ώρα να σοβαρευτείτε και να σταματήσετε να τοποθετείτε σε θέσεις υφυπουργών, εκείνους που μιλούν στην Βουλή για τσιπάκια που πρώτα θα εφαρμοστούν στα ζώα και μετά στους ανθρώπους (το ακούσαμε και αυτό) κλείνοντας το μάτι στην συνωμοσία την οποία οι ίδιοι ενισχύουν.
Είναι ώρα να σοβαρευτείτε όταν ενώ αναφέρεστε σε θανάτους, δεν μπορείτε να κρύψετε την χαρά σας γελώντας από αμηχανία μάλλον γιατί άλλη εξήγηση δεν βρίσκω (ή μάλλον βρίσκω αλλά θα το αποφύγω).
Και είναι ώρα, υπουργούς που έχουν κουραστεί (από την καθημερινή τους παρουσία μάλλον στα κανάλια, γιατί περισσότερο γνωρίζουν τον δρόμο προς τα τηλεοπτικά μέσα παρά προς τα υπουργεία τους) να τους στείλετε σπίτι να ξεκουραστούν αφού ότι ήταν να κάνει το κράτος το έχει κάνει και οποιοδήποτε σοβαρό επιχείρημα όπως προανέφερα, το έχει χρησιμοποιήσει.
Και να δεχτούμε ότι αυτό που ήταν να κάνει το έκανε.
Γιατί θερίζουν οι θάνατοι στην Ελλάδα;
Πόσα περιστατικά άλλης αιτίας χάθηκαν μέσα στον κορωνοιό;
Πόσες θεραπείες δεν συνεχίστηκαν;
Πόσοι είναι οι ειδικοί γιατροί ν’αντιμετωπίσουν περιστατικά COVID και πόσοι έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα ενώ είναι ειδικοί στο να τ’αντιμετωπίσουν?
Μιλώ γι’αυτούς που τους δίνατε μία μάσκα μέχρι πέρυσι ενώ δεν υπήρχαν καν εμβόλια και ενώ ήμασταν σε «αχαρτογράφητα νερά» εκείνοι ήταν μέσα στα νοσοκομεία μέρα-νύχτα και εσείς απ’έξω τους χειροκροτούσατε φορώντας τριπλή μάσκα.
Πόσα νοσοκομεία έκλεισαν και δεν διαγνώστηκαν καρκίνοι στο στο αρχικό τους στάδιο;
Γιατί τόσοι καρκινοπαθείς περιμένουν με τις ώρες να κάνουν τις χημειοθεραπείες τους συνωστισμένοι;
Πόσες χιλιάδες ζωές πρέπει να χαθούν ακόμη για να σοβαρευτείτε;
Μου είναι δύσκολο βέβαια να πιστέψω ότι μπορεί να υπάρξει σοβαρή αντιμετώπιση οποιουδήποτε θέματος αν δεν αφήσετε στην άκρη αλαζονικές τακτικές και τακτικές αμφιβόλου προελεύσεως που οδηγούν στην αποτυχία.
Ίσως ο κύριος «Μνημόνιο 1» , «ΠΑΣΟΚ 2» και «Σωτήρας 3» έχει πιο στοχευμένες και σοβαρές μεθόδους αντιμετώπισης αρκεί να έχει μάθει να βάζει την αλυσίδα του ποδηλάτου του όντας αυτό σταματημένο και όχι εν κινήσει.
Το «σύνδρομο της Στοκχόλμης» να αποφύγουμε και όλα θα πάνε καλά, καθώς ήμαστε και λαός που λησμονεί γρήγορα.
