Η φετινή κωμωδία … του Γαρδικίου

Ο μικρός Μήτρος κάθησε με τη παρέα του , ανήμερα της Παναγίας στο τοίχο της πλατείας του Γαρδικίου πρωί -πρωί.

Έδειχνε ανυπόμονος μέσα  στα καινούργια  ρούχα, που του είχε αγοράσει η μάνα του από τον Καρακικέ στην Πόρτα, όταν περνούσαν με τα πρόβατα την πρωτομαγιά.

Γιος κτηνοτρόφου , έκλεινε  3,5 μήνες στο χωριό και περίμενε πως και πως τούτη τη μέρα ,μαζί με τους  φίλους του και το κολλητό του το Κίτσο, που αγουροξυπνημένος κατέφθανε από τα σκαλοπάτια,  φωνάζοντας μες την τρελή χαρά :

Ήρθαν -ήρθαν ,ούρλιαζε  το μικρό βλαχόπουλο, δείχνοντας μια πομπή γραβατωμένων υποψήφιων της ΝΔ, να εισέρχονται καμαρωτοί και με ύφος χιλίων Καρδιναλίων το χώρο .

Πρώτοι και καλύτεροι  οι Ιατροί αλλά και  οι σώγαμπροι σωτήρες του τόπου,  συνέθεταν τον θίασο .  Είχε δίκιο τελικά ο αγράμματος πατέρας του,  σκέφτηκε το μικρό Γαρδικιωτάκη.

Ήταν προεκλογική χρονιά και οι μωροί θα ήταν απαρτία στο πανηγύρι, του είχε πει γελώντας. Έκανε νεύμα τους υπόλοιπους , που είχαν ήδη βγάλει από τις κρυψώνες,  τις καραμούζες και τους άδειους τενεκέδες, που έγραφαν πάνω Φέτα Μπεμπέζας .

Τα παιδιά ακολουθώντας την περιφορά  των κορδωμένων από την έπαρση  πολιτικάντηδων,έπαιζαν τον ύμνο της παράταξης με μοναδική μαεστρία.

Το πλήθος παραληρούσε από τα γέλια βλέποντας το θέαμα . Η παράσταση έκλεισε με  τα παιδιά να απαγγέλουν τους στίχους  του Γεωργίου Σουρή:  <<Δυστυχία σου Ελλάς

      με τα τέκνα που γεννάς.

       Ω Ελλάς ηρώων χώρα ,

       τι γαιδάρους βγάζεις τώρα>>.

     Άντε και του χρόνου πατριώτες.

Μαυρογιαλούρος.