Μαρία Καναρά
Σαν δευτερολογία στο gala της Αντικαρκινικής Εταιρείας(και όχι σαν όποια απάντηση)
O κόσμος ανταποκρίθηκε και μας τίμησε, όμορφος, περιποιημένος και με θετική διάθεση.
Δεν βρίσκω που είναι το λάθος σε αυτό όταν ο σκοπός είναι, ας μου επιτραπεί, ιερός.
Γιατί με αυτές τις δράσεις(και λυπάμαι αν στενοχωρώ όσους αποθεώνουν την κοινωνική μιζέρια), μας δίνεται η δυνατότητα να στηρίξουμε και να ανακουφίσουμε, κοινωνικά και οικονομικά αδύναμους καρκινοπαθείς στον αγώνα τους για τη νόσο.
Σαν γιατρός του ΕΣΥ έρχομαι καθημερινά σε επαφή με μια δύσκολη πραγματικότητα.
Είναι μεγάλη και επίπονη μάχη ο καρκίνος και στέκομαι πάντα με πολύ σεβασμό απέναντι στους ανθρώπους και στον αγώνα τους.
Γι αυτό και είναι ανάσα ψυχής όταν ξέρω ότι μπορώ να δώσω λύσεις. Για κάποιους που δεν ξέρουν ή επίτηδες παραβλέπουν, δεν έχουν όλοι την δυνατότητα να ανταποκρίνονται οικονομικά σε απαιτήσεις εξετάσεων, νοσηλειών, μετακινήσεων, θεραπειών.
Οι όποιες ενστάσεις λοιπόν, είναι μια πολυτέλεια των κοινωνικά εύρωστων και μια κακόβουλη αναίρεση μιας ελπιδοφόρας, ας είναι και λαμπερής, πραγματικότητας που δίνει το μήνυμα: είμαστε εδώ να βοηθήσουμε όλοι μαζί για το κοινό καλό.
Κι αν το κάνουμε με χαρά, ακόμη καλύτερα.
