Κάποτε αναφέρει ένας πολιτικός μύθος της δεκαετίας του 50`, ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής ράπισε ένα μέλος του υπουργικού του συμβουλίου για μία κραυγαλέα του αποτυχία.
Αργότερα ο Διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Εθνάρχη Τάκης Λαμπρίας, χωρίς να επιβεβαιώνει το γεγονός και γνωρίζοντας το χαρακτήρα του Μακεδόνα πολιτικού, έλεγε ότι αυτός αντιδρούσε έτσι μόνο όταν αντιλαμβανόταν ότι είχε κάνει λάθος επιλογή.
Τρέμω στην ιδέα και μόνο αν ο Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων(sic) κ. Άδωνης Γεωργιάδης είχε σήμερα ως πολιτικό του προϊστάμενο το Κωνσταντίνο Καραμανλή και όχι το Κυριάκο Μητσοτάκη.
Κι αυτό όχι μόνο για τη πρόσφατη αμέλειά του συγκεκριμένου κυβερνητικού στελέχους με τη περίπτωση του Turkagean αλλά κυρίως γιατί το πολιτικό ήθος και η συμπεριφορά του, επ` ουδενί δεν συνάδουν με το χαρακτήρα της μεγάλης φιλελεύθερης παράταξης.
Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο πρωθυπουργός προτιμά σ` ένα καίριο πόστο ένα άνθρωπο που καμία επένδυση δεν κατάφερε να φέρει στο τόπο και έχει καταστεί γλάστρα στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Αυτό όμως που γνωρίζω και η πολιτική ιστορία καταδεικνύει, είναι ότι τις λανθασμένες επιλογές τους οι ηγέτες τις χρεώνονται στο τέλος οι ίδιοι..!
Κώστας Κουτσονάσιος.
Κλείστε το χρονοντούλαπο της Ιστορίας μπάζει ΕΡΕ!